เพื่อบรรลุความเป็นอมตะ ฉันฝึกฝนโดยใช้โชคชี่ - บทที่ 81

บทที่ 81: บทที่ 60: ผู้คนจากนิกายดาบเหล็ก

ผู้แปล: 549690339

ลู่หยวนอุ้มศพที่ค่อยๆ หนาวเหน็บไว้ในอ้อมแขนของเขา รู้สึกถึงความโศกเศร้าในใจ เขายังคงเงียบและเงียบขรึม

ในความเป็นจริง เขาใส่ใจต่อการเคลื่อนไหวในสวนหลังบ้านของโจวเป็นอย่างมากในขณะที่เขารออยู่ข้างนอก

ดังนั้น เมื่อ Tang Huaping กรีดร้องด้วยความหวาดกลัว Lu Yuan ก็สามารถตอบโต้ได้ทันทีและสังหารชายในชุดสีน้ำเงิน

แต่ถึงกระนั้น เมื่อเผชิญหน้ากับ Zhou Ze ที่กำลังหายใจเฮือกสุดท้าย เขาก็ทำอะไรไม่ถูกเลย

แผนนั้นดี

แต่เมื่อนำไปปฏิบัติก็กลับผิดเพี้ยนไป

ใครจะคาดคิดได้ว่าชายในชุดสีน้ำเงินจะตรวจพบพิษได้เร็วขนาดนี้และดำเนินการอย่างเด็ดขาดขนาดนี้ เขาไม่ลังเลเลยสักครู่ก่อนที่จะจบชีวิตของ Zhou Ze

แผนการของ Zhou Ze ที่จะวางยาพิษเขาก่อนแล้วจึงแจ้งเตือน Lu Yuan เพื่อสรุปสถานการณ์นั้นไร้ผล

หากไม่ใช่เพราะเสียงกรีดร้องของลูกสะใภ้ของ Zhou Ze ซึ่งแจ้งเตือน Lu Yuan ที่รออย่างใจจดใจจ่อ เขาอาจจะรอต่อไปจนกว่าทุกคนในลานบ้านจะตายโดยไม่ได้ยินเสียงนกหวีด

“ดร. โจว ดร.โจว คุณระมัดระวังและฉลาดมาทั้งชีวิต แต่สุดท้ายคุณก็ตายด้วยน้ำมือของศิลปะการต่อสู้ที่คุณดูถูกและมองว่าไร้ประโยชน์มาโดยตลอด นี่คือชะตากรรมเหรอ?”

หลู่หยวนถอนหายใจ เอื้อมมือไปปิดตาของโจวซี

การที่เพื่อนตายต่อหน้าต่อตาในลักษณะที่น่าสยดสยองเช่นนี้ทำให้รสชาติอันน่าสะพรึงกลัวอยู่ในปากของเขา

Jianghu นั้นโหดร้ายจริงๆ

แม้แต่คนที่อยู่บ้านโดยสุจริตและดำเนินธุรกิจตามหน้าที่ก็ไม่เคยรู้เลยว่าภัยพิบัติจะเกิดขึ้นและเกี่ยวข้องกับทั้งครอบครัวเมื่อใด

ดร.โจวเป็นตัวอย่างที่ชัดเจนและนองเลือดที่สุดของสถานการณ์เช่นนี้

“ดังนั้น ความเชื่ออันแน่วแน่ของข้าพเจ้าจึงถูกต้อง ในโลกนี้เราต้องฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ มีเพียงศิลปะการต่อสู้เท่านั้นที่มีพลังเท่านั้นที่สามารถควบคุมชะตากรรมของพวกเขาได้

มิฉะนั้น แม้ว่าคุณจะมีแผนการ ความมั่งคั่ง และอำนาจทั้งหมด คุณก็ไม่สามารถปกป้องชีวิตของคุณเองจากศัตรูได้ภายในสามขั้นตอน”

Lu Yuan สามารถทำกำไรจากการล่าสัตว์มานานแล้ว เขาสามารถอยู่อย่างสบายใจด้วยเงินที่เขาได้รับ แต่ทำไมเขาไม่ทำอย่างนั้นล่ะ?

ไม่ใช่เพราะเขาเข้าใจอย่างลึกซึ้งว่าในโลกนี้ที่เคารพพลังการต่อสู้ ความมั่งคั่งเพียงอย่างเดียวไม่ก่อให้เกิดความแข็งแกร่งที่แท้จริง

ถ้าคุณสะสมข้าวและคนอื่นสะสมอาวุธ บ้านของคุณก็จะกลายเป็นยุ้งฉางของพวกเขา

ในสังคมนี้ที่ผู้อ่อนแอตกเป็นเหยื่อของผู้แข็งแกร่ง มีเพียงการเรียนรู้ศิลปะการต่อสู้และการมุ่งเน้นพลังในตัวเองเท่านั้นจึงจะสามารถครอบครองความแข็งแกร่งที่แท้จริงได้

ทรัพย์สมบัติ อำนาจ อื่น ๆ เหล่านี้เป็นเพียงภาพลวงตา

พิจารณาคำพูดสุดท้ายของ Zhou Ze การบอกว่าหลู่หยวนพูดถูก ก็ไม่ต่างจากความโศกเศร้าที่เต็มไปด้วยความเสียใจเมื่อเข้าใจประเด็นนี้

ลู่หยวนปล่อยร่างของโจวเจ๋อลงแล้วลุกขึ้นและเดินไปที่ศพของชายชุดสีน้ำเงิน

ในฐานะนักล่าที่มีประสบการณ์ การฆ่าเกมของเขาหลังจากการล่าถือเป็นสัญชาตญาณสำหรับเขา

หลู่หยวนเริ่มค้นหาศพเพื่อระงับแรงกระตุ้นที่จะแยกชิ้นส่วนศพที่อยู่ตรงหน้าเขา

ในเวลาไม่นาน กองสิ่งของก็ปรากฏขึ้นบนพื้นข้างๆ เขา

กระเป๋าที่มีตำลึงเงิน เหรียญเงิน และม้วนหนังสือ

มีเพียงเงินสามสิบกว่าตำลึงเพียงเล็กน้อยเท่านั้น หลู่หยวนเพียงเหลือบมองมันแล้วใส่มันเข้าไปในเสื้อคลุมของเขา

จากนั้นเขาก็หยิบโทเค็นขึ้นมา พลิกมันสองสามครั้ง สีหน้าของเขาค่อนข้างตกตะลึง

(ดาบเหล็ก)

ตัวอักษรขนาดใหญ่สองตัวที่ประทับบนโทเค็นนั้นมองเห็นได้ชัดเจนเป็นพิเศษ

เมื่อพลิกกลับด้าน มีลวดลายดาบเล็กๆ พิมพ์อยู่ด้านหลัง และถัดจากนั้นก็มีตัวอักษรเล็กๆ สองสามตัว

(ศิษย์ที่แท้จริงรุ่นที่สิบสี่ กวนหยุนเฟย)

“บุคคลนี้เป็นศิษย์ที่แท้จริงของนิกายดาบเหล็ก?”

Lu Yuan ศึกษาโทเค็นอย่างรอบคอบหลายครั้ง จากนั้นจึงมองดูมือของผู้ตายอย่างใกล้ชิด หลังจากยืนยันว่าพวกเขาคือนักดาบที่ฝึกฝนเป็นประจำ จิตใจของเขาก็ว่างเปล่า

มันควรจะเป็นโจรที่จับครอบครัวของโจวเป็นตัวประกันไม่ใช่เหรอ?

มันควรจะเป็นฆาตกรโหดเหี้ยมที่ไม่ละเว้นแม้กระทั่งสตรีมีครรภ์ไม่ใช่หรือ?

จู่ๆ มันกลายเป็นศิษย์ที่แท้จริงของนิกายดาบเหล็กได้อย่างไร?

ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เหล่าสาวกของนิกายดาบเหล็กก้มตัวต่ำมากจนจำเป็นต้องลักพาตัวสมาชิกในครอบครัวของแพทย์เพื่อรักษาตัวเอง?

และศีลธรรมของสาวกนิกายดาบเหล็กจะเสื่อมทรามขนาดนี้ได้อย่างไร?

คำถามและความไม่แน่นอนมากมายเข้าโจมตีจิตใจของลู่ หยวน

แต่ตอนนี้เขาไม่สามารถหาคำตอบได้อีกต่อไป

เพราะในเวลานี้ Lu Yuan ได้ตระหนักถึงบางสิ่งบางอย่าง ซึ่งเป็นสิ่งที่สำคัญมาก

“ฉันฆ่าลูกศิษย์ที่แท้จริงของนิกายดาบเหล็ก”

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ วิสัยทัศน์ของเขาก็เริ่มมืดลง

ไม่ใช่เพราะเขาขี้ขลาด แต่เป็นเพราะเรื่องนี้จริงจังเกินไป

การฆ่าโจรที่บุกรุกบ้านค่อนข้างแตกต่างจากการฆ่าสาวกที่แท้จริงของนิกายดาบเหล็ก

หากหลู่หยวนสังหารอดีตด้วยความแข็งแกร่งของเขาเองและคำให้การของโจว เขาจะถูกมองว่าเป็นวีรบุรุษ เขาสามารถตรงไปหาเจ้าหน้าที่ได้ และใครจะรู้ เขาอาจได้รับรางวัล

ในส่วนหลัง แม้ว่ากวนหยุนเฟยคนนี้จะเป็นขโมยที่บุกรุกบ้านและฆ่าโจวเจ๋อและถังฮวาผิงในกระบวนการนี้ หลู่หยวนจะยังกล้าไปหาเจ้าหน้าที่หรือไม่?

ความตายก็คงเป็นแน่

“พลเมืองธรรมดาๆ อย่างคุณ นักล่า กล้าดียังไงมาฆ่าพวกเราสักคน”

Lu Yuan สามารถจินตนาการถึงฟันเฟืองที่เขาจะต้องเผชิญหากเรื่องนี้คลี่คลาย

ผลที่ตามมาอย่างไม่ต้องสงสัยคือการไล่ตามและการประหารชีวิตจากทั้งนิกายดาบเหล็กและกองกำลังอย่างเป็นทางการ

เมื่อดูการกระทำของกวนหยุนเฟยก็ชัดเจน

แม้แต่สาวกที่เรียกว่านิกายศิลปะการต่อสู้ที่มีชื่อเสียงก็มีบุคลิกที่น่าเสียดายเช่นนี้ในที่ส่วนตัว

และนิกายดาบเหล็กที่สามารถสร้างสาวกเช่นนี้ก็ค่อนข้างชัดเจนเช่นกัน

Lu Yuan จะไม่เสี่ยงโชคกับพวกเขาโดยตัดสินใจว่าจะไม่ติดตามเขาเพื่อฆ่าสมาชิกของพวกเขาเนื่องจากความรู้สึกผิด

การฝากชะตากรรมไว้กับผู้อื่นถือเป็นการกระทำที่โง่เขลาอย่างยิ่ง ไม่ว่าคุณจะมองอย่างไรก็ตาม

เราต้องควบคุมชะตากรรมของตัวเอง นั่นคือทางเลือกที่คนฉลาดจะทำ

“ดูเหมือนว่าฉันจะต้องขอโทษดร.โจว”

หลู่ หยวน เก็บโทเค็นออกไป จ้องมองไปที่ร่างข้างๆ เขา รู้สึกหมดหนทาง

เดิมทีเขาวางแผนที่จะรายงานตัวต่อเจ้าหน้าที่ และปล่อยให้ Zhou Qing จัดการเรื่องของพ่ออย่างช้าๆ หลังจากได้รับการอนุมัติจากเจ้าหน้าที่

แต่ตอนนี้ตัวตนของกวนหยุนเฟยชัดเจนแล้ว แผนนี้จึงไม่สามารถดำเนินการได้

สาวกที่แท้จริงของนิกายดาบเหล็กคนนี้เสียชีวิตที่บ้านของโจวอย่างไม่ต้องสงสัย

เมื่อพิจารณาจากประเด็นนี้แล้ว โจว ชิงก็หนีไม่พ้นการมีส่วนร่วม

ดังนั้น Zhao Qing จึงมีส่วนเกี่ยวข้อง ไม่สิ ควรจะกล่าวว่า Lu Yuan มีส่วนเกี่ยวข้องกับครอบครัวของ Zhou สามารถตรวจสอบได้

ดังนั้น หากเขาต้องรายงานเรื่องนี้ต่อเจ้าหน้าที่จริงๆ ไม่เพียงแต่ลู่ หยวนจะตาย โจว ชิงก็คงไม่รอดเช่นกัน

ทางเลือกที่เหลือให้พวกเขาสองคนเหลือเพียงคนเดียว เพื่อกำจัดศพอย่างซ่อนเร้นแล้วจึงหลบหนี

“ฉันจะต้องให้เสี่ยวชิงพูดคุยดีๆ ในภายหลัง”

หลู่หยวนถอนหายใจ จากนั้นหยิบคัมภีร์ชิ้นที่สามที่เขาพบบนร่างของกวนหยุนเฟยขึ้นมา

เมื่อมองไปที่ชื่อคัมภีร์ (เติมพลัง Qi Heart Sutra) เขาก็รู้ทันทีว่านี่คือหนังสือลับศิลปะการต่อสู้