เพื่อบรรลุความเป็นอมตะ ฉันฝึกฝนโดยใช้โชคชี่ - บทที่ 63

บทที่ 63: บทที่ 43: มรดกของจักรพรรดิ Gaozu?

ผู้แปล: 549690339

‘แล้วสิ่งนี้ส่งผลต่อ Qi Luck ของพี่ซุนคืออะไร? พรอมตะ?

ครอบครองสมบัติ? หรือมีโชคชะตาที่อ่อนแอ?

ในฐานะนักอ่านนิยายตัวยง Lu Yuan ค้นพบความเป็นไปได้หลายอย่างในช่วงเวลาสั้นๆ

อย่างไรก็ตาม มีความเป็นไปได้มากเกินไป และเขาไม่สามารถแน่ใจได้ว่าจะเป็นอันไหนในระยะเวลาอันสั้นเช่นนี้

สำหรับตอนนี้ เขาทำได้แค่ทดลองอย่างช้าๆ เท่านั้น

หลังจากครุ่นคิดแล้ว Lu Yuan ก็ถามว่า “พี่ซุน ฉันสงสัยว่ามีใครในครอบครัวของคุณที่แสวงหาความเป็นอมตะหรือบุคคลสำคัญอื่น ๆ หรือไม่?

ก่อนหน้านี้ ซุน ซีเหวิน เคยกล่าวไว้ว่าเสียงในความฝันของเขาทำให้เขารู้สึกถึงความใกล้ชิด ราวกับว่าพวกเขาเชื่อมโยงกันด้วยสายเลือด

เมื่อพิจารณาว่าหลังจากการเปลี่ยนแปลงในร่างกายของซุน ซีเหวิน เขามักจะพบกับความโชคดีมาโดยตลอดและไม่มีอะไรเลวร้ายเกิดขึ้น จึงไม่ยากที่จะจินตนาการว่าเสียงที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้น่าจะมีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับซุน ซีเหวิน

และการเชื่อมต่อนี้ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับสายเลือด

บรรพบุรุษของ Sun Shusheng ได้ฝึกฝนความเป็นอมตะ

หรือบางคนในบรรพบุรุษของเขาได้ทิ้งความสามารถพิเศษนี้ไว้เพื่อเปลี่ยนแปลงโชคชะตาภายใต้สถานการณ์เฉพาะบางอย่าง และอย่างไรก็ดี ซุน ซีเหวิน ก็เปิดใช้งานโดยไม่รู้ตัว

ในบรรดาการเดาทั้งหมด คนนี้ดูเหมือนจะมีความเป็นไปได้สูงสุดสำหรับหลู

หยวน.

“แสวงหาความเป็นอมตะ?”

ซุน ซีเหวิน ลังเล โดยไม่เข้าใจว่าทำไมจู่ๆ พวกเขาถึงพูดถึงเรื่องที่เข้าใจยากเกี่ยวกับการแสวงหาความเป็นอมตะในขณะที่พวกเขากำลังพูดถึงการตรวจสอบของจักรพรรดิและความฝัน

อย่างไรก็ตาม พวกเขาเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน และเมื่อลู่ หยวนถาม ซุน ซีเหวินก็ไม่มีเหตุผลที่จะต้องปิดบังอะไร เขาขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่งแล้วตอบในที่สุดว่า “ตอนที่ฉันยังเด็ก ฉันได้ยินพ่อบอกว่าปู่ทวดของฉันชอบเดินทางไปยังภูเขาและแม่น้ำที่มีชื่อเสียง แสวงหาความเป็นอมตะทุกที่

อย่างไรก็ตาม เขาไม่เคยพบสิ่งที่เขากำลังมองหาตลอดระยะเวลาสิบปีของการค้นหา

ต่อมาเมื่อเข้าสู่วัยกลางคนก็กลับบ้าน แต่งงาน และมีลูก แต่เพียงไม่กี่ปีหลังจากปู่ทวดของข้าพเจ้าเกิด ปู่ทวดของข้าพเจ้าก็ละทิ้งทรัพย์สินของครอบครัวเพื่อแสวงหาความเป็นอมตะต่อไป

ครั้งนี้เขาไม่กลับมาอีกเลย

โชคดีที่ปู่ของฉันฉลาดและโดดเด่นมาตั้งแต่เด็กและมีทักษะด้านวรรณกรรมเป็นเลิศ ต่อมา เขาได้รับปริญญาบัณฑิตเมื่ออายุ 12 ปี กลายเป็นจูเรนเมื่ออายุ 16 ปี และเป็นจินซีเมื่ออายุ 20 ปี หลังจากนั้นเขาก็ได้เป็นข้าราชการและในที่สุดก็ได้รับตำแหน่งผู้พิพากษาประจำเทศมณฑล แต่ถูกคนทรยศล้อมกรอบ เสียชีวิตด้วยความโศกเศร้า และเดินทางกลับบ้านเกิด

ในสมัยปู่ของฉัน แม้ว่าเขาจะไม่โดดเด่นเท่าปู่ของฉัน แต่เขาก็ยังผ่านการทดสอบของจักรพรรดิและกลายเป็นจูเรน และในที่สุดก็ก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งนายอำเภอ

ในที่สุดก็มีพ่อของฉัน แม้จะเรียนมาทั้งชีวิต แต่เขาก็สามารถบรรลุวุฒิการศึกษาได้ในที่สุด

แล้วก็มีฉัน

สำหรับคนที่พี่หลู่ถามว่าใครแสวงหาความเป็นอมตะหรือเป็นบุคคลที่ยิ่งใหญ่ หลังจากการไตร่ตรองแล้ว ฉันคิดว่าเป็นเพียงปู่ทวดและปู่ทวดของฉัน –

ในตอนท้ายของเรื่องราวของเขา เสียงของซุน ซีเหวินก็เศร้าหมอง และสีหน้าของเขาค่อนข้างละอายใจและสิ้นหวัง

มันไม่น่าแปลกใจเลย

ปู่ของเขากลายเป็นผู้พิพากษาเทศมณฑล และปู่ของเขากลายเป็นนายอำเภอ ครอบครัวของเขาเคยมีชื่อเสียงค่อนข้างมาก อย่างไรก็ตาม เขาและรุ่นพ่อของเขาหยุดเป็นนักวิชาการ ไม่ได้รับตำแหน่งจูเรนด้วยซ้ำ

ที่แย่กว่านั้นคือ ครอบครัวที่ครั้งหนึ่งเคยเจริญรุ่งเรืองตกอยู่ภายใต้การดูแลของบิดาและการบริหารจัดการของเขาเอง และเขาถึงกับต้องขายทรัพย์สินของบรรพบุรุษเพื่อหาเลี้ยงชีพด้วย

ถ้าไม่ใช่เพราะระดับนักวิชาการที่เขาประสบความสำเร็จในที่สุด ทำให้เขารู้สึกถึงความสำเร็จ ซุน ซีเหวิน อาจเสียชีวิตด้วยความละอายใจ ไม่สามารถพูดถึงบรรพบุรุษของเขาได้

ซุนซูเซิงจมลงในความทรงจำในอดีตโดยไม่รู้ตัว

เมื่อปู่ของเขายังมีชีวิตอยู่ ครอบครัวของเขาไม่ได้เป็นเช่นนี้

ขณะที่ซุน ซือเหวินครุ่นคิด หลู่ หยวนก็รู้สึกตื่นเต้นในอีกด้านหนึ่งหลังจากได้ยินเรื่องราวของเขา

‘ไม่มีข้อผิดพลาด นี่แหละ’

รูปแบบการแสวงหาความเป็นอมตะและการบรรลุโชคลาภให้กับลูกหลานเป็นสิ่งที่ Lu Yuan คุ้นเคยเป็นอย่างดี

ไม่ว่าจะเป็นในนวนิยายหรือเรื่องราวในตำนาน มีเรื่องเล่ามากมายเกี่ยวกับผู้เป็นอมตะที่แสวงหาความเป็นอมตะและอวยพรลูกหลานด้วยโชคลาภ

ตอนนี้ที่ซุน ซีเหวินได้ประสบกับเหตุการณ์พลิกผันเหล่านี้แล้ว ทุกอย่างก็สามารถอธิบายได้

บรรพบุรุษของเขาผู้บรรลุความเป็นอมตะจะปล่อยให้ลูกหลานของเขาอยู่ในสภาพที่น่าหดหู่เช่นนี้ได้อย่างไร?

มันสมเหตุสมผลสำหรับเขาที่จะก้าวเข้ามาช่วยลูกหลานของเขาเปลี่ยนโชคลาภ

‘แต่สิ่งที่ฉันยังไม่รู้ก็คือผู้ช่วยที่เป็นปัญหาคือปู่ทวดของพี่ซุนที่ยังมีชีวิตอยู่ หรือว่าเขาทิ้งบางสิ่งบางอย่างไว้เพื่อปกป้องลูกหลานของเขา ความเป็นไปได้ทั้งสองนี้จำเป็นต้องได้รับการแก้ไข” ลูคิด

หยวน.

ด้วยโอกาสที่ Dao ของผู้อมตะอยู่ตรงหน้าเขา เขาอดไม่ได้ที่จะกระตือรือร้น

ใครอยากจะทนทุกข์ทรมานจากการฝึกการต่อสู้หากพวกเขาสามารถฝึกฝนความเป็นอมตะได้?

การเข้าสู่สวรรค์ การเดินทางข้ามทะเล และการอยู่ในโลกอย่างไร้กังวล ฟังดูน่าสนใจใช่ไหม?

อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเขาจะคว้าโอกาสนี้ได้หรือไม่ และหากโอกาสนี้จะมีความเสี่ยงใดๆ ทั้งหมดจำเป็นต้องได้รับการพิจารณาอย่างรอบคอบและสำรวจทีละขั้นตอน

แม้ว่า Lu Yuan จะกระตือรือร้นที่จะกลายเป็นอมตะในทันที

เขารู้ว่าไม่มีอาหารกลางวันฟรีในโลก

ซุน ซีเหวิน สามารถเปลี่ยนโชคลาภของเขาได้เพราะเขาเป็นผู้สืบเชื้อสายของผู้แสวงหาอมตะคนนั้น โดยธรรมชาติแล้วจะได้รับการดูแลเนื่องจากความสัมพันธ์ทางสายเลือดของพวกเขา

แต่ลู่หยวนไม่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกับเขา การเป็นเพื่อนที่ดีกับซุน ซีเหวิน ไม่ใช่เหตุผลที่ดีพอสำหรับหลู่ หยวนที่จะคาดหวังชะตากรรมที่เป็นเหมือนอมตะ

ดังนั้นเขาจึงต้องสงบสติอารมณ์และทดสอบผืนน้ำ

เขาต้องค้นหาว่าปู่ทวดของพี่ซุนยังมีชีวิตอยู่หรือไม่

ด้วยความคิดนี้ ความคิดนี้จึงหยั่งรากลงในจิตใจของ Lu Yuan และแพร่กระจายอย่างรวดเร็วและปฏิเสธที่จะหายไป

หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็หัวเราะ “บางทีการเปลี่ยนแปลงโชคลาภที่พี่ซุนกำลังเผชิญอยู่ในปัจจุบันอาจมีบางอย่างเกี่ยวข้องกับปู่ทวดของเขา ปู่ทวดของคุณไปแสวงหา Dao ใช่ไหม? บางทีเขาอาจจะบรรลุความเป็นอมตะและต้องการสร้างประโยชน์ให้กับลูกหลานของเขา

พี่ซันคุณยังบอกอีกว่าเสียงในฝันของคุณให้ความรู้สึกเหมือนเป็นสมาชิกในครอบครัวใกล้ชิดและสนิทสนมมาก

บางทีมันอาจจะเป็นสมาชิกในครอบครัวจริงๆ แต่เป็นหนึ่งในบรรพบุรุษของพี่ซุน?”

ในกรณีที่เกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝัน หลู่หยวนไม่กล้าสอบถามและสอบสวนโดยตรง ดังนั้นเขาจึงทำได้แค่ทุบไปรอบๆ พุ่มไม้และสำรวจอย่างช้าๆ

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ซุน ซีเหวินก็ลังเล โดยไม่คาดคิด เขาไม่เพียงแค่มองว่ามันเป็น “ความเชื่อโชคลางและไร้สาระ” เหมือนเช่นเคย แต่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างจริงจังและพยักหน้า “บางทีอาจเป็นเหมือนที่พี่ลู่พูด นี่เป็นพรของบรรพบุรุษของฉัน –

หลังจากที่เขาพูดจบ เขาก็ยิ้ม “ไม่ว่าจะเป็นพรของบรรพบุรุษของฉันหรือไม่ก็ตาม การพูดคุยเกี่ยวกับความกังวลของฉันกับพี่ลู่ในวันนี้ทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นมาก ความกังวลเดิมของฉันหายไปเป็นส่วนใหญ่

ถ้าฉันได้รับพรจากบรรพบุรุษของฉันจริงๆ สำหรับการตรวจสอบจักรวรรดินี้ ฉันก็จะไม่ต้องกังวลเรื่องโจรพวกนั้น มันคงจะสมเหตุสมผลสำหรับฉันที่จะติดอันดับในหมู่นักวิชาการ

ตอนนี้เมื่อคิดถึงเรื่องนี้แล้ว ฉันก็รู้สึกมั่นใจมากขึ้นมาก” ซุน ซีเหวิน หัวเราะอย่างเต็มที่ในตอนจบ

ความโศกเศร้าจากเมื่อก่อนก็หายไปในทันที

Lu Yuan ก็หัวเราะเช่นกัน แต่เบื้องหลังเสียงหัวเราะของเขามีความหมายที่แตกต่างออกไป

‘จริงอย่างที่พี่ซันพูด หากเขาได้รับพรจากบรรพบุรุษของเขาอย่างแท้จริง แก๊งวายุทมิฬและการทดสอบจักรพรรดิก็จะไม่เป็นอันตรายแต่อย่างใด

ตอนนี้ถึงเวลาที่จะดูว่าพี่ซุนจะไปถึงเมืองได้อย่างปลอดภัยหรือไม่ และในที่สุดเขาจะเป็นจูเรนที่ประสบความสำเร็จหรือไม่

หากเขาสามารถทำทั้งสองอย่างได้ ก็ยืนยันได้ว่ามีความลับอันยิ่งใหญ่อยู่ในตัวเขาจริงๆ และเขาได้รับพรจากผู้เป็นอมตะ

ถ้าไม่เช่นนั้น ก็อาจถูกพูดถึงความฝันอันบ้าคลั่งของนักวิชาการที่กำลังจะสอบ และทั้งหมดนี้ก็ไร้ผล

มันคืออะไรพี่ซัน?

เมื่อมองไปที่ซุน ซือเหวิน ดวงตาของลู่ หยวนก็ลึกลงไป..