เพื่อบรรลุความเป็นอมตะ ฉันฝึกฝนโดยใช้โชคชี่ - บทที่ 133

บทที่ 133: บทที่ 112: การทำความสะอาดผลที่ตามมา

ผู้แปล: 549690339

หลังจากพิจารณาสถานการณ์อย่างรอบคอบและยืนยันว่าเขาไม่ตกอยู่ในอันตรายในทันที Lu Yuan ก็ปล่อยความกังวลและหยุดจมอยู่กับเรื่องนี้

จากนั้นการจ้องมองของเขาก็เปลี่ยนไปที่ศพบนพื้น และแววตาของเขาก็ฉายแววความเย็นชา

แม้ว่าเขาจะไม่ตกอยู่ในอันตรายใดๆ ในทันที แต่ชายคนนี้ก็ยังคงสร้างปัญหาให้กับตัวเอง โดยวางระเบิดเวลาที่สามารถระเบิดได้ทุกเมื่อ

เขาตะคอกอย่างเย็นชา

ลู่หยวนไม่ได้โต้เถียงกับศพเลย เขาเพิ่งดึงดาบยาวออกมาจากเอวของเขา และเริ่มเล่นซอกับปกเสื้อของชายชุดขาว

เนื่องจากเขารู้ว่าผู้ชายคนนี้มาจากสำนัก Five Poison Sect โดยธรรมชาติแล้วเขาจึงไม่กล้าแตะต้องศพเหมือนที่เคยเป็น

สมาชิกของ Five Poison Sect ชอบที่จะตะลุยกับพิษและแมลง และพวกเขาล้วนเป็นผู้เชี่ยวชาญในการวางแผนต่อต้านผู้อื่น

แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญด้านศิลปะการต่อสู้ใน Jianghu ก็อาจเสียชีวิตได้หากพวกเขาไม่ระวังกลอุบายของนิกาย

ด้วยการสะบัดดาบยาวอย่างอ่อนโยน Lu Yuan ก็เติมพลังภายในของเขาและฉีกเสื้อผ้าของศพออกอย่างรวดเร็วในเพียงไม่กี่จังหวะ

ในขณะนั้น มีเสียงดังแหลมดังขึ้น และความรู้สึกถึงอันตรายก็พุ่งเข้ามาหาเขา

ปฏิกิริยาของ Lu Yuan นั้นรวดเร็ว เพียงก้าวเดียว ร่างกายของเขาก็กระโจนออกไปหลายเมตรทันที

เมื่อเขาถอยกลับเท่านั้นที่เขาสังเกตเห็นแมงมุมสีเขียวขนาดเท่านิ้วหัวแม่มืออยู่กลางอากาศพยายามจะพันธนาการเขา

เมื่อมองดูสีสดใสและฟันที่ดุร้ายของแมงมุม เขาไม่จำเป็นต้องคิดซ้ำสองเพื่อตระหนักว่านี่เป็นยาพิษร้ายแรงอย่างแน่นอน

หาก Lu Yuan ไม่ระมัดระวังและสัมผัสศพโดยตรง เขาคงถูกสิ่งมีชีวิตตัวเล็ก ๆ ที่ซ่อนอยู่ในปลอกคอซุ่มโจมตีแล้ว

“พวกที่เล่นกับแมลงมีพิษพวกนี้ล้วนแต่มีจิตใจสกปรก” เขาคิด

Lu Yuan รู้สึกโชคดี จากนั้นด้วยการปัดดาบของเขา พลังงานของดาบก็ระเบิดออกมา ทุบแมงมุมสีเขียวตัวน้อยให้กลายเป็นข้าวต้มทันที

หลังจากจัดการกับสัตว์มีพิษแล้ว เขาก็เข้าใกล้ศพอีกครั้งอย่างระมัดระวัง และยิ่งระมัดระวังมากขึ้น

เขาเปิดเสื้อผ้าของชายชุดขาวอย่างระมัดระวังต่อไป หลังจากยืนยันว่าไม่มีอะไรที่เหมือนกับหนังสือลับหรือม้วนหนังสือบนร่างกาย เขาก็จะไม่ค้นหาต่อไปอีกต่อไป

แม้ว่าอาจมีสิ่งดีๆ บางอย่างซ่อนอยู่ในร่างกายเก่าๆ ที่มีพิษนี้ แต่ลู่ หยวนก็ไม่ต้องการที่จะกังวลกับความเสี่ยงที่จะถูกพิษ

เมื่อมองดูศพบนพื้นแล้วหยิบเทียนจากห้องเทน้ำมันลงบนร่างแล้วโยนเทียน ทันใดนั้นไฟที่โหมกระหน่ำก็ลุกไหม้

เนื่องจากเขาต้องปกปิดความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเขา เขาจึงไม่สามารถทิ้งแม้แต่ศพไว้ข้างหลังได้

มิฉะนั้นใครจะรู้ได้ว่า Five Poison Sect จะมีวิธีอนุมานความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเขาจากบาดแผลบนร่างกายได้หรือไม่?

โลกแห่งศิลปะการต่อสู้เต็มไปด้วยเทคนิคที่แปลกประหลาด ทางที่ดีควรระมัดระวังและอย่าเสี่ยง

ขณะที่เขายุ่งอยู่กับการทำลายหลักฐาน การต่อสู้นอกหมู่บ้านก็ค่อยๆ สิ้นสุดลงเช่นกัน

หลังจากการสังหารหมู่ ชายกว่าเจ็ดร้อยคนในหมู่บ้านที่สามารถถืออาวุธได้เสียชีวิตลง ในหมู่พวกเขา ผู้ที่ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้และมีความแข็งแกร่งภายในล้วนถูกกำจัดให้สิ้นซากโดยไม่มีข้อยกเว้น

หากไม่มีคนเหล่านี้ หมู่บ้านแม้วของไป๋ก็จะพิการแม้จะมีคนเหลืออยู่สองถึงสามพันคนก็ตาม

แม้ว่าพวกเขาจะเก็บงำความขุ่นเคืองและความเกลียดชังอย่างลึกซึ้ง แต่พวกเขาไม่สามารถก่อปัญหาใด ๆ ต่อหน้าเจ้าหน้าที่ได้อีกต่อไป

แม้ว่าวิธีการนี้จะโหดร้าย แต่เมื่อพิจารณาว่าผู้ที่เสียชีวิตอาจกลายเป็นส่วนหนึ่งของแผนการที่จะฆ่าเขาภายใต้การยุยงของนิกายพิษทั้งห้า แต่ลู่ หยวนก็ไม่สนใจ

ชีวิตของเขาเองเป็นสิ่งสำคัญยิ่ง

การปรากฏตัวของชายชุดขาวในหมู่บ้านพิสูจน์ให้เห็นว่าชาวบ้านเหล่านี้ไม่ได้บริสุทธิ์

หากพวกเขาเลือกที่จะเป็นเครื่องมือของคนอื่น พวกเขาจะต้องเตรียมพร้อมสำหรับความเสี่ยงที่จะถูกทำลาย

“รวบรวมของมีค่าจากหมู่บ้าน แล้วออกเดินทางต่อไป” หลู่หยวนสั่งลูกน้องของเขาขณะที่พวกเขารวมตัวกันก่อนจะมุ่งหน้าออกจากหมู่บ้าน

ในอีกสองวันข้างหน้า Lu Yuan ได้นำทหารประจำเมืองเข้าโจมตีและกวาดล้างหมู่บ้าน Miao ที่เหลืออีกสองแห่ง

หลังจากเคลียร์กองกำลังกระดูกสันหลังและคนออกจากหมู่บ้านแล้ว เขาก็พาทหารกลับไปที่เมือง

อย่างไรก็ตาม ในขณะที่มีคนจำนวนมากถูกสังหารในครั้งนี้ แต่ของที่ปล้นมาก็มีน้อย ทั้งหมดมีมากกว่า 20,000 เหรียญเงิน เพียงหนึ่งในสิบของที่ยึดได้ในเมืองเคาน์ตี

ไม่น่าแปลกใจเลยที่ชาวแม้วต้องการลุกขึ้นมากบฏ อยู่ในความยากจนเช่นนี้ ใครล่ะจะไม่อยากสร้างโชคลาภ?

เมื่อกลับมาถึงเมือง เขาได้มอบโบนัสแก่กองทัพ และให้วันหยุดยาวแก่พวกเขา

นับตั้งแต่ถูกเกณฑ์ทหาร เหล่าทหารก็ฝึกฝนอย่างไม่หยุดยั้งและเดินทางเป็นระยะทางหลายร้อยไมล์ เมื่อมาถึงเขต Wugang พวกเขาก็เข้าร่วมการต่อสู้บ่อยครั้ง

ผู้คนไม่ได้ทำจากเหล็ก

หลังจากเหนื่อยล้ามามาก พวกเขาก็ต้องการพักผ่อนบ้าง

เมื่อกลับมาที่สำนักงานรัฐบาลประจำเทศมณฑล Lu Yuan ได้พบกับ Sun Siwen เพื่อหารือเกี่ยวกับความคืบหน้าและผลที่ได้รับจากการต่อสู้ครั้งล่าสุด

เมื่อพวกเขาพบกัน ผู้พิพากษาเทศมณฑลกำลังรวบรวมผู้ใต้บังคับบัญชาเพื่อหารือเกี่ยวกับการฟื้นฟูเมืองและโครงการก่อสร้างในท้องถิ่น

หลังจากเกิดความวุ่นวายหลายเดือน มณฑล Wugang ก็ประสบภัยพิบัติครั้งแล้วครั้งเล่า

ประการแรก พวกเขาถูกชาว Sheng Miao ปล้นมาจากภูเขา ส่งผลให้มีผู้เสียชีวิตมากกว่าหนึ่งพันคน ต่อมา แก๊งค์ในเมืองต่อสู้แย่งชิงดินแดน นำไปสู่การลอบวางเพลิง ฆาตกรรม และปล้นสะดมอีกครั้ง โดยมีผู้เสียชีวิตอีกสองสามร้อยคน

แต่แล้วหลู่หยวนก็นำกองทหารไปทำความสะอาดแก๊งค์ในท้องถิ่น และสังหารผู้คนไปมากกว่านี้

ในที่สุดก็มีผู้เสียชีวิตมากกว่า 2,000 คนในเมือง

สำหรับเมืองเล็กๆ ที่มีประชากรเพียงสี่ถึงห้าพันคน ตอนนี้มากกว่าครึ่งหนึ่งว่างเปล่า

ที่แย่กว่านั้นคือ Lu Yuan ได้กำจัดครอบครัวใหญ่และแก๊งค์ในเมืองออกไป แม้ว่าพวกเขาจะกดขี่ผู้คนในชีวิตประจำวัน แต่พวกเขาก็ต้องรับผิดชอบต่อธุรกิจต่างๆ ของเมืองและการดำเนินงานโดยรวม

เมื่อคนเหล่านี้หายไปในทันที ร้านค้าและตลาดในเมืองก็ถูกทิ้งไว้โดยไม่มีคนมาดูแล

คงจะดีถ้าธุรกิจอื่นไม่สามารถเริ่มต้นได้ในตอนนี้ แต่อย่างน้อยร้านข้าวและเกลือก็ต้องเปิดอยู่!

ดังนั้น ด้วยความสิ้นหวัง ซุน ซีเหวิน จึงต้องสั่งให้ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาเปิดร้านค้าที่จำเป็นเหล่านี้อย่างเร่งด่วน และจัดการกับเรื่องอื่น ๆ ทีละคน

ในช่วงสองวันที่หลู่หยวนยุ่งอยู่กับการปราบโจร เพื่อนที่ดีของเขาก็กระสับกระส่าย ทำงานอย่างไม่เหน็ดเหนื่อยจนนอนไม่หลับด้วยซ้ำ

“ ดังนั้นชาว Miao นอกเมืองจึงไม่เป็นภัยคุกคามอีกต่อไป?” ในที่สุด ซุน ซีเหวิน ก็เผยรอยยิ้มออกมาเมื่อได้ยินเรื่องราวของลู่ หยวน โดยยังคงแสดงสีหน้าจริงจังมาหลายวัน

ปัจจัยที่ไม่แน่นอนสุดท้ายในเคาน์ตีได้ถูกกำจัดไปแล้ว

ตอนนี้มณฑลหวู่กังจะสามารถรักษาความมั่นคงไว้ได้เป็นระยะเวลานาน

ตราบใดที่พวกเขาสามารถรักษาความมั่นคงได้ พวกเขาสามารถเอาชนะความยากลำบากได้อย่างช้าๆ ไม่ว่าชีวิตจะยากลำบากเพียงใดในขณะนี้

“ถูกต้อง. ชาวแม้วได้สูญเสียคนที่แข็งแกร่งไปทั้งรุ่นแล้ว หากไม่มีผู้ชายที่เป็นผู้ใหญ่เหล่านี้ พวกเขาจะไม่สามารถสร้างปัญหาใดๆ ได้อีกอย่างน้อยหนึ่งทศวรรษ” หลู่หยวนยืนยัน