อาจารย์เต๋าคนนี้ไร้สาระเกินไป - บทที่ 124

บทที่ 124: บทที่ 112: เล่านิทานก่อนนอนให้ Yun Mengxi (ขอสมัครสมาชิก)

ผู้แปล: 549690339 I

แม้ว่าเขาจะรักษารอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็ตาม

แต่ในใจของ Xu Yang ไฟแห่งความโกรธที่ไม่ระบุชื่อกำลังลุกโชน!

จากการพูดคุยกับ Luan Haiping และ Wang Hou Xu Yang คิดว่าเขาเข้าใจ “การโต้เถียงของ Dao” แล้ว – ไม่มีอะไรอื่นนอกจาก Lu Shan Sect และ Jingming Sect ที่ต่อสู้เพื่ออำนาจสูงสุด การต่อสู้ที่เต็มไปด้วยความท้าทายที่เปิดกว้างและซ่อนเร้น ในที่สุด นิกายจิงหมิงก็พ่ายแพ้ ชายชราได้รับบาดเจ็บและหนีไปใช้ชีวิตแบบไม่เปิดเผยตัวตนในต่างแดน

จากนั้น หลังจากการสอบสวนหลายปี นิกายหลู่ชานก็พบเมืองวู และพยายามที่จะเรียกคืน “ผนึกบริสุทธิ์สูงสุด” เรื่องราวที่เหลือคือสิ่งที่เขาประสบมาเป็นการส่วนตัว

นี่ไม่ได้กังวลมากนัก

แต่สิ่งที่เขาไม่คาดคิดก็คือสิ่งที่เรียกว่า “ความขัดแย้งของเต๋า” นั้นในความเป็นจริงนั้นโหดร้ายมาก!

นี่เป็นหนี้เลือด!

ในฐานะเด็กกำพร้าที่ถูกชายชรารับเลี้ยงและเลี้ยงดู เนื่องจากเขาไม่สามารถดูแลเขาในวัยชราได้ เขาจึงต้องตอบแทนชายชราด้วยวิธีอื่น

“โอลด์แมน”

“ไม่ต้องกังวล สิ่งที่คุณสูญเสียไปทั้งหมดแล้ว ฉันจะช่วยคุณเอามันกลับคืนมา!

Xu Yang เริ่มควานหาไปรอบๆ วิลล่าเพื่อแก้ไขปณิธานในใจอย่างเงียบๆ

มีแจกันสองสามใบในวิลล่าที่ดูโบราณมาก บางทีอาจเป็นของสะสม Xu Yang ไม่เข้าใจสิ่งเหล่านี้ และไม่สามารถบอกได้ว่าสิ่งเหล่านี้เป็นของแท้หรือไม่ ดังนั้นเขาจึงรวบรวมสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด

นอกจากนี้ เขายังพบตู้เซฟที่บรรจุเงินสด 800,000 เหรียญ และทองคำแท่งอีกกว่าสิบแท่ง น้ำหนักแท่งละ 1 กิโลกรัม

Xu Yang พึมพำว่า “ขยะแย่ๆ” ใต้ลมหายใจของเขา เก็บเงินสดและทองคำแท่งออกไป

จากนั้นเขาก็หยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรหาโจวเจี๋ย

“สวัสดีครับ ปรมาจารย์โจว”

“ใช่ เรื่องได้รับการแก้ไขแล้ว”

นี่เป็นสายที่โจวเจี๋ยขอให้ซูหยางทำ คำพูดที่แน่นอนของเขาคือหลังจากจัดการกับ Lin Chaosheng แล้ว Xu Yang ควรแจ้งให้เขาทราบเพื่อที่เขาจะได้ส่งคนมาทำความสะอาดผลที่ตามมา

หลังจากวางสายแล้ว

Xu Yang โบกมือแล้วพูดว่า “มาสรุปกันที่นี่ เราจะสำรวจตลาดกลางคืนต่อไป”

จากนั้นเขาก็เดินออกจากเขตที่อยู่อาศัยพร้อมกับสาวงามสี่คนของเขา เดินโซเซไปตลอดทาง

ประมาณสิบนาทีต่อมา โจวเจี๋ยก็ปรากฏตัวในวิลล่าแห่งนี้พร้อมกับเจ้าหน้าที่สี่คนจากสำนักจัดการสุรา

เนื่องจากการประชุมทักษะ Daoist ผู้คนจำนวนมากจากโลกแห่งการต่อสู้มาที่ Zhouzhi County เมื่อเร็วๆ นี้ เพื่อรักษาความสงบเรียบร้อย เจ้าหน้าที่จากสาขาซานซีได้ทำงานในเขตโจวจือแทบไม่หยุดหย่อน

คาดว่าจะมาถึงทันที

ทันทีที่พวกเขาก้าวเข้าไปในประตู พวกเขาก็โดนกลิ่นเลือดฉุน!

“ฟ่อ!”

รวมทั้งโจวเจี๋ย ปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ขั้นสูงสุด ทั้งห้าคนสูดอากาศหนาวเย็น!

ห้องนั่งเล่นเป็นระเบียบ เต็มไปด้วยพลังหยินและออร่าอันตราย ซึ่งทำให้แสงไฟของวิลล่าดูสลัวมาก

ศพนอนอยู่เต็มพื้น

โดยเฉพาะอย่างยิ่งหนึ่งในนั้น ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยเลือดและมีลักษณะที่ไม่สามารถแยกแยะได้

“ผู้อำนวยการ นี่คือบาดแผลจากค้อน!”

เจ้าหน้าที่จากสำนักจัดการสุรานั่งยองๆ อยู่ข้างๆ ศพและเริ่มสืบสวน เขาดึง ID ออกจากร่างกายแล้วพูดว่า “คือ Lin Chaosheng ผู้อาวุโสคนที่สามจากสำนัก Lu Shan ที่จุดสูงสุดของเข้าสู่อาณาจักร Dao ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาถูกทุบแบบนี้… ราชาค้อนตะวันตกเฉียงเหนือ มีชีวิตอยู่อย่างแท้จริง เพื่อชื่อเสียงของเขา!”

“นี่…มันคือหลี่ตง?”

“เขาไม่ใช่เด็กอัจฉริยะของสำนัก Lu Shan ไม่ใช่หรือ? ถูกค้อนทุบหัวตาย… โหดร้ายจริงๆ ราชาค้อนตะวันตกเฉียงเหนือคนนี้เป็นผู้ฝึกฝนจริงหรือ?” โจวเจี๋ยจ้องมองพวกเขาและดุว่า “ราชาค้อนตะวันตกเฉียงเหนือคนไหน? คุณกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไร? วิลล่าแห่งนี้เต็มไปด้วยพลังหยินและออร่าอันตรายที่น่าสะพรึงกลัว เห็นได้ชัดว่าเป็นเพราะผู้คนจากนิกาย Lu Shan ขุ่นเคืองต่อสิ่งมีชีวิตที่มุ่งร้ายและได้รับการตอบโต้ เกี่ยวอะไรกับราชาค้อนตะวันตกเฉียงเหนือ?”

พนักงานคนอื่น ๆ ของสำนักจัดการวิญญาณต่างเงียบไป

โจวเจี๋ยกล่าวเสริมว่า “แจ้งสำนักหลู่ชานให้มาเก็บศพศิษย์ของพวกเขา ให้คนของเราแสดงการสืบสวนร่องรอยของวิญญาณหยินและสิ่งมีชีวิตอันชั่วร้ายในพื้นที่โดยรอบของมณฑลโจวจือ

“ใช่แล้ว ติดต่อ Fang Wei สิ” ให้เขาตัก

เมื่อเวลาประมาณ 22.00 น. ของวันที่ 10 กรกฎาคม 2566 23 พฤษภาคม ทางจันทรคติ

จู่ๆ โพสต์ในฟอรั่มโลกแห่งการต่อสู้ก็เริ่มได้รับความนิยม

“ผู้อาวุโสคนที่สามของนิกาย Lu Shan, Lin Chaosheng, ศิษย์ใหม่ของ Dao Realm ที่เข้าสู่ Dao Realm, Li Dong และสาวกอีกห้าคนถูกโจมตีโดยสิ่งชั่วร้ายเมื่อเวลา 9 โมงเย็นและเสียชีวิตทั้งหมด”

เนื้อหาของโพสต์มีรายละเอียดสูง

รวมถึงภาพสถานที่เกิดเหตุด้วย ในภาพ ศพอยู่ในสภาพที่น่าสยดสยอง บาดแผลของพวกเขาดูเหมือนถูกกรงเล็บ และบริเวณที่บาดเจ็บก็กลายเป็นสีดำ

ด้านล่างรูปภาพเป็นข้อความอธิบายที่ระบุว่าการบาดเจ็บเกิดจากซอมบี้ ศพติดเชื้อและสามารถ “กลายเป็นซอมบี้” ได้ตลอดเวลา และมีคำแนะนำให้สำนัก Lu Shan เผาศพโดยเร็วที่สุดเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้พวกมันกลายเป็นซอมบี้และก่อให้เกิดภัยพิบัติ

ทันใดนั้น ข่าวก็แพร่กระจายไปทั่วโลกการต่อสู้

ผู้คนจากโลกแห่งการต่อสู้ในเขต Zhouzhi สังเกตเห็นว่าบุคลากรของสำนักจัดการวิญญาณกำลังยุ่งอยู่กับการสอบสวนทุกที่ในคืนนั้น ดูเหมือนว่าจะติดตามสิ่งมีชีวิตที่มุ่งร้าย

แม้แต่หัวหน้าสาขาสำนักจัดการสุราในท้องถิ่น “Rush Thunder Hand” Zhou Jie ยังได้ต่อสู้กับ “คนใจร้าย” ในโกดังร้างแห่งหนึ่งในเขตชานเมืองของ Zhouzhi County ในช่วงเช้าตรู่ของวันนั้น ทำให้เกิดความปั่นป่วนครั้งใหญ่

พวกเขาออกไปเดินเล่นในตลาดกลางคืน หลังจากอิ่มของว่างต่างๆ และกลับไปที่ห้องพัก เมื่อ Xu Yang ได้ยินเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับคนทั้งสี่ที่รักการกิน เขาก็ตกตะลึง

สำนักจัดการวิญญาณเป็นตำนาน!

การหน้าซื่อใจคดในระดับนี้ พูดเรื่องไร้สาระด้วยสายตาที่เปิดกว้าง พวกเขาได้นำมันไปสู่สุดขีดแล้ว

แต่มันก็เป็นสิ่งที่ดี อย่างน้อยที่สุดก็สามารถช่วยเขาให้พ้นจากปัญหามากมายได้ มิฉะนั้นเขาอาจถูกตราหน้าว่า “สมรู้ร่วมคิดกับสิ่งมีชีวิตที่มุ่งร้าย” หรือแม้แต่ถูกปีศาจโดยนิกาย Lu Shan

เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วส่งข้อความถึงโจวเจี๋ย เนื้อหาของข้อความ: เพียงสองคำ: “ขอบคุณ”

“ไม่มีอะไร ไม่ควรค่าแก่การพูดถึง” โจวเจี๋ยตอบ