ราชาแห่งการต่อสู้อันสูงสุดสร้างความตกตะลึงไปทั่วทุกอาณาจักร - บทที่ 49

บทที่ 49: บทที่ 46: Zhou Huaiyi ที่ไม่มีที่ไหนเลย

ไป 1

ผู้แปล: 549690339

ผู้เฒ่า Yang Ba ผิดเกี่ยวกับสิ่งหนึ่ง

ไม่ใช่ว่าสถานะของเขาต่ำกว่าของหยางเฉิน แต่เขาไม่ควรยั่วยุหยางเฉินในทุก ๆ ด้านในช่วงเวลาสำคัญของการต่อสู้ทดลองร้อยเผ่า

อย่างไรก็ตาม ผู้อาวุโสหยางปาจะเข้าใจได้อย่างไร แม้ว่าตอนนี้เขาจะยอมจำนนต่อ

อำนาจของ Yang Jinhe ความอาฆาตพยาบาทในดวงตาของเขาไม่ได้ลดลงมากนัก

สายตาของเขามาบรรจบกับหยางเฉิน

เดิมที การกำหนดเป้าหมายไปยังหยางเฉินเป็นเพียงเพราะผู้อาวุโสหยางเท่านั้น แต่ตอนนี้ เขาเก็บงำความเกลียดชังอย่างลึกซึ้งต่อหยางเฉินอย่างแท้จริง

“ฮึ่ม ฉันหวังว่าคุณจะสามารถเข้าสู่ 30 อันดับแรกได้จริงๆ และมีคุณสมบัติที่จะเข้าสู่ Monster Beast Mountain มิฉะนั้นเมื่อคุณกลับไปหาตระกูล Yang ฉันจะทำให้มันยากสำหรับคุณ” ผู้เฒ่าหยางปาคิดอย่างลับๆ

ในท้ายที่สุด หยางเฉินได้รับรางวัลที่หยางจินเหอมอบให้ล่วงหน้า จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นและจากไป

เขาไม่อยากอยู่ในสถานที่ที่เต็มไปด้วยความชั่วร้ายอีกต่อไป

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาคิดว่าจะมีความสงบสุขได้บ้างหลังจากกลับบ้าน เขาก็พบว่าเขาคิดผิดมาก

เพราะมีร่างหนึ่งยืนอยู่ในลานบ้านของเขา ใบหน้าของชายคนนั้นเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่น่าสมเพชและท่าทางรับใช้ และเมื่อตรวจสอบอย่างใกล้ชิด ก็ไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก Zhou Huaiyi ที่เคยทรยศต่อเขา

“โจวหวยยี่ ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้!” Gu Mingyue ยืนอยู่ที่ลานบ้านด้วยความโกรธ

เธอรู้สึกเบื่อหน่ายกับใบหน้าของ Zhou Huaiyi อย่างแท้จริง

การดุด่าดังกล่าวดึงดูดความสนใจของหยางเฉินเป็นอันดับแรก และเขาก็มองข้ามไป เขาเห็นว่า Zhou Huaiyi ไม่รู้ว่าเขาเข้ามาในลานบ้านเมื่อใด และกระตือรือร้นที่จะช่วยเหลือ Gu Mingyue ทำงานบ้าน ดูมีประสิทธิภาพมาก

หยาง เฉินโกรธมากจนหัวเราะ แต่เขาก็ไม่รีบพูด แต่กลับอยากรู้ว่าโจวหวยยี่พยายามทำอะไร

Zhou Huaiyi กำลังยุ่งอยู่กับลานบ้านของ Yang Chen และจัดข้าวของทีละอย่าง ราวกับว่าเขากลับมาทำหน้าที่เดิมภายใต้ Yang Chen อีกครั้ง แม้ในขณะที่ทำงานหนักมาก เขาก็เอาใจใส่กู่หมิงเยว่มาก ดูเหมือนผู้อาวุโสที่ใจดี

ขณะที่ทำสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด Zhou Huaiyi ก็สังเกตเห็น Yang Chen อย่างรวดเร็ว

เมื่อเขาเห็นหยางเฉิน โจวหวยยี่ก็ตกตะลึงไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็ยิ้มอย่างยินดีอย่างรวดเร็ว “นายน้อย คุณกลับมาแล้วเหรอ? ฉันจะทำความสะอาดลานทันทีเพื่อไม่ให้กระทบต่ออารมณ์การฝึกฝนของคุณ”

หยางเฉินรู้ดีว่าโจวหวยยี่กำลังคิดอะไรอยู่ เมื่อเขาเห็นโจวหวยยี่ใส่ใจเขามาก เขาก็หรี่ตาลงแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “โจว

Huaiyi ฉันอนุญาตให้คุณเข้าบ้านของฉันเมื่อไหร่”

“นายน้อย ฉันคือ… ฉันเป็นคนรับใช้ของคุณใช่ไหม” โจวหวยยี่ยิ้มอย่างเคอะเขินแล้วพูดอย่างเข้มแข็ง

หยาง เฉิน หัวเราะเยาะ “โจว หวยยี่ ฉันประเมินผิวหนาๆ ของคุณต่ำไปจริงๆ ถ้าฉันจำไม่ผิด ตอนนี้คุณควรจะเป็นคนรับใช้ของ Yang Heng ใช่ไหม?

ตามทฤษฎีแล้ว คุณควรอยู่ในลานบ้านของ Yang Heng แล้วทำไมคุณถึงมาที่นี่?”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ใบหน้าของ Zhou Huaiyi ก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่ด้วยผิวที่หนาของเขา เขาจึงได้เตรียมตัวก่อนที่จะมา

ในขณะนี้ เขารีบพูดว่า “นายน้อย การไปที่ร้าน Yang Heng ไม่มีอะไรมากไปกว่าความสับสนชั่วขณะ หลังจากคิดเรื่องนี้แล้ว ฉันยังคงรู้สึกว่าสถานที่ของ Young Master Yang Chen เหมาะสมที่สุดสำหรับฉัน Zhou Huaiyi”

“คุณทรยศหยางเหิงอีกแล้วและหันมาหาฉันเหรอ?” หยางเฉินแตะคางของเขาถามด้วยความสนใจ

“ใช่แล้ว Yang Heng นิ่งเฉยทั้งวันและไม่ทำอะไรเลย ฉันตาบอดไปครู่หนึ่งและปล่อยให้เขาหลอกฉันจริงๆ นายน้อยคุณต้องเชื่อฉัน ถ้าฉัน โจว หวยยี่ ไม่ได้ถูกเขาอาคมสักระยะหนึ่ง แล้วฉันจะทำสิ่งที่โง่เขลาเช่นนี้ได้อย่างไร?” โจวหวยยี่พูดด้วยความเกลียดชัง ราวกับว่าเขารู้สึกว่าหยางเหิงผิดหวังจริงๆ

หยางเฉินหัวเราะ

เขาหัวเราะจริงๆ

“โจว หวยยี่ ถ้าฉันจำไม่ผิด คุณก็พูดกับฉันแบบนี้เมื่อคุณให้คำมั่นว่าจะจงรักภักดีต่อหยางเหิง และดูเหมือนคุณจะบอกว่าชื่อ Zhou Huaiyi มีตัวอักษร ‘Huaiyi’ ซึ่งหมายถึงความภักดี ดังนั้นเมื่อคุณรับใช้เจ้านายของคุณ คุณจะภักดีอย่างแน่นอนใช่ไหม?” หยางเฉินกล่าวอย่างเย็นชา

โจวหวยยี่ตัวแข็งทื่อรีบอยากจะอธิบายเพิ่มเติม

แต่ในไม่ช้า หยางเฉินก็พูดอย่างไร้ความรู้สึก “หรือคุณคิดว่าที่นี่คือบ้านของคุณ? คุณมาและไปตามที่คุณต้องการ Zhou Huaiyi ดูเหมือนว่าคุณจะไม่ได้ภาพที่ชัดเจน ฉันเคยพูดไปแล้ว หยางเฉินไม่สนใจว่าฉันจะมีพวกคุณสักคนหรือน้อยกว่านี้ คุณควรคิดให้รอบคอบเกี่ยวกับสิ่งที่คุณมีซึ่งฉันจะถือว่ามีคุณค่า”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ Zhou Huaiyi ก็กลัวอย่างยิ่ง

เขากลัวว่าหยางเฉินจะไม่รับเขาเข้ามาอีก ดังนั้นเขาจึงรีบก้มหัวลง โดยไม่สนใจศักดิ์ศรีของเขา และคุกเข่าลงบนพื้น

ขณะที่เขาคุกเข่าลง Zhou Huaiyi ก็คำนับด้วยความกลัว “นายน้อย คุณต้องไม่ปฏิเสธที่จะรับฉันเข้าไป คราวนี้ฉันทรยศ Yang Heng และไม่เหลืออะไรเลย ทั้งหมดฉัน

ต้องการที่จะกลับมาภายใต้คำสั่งของคุณ วันนั้นมันเป็นเพียงช่วงเวลาแห่งความสับสน ถ้าคุณไม่รับฉันเข้าไป ฉันจะไม่มีที่ไปจริงๆ”

ตอนนี้เขาเสียใจแล้ว

หากเขารู้เกี่ยวกับพรสวรรค์ของหยางเฉินก่อนหน้านี้ เขาจะเลือกที่จะทรยศหยางเฉินในตอนนั้นได้อย่างไร?

ถ้าเขาอยู่ต่อไปอีกสักหน่อย แค่สองเดือนก็น่าจะเพียงพอแล้ว

อย่างน้อยเมื่อหยางเฉินเห็นความภักดีของเขา ผลประโยชน์ที่เขามีก็คงไม่น้อยไปใช่ไหม?

ดังสุภาษิตที่ว่า คนคนหนึ่งจะประสบความสำเร็จ และแม้กระทั่งสัตว์เลี้ยงของเขาก็ยังเจริญรุ่งเรืองอีกด้วย

ดูสิว่าตอนนี้ Gu Mingyue สวยแค่ไหนแม้ว่าเธอจะเป็นคนรับใช้ก็ตาม Zhou Huaiyi และ Gu Mingyue เปรียบเสมือนสวรรค์และโลก!

เป็นเพราะเขาเห็นทั้งหมดนี้เขาจึงเลือกที่จะกลับมาอยู่ข้างๆ หยางเฉิน

ตอนนี้ Yang Heng มีสถานะอะไรในตระกูล Yang?

หลังจากพิธีบรรลุนิติภาวะ หยางเหิงได้รับทรัพยากรน้อยมาก ไม่ต้องพูดถึงว่าเขาปฏิบัติต่อคนรับใช้อย่างรุนแรงมาก แม้แต่การขอหินวิญญาณจากเขาก็ยากกว่าการปีนขึ้นไปบนฟ้า

แต่หยางเฉินแตกต่างออกไป เขาสร้างความฮือฮาครั้งใหญ่ในพิธีบรรลุนิติภาวะ และเขาจะได้รับทรัพยากรและหินวิญญาณมากมายอย่างแน่นอน ในเวลานั้น แม้ว่าหยางเฉินจะให้เขาเพียงเล็กน้อย แต่ก็เพียงพอแล้วสำหรับเขาที่จะใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่าย

เขาคิดว่าเขาเคยทำงานภายใต้ Yang Chen ได้ดีมาก่อน และด้วยสถานะที่แตกต่างของ Yang Chen ในตอนนี้ เขาจะไม่รู้สึกเสียใจ

อย่างไรก็ตาม เขาคิดผิด

หยาง เฉิน กล่าวอย่างไม่แสดงอารมณ์ “โจว หวยยี่ คุณรู้ไหมว่าฉันเกลียดอะไรมากที่สุดในชีวิต”

“ทรยศ!”

เขายังคงมีความแค้นต่อฮวาว่านหยู่และยังไม่ลืมมัน

เมื่อการฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ของหยาง เฉิน ถึงจุดสูงสุด ก็ถึงเวลาที่จะปลิดชีวิตสุนัขของฮัว วันรู่! ตอนนี้เขาแค่ปล่อยให้ผู้หญิงคนนั้นมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกสองสามวัน

หยาง เฉิน พูดอย่างเย็นชาโดยไม่มีท่าทีอบอุ่น “โจว ห้วยอี้ คำพูดของข้าชัดเจนมาก ถ้าคุณไม่ออกไปตอนนี้ ผลลัพธ์…คุณก็รู้” Zhou Huaiyi ยืนงงงวย ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง

เขารู้ว่าท้ายที่สุดแล้วเขาก็พลาดโอกาสแสดงความทุ่มเทเมื่อมันเป็นเรื่องสำคัญที่สุด

มันสายเกินไป

ตอนนี้. โดยไม่มีหยางเฉินและออกจากวังเหิง การกระทำของเขามีกลิ่นเหม็นอยู่แล้ว .. เขาจะผสมอยู่ในตระกูลหยางต่อไปได้อย่างไร?