ราชาแห่งการต่อสู้อันสูงสุดสร้างความตกตะลึงไปทั่วทุกอาณาจักร - บทที่ 155

บทที่ 155: บทที่ 152: แผน_l

ผู้แปล: 549690339

เมื่อเห็นความอยากรู้อยากเห็นของหยางเฉิน หยางจินเหอก็มองไปรอบ ๆ แล้วพูดว่า: “ทุกคนแยกย้ายกัน อาจารย์คนที่สอง มากับฉันและหยางเฉินข้างในเพื่อหารือเรื่องนี้โดยละเอียด”

เมื่อได้ยินคำสั่งของ Yang Jinhe ระดับบนของเผ่าก็แยกย้ายกันไป

Yang Jinhe และอาจารย์คนที่สอง Yang ติดตาม Yang Chen เข้าไปในบ้าน

สิ่งนี้ทำให้หยางเฉินสับสนมากยิ่งขึ้น หลังจากเชิญ Yang Jinhe และ Master Yang รองนั่งแล้ว เขาก็ถามว่า “หัวหน้ากลุ่ม เกิดอะไรขึ้นกับผู้อาวุโสที่สี่… ?”

“นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้น” Yang Jinhe ถอนหายใจ: “ผู้อาวุโสที่สี่หายตัวไปจากอากาศเมื่อสองสามวันก่อน”

“อะไร?” หยางเฉินอุทาน “เรื่องนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร?”

“ฉันก็งงกับเรื่องนี้เหมือนกัน แต่จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีเบาะแส ที่สี่

การเพาะปลูกศิลปะการต่อสู้ของผู้เฒ่าได้มาถึงจุดสูงสุดของขอบเขตการปรับแต่งร่างกายแล้ว เขาอยู่ห่างจากขอบเขตการต่อสู้ทางวิญญาณเพียงก้าวเดียว เขาสามารถแลกเปลี่ยนการเคลื่อนไหวเล็กน้อยกับใครบางคนในขอบเขตการต่อสู้แห่งจิตวิญญาณได้ ในตระกูลหยางของเรา นอกจากฉันและผู้อาวุโสแล้ว เขาเป็นศิลปินศิลปะการต่อสู้ที่เก่งที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัย” Yang Jinhe กล่าวพร้อมกับขมวดคิ้ว

อาจารย์หยางคนที่สองก็ดูกังวลเช่นกัน: “พี่ชายคนที่สี่เพิ่งหายตัวไปอย่างลึกลับ”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ หยางเฉินก็ไตร่ตรองว่า “หัวหน้ากลุ่ม คุณมีเบาะแสเกี่ยวกับเรื่องนี้บ้างไหม?”

“มีอยู่อันหนึ่ง ผู้อาวุโสผู้ยิ่งใหญ่และฉันได้นำคนกลุ่มใหญ่ออกลาดตระเวนพื้นที่โดยรอบและค้นพบร่องรอยของความปั่นป่วนของ True Qi ในอากาศ ผู้เฒ่าผู้ยิ่งใหญ่กล่าวว่าความวุ่นวายของ True Qi ดูเหมือนความผันผวนของ True Qi ที่เกิดจากวิธีฝึกฝนของปรมาจารย์คนที่สามมากกว่า มีโอกาสมากที่แก๊งโจรจะอยู่เบื้องหลัง”

Yang Jinhe พูดอย่างช่วยไม่ได้ “อย่างไรก็ตาม ความผันผวนของ True Qi ไม่สามารถพิสูจน์อะไรได้จริงๆ เราแค่คาดเดาเท่านั้น และมันยากที่จะบอกว่าแก๊งโจรทำแบบนี้”

“แม้ว่าจะไม่มีหลักฐาน แต่เนื่องจากมีข้อสงสัยดังกล่าว จึงหมายความว่ามีความเป็นไปได้สูงที่แก๊งโจรจะมีส่วนเกี่ยวข้อง พวกเขายังคงปล่อยเหตุการณ์จากครั้งที่แล้วไม่ได้ และพวกเขากำลังวางแผนที่จะแก้แค้นตระกูลหยางของเรา” หยางเฉินครุ่นคิดครู่หนึ่งก่อนที่จะพูดเช่นนั้น

Yang Jinhe ส่ายหัว: “ฉันได้พิจารณาทุกสิ่งที่คุณพูดแล้ว ดังนั้นตอนนี้ฉันห้ามมิให้สมาชิกในกลุ่มออกจากตระกูลหยางโดยเด็ดขาด อย่างไรก็ตาม นี่เป็นเพียงมาตรการชั่วคราว และยากที่จะบรรลุผลขั้นพื้นฐาน

ยิ่งไปกว่านั้น เราไม่รู้ว่ากลุ่มโจรฆ่าผู้อาวุโสที่สี่หรือไม่

“แก๊งโจรเกลียดฉันจริงๆ พวกเขาอาจจะไม่ทำร้ายผู้อาวุโสสี่ หากพวกเขาต้องการฆ่าเขาจริงๆ ก็ไม่จำเป็นต้องให้นายท่านที่สามลงมือเป็นการส่วนตัว มีคนมากมายในแก๊งโจรที่สามารถฆ่าผู้อาวุโสสี่ได้” หยางเฉินพูดช้าๆ

“คุณมีประเด็น แต่พวกเขาเพิ่งจับผู้อาวุโสที่สี่ได้เท่านั้น และไม่มีการเคลื่อนไหวอื่นใด ซึ่งไม่สมเหตุสมผล” Yang Jinhe กล่าวด้วยความงงงวย

หยางเฉินยิ้มแย้ม “ถ้าฉันเป็นเหมือนพวกเขา ฉันจะเลือกแนวทางเดียวกัน เป็นเพราะพวกเขาต้องการที่จะสร้างความกดดันให้กับครอบครัวหยางของเรา เมื่อครอบครัวของเราหวาดกลัวและตื่นตระหนก พวกเขาจะโจมตี และผู้คนจำนวนมากก็จะเห็นด้วยกับความคิดที่จะมอบฉันไว้”

การเคลื่อนไหวนี้ส่งผลต่อหัวใจของผู้คน

แท้จริงแล้ว ตระกูลหยางในปัจจุบันแข็งแกร่งราวกับก้อนหิน และรวมกันเป็นหนึ่งเดียว

แต่ถ้ามีคนเสียชีวิตในวันนี้และอีกคนเสียชีวิตในวันพรุ่งนี้ โดยสาเหตุสุดท้ายคือหยางเฉิน เมื่อแก๊งโจรเรียกร้องให้ตระกูลหยางส่งมอบหยางเฉิน ตระกูลหยางจะยังคงเลือกที่จะไม่ปฏิบัติตามหรือไม่? Yang Jinhe จะปฏิเสธหรือไม่? แล้วสมาชิกอาวุโสคนอื่น ๆ ของตระกูลล่ะ?

ไม่มีการขาดคนที่มีจิตใจอ่อนแอไปทุกที่

“ถ้าเป็นเรื่องจริง พวกโจรพวกนั้นก็น่ารังเกียจเกินไป!” อาจารย์หยางคนที่สองพูดผ่านฟันที่กัดฟัน

หยางเฉินลูบคางของเขา “จริงๆ แล้ว ฉันคิดว่าเราไม่จำเป็นต้องมุ่งเน้นไปที่ผู้ที่ลงมือ แต่ลองพิจารณาจากมุมมองที่ต่างออกไป”

ตอนนี้ Yang Jinhe ให้ความสำคัญกับความคิดเห็นของ Yang Chen เป็นอย่างมาก โดยรู้ว่าจิตใจของเขาไม่สามารถเทียบได้กับเยาวชนทั่วไป ตั้งแต่เหตุการณ์ในเมือง Liao เขาให้ความสำคัญกับข้อเสนอแนะของเขาอย่างจริงจัง โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนนี้ที่ Yang Chen ได้เข้าถึง Spiritual Martial Realm แล้ว

“หยางเฉิน คุณคิดอะไรอยู่” Yang Jinhe ถาม

อาจารย์คนที่สองหยางก็อยากรู้อยากเห็นเช่นกัน

หยาง เฉิน กล่าวว่า “ฉันอาจจะพูดออกไปอย่างหุนหันพลันแล่น แต่ฉันคิดว่ามันไม่จำเป็นเสมอไปหากปราศจากคุณธรรม หัวหน้ากลุ่ม นายรอง ลองคิดดูสิ ผู้อาวุโสคนที่สี่มักจะรับผิดชอบในการดูแลศาลา Wuji และเขาแทบไม่ได้ออกจาก

ครอบครัวหยาง. แก๊งโจรจะคำนวณได้อย่างแม่นยำได้อย่างไรว่าที่สี่

ผู้อาวุโสจะไปและดำเนินการในเวลาที่แม่นยำที่สุดเมื่อเขาออกจากตระกูลหยาง?”

“นี้…”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ Yang Jinhe ก็ไตร่ตรองว่า“ เป็นไปได้ไหมที่แก๊งโจรซ่อนตัวอยู่ในความมืดและทันทีที่ใครก็ตามออกไปพวกเขาก็ลงมือดำเนินการ”

“ถ้าเป็นเช่นนั้น จะมีคนถูกจับมากกว่าหนึ่งคน ไม่ใช่แค่ผู้อาวุโสที่สี่ พวกเขาต้องการจับสมาชิกระดับสูงของหยาง

ครอบครัวหรือผู้ที่อาจเป็นภัยคุกคามต่อฉันได้ แต่ในความเป็นจริงแล้ว แก๊งโจรรู้ได้อย่างไรเกี่ยวกับความสัมพันธ์ที่ดีของฉันกับผู้อาวุโสสี่? พวกเขารู้ได้อย่างไรว่าเขาจะออกไปเมื่อไร” หยางเฉินถามคำถามหลายข้อติดต่อกัน

หาก Yang Jinhe ยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาก็คงเป็นผู้นำกลุ่มโดยเปล่าประโยชน์

ในขณะนี้ เขาพูดอย่างเคร่งขรึมว่า “คุณกำลังจะบอกว่ามีคนทรยศจากแก๊งโจรในตระกูลหยางของเราเหรอ?”

“ผมคิดว่าเป็นไปได้มาก” หยางเฉินพูดช้าๆ

อาจารย์คนที่สอง Yang และ Yang Jinhe อดไม่ได้ที่จะอ้าปากค้าง

“หยางเฉิน คุณคิดว่าเป็นใคร” Yang Jinhe ถาม

หยางเฉินไม่รีบร้อนที่จะพูด

เขาไม่สามารถประมาทเกี่ยวกับเรื่องประเภทนี้ได้

ในความเป็นจริง เขาสงสัยมานานแล้วว่ามีไฝในตระกูลหยาง แต่เนื่องจากไม่มีข้อพิสูจน์ เขาจึงไม่มีทางพูดออกมาได้

แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่เขาจะต้องพิจารณาเรื่องเหล่านี้ ไม่ว่าจะเป็นตัวตนของเขาหรือความแข็งแกร่งของศิลปะการต่อสู้ เขาไม่กลัวที่จะรับผลที่ตามมาจากการสงสัยว่ามีคนทรยศ

ด้วยเหตุนี้ หยางเฉินจึงถามว่า “ก่อนที่จะออกจากตระกูลหยางก็ทำไป

ผู้อาวุโสสี่พบใครบ้างไหม?”

นายคนที่สองหยางลูบคางของเขา “จากการสืบสวนของฉัน คนสุดท้ายที่พี่ชายสี่พบก่อนออกจากตระกูลหยางคือหยางเหิง!” “หยางเฮง?” หยางเฉินหรี่ตาลง

Yang Heng น้องชายของ Yang Wu ก็เป็นคนที่ไม่พอใจเขาในตอนแรกเช่นกัน อย่างไรก็ตาม เมื่อความกล้าหาญในศิลปะการต่อสู้ของเขาเติบโตขึ้นและตำแหน่งของเขาในตระกูล Yang เพิ่มขึ้น Yang Heng ก็กลายเป็นคนไม่มีความสำคัญมากขึ้น

หากไม่ใช่เพราะคำเตือนของ Yang Wu หยางเฉินก็อาจจะคิดอย่างนั้น

Yang Heng จะหยุดยั่วยุเขา แต่เนื่องจาก Yang Wu เตือนเขาแล้ว Yang Chen จึงต้องระวัง Yang Heng ตอนนี้ดูเหมือนว่า Yang Heng จะไม่สงบสุขอย่างที่ Yang Wu พูด

แน่นอนว่าคำพูดของอาจารย์หยางเพียงอย่างเดียวไม่ได้พิสูจน์อะไรเลย หยางเฉินมีแผนของเขาเอง

“เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับ Yang Heng หรือไม่?” อาจารย์หยางคนที่สองอดไม่ได้ที่จะพูด

“ตอนนี้มันยากที่จะพูด แต่ฉันมีแผนที่จะล่องูออกจากหลุม” หยางเฉินยิ้ม

“แผนอะไร?” Yang Jinhe และอาจารย์คนที่สอง Yang ต่างก็ดูประหลาดใจ

“ในเมื่อแก๊งโจรต้องการจับตัวคนที่คุกคามฉัน มาเล่นกันเถอะ” หยางเฉินหัวเราะ

เขาเคยสอนบทเรียนให้จินเฉิงโดยใช้ท่าเดียวกันนี้มาก่อน แต่เขาไม่คิดว่าจะใช้มันกับตัวเองเร็วขนาดนี้

Yang Jinhe และอาจารย์คนที่สอง Yang เข้าใจคำพูดของ Yang Chen ทันที