ราชาแห่งการต่อสู้อันสูงสุดสร้างความตกตะลึงไปทั่วทุกอาณาจักร - บทที่ 118

บทที่ 118: บทที่ 115: ขอความเมตตาบนพื้น? 1

ผู้แปล: 549690339

Zhang Huaizhong เห็นว่าแผนของ Yang Chen ถูกกำหนดไว้แล้วและไม่มีอะไรที่เขาสามารถทำได้ ดังนั้นเขาจึงกัดฟันและพูดว่า “ในกรณีนี้พี่ชาย

หยางเฉิน ดูแลตัวเองด้วย”

ทันทีที่คำพูดดังกล่าวตกไป จางฮวยจงก็ออกแรงและคว้าอาวุธในมือของเขา ทันใดนั้นก็รีบวิ่งออกไปและโจมตีโจรด้วยการโจมตีของเขา

ในเวลานี้ หยางเฉินก็เคลื่อนไหวทันที

“กินหอกของฉันซะ ฮ่าๆๆ” หยางเฉินหัวเราะอย่างเต็มที่ รอยยิ้มของเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจ

ขณะที่เขาแทงหอกนี้ออกไป ทันใดนั้นหอกหนึ่งก็กลายเป็นสิบ และหอกสิบเล่มก็กลายเป็นร้อย อากาศเต็มไปด้วยภาพลวงตาของหอก มันเป็นเทคนิค Phantom Shadows ที่หยางเฉินเข้าใจเมื่อเขาต่อสู้กับ Bear Elder One และ Bear Elder Two

การทำความเข้าใจเทคนิคนี้ทำให้หอกของหยาง เฉิน ก้าวไปสู่ระดับใหม่ของความก้าวหน้า และเป็นการเปลี่ยนแปลงเชิงคุณภาพที่เปลี่ยนความแข็งแกร่งของเขา

ตอนนี้ศิลปะหอกของ Yang Chen ได้รับการปลดปล่อยแล้ว เขาสามารถจับ Zhang Long และ Zhang Ying โดยไม่รู้ตัวด้วยภาพลวงตานับร้อย

การฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ของ Zhang Long นั้นแข็งแกร่งกว่าของ Zhang Ying หนึ่งก้าวจริงๆ แต่ในทางปฏิบัติ เส้นทางของพวกเขาค่อนข้างคล้ายกัน และช่องว่างของความแข็งแกร่งนั้นอยู่ที่ความแตกต่างในระดับการฝึกฝนของพวกเขาเท่านั้น เมื่อเปรียบเทียบกับหยางเฉินแล้ว ช่องว่างก็ชัดเจนตามธรรมชาติ

ภาพลวงตานับร้อยทำให้โจรทั้งสี่คนถูกโจมตีโดยหยางเฉินเป็นไปไม่ได้ที่จะแยกแยะระหว่างของจริงและของปลอม

เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว จาง หลง ซึ่งเป็นพี่ชายคนโต มีประสบการณ์มากกว่าเล็กน้อย เมื่อเห็นว่าภาพลวงตานั้นแยกไม่ออกจากความเป็นจริงและเขาไม่สามารถบอกได้ว่าสิ่งไหนจริงหรือปลอม เขารู้ว่าเขาต้องเคลื่อนไหวไม่ช้าก็เร็ว เขาตะโกนทันทีว่า “อย่าตกใจไป เทคนิคหอกของหยางเฉินนั้นยุ่งยากจริงๆ แต่ภาพลวงตาเหล่านี้ส่วนใหญ่เป็นของปลอม ตราบใดที่เรามุ่งเป้าไปที่ร่างกายที่แท้จริงของเขาและมุ่งตรงไปหามัน ฉันไม่เชื่อว่าเขาจะสามารถใช้กลอุบายใด ๆ ได้อีก!”

“ ความคิดนี้ไม่เลว แต่คุณคิดว่ามันง่ายมากที่จะสัมผัสฉันเหรอ?” หยางเฉินเยาะเย้ย

ร่างกายศักดิ์สิทธิ์ Tai Chu ของเขาไม่ได้ถูกควบคุมอย่างง่ายดายเมื่อได้รับการฝึกฝน

เมื่อร่างกายศักดิ์สิทธิ์ Tai Chu ได้รับการฝึกฝนจนสมบูรณ์แบบ การป้องกันทางกายภาพของเขาเกือบจะทัดเทียมกับหมีดำ Black Mountain ที่โตเต็มที่ ไม่ต้องพูดถึง ผู้ที่ฝึกฝนร่างกายศักดิ์สิทธิ์ Tai Chu ก็จะได้สัมผัสกับความเร็วที่เพิ่มขึ้นอย่างมาก และความแข็งแกร่งของร่างกายของพวกเขาจะเหนือกว่าผู้ฝึกฝนขอบเขตการปรับแต่งร่างกายทั่วไปมาก

แม้กระทั่งตอนนี้ ด้วยร่างกายศักดิ์สิทธิ์ Tai Chu ของเขาเพียงในช่วงแรก ความเร็วของเขายังเหนือกว่าคนรอบข้างมาก

ไม่มีการขาดแคลนปรมาจารย์ในขอบเขตปรับแต่งร่างกาย แต่สำหรับหยางเฉินในปัจจุบัน แม้แต่ผู้ฝึกฝนเล็กๆ ใน Great Wilderness ก็ไม่มีความกดดันใดๆ เลย

ในขณะนี้ ร่างของหยาง เฉิน เคลื่อนไหว โดยหายไปจากจุดที่เขายืนอยู่ราวกับสายฟ้า

หลังจากนั้นทันทีด้วยการเหวี่ยงหอกของเขา มีเสียงเลือดกระเด็นอย่างชัดเจน

โจรคนหนึ่งล้มลงกับพื้น ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจและความสับสน เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาเสียชีวิตอย่างไร

“ลงไปหนึ่งอัน” หลังจากสังหารโจรคนหนึ่งแล้ว หยางเฉินก็พูดอย่างเย็นชา “เกิดอะไรขึ้น?” การแสดงออกของจางหลงและจางหยิงเปลี่ยนไป

มันเป็นความกลัว

สหายของพวกเขาเพิ่งตายไปเช่นนั้น

และพวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าหยางเฉินเคลื่อนไหวอย่างไร

พวกเขาจะไม่กลัวได้อย่างไร?

“หยางเฉิน คุณทำอะไรลงไป?” จาง หลงคำราม

“ฉันทำอะไร?” หยางเฉินเยาะเย้ย และร่างของเขาก็ขยับราวกับผี

ครู่ต่อมาก็ได้ยินเสียงของหอกแทงทะลุเนื้อ และโจรอีกคนก็ล้มลงกับพื้น

“ตอนนี้เหลือเพียงพี่ชายสองคนของคุณเท่านั้น” หยางเฉินกล่าวอย่างเย็นชา

จางหยิงและจางหลงต่างหวาดกลัว

“หยางเฉิน เรามาคุยกันเรื่องนี้กันดีกว่า” จาง หลงกัดฟันแล้วพูด “พูดจบแล้วเหรอ?” หยางเฉินส่ายหัว “ฉันไม่มีเหตุผลที่จะคุยกับคุณ” หยางเฉินเข้าหาทั้งคู่ทีละก้าว

เป็นที่ยอมรับว่าพี่น้องทั้งสองฉลาดที่จะเข้าใจที่จะยืนหันหลังชนกันและเกาะติดกันเพื่อป้องกันการลอบโจมตีในเวลานี้

แต่ถ้าสามารถป้องกันการโจมตีแบบลอบโจมตีได้อย่างง่ายดาย ร่างกายศักดิ์สิทธิ์ Tai Chu ของเขาก็คงได้รับการฝึกฝนอย่างไร้ผล

“หยางเฉิน ฉันจะฆ่าคุณ!” จางหยิงคำราม อาวุธของเขาพุ่งตรงไปยังหยางเฉิน

“เสียงดังกราว!” หยาง เฉิน ถือหอกเงินของเขา ป้องกันการโจมตีของจาง หยิงได้อย่างง่ายดาย

“ฮะ?” ลูกศิษย์ของ Zhang Ying หดตัวอย่างรุนแรง

เมื่อปะทะกับพลังอันมหาศาลของหยาง เฉิน เขารู้สึกราวกับว่าเขาได้ฟาดก้อนหินด้วยไข่

หยางเฉินสูญเสียความแข็งแกร่งของเขาไปโดยไม่ได้ตั้งใจ

Zhang Ying ไม่เชื่อและคำรามว่า “คุณ…คุณเข้าสู่ร่างกายแล้ว

กลั่นกรองอาณาจักรระดับ 8?”

เมื่อคำพูดเหล่านี้ตกไป อัจฉริยะหลายคนรอบตัวพวกเขาก็ตกตะลึง และอ้าปากค้าง แม้แต่บางคนที่ต้องการหลบหนีก็ยังลืมวิธีหลบหนีไป พวกเขาตกใจมากกับคำพูดของจางหยิง

ขอบเขตหลอมร่างกายระดับ 8?

หยางเฉินได้เข้าสู่ขอบเขตปรับแต่งร่างกายระดับที่ 8 แล้ว

นั่นหมายความว่าอย่างไร?

เป็นที่รู้กันว่าแม้แต่ผู้อาวุโสของชนเผ่าหลายคนภายใน Great Wild

ร้อยเผ่ามีเพียงการฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ที่ขอบเขตปรับแต่งร่างกายระดับ 8 เท่านั้น ผู้นำกลุ่มเล็กๆ บางคนมีระดับพลังยุทธ์เพียงระดับปรับแต่งร่างกายระดับ 8 หรือมากที่สุดคือระดับ 9

การเข้าสู่ขอบเขตกลั่นร่างกายระดับ 8 ก่อนอายุสิบแปดปีก็เพียงพอแล้วที่จะเรียกว่าเป็นอัจฉริยะที่ไม่มีใครเทียบได้

แต่หยางเฉินก็ประสบความสำเร็จเมื่ออายุเพียงสิบสี่ปี

เฉินถิงยิ่งหวาดกลัวมากขึ้นไปอีก เกิดอะไรขึ้น? สถานการณ์ไม่ถูกต้อง ดูเหมือนว่า Yang Chen และ Zhang Huaizhong ไม่สามารถรับมือกับโจรทั้งห้าได้เลย

“จางหยิง มันจบแล้ว” หยางเฉินกล่าวอย่างไม่แสดงอารมณ์ ครู่ต่อมา หอกสีเงินของเขาสั่นอย่างรุนแรง และด้วยการแทงเพียงครั้งเดียว เขาก็เจาะหน้าอกของ Zhang Ying

จางหยิงสั่นไปทั้งตัว ดวงตาของเขาหมองคล้ำ และเขาก็ล้มลงกับพื้น ร่างกายของเขากระตุกสองครั้งก่อนที่เขาจะหยุดเคลื่อนไหว

จาง หลงที่ได้เห็นเหตุการณ์นี้ ต่างหน้าแดงและจ้องมองตรงไปที่หยาง เฉิน เขารู้อยู่ในใจว่าเขาไม่คู่ควรกับหยางเฉิน และความกลัวของเขาก็แพร่กระจายในขณะที่เขาตะโกนว่า “หยางเฉิน คุณฆ่าจางหยิง แก๊งขโมยม้าของเราจะไม่ปล่อยคุณไป หากคุณหยุดตอนนี้และขอร้องให้ฉันคุกเข่าลง ฉันจะไม่รังเกียจที่จะอธิบายให้หัวหน้าแก๊งฟังและไว้ชีวิตของคุณ!”

“ไว้ชีวิตฉันเหรอ?” หยางเฉินหัวเราะ

เขาหัวเราะเสียงดัง “โอ้? จาง หลง คุณหมายถึงตราบใดที่ฉันไม่ฆ่าคุณตอนนี้ ฉันก็สามารถสงบศึกกับแก๊งขโมยม้าได้?”

จาง หลงเห็นว่าหยาง เฉินมีความตั้งใจที่จะคืนดี จึงรีบก้าวลงจากตำแหน่งทันที รวบรวมความกล้าที่จะพูดว่า ‘หยาง เฉิน คุณและแก๊งขโมยม้าของเราไม่มีความแค้นใจกัน’ อย่างไรก็ตาม การตายของจางหยิงไม่สามารถมองข้ามได้ คุณต้องคุกเข่าลงและคุกเข่าต่อหน้าฉันสามครั้ง แล้วเรื่องนี้จะคลี่คลาย”

เขาเพิ่งรู้ว่าหยางเฉินไม่มีความกล้าที่จะกำจัดแก๊งขโมยม้าของพวกเขา

มิฉะนั้น เมื่อแก๊งขโมยม้ารู้ว่าเป็นเขา หยางเฉินที่ฆ่าพวกเขา พวกเขาจะเหยียบย่ำไปทั่วตระกูลหยางไม่ช้าก็เร็ว

ในขณะนี้ เมื่อเขามองหยางเฉินด้วยสายตามุ่งร้าย เขาค่อนข้างสงสัยว่าท่าทางของหยางเฉินที่ตอบรับและเข้าใจสถานการณ์จะคุกเข่าและร้องขอความเมตตาอย่างไร

ท้ายที่สุดแล้ว การถูกคุกเข่าขอความเมตตาจากอัจฉริยะที่ไม่มีใครเทียบได้นั้นเป็นสิ่งที่น่าจดจำมาก