ราชาแห่งการต่อสู้อันสูงสุดสร้างความตกตะลึงไปทั่วทุกอาณาจักร - บทที่ 103

บทที่ 103: บทที่ 100: การมอบเครื่องรางวิญญาณ 1

ผู้แปล: 549690339

การต่อสู้ทดลองร้อยแคลนยังคงดำเนินต่อไป แต่ผลลัพธ์ก็ชัดเจนในใจของทุกคนแล้ว

ตามที่คาดไว้ หยางเฉินคว้าแชมป์

คู่ต่อสู้ของหยาง เฉิน ซึ่งเป็นอัจฉริยะอันดับหนึ่งของตระกูลเฉิน เฉินถิง ตระหนักดีถึงช่องว่างระหว่างเขากับหยาง เฉิน เขาไม่ได้วางแผนที่จะต่อสู้และเลือกที่จะยอมรับความพ่ายแพ้ทันทีที่ขึ้นเวที หยางเฉินไม่ใช่คนประเภทที่จะบังคับผู้อื่น ดังนั้นเขาจึงพอใจกับตัวเลือกของคู่ต่อสู้ที่จะยอมจำนน

ถัดไปคือการจัดอันดับของคนอื่นๆ ยกเว้นอันดับที่หนึ่ง ซึ่งทำให้เกิดความตื่นเต้นเล็กน้อย แต่ก็ยังยากที่จะดึงดูดความสนใจได้มากนัก

ในที่สุด การต่อสู้ทดลองร้อยเผ่าก็สิ้นสุดลง

ในขณะนี้ อัจฉริยะสามสิบอันดับแรกมารวมตัวกันด้วยความรู้สึกตื่นเต้นอย่างไม่น่าเชื่อ

เพราะพวกเขาจะเป็นตัวแทนของกลุ่มของตนและเข้าสู่ Monster Beast Mountain เพื่อรวบรวมทรัพยากรซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของเกียรติยศ

เฟิงชางกงก้าวไปข้างหน้าในเวลานี้และกล่าวว่า “การต่อสู้ทดลองร้อยเผ่าสิ้นสุดลงแล้ว และตอนนี้ก็ถึงเวลาสำหรับการเดินทางสำรวจภูเขาอสูรอสูร เด็กสามสิบคนที่นี่จะเป็นตัวแทนของกลุ่มของพวกเขาและเข้าสู่ Monster Beast Mountain เพื่อรวบรวมทรัพยากร แน่นอนว่าจะต้องมีกฎเกณฑ์ ทรัพยากรที่รวบรวมโดยแปดอันดับแรกในศึกทดลองร้อยเผ่าจะไม่ถูกส่งมอบให้กับสิบสองเผ่าผู้ยิ่งใหญ่”

“สำหรับทรัพยากรที่ได้รับจากอัจฉริยะที่มีอันดับต่ำกว่าแปดอันดับแรกนั้น 20% ของส่วนแบ่งของพวกเขาจะต้องถูกส่งมอบให้กับสิบสองชนเผ่าที่ยิ่งใหญ่” อัจฉริยะเหล่านี้เคยได้ยินกฎเหล่านี้มาก่อนที่พวกเขามา

หยางเฉินก็ตระหนักถึงพวกเขาเช่นกัน

เฟิงชางกงกล่าวว่า “สามอันดับแรกในศึกทดลองร้อยเผ่านี้จะได้รับยันต์วิญญาณที่สร้างโดยชนเผ่าผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสิบสองของเรา ยันต์วิญญาณนี้เมื่อวางไว้บนตัวคุณ จะสามารถปล่อยกลิ่นที่ป้องกันไม่ให้สัตว์อสูรส่วนใหญ่ใน Monster Beast Mountain เข้ามาหาคุณ”

“อันดับที่หนึ่งจะได้รับเครื่องรางวิญญาณคุณภาพดีที่สุด ซึ่งคงอยู่เป็นเวลาหนึ่งชั่วโมง ในขณะที่อันดับที่สองและสามจะได้รับอันที่มีคุณภาพต่ำกว่าเล็กน้อยซึ่งอยู่ได้เพียงครึ่งชั่วโมงเท่านั้น ตอนนี้ Yang Chen, Chen Ting และ Zhang Ying คุณทั้งสามมารับเครื่องรางวิญญาณของคุณมา”

หยางเฉินรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยกับรางวัลนี้

ต้องบอกว่ารางวัลนั้นฟุ่มเฟือยจริงๆ ยันต์วิญญาณเป็นสมบัติที่หายากมากและความสามารถในการหลีกเลี่ยงสัตว์อสูรทำให้การรวบรวมทรัพยากรใน Monster Beast Mountain ราบรื่นขึ้นมาก

สิ่งสำคัญคือต้องรู้ว่า Monster Beast Mountain ยังคงเป็นอันตรายต่ออัจฉริยะหลายคน แม้ว่าจะไม่มีอันตรายในทันที แต่มันก็เป็นเรื่องยุ่งยากที่ต้องตกเป็นเป้าหมายของสัตว์อสูรจำนวนมาก

ยันต์วิญญาณนี้มีจุดประสงค์ที่ดีเช่นนี้

แน่นอนว่าหยางเฉินจะไม่เสแสร้งและก้าวไปข้างหน้าเพื่อรับเครื่องรางวิญญาณ

หลังจากมอบยันต์วิญญาณแล้ว เฟิงชางกงก็บอกพวกเขาว่า: “แม้ว่า

สัตว์อสูรจำนวนมากในวงแหวนด้านในภูเขาอสูรถูกสังหารโดยชนเผ่าใหญ่ทั้งสิบสองของเรา แต่ยังคงมีอันตรายอยู่ เมื่อเวลาผ่านไป มีกรณีที่มีคนเสียชีวิตใน Beast Mountain ดังนั้นฉันหวังว่าเมื่อคุณเข้าสู่ Beast

ภูเขาในภายหลังคุณจะไม่ต่อสู้กันและทำงานร่วมกัน!”

เฟิงชางกงจงใจเพิ่มเสียงของเขาในรายการ “ทำงานร่วมกัน”

เด็กที่ฉลาดกว่าเข้าใจความหมายของเฟิงชางกงได้อย่างรวดเร็ว

“การทำงานร่วมกัน” ไม่เพียงแต่หมายถึงการต่อต้านสัตว์อสูรเท่านั้น แต่ยังต่อต้านแก๊งโจรม้าด้วย

แน่นอนว่า เด็กขี้อายบางคนได้ยินว่าภูเขาอสูรยังคงอันตราย สีหน้าของพวกเขาเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว และพวกเขาก็เริ่มกังวล

เฟิงชางกงไม่สนใจที่จะอธิบายมากนักและพูดตามตรงว่า “เอาล่ะ พวกคุณทุกคนกลับไปเตรียมตัวได้เลย ชนเผ่าที่ไม่ได้รับโอกาสเข้าสู่ภูเขาอสูรในปีนี้ควรออกไป ชนเผ่าที่เหลือ พาเด็ก ๆ ที่มีพรสวรรค์ของคุณแล้วตามฉันเข้าไปใน Beast Mountain”

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ตกไป อัจฉริยะสามสิบคนหรือมากกว่านั้นที่ได้รับเลือกก็ไม่รอช้าและกลับไปเตรียมตัว

ไม่นานหลังจากนั้น ทีมงานก็ออกเดินทางสู่ Monster Beast Mountain

สถานที่ซึ่งมีการจัดศึกทดลองร้อยเผ่าอยู่ไม่ไกลจากภูเขาสัตว์อสูร ประมาณสองชั่วโมงต่อมา Feng Changkong และ Murong Shan ในฐานะตัวแทน ได้นำชนเผ่าหลักทั้งหมดเข้าสู่ Mountain Beast Beast

เด็กบางคนที่ไม่เคยเข้าไปใน Monster Beast Mountain มาก่อนมองดูเทือกเขาอันงดงามและอุทาน

“นี่คือภูเขาสัตว์อสูรเหรอ? มันเต็มไปด้วยสัตว์ปีศาจ

เฟิงชางคงอธิบายอย่างอดทนว่า “เมื่อเราเข้าไป มันยังคงเป็นส่วนนอกของภูเขาอสูรปีศาจ เราจะพาพวกคุณเพียงสามสิบคนเท่านั้นไปที่ทางเข้าวงใน”

ขณะที่พวกเขาพูด กลุ่มนี้ก็เข้าไปใน Monster Beast Mountain

หยางเฉินสังเกตสภาพแวดล้อมของเขาอย่างระมัดระวัง

ที่บริเวณรอบนอกไม่มีสัตว์อสูรอยู่ไม่กี่ตัว ด้วยประสบการณ์อันยาวนานของเขา ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับหยางเฉินที่จะจดจำสัตว์อสูรที่คุ้นเคยได้อย่างรวดเร็ว

“วิหคเพลิงเพลิง? ฉันไม่ได้คาดหวังว่าจะมีสัตว์อสูรเช่นนี้อยู่ที่นี่ แต่มันเทียบเท่ากับชั้นที่สามของขอบเขตปรับแต่งร่างกายเท่านั้น ดังนั้นมันจึงไม่ควรเป็นภัยคุกคามร้ายแรง”

ขณะที่หยางเฉินจมอยู่กับความคิด หยางจินเหอก็เดินเข้ามาข้างหน้า “หยาง

เฉิน เฟิงชางกงกำลังตามหาคุณ”

“ลุงเฟิง?” หยางเฉินตกตะลึง และในขณะที่เขามอง เขาก็เห็นเฟิงชางกง

เฟิงชางกงยิ้มและกล่าวว่า “หยางเฉิน ยินดีด้วย ฉันขอเวลาของคุณสักครู่ได้ไหม”

หยางเฉินรู้สึกสับสน ตามทฤษฎีแล้ว เฟิงชางกงในฐานะผู้นำทางควรจะเป็นผู้นำ แต่เขาแอบมาที่นี่เพื่อตามหาหยางเฉิน น่าจะเป็นเพราะมีเรื่องสำคัญที่ต้องพูดคุยกัน/p>

หยาง เฉิน ไม่มีการป้องกันที่แข็งแกร่งต่อเฟิงชางกง เขาก้าวไปข้างหน้าและพบสถานที่เงียบสงบกับเฟิงฉางกง

ดวงตาของเฟิงชางกงจ้องไปที่หยางเฉิน จากนั้นเขาก็ค่อย ๆ พูดว่า “หยางเฉิน ความเจ็บป่วยของพ่อฉันหายดีแล้วในตอนนี้ ขอบคุณสำหรับการรักษาของคุณ”

“ดูเหมือนว่าอาการบาดเจ็บของผู้อาวุโสเฟิงจะหายดีแล้ว” หยางเฉินไม่แปลกใจกับข่าวนี้

เมื่อเขาลงมือเขาก็มั่นใจว่ามันจะได้ผล

เฟิงชางกงพยักหน้า “ใช่ แต่เพื่อรักษาเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ ข่าวการฟื้นตัวของพ่อฉันจึงถูกผนึกไว้ภายในตระกูลเฟิง ฉันเชื่อว่าคุณเข้าใจเหตุผลเบื้องหลัง พ่อของฉันยังไม่ลืมสัญญาที่ให้กับคุณ และเขายังขอให้ฉันให้ของขวัญชิ้นใหญ่แก่คุณก่อนที่คุณจะเข้าสู่ Monster Beast

ภูเขา.”

“โอ้?” หยางเฉินเริ่มอยากรู้อยากเห็น

ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมเฟิงฉางกงจึงมาตามหาเขาเพียงลำพัง

เฟิงชางกงยิ้มเล็กน้อยและหยิบยันต์วิญญาณออกมา “วิญญาณนี้

ยันต์ไม่เหมือนกับอันที่ฉันให้คุณก่อนหน้านี้เพื่อหลีกเลี่ยงสัตว์ร้าย ยันต์นี้มีพลังของพ่อฉัน ตราบใดที่คุณแยกมันออกจากกันและเล็งไปที่ศัตรู คุณสามารถโจมตีเต็มกำลังจากพ่อของฉันได้ อาจกล่าวได้ว่าแม้แต่นักศิลปะการต่อสู้ในระดับแรกของ Spirit Martial Realm ก็จะถูกสังหารทันทีจากการโจมตีครั้งนี้ และระดับที่สองและสามของ Spirit Martial Realm ก็จะได้รับบาดเจ็บเช่นกัน!”

“แน่นอนว่า ยันต์วิญญาณนี้มีค่าอย่างยิ่ง ซึ่งพ่อของฉันเตรียมไว้เป็นพิเศษเพื่อตอบแทนคุณ คุณต้องทะนุถนอมมันและอย่าใช้มันเว้นแต่จะจำเป็นจริงๆ” เฟิงฉางกงกลัวว่าหยางเฉินจะไม่เข้าใจ ดังนั้นเขาจึงอธิบาย

หยางเฉินจะไม่เพิกเฉยถึงความสำคัญของเครื่องรางวิญญาณนี้ และเขาก็รีบขอบคุณเขา “ผู้อาวุโสเฟิง ขอบคุณ”

“ฮิฮิ ไม่จำเป็นต้องขอบคุณฉัน นี่คือสิ่งที่คุณสมควรได้รับ เอาล่ะ ฉันต้องกลับไปเป็นผู้นำคนอื่นๆ มิฉะนั้น Murong Shan จะสงสัยบางอย่างเมื่อเขาเห็นว่าฉันหายไปนานเกินไป” เฟิงชางกงไม่ได้อธิบายเพิ่มเติมและหันไปจากไป

หยางเฉินมองดูยันต์วิญญาณในมือของเขา ครุ่นคิด จากนั้นรีบเก็บมันลงในถุงเก็บของ จากนั้นกลับไปที่ทีม และเงียบเกี่ยวกับเรื่องนี้