The Sims: ฉันเปิดเส้นทางอมตะให้กับสิ่งมีชีวิตทั้งหมด - บทที่ 97

บทที่ 97: บทที่ 96: การสังหารศิลปินศิลปะการต่อสู้ระดับเฟิร์สคลาส

ผู้แปล: 549690339

เป่ยซวนจิงเหวี่ยงดาบของเขาพร้อมกับลมและฟ้าร้อง สิ่งนี้ประกอบด้วยความอบอุ่นของฤดูใบไม้ผลิ ความรุนแรงของฤดูร้อน ความเคร่งขรึมของฤดูใบไม้ร่วง และความหนาวเย็นของฤดูหนาว

“ฆ่า!”

ใบหน้าของ Gong Xingqiu เย็นชา ขณะที่ดาบโค้งเต้นราวกับงูเงินในมือของเขา แสงที่สลับไปมาท่ามกลางพลังชี่เลือดที่ไม่ถูกจำกัด ร่างของเขาขยับราวกับผี ชายคนเดียวถือดาบที่ดูเหมือนพันเล่ม แสงดาบของเขาแผ่ซ่านไปทั่วบริเวณโดยรอบ

การปะทะกันเกิดขึ้นทีละคน

“วันนี้ ฉันจะฆ่าคุณอย่างแน่นอน!” ใบหน้าที่เย็นชาของ Gong Xingqiu เต็มไปด้วยเจตนาฆ่า

เขาเหวี่ยงดาบโค้งของเขาอีกครั้ง พลังชี่ในเลือดที่มีอยู่แล้วภายในตัวเขาเดือดพล่านมากยิ่งขึ้น ทำให้พลังการแกว่งของเขาเหนือกว่าครั้งก่อนหลายครั้ง ดูเหมือนไม่มีที่สิ้นสุดและไม่หยุดยั้ง

“ดี!”

เป่ยซวนจิงคำรามด้วยเสียงหัวเราะ คู่ต่อสู้เช่นนี้คู่ควรกับการที่เขาใช้พลังเต็มที่

การเคลื่อนไหวของเขาเปลี่ยนไปอย่างกะทันหันราวกับว่าเขาเป็นคนขี้เมา – ฝีเท้าที่เดินโซเซ ดาบยาวในมือของเขาแกว่งไปทางทิศตะวันออกและโจมตีไปทางทิศตะวันตก โจมตีทางใต้และฟาดไปทางเหนือ ดูเหมือนวุ่นวาย แต่ก็ยอดเยี่ยมเป็นพิเศษ – เขาจะปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหันและหายไปอย่างเงียบ ๆ

“ทักษะกระบี่ธรรม!”

เมื่อเห็นว่าเป่ยซวนจิงสามารถใช้ทักษะดาบธรรมนี้ได้อย่างสบายๆ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาจะได้รับความเชี่ยวชาญ

ชิงหยางซีรู้สึกประหลาดใจในใจ เป็นอัจฉริยะที่ไม่มีใครเทียบได้อย่างแท้จริง

“ฮึ่ม นั่นคือทั้งหมด!”

Gong Xingqiu แสดงความกล้าหาญอย่างเต็มที่ในขณะที่เขาส่งเสียงหอนยาวและพุ่งไปข้างหน้า ดาบของเขาราวกับมังกรที่สัญจรไปมา เต็มไปด้วยเจตนาฆ่า

นอกจากนี้เขายังตระหนักดีถึงความละเอียดอ่อนของทักษะดาบธรรม ดังนั้นเขาจึงละทิ้งเทคนิคของเขาอย่างเด็ดขาดและเลือกฟันที่ตรงไปตรงมาที่สุด บังคับให้เป่ยซวนจิงต้องปกป้อง

“เฮ้ คุณหมดลมหายใจครั้งสุดท้ายแล้วเหรอ?” เป่ยซวนจิงเยาะเย้ย

เขาก้าวไปข้างหน้า เขย่าด้ามดาบเล็กน้อย ทำให้เกิดคลื่นแสงเย็นทันที โดยมีดอกไม้แห่งแสงดาบกระจายไปทั่ว

จากนั้นเขาก็กระโดดขึ้นไปในอากาศ มองลงมาจากตำแหน่งสูง

ในขณะนั้น เทคนิคดาบของเขาเปลี่ยนไปอีกครั้ง เขาหันกลับมาและฟันไปทาง Gong Xingqiu

พลังของการฟาดลงนั้นเปล่งประกายและรวดเร็ว เต็มไปด้วยปราณดาบอันเยือกเย็นที่สามารถแช่แข็งไขกระดูกได้ ความคมของดาบนั้นไม่อาจปิดกั้นได้อย่างน่าสะพรึงกลัว!

บินเป็นอมตะนอกท้องฟ้า!

ทั้งมนุษย์และดาบดูเหมือนจะหลอมรวมกันเป็นหนึ่ง แสงดาบเป็นเหมือนสายรุ้งที่บินได้ เล็งและโจมตีโดยตรง แสงดาบเปล่งประกายและรวดเร็ว ใช้ความแข็งแกร่งของร่างกายทั้งหมดลงบนมัน

การเคลื่อนไหวนี้ไม่เพียงแต่เป็นเทคนิคดาบที่แข็งแกร่งที่สุดเท่านั้น แต่ยังมีพลังธาตุสิบประการคือหยางสุดขีดและความแข็งสุดขีด

“เทคนิคดาบนี้ไร้ที่ติและยอดเยี่ยมมาก” ใบหน้าของ Qingyang Zi แสดงความประหลาดใจมากยิ่งขึ้นเนื่องจากการเคลื่อนไหวของ Pei Xuanjing

เมื่อเห็นการเปลี่ยนแปลงอย่างอิสระในวิถีการใช้ดาบ ชิงหยาง ซีก็รู้อยู่ในใจว่านี่คือจุดสูงสุดในศิลปะการต่อสู้ และถือได้ว่าเป็นเทคนิคการใช้ดาบที่ไม่มีใครเทียบได้ในโลก

“การเคลื่อนไหวนี้!”

การแสดงออกทางสีหน้าของ Gong Xingqiu เปลี่ยนไปอย่างมาก ม่านตาของเขาหดตัวราวกับว่าเขาเห็นบางสิ่งที่ไม่น่าเชื่อ

เขาเห็นเพียงแสงดาบฟาดแนวทแยง รวดเร็วดุจสายฟ้า ราวกับสายรุ้งทอดยาวพาดผ่าน

อูนสกาย

เสียงดังกราว!

ในขณะนั้น ปราณที่แท้จริงที่แข็งแกร่งและปราณเลือดที่แข็งแกร่งของ Gong Xingqiu นั้นไม่มีประโยชน์อะไรเลย และถูกทำลายลงอย่างง่ายดายด้วยการฟันเพียงครั้งเดียว

ใบมีดโค้งในมือของ Gong Xingqiu ถูกตัดออกเป็นสองส่วนด้วยดาบยาวของ Pei Xuanjing

ดาบไม่ได้หยุดวิถีของมันและก้มลงตามธรรมชาติ ตัดเสื้อผ้าของเขาและทิ้งรอยเลือดลึกไว้บนหน้าอกของเขา

อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้ ดาบเปลวไฟไหลในมือของเป่ยซวนจิงก็ส่งเสียงร้องอย่างโศกเศร้าเช่นกัน ใบมีดเต็มไปด้วยรอยแตกเล็ก ๆ

เห็นได้ชัดว่าในเวลานี้ อาวุธศักดิ์สิทธิ์พันระดับไม่สามารถต้านทานพลังอันยิ่งใหญ่ที่ไหลลงมาโดยเป่ยซวนจิงได้อีกต่อไป หลังจากที่มันตัดใบมีดโค้งของ Gong Xingqiu ในที่สุดมันก็ยอมให้รับภาระอันหนักหน่วงนี้

เมื่อมองดูร่างของ Gong Xingqiu ถอยกลับไป Pei Xuanjing ก็โยนดาบเปลวไฟไหลออกมาและเก็บดาบยาวของเขาเข้าฝัก

เขาขยับไปสองสามก้าว และมาอยู่ตรงหน้ากงซิงชิวในพริบตา

วิญญาณยักษ์ทะลุภูเขา!

โดยไม่ลังเลเลย เขาตบกงเซียนชิว

ไม่มีเวลาที่จะหลบ ไม่มีโอกาสซ่อน และแม้แต่โอกาสน้อยที่จะเบี่ยงเบนการโจมตี

ในท้ายที่สุด เขาทำได้เพียงเฝ้าดูอย่างช่วยไม่ได้เมื่อฝ่ามือฟาดเข้าที่ร่างกายของเขาโดยตรง ไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่น้อย

การฟาดฝ่ามือนี้ทำให้กล้ามเนื้อและกระดูกของเขาแตกสลาย พลังชี่ที่แท้จริงของเขากระจาย และพลังชี่ในเลือดของเขาสลัว

พลังอันยิ่งใหญ่ถูกส่งผ่านไปทั่วร่างกายของเขาทันที เขาถูกกระแทกจนล้มลง ร่างของเขาจมอยู่กับพื้น เมฆฝุ่นถูกกวนในรัศมีหลายสิบเมตรโดยมีเขาอยู่ตรงกลาง

การฟาดฝ่ามืออย่างรุนแรงทำให้ Gong Xingqiu เจ็บปวดอย่างมาก ไม่สามารถระงับเสียงกรีดร้องของเขาได้

กล้ามเนื้อและกระดูกที่แตกร้าวของเขาทะลุผิวหนัง อวัยวะภายในตกใจมาก และเลือดเดือดข้นทั่วร่างกายของเขาพุ่งออกมาจากทุกช่องทวาร

ที่ด้านข้าง ดวงตาของ Du Chongyun แทบจะหลุดออกจากเบ้า เขาอดไม่ได้ที่จะตะโกนออกมา

การต่อสู้ของพวกเขาดุเดือดเกินไป และจบลงกะทันหันเกินไป

ทุกอย่างเกินความคาดหมายของตู้ชองหยุน เขาไม่เคยคิดเลยว่ากงซิงชิวที่เผชิญหน้ากับนักศิลปะการต่อสู้ระดับสองแทบจะไม่มีพลังต้านทานเลย

เมื่อเห็น Gong Xingqiu ที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจวนจะตาย ความโศกเศร้าก็เพิ่มขึ้นจากใจของ Du Chongyun ไม่ใช่แค่เพราะมีคนร่วมชะตากรรมเดียวกัน

เขากังวลเกี่ยวกับชะตากรรมของตัวเอง ตอนนี้ Gong Xingqiu เสียชีวิตแล้ว และถ้าชายหนุ่มขยับอีกครั้ง เขาจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย

อย่างไรก็ตาม เขาพัวพันกับขันทีเฒ่าและทำอะไรไม่ได้เลย

ท้องฟ้าเปลี่ยนสี ลมฤดูใบไม้ร่วงเริ่มพัด และใบไม้ก็เริ่มเต้น

โดยไม่สนใจเสียงของ Du Chongyun Pei Xuanjing เพียงแต่จ้องมอง Gong Xingqiu เบาๆ

จากความเย่อหยิ่งของ Gong Xingqiu เมื่อเขาปรากฏตัวครั้งแรกสู่สภาพที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสและกำลังจะตายในวันนี้ ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นในช่วงเวลาสั้น ๆ

Gong Xingqiu ที่กำลังจะตายจ้องมองไปที่ Pei Xuanjing อย่างดุเดือด และอ้าปากของเขาราวกับพยายามจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ไม่สามารถพูดอะไรได้

เป่ยซวนจิงดูเหมือนจะเข้าใจความหมายของอีกฝ่าย และเขาก็พูดแผ่วเบาว่า “ฉันชื่อเป่ยซวนจิง”

หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น กงซิงชิวก็เบิกตากว้างราวกับจะประทับใบหน้าของเขาไว้ในความทรงจำ มือที่สั่นไหวของเขาพยายามดิ้นรนราวกับว่าเขาต้องการคว้าบางสิ่งบางอย่าง

ทันใดนั้น มือที่กำลังดิ้นรนของ Gong Xingqiu ก็หยุดชั่วคราวและล้มลงอย่างไม่มีเรี่ยวแรง

จากจุดนี้ รองผู้นำนิกาย Mire Sect ซึ่งเป็นนักศิลปะการต่อสู้ระดับหนึ่ง Gong Xingqiu เสียชีวิตด้วยน้ำมือของนักศิลปะการต่อสู้ระดับสอง Pei Xuanjing

เป่ยซวนจิงเฝ้ามองดูนักศิลปะการต่อสู้ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 เสียชีวิตด้วยน้ำมือของเขาเอง หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็เงยหน้าขึ้นและจ้องมองไปยังผู้อาวุโสของ Mire Sect, Du Chongyun

ตู้ฉงหยุน ขณะที่เขากำลังต่อสู้กับขันทีเฒ่า รู้สึกถึงการจ้องมองของเป่ยซวนจิง เขารู้สึกหนาวสั่นในใจทันทีและใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนสี

“คุณต้องการความช่วยเหลือหรือไม่ ขันทีกง” เป่ยซวนจิงไม่ได้เข้าร่วมทันที แต่ถามแทน

ขันทีเฒ่าไม่มีความมั่นใจเรื่องการไปรุมทำร้ายใครบางคน เมื่อได้ยินคำถามของเป่ยซวนจิง แน่นอนว่าเขาจะไม่ปฏิเสธ: “ขอบคุณครับท่าน”

“เจ้าสารเลว เจ้าไม่มีความละอาย!” ตู้ชองหยุนสาปแช่ง

เขาแทบจะไม่สามารถรับมือกับขันทีแก่ๆ ได้เลย ไม่ต้องพูดถึงการเพิ่มคู่ต่อสู้ที่ไร้ความปรานีเช่นนี้ เขากำลังจะตายอย่างไม่ต้องสงสัย

น่าเสียดายที่คำสาปของเขาไม่มีผลในขณะที่เป่ยซวนจิงพูดกับชิงหยางซีว่า “ฉันขอยืมดาบของคุณได้ไหม ท่านอาจารย์ใหญ่”

“มันจะเป็นเกียรติ!” ชิงหยางจื่อกล่าวด้วยรอยยิ้ม

เมื่อเห็นนักศิลปะการต่อสู้ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 เสียชีวิตภายใต้เงื้อมมือของเป่ยซวนจิง ชิงหยางซีก็จะไม่ถือว่าเด็กที่อยู่ข้างหน้าเขาเป็นรุ่นน้องอีกต่อไป แม้ว่าอายุของเขาจะทำให้เขาเป็นรุ่นน้องอย่างแท้จริงก็ตาม

โดยไม่ลังเลหรืออดกลั้น เป่ยซวนจิงใช้ Flying Immortal Outside the Sky ไปทาง Du Chongyun ทันที

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ใบหน้าของตู้ชองหยุนก็กลายเป็นสีเทาราวกับตกลงไปในห้องใต้ดินน้ำแข็ง!