The Sims: ฉันเปิดเส้นทางอมตะให้กับสิ่งมีชีวิตทั้งหมด - บทที่ 71

บทที่ 71: บทที่ 70: ออกไป

ผู้แปล: 549690339

Tiandu เป็นเมืองหลวงของ Great Ming ซึ่งเป็นที่ตั้งของสำนักงานและสถาบันต่างๆ มากมาย อย่างไรก็ตาม สถาบันหลักที่รับผิดชอบด้านความปลอดภัยของ Tiandu ไม่ใช่สองโรงงานและหน่วยพิทักษ์ หรือแผนกบัญชาการองครักษ์ แต่เป็นสถาบันขนาดเล็ก: แผนกทหารและม้าทั้งห้าเมือง

แผนกทหารและม้าทั้งห้าเมือง ได้แก่ แผนกบัญชาการทหารและม้าเมืองกลาง ตะวันออก ตะวันตก ใต้ และเหนือ มีหน้าที่รับผิดชอบในการจับกุมหัวขโมยในเทียนตู่ จัดการถนนและท่อระบายน้ำ และจัดการกับนักโทษและเรื่องการป้องกันอัคคีภัย

แม้ว่าผู้บัญชาการแผนกยุทโธปกรณ์ทางทหารจะเป็นเพียงเจ้าหน้าที่เกรด 6 ที่ต่ำต้อย เพราะพวกเขามีหน้าที่ดูแลความปลอดภัยของ Tiandu พวกเขาจึงกล่าวได้ว่าเป็นระดับสูง

เป่ยซวนจิงถูกโจมตี ความกล้าหาญของการเผชิญหน้าระหว่างคนไม่กี่คนดึงดูดความสนใจของกรมยุทโธปกรณ์ที่ลาดตระเวนในตอนกลางคืน

เมื่อผู้บัญชาการที่ลาดตระเวนในคืนนี้มาถึง ก็เป็นช่วงที่เป่ยซวนจิงกำลังเตรียมไล่ตามชายถือขวานชุดดำที่หลบหนี

เมื่อเห็นสถานการณ์ ผู้บัญชาการแผนกยุทโธปกรณ์ทหารก็ตะโกนทันที: “คุณเป็นใครที่กล้าสังหารใน Tiandu โดยไม่ได้รับอนุญาต?

ใบหน้าของเป่ยซวนจิงเย็นชา รู้สึกถึงความอาฆาตพยาบาทอย่างรุนแรงจากชายผู้นี้

เมื่อพิจารณาจากเหตุการณ์ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อพิจารณาจากการปรากฏตัวของทั้งสองฝ่ายก็ชัดเจนว่าเขาเป็นเหยื่อและถูกโจมตี

แต่ผู้บังคับบัญชากรมยุทโธปกรณ์คนนี้กลับเมินเฉยโดยไม่ถามถึงสถานการณ์จริง จึงกล่าวหาว่าเขาก่อเหตุฆาตกรรม

เป่ยซวนจิงพูดอย่างเย็นชา “มีคนพยายามลอบสังหารฉัน สองคนถูกฆ่าเพื่อป้องกันตัว และอีกหนึ่งคนหลบหนีออกมาได้ ฉันจะตามล่าพวกเขาตอนนี้”

ด้วยเหตุนี้ เป่ยซวนจิงจึงพยายามจะออกไป

อย่างไรก็ตาม ผู้บัญชาการยังคงยืนกรานโดยกล่าวว่า: “ไม่ว่าการฆ่าใน Tiandu โดยไม่ได้รับอนุญาตถือเป็นการละเมิดข้อห้ามของ Tiandu คุณต้องมากับฉันที่อุปกรณ์ทางทหาร

แผนก. ส่วนคนที่หลบหนีได้ กรมยุทโธปกรณ์ของเราจะจับตัวเขาไป” ‘คุณ?” กล่าวอย่างเยาะเย้ยเป่ยซวนจิง

เมื่อมองไปที่กลุ่มเจ้าหน้าที่กรมยุทโธปกรณ์ในปัจจุบัน นอกเหนือจากขอบเขตระดับสี่ของผู้บังคับบัญชาแล้ว ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่พวกเขาเป็นเพียงศิลปินศิลปะการต่อสู้ระดับหกเท่านั้น พวกเขากล้าดียังไงมาบอกว่าสามารถจับใครสักคนได้?

ชายคนนี้ได้รับบาดเจ็บจริงๆ จากเขา แต่กลุ่มปลาและกุ้งขี้ระแวงกลุ่มนี้ไม่สามารถรับมือกับเขาได้

เมื่อได้ยินน้ำเสียงดูถูกของเป่ยซวนจิง สีหน้าของผู้บังคับบัญชาก็มืดมน และเขาก็ขู่ว่า “คุณไม่สนใจแผนกยุทโธปกรณ์ทหารของฉันเหรอ?”

เป่ยซวนจิงเพิ่งเสร็จสิ้นการต่อสู้ และรัศมีอันสง่างามของเขายังไม่หายไป ชี่เลือดเดือดแผ่กระจายไปทั่ว และผู้บังคับบัญชาสามารถสัมผัสถึงความแข็งแกร่งของเป่ยซวนจิงได้อย่างชัดเจน

อย่างไรก็ตาม เขายังคงรักษาความสงบโดยไม่แสดงท่าทีถอยกลับ

แม้ว่าเป่ยซวนจิงจะเป็นปรมาจารย์ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 เมื่อพิจารณาจากสถานะของเขา เขาจะไม่กลัวเขา เขาไม่เชื่อว่าเป่ยซวนจิงจะกล้าโจมตี

เป่ยซวนจิงมั่นใจอย่างยิ่งว่าชายคนนี้จะออกไปรับเขา เมื่อนึกถึงคำพูดของชายชุดดำก่อนหน้านี้ เขาเริ่มสงสัยว่าชายคนนี้เป็นส่วนหนึ่งของแผนสำรองของพวกเขา ไม่เช่นนั้นถนนคงไม่ว่างเปล่าปาฏิหาริย์ขนาดนี้

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากขาดหลักฐาน เขาจึงไม่สามารถยืนยันเรื่องนี้ได้

ถึงกระนั้น เขาเบื่อหน่ายกับการต้องรับมือกับชายคนนี้แล้ว ดังนั้นเขาจึงบอกเขาอย่างเย็นชาว่า “ฉันจะพูดแค่ครั้งเดียว ถอยออกไป”

เป่ยซวนจิงไม่ใช่คนที่ถูกยั่วยุง่ายๆ เขาไม่ทำอันตรายใด ๆ ตราบเท่าที่ไม่มีอันตรายใด ๆ เกิดขึ้นแก่เขา แต่ถ้าใครกล้ายืนหยัดต่อต้านเขา พวกเขาก็ไม่คาดหวังความเมตตาจากเขาเลย

นับตั้งแต่ที่เขาตัดสินใจสังหารนักฆ่าทั้งสามคนนี้ เขาจะไม่มีวันปล่อยให้คนสุดท้ายหนีไปได้

เมื่อเห็นใบหน้าที่จริงจังของเป่ยซวนจิง ผู้บัญชาการแผนกยุทโธปกรณ์ทหารก็ตอบอย่างเย็นชาว่า “อะไรนะ คุณจะก่อกบฏ?”

เขาตบอาชญากรรมใหญ่อีกครั้งไปที่ Pei Xuanjing โดยตั้งใจที่จะเก็บเขาไว้ที่นี่

“หลีกทางให้ฉัน!” เป่ยซวนจิงตะโกน พลังชี่ในเลือดของเขาพุ่งสูงขึ้น ทำให้เกิดคลื่นพลังงานที่แผ่กระจายไปทุกทิศทุกทางจากเขา พวกที่มาจากกรมยุทโธปกรณ์กระจัดกระจายไปหมด

และผู้บัญชาการกรมยุทโธปกรณ์ซึ่งได้รับการดูแลเป็นพิเศษจากเป่ยซวนจิง รู้สึกได้เพียงพลังที่เข้ามาหาเขาโดยตรง เขาสะดุดถอยหลังไปหลายก้าว พยายามดิ้นรนเพื่อหายใจครู่หนึ่งภายใต้แรงกดดันอันหนักหน่วงของเป่ยซวนจิง เขามีความรู้สึกว่าถ้าเขาพยายามพูดอีกครั้ง เป่ยซวนจิงอาจจะฆ่าเขาจริงๆ

อย่างไรก็ตาม เป่ยซวนจิงยังคงรักษาเหตุผลบางประการ โดยรู้ว่าเขาไม่สามารถฆ่าคนเหล่านี้ได้ ไม่เช่นนั้นเขาจะถูกมองว่าเป็นกบฏจริงๆ

แต่เป็นเพียงผู้บัญชาการกรมยุทโธปกรณ์ก็กล้ายั่วยุเขา ดังนั้นเป่ยซวนจิงจึงต้องสอนบทเรียนให้เขา

เขามองดูผู้บังคับบัญชากรมยุทโธปกรณ์อย่างยาวนาน โดยนึกถึงใบหน้าของเขา จากนั้นเขาก็เริ่มไล่ตามชายชุดดำด้วยขวานยักษ์

“ท่านครับ เราควรทำอย่างไรดี?” เสมียนเข้าไปหาผู้บังคับบัญชาแล้วถาม

เมื่อนึกถึงวิธีที่เป่ยซวนจิงมองเขาราวกับว่าเขาตายไปแล้ว เขารู้สึกไม่สบายใจ

ผู้ชายคนนี้ดูเหมือนจะรับมือได้ยาก ถ้าเขารู้เขาคงไม่ตกลงรับงานนี้

ไม่มีใครเลียนแบบชื่อจริงของทั้งสามคนนี้อีกต่อไป พวกเขาเป็นที่รู้จักในนามพี่น้องหมาป่า นับตั้งแต่ที่พวกเขาเริ่มสร้างชื่อให้ตนเอง พวกเขาใช้นามแฝง นักดาบเรียกว่าชางหลาง ผู้ถือมีดเรียกว่าชิงหลาง และผู้ที่หลบหนีออกมาเรียกว่าเฮยหลาง

“เป่ยซวนจิง ฉันสาบานว่าฉันจะไม่ลืมความเป็นปฏิปักษ์ในวันนี้ วันหนึ่ง ฉันจะฉีกคุณเป็นชิ้นๆ และถวายศพของคุณเป็นการสังเวยวิญญาณของพี่ชายและน้องชายของฉันในสวรรค์” เฮยหลางผู้ถือขวาน กัดฟันและประกาศ

พี่น้องทั้งสามคนผ่านความยากลำบากมานานหลายทศวรรษ แต่วันนี้สองคนถูกสังหารโดยเป่ยซวนจิง เหลือเพียงเฮยหลางเท่านั้นที่ต้องหลบหนีด้วยความอับอาย เขาจะไม่เกลียดเป่ยซวนจิงจนกระดูกอยากจะบดกระดูกของเขาให้เป็นผงและโปรยขี้เถ้าได้อย่างไร?

“จริงหรือ?” เสียงแผ่วเบาดังขึ้น

“แน่นอน.” ผ่านไปได้ครึ่งประโยค เหยหลางเงยหน้าขึ้นมองเป่ยซวนจิงที่อยู่ข้างหลังเขาห่างออกไปไม่ถึงสิบฟุต มองเขาด้วยรอยยิ้ม

เนื่องจากเป่ยซวนจิงตามเขามาที่นี่ จึงชัดเจนว่าเกิดอะไรขึ้นกับชิงหลาง

“เป่ยซวนจิง” เฮยหลางคำราม จ้องมองไปที่เป่ยซวนจิงด้วยเจตนาฆ่าในดวงตาของเขา

เป่ยซวนจิงเพียงแค่ยืนอยู่ที่นั่นพร้อมกับรอยยิ้มเล็กน้อยบนใบหน้าของเขา “ไม่จำเป็นต้องเกลียดฉันมากนัก ใครบอกให้เจ้านำความหายนะมาสู่ตัวเจ้า?”

นำหายนะมาสู่ตัวเอง!

เมื่อได้ยินคำพูดของเป่ยซวนจิง แววตาที่โหดเหี้ยมของเฮยหลางก็ปรากฏความโศกเศร้าชั่วขณะ แต่ก็หายไปทันที

เขาไม่พูดอะไรสักคำ เพียงแต่จ้องมองทุกการเคลื่อนไหวของเป่ยซวนจิง

เป่ยซวนจิงไม่รีบร้อนที่จะเคลื่อนไหวและพูดอย่างใจเย็น“ บอกฉันว่าใครอยู่ข้างหลังคุณ แล้วฉันจะปล่อยให้ร่างกายของคุณไม่เสียหาย”

Hei Lang มองไปที่ Pei Xuanjing ราวกับว่าเขาเป็นคนงี่เง่าและเยาะเย้ย “คุณคิดว่าฉันจะบอกคุณไหม”

เป่ยซวนจิงตอบโต้“ คุณไม่ต้องการให้ปรมาจารย์หุ่นเชิดจ่ายราคาด้วยเหรอ? หรือถ้าคนที่อยู่ข้างหลังคุณมีพลังมากคุณควรให้ฉันแก้แค้นใช่ไหม? นั่นก็จะส่งผลให้คุณปลิดชีวิตคุณเช่นกันใช่ไหม”

ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าเป่ยซวนจิงไม่ใช่นักเจรจาต่อรองที่เก่งกาจ เฮยหลางไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย

“สิ่งที่ฉันต้องการมากที่สุดคือการฆ่าคุณเอง! –

เช่นเดียวกับชิงหลาง เฮยหลางหยิบน้ำอมฤตจากกระเป๋าของเขาแล้วกลืนลงไป พลังชี่ในเลือดของเขาเริ่มพุ่งสูงขึ้นในขณะที่เขาถือขวานยักษ์และโจมตีเป่ยซวนจิง