The Sims: ฉันเปิดเส้นทางอมตะให้กับสิ่งมีชีวิตทั้งหมด - บทที่ 69

บทที่ 69: บทที่ 68: คำเชิญ

ผู้แปล: 549690339

ความคิดทั้งหมดนี้แวบเข้ามาในจิตใจของเป่ยซวนจิงในทันที ในขณะที่เขายังคงตั้งใจฟังเรื่องราวของหลิน ชิงอี้ อย่างตั้งใจ

Lin Qingyi พูดด้วยสีหน้าจริงจัง “แม้ว่า… ถ้าฉันไม่ได้สอบสวนอย่างกระตือรือร้น ก็จะไม่มีใครรู้เรื่องนี้เลย คุณรู้ไหมว่านี่หมายถึงอะไรพี่เป่ย”

นี่บอกเป็นนัยว่า Mire Sect ได้เจาะทะลุแม้แต่ Brocade Guards และใครก็ตามที่ติดต่อกับ Mire Sect ก็ดำรงตำแหน่งสูง มิฉะนั้น พวกเขาจะไม่สามารถระงับเรื่องนี้ได้อย่างง่ายดาย

เป่ยซวนจิงรู้ว่าหลินชิงอี้ตั้งใจจะพูดอะไรแต่ไม่ได้แสดงออก

เขาส่ายหัวและเตือนว่า “พี่หลิน เป็นการดีกว่าที่จะไม่พูดถึงสิ่งที่ไม่มีหลักฐานที่เป็นรูปธรรม”

เป่ยซวนจิงหยุดเขาไม่ให้พูดอะไรเพิ่มเติม

อีกฝ่ายเสี่ยงที่จะเปิดเผยข้อมูลที่เป็นความลับดังกล่าวแก่ Pei Xuanjing ซึ่งแสดงความปรารถนาดี ดังนั้น จนกว่าพวกเขาจะทำอะไรกับเขา เป่ยซวนจิงก็จะปฏิบัติต่อพวกเขาในฐานะเพื่อน

นี่คือหลักการของเป่ยซวนจิงเมื่อต้องรับมือกับผู้อื่น

และเนื่องจากพวกเขาเป็นเพื่อนกัน เขาจึงไม่สามารถยืนเฉยๆ และไม่ทำอะไรเลย

เขาไม่ชัดเจนเกี่ยวกับบุคคลที่ทรงพลังที่สนับสนุน Lin Qingyi แต่แม้ว่าจะมีบุคคลดังกล่าว แต่ก็ไม่ใช่เรื่องที่รองผู้บัญชาการคนใหม่ของ Brocade Guards เช่นเขาจะแสดงความคิดเห็นอย่างประมาทเลินเล่อ

ในการติดต่อกับ Mire Sect และระงับเหตุการณ์ใน Dao ตะวันตกเฉียงเหนือ แม้จะมีข่าวภายในเจ้าหน้าที่และผู้พิทักษ์ของ Dao ตะวันตกเฉียงเหนือ ก็แสดงให้เห็นถึงพลังของพวกเขา

ผู้ที่อยู่ใน Brocade Guards ที่มีพลังดังกล่าวสามารถนับได้ด้วยมือเดียว แต่ไม่มีสักคนที่ Lin Qingyi สามารถรุกรานได้

แท้จริงแล้ว แม้แต่เป่ยซวนจิง ซึ่งเป็นปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ระดับสาม ก็อาจไม่จำเป็นต้องถอนตัวออกอย่างอิสระ

เพราะแม้ว่าบุคคลดังกล่าวอาจไม่มีความแข็งแกร่งของแต่ละบุคคล แต่พลังที่แสดงโดยตัวตนและตำแหน่งของพวกเขาไม่ใช่สิ่งที่เป่ยซวนจิงซึ่งเป็นมนุษย์ไอโอเนสามารถโต้แย้งได้

Lin Qingyi พยักหน้า เข้าใจตรรกะ ก่อนหน้านี้เขาควบคุมไม่ได้ชั่วขณะหนึ่ง

ครอบครัวของเขาเป็นสมาชิกโดยกำเนิดของ Brocade Guards พวกเขาระบุตัวตนอย่างสูงด้วยสถานะของตนในฐานะคนสนิทของจักรพรรดิ และได้รับเกียรติสูงสุด

แต่ตอนนี้มีคนทรยศต่อจักรพรรดิ มันเป็นสิ่งที่เขายอมรับไม่ได้

“คุณคิดว่าโรงงานทั้งสองรู้เรื่องนี้หรือไม่” เป่ยซวนจิงพยายามเบี่ยงเบนหัวข้อนี้

เมื่อได้ยินเกี่ยวกับคู่แข่งที่ใหญ่ที่สุดสองคนของ Brocade Guards Lin Qingyi ก็ผงะและเข้าใจอย่างรวดเร็ว

พลังของทั้งสองโรงงานนั้นเทียบได้กับพลังของ Brocade Guards หรือแม้กระทั่งเหนือกว่าด้วยซ้ำ

แต่ไม่มีข่าวใดๆ จากพวกเขา ซึ่งทำให้สถานการณ์น่าหวาดกลัวมากยิ่งขึ้น

เมื่อเตือน Lin Qingyi แล้ว Pei Xuanjing ก็เลือกที่จะนิ่งเงียบและยกถ้วยชาขึ้น

Lin Qingyi เข้าใจความหมายของ Pei Xuanjing และพยักหน้า

เขาดึงคำเชิญออกจากอกของเขาแล้วส่งให้เป่ยซวนจิงด้วยมือทั้งสองข้าง “พี่เป่ย ผู้บังคับบัญชาขอเชิญคุณไปงานเลี้ยงสามวันต่อจากนี้”

“อืม?” เป่ยซวนจิงถือถ้วยชารอคำอธิบายเพิ่มเติม

ในบรรดา Brocade Guards มีผู้บัญชาการเพียงคนเดียวเท่านั้น ด้านล่างเขามีผู้บัญชาการสองคนที่มีตำแหน่งเท่ากัน ส่วนผู้บังคับบัญชาที่อีกฝ่ายกล่าวถึงนั้นมีอยู่สามคน เขาไม่แน่ใจว่าคนนี้คือคนที่เขาคิดถึงหรือไม่

“ คุณเจียงเองที่เชิญพี่เป่ยมาเยี่ยม” หลิน ชิงยี่ กล่าว

นายเจียงที่เขาหมายถึงคือหนึ่งในสามของผู้บังคับบัญชา เจียงปิน แม้ว่าเขาจะดำรงตำแหน่งทางการเพียงชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 แต่เขาก็ได้รับการยกย่องจากจักรพรรดิว่าเป็นคนสนิท เขาคือคนโปรดของจักรพรรดิ อำนาจของเขารองจากผู้บัญชาการเฉียนหนิงเท่านั้น

เป่ยซวนจิงไม่ได้ตอบรับคำเชิญทันที แต่ถามอย่างไม่แน่นอนว่า “ฉันขอทราบได้ไหมว่าทั้งหมดนี้เกี่ยวกับอะไร”

เขาไม่เข้าใจว่าทำไมผู้บังคับบัญชาคนนี้ซึ่งเขาไม่ได้มีความสัมพันธ์พิเศษด้วย ถึงได้เชิญเขาไปงานเลี้ยงในทันที

Lin Qingyi อธิบายว่า “ฉันไม่กล้าคาดเดาถึงแรงจูงใจของผู้บังคับบัญชา แต่เมื่อผมไปพบผู้บังคับบัญชาเมื่อวานนี้ ชื่อของคุณ พี่เป่ย ก็เข้ามาพูดคุยกัน ผู้บังคับบัญชาสนใจคุณมาก เขาบอกว่าจะจัดงานเลี้ยงเพื่อขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือก่อนหน้านี้”

โดยธรรมชาติแล้ว เป่ยซวนจิงไม่เชื่อคำอธิบายนี้

แม้ว่าจะเป็นการขอบคุณเขาสำหรับความช่วยเหลือก่อนหน้านี้ แต่ก็คงไม่เกิดความล่าช้านานขนาดนี้

อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้ปฏิเสธคำเชิญ เป่ยซวนจิงยอมรับ “ขอบคุณสำหรับการเดินทางนะพี่หลิน”

เมื่อเห็นว่าเป่ยซวนจิงยอมรับคำเชิญแล้ว หลินชิงอี้ก็รู้สึกโล่งใจ

หากเป่ยซวนจิงปฏิเสธ เขาคงไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร แม้แต่ผู้บังคับบัญชาก็ไม่รังเกียจปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ระดับสามอย่างบุ่มบ่าม

ขณะที่ Lin Qingyi กำลังจะออกไป Pei Xuanjing ก็หยิบธนบัตรเงินหลายใบออกมาจากกระเป๋าของเขาแล้วยื่นให้

“มันเหนื่อยสำหรับคุณพี่หลิน โปรดนำสิ่งเหล่านี้กลับมาและเชิญพี่น้องของคุณดื่มสักสองสามแก้ว”

ข้อมูลที่ Lin Qingyi นำมาให้เขาในวันนี้มีความสำคัญ และบางส่วนก็เป็นความลับ

ความจริงที่ว่าเขาเสี่ยงต่อการรั่วไหลของข้อมูลดังกล่าวแสดงให้เห็นถึงความปรารถนาดีของเขา และโดยธรรมชาติแล้ว เป่ยซวนจิงก็ต้องตอบแทน ธนบัตรเงินมีจำนวนไม่กี่พันตำลึง

เมื่อเห็นข้อเสนออันเอื้อเฟื้อของเป่ยซวนจิง รอยยิ้มอันพึงพอใจก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของหลินชิงยี่ ขณะที่เขาครุ่นคิดว่าเขาจะเก็บไว้ได้มากเพียงใดหลังจากส่งส่วนหนึ่งไปแล้ว

ในคืนฤดูหนาวนี้ มีดาวบางดวงห้อยลงมาจากท้องฟ้า

รถม้าคันหนึ่งแล่นออกจากตรอกจากบ้านพักของ Gu Ji รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงพิธีกรรม ไปยังถนนร้าง มันคดเคี้ยวช้าๆไปยังสถาบันศิลปะการต่อสู้

ผางหงมีน้ำหนักเพิ่มขึ้นตั้งแต่เขาเริ่มรับคำแนะนำจากเป่ยซวนจิง แม้ว่าเขาจะไม่ได้ก้าวไปสู่อันดับที่สูงขึ้นในช่วงครึ่งปีที่ผ่านมา แต่เขาก็ค่อยๆ แข็งแกร่งขึ้น

เขาจับแส้ในมืออย่างงุ่มง่าม บังคับรถม้าอย่างระมัดระวังราวกับว่ากลัวที่จะรบกวนเป่ยซวนจิงที่จมอยู่ในความคิดข้างใน

เป่ยซวนจิงในรถม้า หลับตาลงเบาๆ ยังคงใคร่ครวญการสนทนาก่อนหน้านี้กับกู่จี๋

“ ณ จุดนี้ ศาลดูเงียบสงบบนพื้นผิว แต่กระแสน้ำใต้น้ำที่มีพายุก่อตัวอยู่ข้างใต้ ระวังอย่าตกเป็นเหยื่อของการยั่วยุใดๆ” Gu Ji ได้แนะนำ Pei Xuanjing

จากคำกล่าวของ Gu Ji บางคนไม่สามารถนั่งเฉยๆได้อีกต่อไป พวกเขาไม่ต้องการเห็นสถาบันศิลปะการต่อสู้ดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง

คนเหล่านั้นถูกผูกมัดให้ลงมือปฏิบัติ และมีความเป็นไปได้สูงที่พวกเขาจะมุ่งเป้าไปที่เป่ยซวนจิงและบรรณาธิการคนอื่นๆ โดยไม่มีความเกี่ยวข้องใดๆ ที่สำคัญ

ท้ายที่สุด เมื่อเปรียบเทียบกับคนอื่นๆ การกำหนดเป้าหมายเป่ยซวนจิงและบรรณาธิการคนอื่นๆ มีความเสี่ยงต่ำสำหรับคนเหล่านั้น

แม้ว่าเป่ยซวนจิงจะไปถึงระดับนักศิลปะการต่อสู้ระดับสามแล้ว

การเป็นนักสู้ระดับสามนั้นน่าประทับใจอย่างไม่ต้องสงสัย

แต่ในความเห็นของบางคน การใช้นักศิลปะการต่อสู้ระดับสามเพื่อเป็นตัวอย่างอาจเป็นอุปสรรคมากกว่า

“เอาล่ะ เรามาดูกันว่าใครคือ ‘ไก่’ ที่ถูกเชือด และใครคือ ‘ลิง’ คำเตือน” รอยยิ้มเย็นชาปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเป่ยซวนจิง

บางทีความยับยั้งชั่งใจของเขาอาจทำให้หลายคนคิดว่าเขาเป็นเป้าหมายที่ง่าย

เมื่อมองดูร่างทั้งสามในชุดดำที่อยู่ห่างออกไปหลายสิบหลา ใบหน้าของปางหงก็แสดงความตึงเครียด และเมื่อคิดถึงเป่ยซวนจิงที่อยู่ข้างหลังเขา มันก็ถูกแทนที่ด้วยความมั่นใจ “อืม…” ปางหงควบม้าเพื่อหยุดและตะโกนเรียกร่างที่อยู่ไกลออกไป

“คุณเป็นใคร และคุณต้องการอะไร”