The Sims: ฉันเปิดเส้นทางอมตะให้กับสิ่งมีชีวิตทั้งหมด - บทที่ 158

บทที่ 158: บทที่ 157: การวางแผนการหลบหนี

ผู้แปล: 549690339

พัฟท์!

แม้ว่า Yang Yunhui จะดิ้นรน แต่ดาบก็พาศีรษะของเขาทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า ร่างของเขาก็ล้มลงจากหลังม้าลงสู่พื้นทำให้เกิดฝุ่นฟุ้ง

ผู้บัญชาการของแผนกบัญชาการองครักษ์ซึ่งถือว่าเป็นผู้มีอำนาจที่น่านับถือ ถูก Pei Xuanjing สังหารอย่างง่ายดายราวกับใครก็ตามที่จะขยี้มด แม้ว่าตัวเขาเองจะเป็นนักศิลปะการต่อสู้ระดับสามก็ตาม

บางทีเขาอาจจะอยู่ในตำแหน่งที่สูงส่งมานานเกินไป หรือบางทีเขามักจะอาศัยกองทัพขนาดใหญ่ของเขาเพื่อข่มขู่ศัตรูที่แข็งแกร่งกว่าเขา หรือบางทีเขาอาจพึ่งพาอำนาจของกองทหารของเขามากเกินไป หรือบางทีเขาอาจเชื่อมากเกินไปใน อัจฉริยะทางยุทธวิธีที่ไม่มีใครเทียบได้ของเขา…

ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม เมื่อดาบของเป่ยซวนจิงลงมา Yang Yunhui ก็ไม่มีเรื่องเซอร์ไพรส์ที่จะเสนอ เขาฆ่าได้ง่ายเหมือนกับทหารธรรมดาที่เป่ยซวนจิงกำจัดให้สิ้นซากได้อย่างง่ายดาย

ภายใต้ดาบ Shenxiao สิ่งมีชีวิตทั้งหมดเท่าเทียมกัน

หัวที่ถูกตัดหัวของ Yang Yunhui ลอยขึ้นไปในอากาศ ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความตกใจ เต็มไปด้วยความไม่เต็มใจและความเสียใจ

แผนการทั้งหมดของเขา กลอุบายทั้งหมดของเขาตกอยู่ในความว่างเปล่า

เขาคิดว่าเขารอดพ้นจากหายนะมาแล้ว แต่กลับต้องเผชิญหน้ากับศัตรูที่น่ากลัวกว่านั้น

เป่ยซวนจิงสะบัดดาบของเขาเบา ๆ สะบัดเลือด ยืนอย่างภาคภูมิใจโดยมีเสื้อคลุมปลิวไปตามสายลม เขามองไปรอบๆ ที่ทหารที่ประหลาดใจและหวาดกลัว ส่ายหัวเล็กน้อย จากนั้นจึงชักดาบออกมา

เขาหันหลังแล้วเดินไปหาม้าของเขา พวกทหารต่างตกตะลึงกับท่าทางสง่างามของเขาและก้าวถอยหลังโดยไม่สมัครใจเพื่อเปิดทางให้เขา

เขาเดินช้าๆ ทีละก้าว สายตาของทหารติดตามทุกการเคลื่อนไหวของเป่ยซวนจิง และหยุดอยู่กับที่ราวกับว่าเวลาหยุดลง

ไม่ว่าเขาจะผ่านไปที่ไหนก็ไม่มีใครกล้ายืนขวางทางเขา!

เป่ยซวนจิงขี่ม้าของเขา เหวี่ยงบังเหียนม้าแล้วควบม้าออกไป กีบม้าของเขาทำให้เกิดฝุ่นฟุ้งกระจาย

หลังจากที่ร่างของ Pei Xuanjing หายไปจากสายตา ในที่สุดทหารก็รู้สึกตัวราวกับว่ามนต์สะกดถูกยกขึ้น และเสียงที่วุ่นวายก็ปะทุขึ้น

“สิ่งนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร? มีใครบ้างในพวกคุณที่สามารถบอกฉันได้ว่าสถานการณ์เช่นนี้เป็นอย่างไร” กษัตริย์หนิง จู เฉินห่าว ผู้สวมชุดเกราะเต็มตัว ยืนด้วยความโกรธในเต็นท์ทหาร และตำหนินายพลของเขา

ในขณะนี้ จู เฉินห่าว ไม่มีความมั่นใจที่เขามีเมื่อสามวันก่อน ใบหน้าของเขามืดมน หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ ไม่สามารถเข้าใจได้ว่าสถานการณ์ที่เอื้ออำนวยกลับกลายเป็นเรื่องบูดบึ้งได้อย่างไร

สิบวันก่อนหน้านี้ เขาได้รับรายงานอย่างกะทันหันว่าค่ายกลางของเขาในหนานกานถูกโจมตีโดยวังป๋อน

ด้วยความงุนงงและตื่นตระหนก เขารีบนำกองทัพกลับมาและให้ความช่วยเหลือทันที เพียงเพื่อเผชิญหน้ากับกองทัพของวังป๋อนเมื่อสามวันก่อน

แม้จะรีบกลับมา จู เฉินห่าว ก็ยังคงรวบรวมกองทัพขนาดใหญ่จำนวน 500,000 นาย โดยเผชิญหน้ากับกองกำลังของศัตรูเพียง 100,000 นาย เขามีข้อได้เปรียบเชิงตัวเลข และสำหรับใครก็ตาม ดูเหมือนว่าชัยชนะใกล้เข้ามาแล้ว

แต่เมื่อดูเหมือนไม่มีอะไรผิดพลาด ภัยพิบัติก็เกิดขึ้น

กองกำลัง 500,000 นายของ Zhu Chenhao ต่อสู้กับทหาร 100,000 นายของ Wang Boan หลังจากต่อสู้มาทั้งวันทั้งคืน กองทัพของ Zhu Chenhao ก็พ่ายแพ้และถูกศัตรูขับไล่กลับไป

นั่นเป็นสาเหตุที่จู เฉินห่าว ถามเจ้าหน้าที่ของเขาด้วยความโกรธ

“1 อยากทราบว่า พวกท่านคนใดซึ่งเป็นนายพลที่มีชื่อเสียงว่าเป็นนักรบทหารผ่านศึก จะมาอยู่ในสถานะนี้ภายใต้การนำของวังป๋อนได้อย่างไร” Zhu Chenhao ถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา

เขาเคยได้ยินชื่อเสียงของวังบ่อนมานานแล้ว ชายผู้นี้เกิดมาในครอบครัวที่มีชื่อเสียง และในช่วงแรกๆ ของชีวิตเขากลายเป็นนักวิชาการ อย่างไรก็ตาม หลังจากทำให้ Liu Jin ขุ่นเคือง เขาถูกลดตำแหน่งและถูกเนรเทศออกจาก Tiandu พ่อของเขาก็พังทลายเคียงข้างเขา

ต่อมา หากไม่ใช่เพราะ Wang Qiong รัฐมนตรีกระทรวงสงครามที่ชื่นชอบเขา เขาอาจใช้เวลาทั้งชีวิตอยู่ในความสับสนใน Nandu

แม้จะมีอุปสรรคทุกอย่างที่เขาเผชิญ Wang Boan ก็แสดงความแข็งแกร่งอย่างเหลือเชื่อเมื่อเขากำจัดโจรใน Nan Gan แต่กองกำลังขนาดเล็กเพียง 100,000 นายจะเอาชนะกองทัพ 500,000 นายของเขาได้อย่างไร?

นี่คือสิ่งที่ Zhu Chenhao ไม่สามารถเข้าใจได้

จริงๆ แล้ว จูเฉินห่าวไม่เพียงแต่สูญเสียเท่านั้น แต่เกือบทุกคนในปัจจุบันก็ไม่เข้าใจ

นายพลไม่มีความรู้ พวกเขาไม่รู้ว่าทำไมการต่อสู้ที่คาดคะเนชัยชนะจึงกลายเป็นความพ่ายแพ้ในทันที

“นายท่าน เนื่องจากวิธีการโดยตรงไม่ได้ผล เราอาจต้องใช้วิธีอื่น” พระภิกษุชุดขาว หลิว หยางเจิ้ง ดวงตาของเขาเป็นประกายด้วยแสงเย็นชา กล่าวด้วยน้ำเสียงต่ำ

เมื่อเห็นที่ปรึกษาที่เชื่อถือได้ของเขาพูดขึ้น ความโกรธของจู เฉินห่าวก็คลายลงเล็กน้อย และเขาก็ถามว่า: “ที่ปรึกษา คุณมีแผนอย่างไร”

พระภิกษุชุดขาว Liu Yangzheng พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา: “ปล่อยให้ผู้คนจาก Underworld โจมตี Wang Boan เมื่อนั้นเราจะสามารถทำลายทางตันนี้ได้”

เดิมที Liu Yangzheng ชื่นชม Wang Boan อย่างมาก เขายังต้องการแนะนำ Zhu Chenhao ให้เอาชนะเขาด้วยสาเหตุของพวกเขาหลังจากที่กองทัพของพวกเขาพิชิต Nan Du ได้

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่พวกเขาจะลงมือทำได้ วังป๋อนก็รวบรวมกองทัพเพื่อต่อต้านพวกเขาอย่างน่าประหลาดใจ และกลายเป็นศัตรูกัน หากเป็นกรณีนี้ ก็ไม่มีเหตุผลที่จะปล่อยให้เขามีชีวิตอยู่

เมื่อได้ยินคำพูดของ Liu Yangzheng แล้ว Zhu Chenhao ก็พยักหน้าเห็นด้วย

“ราชาชูเจียง ตอนนี้ข้ากำลังรอคอยข่าวดีจากยมโลก” เขาพูดกับกษัตริย์ Chujiang

เจ้าหน้าที่ทุกคนในปัจจุบันเป็นผู้ติดตามผู้ภักดีของเขา และพวกเขาตระหนักดีถึงความร่วมมือกับยมโลก

“นายท่าน ทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างไว้เป็นหน้าที่ของเรา” กษัตริย์ชูเจียงรับหน้าที่นี้อย่างมั่นใจ

ตั้งแต่จุดเริ่มต้นของการกบฏ กษัตริย์ Chujiang แห่งยมโลกได้กลายเป็นผู้ประสานงานระหว่างทั้งสองฝ่าย เขานำผู้เชี่ยวชาญสองสามคนจากยมโลกและติดตามการเดินทัพของกองทัพหลัก

พวกเขาอยู่ยงคงกระพันตลอดทาง ทำลายเมืองและยึดดินแดนได้อย่างง่ายดาย Underworld ก็มีส่วนสำคัญเช่นกัน หากไม่ใช่เพราะการลอบสังหารกลุ่มต่อต้านสายแข็ง ชัยชนะของพวกเขาคงไม่ราบรื่นนัก

Liu Yangzheng คุ้นเคยกับ Wang Boan อย่างลึกซึ้ง และเขาพูดกับ Chu Jiang Wang ว่า “ฉันเข้าใจ Wang Boan เป็นอย่างดี และคุณต้องไม่ดูถูกเขา เขาไม่ใช่แค่นักวิชาการผู้ยิ่งใหญ่เท่านั้น เขายังประสบความสำเร็จเป็นพิเศษในด้านศิลปะการต่อสู้อีกด้วย กว่าหนึ่งทศวรรษที่แล้ว เขาได้มาถึงขอบเขตของปรมาจารย์ระดับสามแล้ว มีข่าวลือมานานแล้วว่าเขาได้บุกทะลวงเข้าสู่อาณาจักรชั้นสองแล้ว ในมุมมองของฉัน ด้วยความสามารถของเขา การบุกเข้าสู่ขอบเขตของนักศิลปะการต่อสู้ระดับ 1 จึงไม่น่าแปลกใจเลย”

Liu Yangzheng ค้นพบปริศนาของ Wang Boan นักวิชาการที่มีชื่อเสียงที่มีศักยภาพในโรงเรียนที่มีเอกลักษณ์เฉพาะของลัทธิขงจื้อ เขายังเป็นศิลปินศิลปะการต่อสู้ที่โดดเด่นที่ก้าวหน้าอย่างรวดเร็วในการฝึกฝนของเขา อย่างไรก็ตาม สิ่งที่แปลกที่สุดคือแม้ว่าเขาจะหมกมุ่นอยู่กับการเข้าสู่ตำแหน่งทางการ แต่เขาไม่สนใจที่จะใช้ทักษะศิลปะการต่อสู้เพื่อให้ได้มาซึ่งอำนาจ เขาได้รับการเลื่อนตำแหน่งทั้งหมดผ่านทักษะการบริหารของเขา

การดำรงอยู่ที่ขัดแย้งกันแบบนี้ทำให้หลิวหยางเจิ้งประหลาดใจ

นักศิลปะการต่อสู้ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1

เมื่อได้ยินการวิเคราะห์ของ Liu Yangzheng Chu Jiang Wang ก็เงียบไปเช่นกัน มันยากสำหรับเขาที่จะเข้าใจว่าทำไมนักศิลปะการต่อสู้ระดับประถมศึกษาถึงมีพฤติกรรมเช่นนี้ ท้ายที่สุดแล้ว เขาเองก็เป็นเพียงนักศิลปะการต่อสู้ระดับสองเท่านั้น

อย่างไรก็ตาม เขาหยุดประเมินสถานการณ์ต่ำไปและสัญญาว่า “ในกรณีนี้ เราจะต้องเชิญจักรพรรดิผีมาเอง”

ในระหว่างการรณรงค์นี้ Underworld ได้ส่งผู้เชี่ยวชาญที่แท้จริง – จักรพรรดิผีกลางของจักรพรรดิผีทั้งห้า