The Sims: ฉันเปิดเส้นทางอมตะให้กับสิ่งมีชีวิตทั้งหมด - บทที่ 130

บทที่ 130: บทที่ 129: การทดสอบมือ แผนของ Zhao Baiyang

ผู้แปล: 549690339

การเคลื่อนไหวของเป่ยซวนจิงมีประสิทธิภาพอย่างมาก

จับดาบ ชักมัน ปลดฝัก ฟัน ทุก ๆ การกระทำนั้นราบรื่นราวกับน้ำที่ไหล โดยไม่ลังเลเลย!

แสงดาบอันแวววาวปรากฏขึ้น เกือบจะในช่วงเวลาของการหลุดออกจากฝัก เจตนาดาบที่สุกใสราวกับดวงอาทิตย์ก็ไหลออกมา

พลังของการโจมตีด้วยดาบเพียงครั้งเดียวนั้นราวกับว่ามันสามารถตัดผ่านสวรรค์และโลกได้ แสงดาบเย็นเฉียบจับคู่กับเจตนาดาบอันเจิดจ้าดุจดวงอาทิตย์

ยิ่งไปกว่านั้น ในช่วงเวลานี้ ความเชี่ยวชาญในทักษะการวาดดาบของเป่ยซวนจิงได้รับการปรับปรุงเพิ่มเติมอีก

ในขณะนี้ เขาสามารถรวบรวมความตั้งใจของดาบทั้งหมด เปลี่ยนแสงดาบนับพันให้เป็นเส้นเดียว และพลังของมันก็พิเศษมาก

โดยธรรมชาติแล้ว Zhao Baiyang จะไม่เพียงแค่นั่งรอความตายของเขา ทันทีที่เป่ยซวนจิงชักดาบออกมา เขาก็ลงมือทันที

พลังปราณโลหิตในร่างกายของเขาปะทุขึ้น ปราณแท้จริงไหลเวียน มือของเขาผนึกไว้ และควบแน่นอย่างรวดเร็วจนกลายเป็น

ผนึกผู้ปราบโลก!

นี่เป็นตราประทับลับจากการฝึกฝนเทคนิคสูงสุดของ Mire Sect “คัมภีร์ Maitreya Descent” เมื่อรวมกับความเข้าใจของเขาเองเกี่ยวกับศิลปะการต่อสู้ หลังจากนวัตกรรมใหม่ พลังของมันก็เหนือกว่าในอดีต

ทันทีที่เขาก้าวไปข้างหน้า แผ่นหินใต้เท้าของเขาก็แตกร้าว

ผนึกที่ผสานพลังปราณอันไม่มีที่สิ้นสุดถูกปล่อยออกมาราวกับภูเขา!

พลังที่น่าสะพรึงกลัวนั้นปั่นป่วนราวกับแม่น้ำที่พลุ่งพล่านพุ่งออกมา

ช่วงเวลาที่เทคนิคทั้งสองปะทะกัน

แสงดาบและผนึกทำให้เกิดเสียงคำรามอย่างรุนแรง

บูม!

ความตกใจอย่างรุนแรงทำให้ทั้งห้องโถงสั่นสะเทือนสองสามครั้ง รอยร้าวใต้ฝ่าเท้าของพวกเขาแผ่กระจายไปทั่วห้องโถง

คนไม่กี่คนที่อยู่ด้านข้างก็ตกใจจนตกตะลึงกับการแลกเปลี่ยนที่น่าสะพรึงกลัวนี้

ฮ๊าฟฟฟฟฟ

เมื่อฝุ่นจางลง เครื่องหมายดาบที่แทบจะมองไม่เห็นก็ปรากฏขึ้นบนมือที่เหมือนหยกของ Zhao Baiyang และไหลซึมออกมาจากร่องรอยของเลือด

เขาหมุนเวียนพลังปราณโลหิตอย่างเงียบๆ ร่องรอยของบาดแผลนั้นหายไปทันที

Zhao Baiyang เงยหน้าขึ้นมอง Pei Xuanjing ผู้ถือดาบโดยพูดอย่างเฉยเมย: “ตอนนี้คุณสามารถรักษาคำสั่งไฟศักดิ์สิทธิ์ไว้ก่อนได้ ฉันจะมารับมันในวันอื่น”

เมื่อพูดอย่างนั้น โดยไม่ให้โอกาสเป่ยซวนจิงได้พูด เขาก็หันหลังกลับและจากไป

หยู ยี่เหยา มองดูเจ้านายที่จากไปของเธอ ยิงเป่ยซวนจิงด้วยท่าทางประหลาดใจ แล้วรีบตามไป

“ผู้เชี่ยวชาญ?” ปางหงษ์เรียกเบาๆ

เป่ยซวนจิงถอนหายใจยาว

ครั้งนี้เขาไม่ชนะหรือแพ้

เมื่อเปรียบเทียบตัวเองแล้ว เขาด้อยกว่าคู่ต่อสู้เล็กน้อยจริงๆ ความจริงที่ว่าเขาสามารถชนะได้นั้นเป็นเพราะความได้เปรียบของดาบ Shenxiao ในขณะที่คู่ต่อสู้ใช้มือเปล่า

ผู้นำของ Mire Sect อันยิ่งใหญ่จะครอบครองอาวุธศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้หรือ?

เป่ยซวนจิงไม่เชื่อสิ่งนั้น

แม้จะพิจารณาถึงรากฐานของ Mire Sect เขาก็ไม่แปลกใจถ้าคู่ต่อสู้ดึงอาวุธศักดิ์สิทธิ์หลอมหมื่นชิ้นออกมา

สิ่งที่เขาคิดไม่ออกก็คือ Zhao Baiyang เพิ่งล่าถอยไปแบบนั้น ราวกับว่าเขามีความเจ้าเล่ห์อยู่ในใจ และไม่เต็มใจที่จะต่อต้านเขาอย่างเต็มที่

จากการแลกเปลี่ยนกับ Zhao Baiyang เขาตระหนักได้อย่างแท้จริงว่าศิลปินศิลปะการต่อสู้ที่ยืนอยู่ที่จุดสุดยอดของอาณาจักรระดับ 1 นั้นทรงพลังเพียงใด

สิ่งนี้ทำให้เป่ยซวนจิงตั้งตารอที่ความก้าวหน้าของตัวเองมากยิ่งขึ้น เขาเชื่อว่าเมื่อเขาก้าวเข้าสู่ขอบเขตศิลปินศิลปะการต่อสู้ระดับหนึ่งอย่างแท้จริง แม้ว่าจะไม่ได้อาศัยข้อได้เปรียบของอาวุธศักดิ์สิทธิ์ เขายังสามารถต่อสู้กับคู่ต่อสู้ได้อย่างเท่าเทียม

“คนจริง นี่คือคำสั่งเพลิงศักดิ์สิทธิ์”

คนที่ทำหน้าที่เป็นผู้นำของทูตทั้งห้าแคว้นหยิบสัญลักษณ์ที่ดูเหมือนโปร่งใสและไม่โปร่งใสออกมาจากอกของเขา โทเค็นมีเปลวไฟพลุ่งพล่านอยู่ข้างใน สีของมันเปลี่ยนไปอย่างคาดเดาไม่ได้

แม้ว่าในใจเขาจะลังเล แต่เขาก็ต้องตะโกนออกมา ไม่เช่นนั้นเขาจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย

ความสามารถในการบังคับให้ Zhao Baiyang ผู้โด่งดังต้องล่าถอยด้วยการฟาดดาบเพียงครั้งเดียว มันจึงเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขาที่จะจัดการกับพวกเขาห้าคน

และจากการกระทำของเขา บุคคลนี้ไม่มีเมตตา เมื่อเขาลงมือแล้ว จะไม่มีโอกาสได้รับความเมตตาอย่างแน่นอน

ขณะที่เป่ยซวนจิงรับคำสั่งไฟศักดิ์สิทธิ์ ข้อความปรากฏขึ้นในใจของเขา:

(คำสั่งไฟศักดิ์สิทธิ์ การกลั่นจะได้รับเถาหยุนเจ็ดพัน)

ด้วยการแจ้งเตือนนี้ เป่ยซวนจิงจึงรู้โดยธรรมชาติว่าคำสั่งไฟศักดิ์สิทธิ์นี้มีจริงอย่างไม่ต้องสงสัย

เขาเก็บมันกลับด้าน พยักหน้าให้คนทั้งห้าคนแล้วพูดว่า: “ไม่เลวเลย รอจนถึงวันพรุ่งนี้แล้วคุณจะออกไปเอง”

ในขณะนี้ ชายหนุ่มคนหนึ่งพาหญิงสาวคนหนึ่งเข้ามา และโค้งคำนับต่อเป่ยซวนจิง และพูดว่า: “ตันเฟิงและน้องสาวของฉัน ขอบคุณคนจริงๆ ที่ช่วยชีวิตเราไว้”

ชื่อ Dan Feng ชายหนุ่มเข้าใจอย่างชัดเจนว่า Pei Xuanjing ช่วยชีวิตพวกเขาทางอ้อม

ท้ายที่สุดแล้ว ไม่มีใครคิดว่าหลังจากที่ทั้งสองจาก Mire Sect สังหารทูตทั้งห้าภูมิภาคแล้ว พวกเขาจะไว้ชีวิตผู้ที่รู้ความลับอันยิ่งใหญ่

“ไม่ต้องสนใจหรอก” เป่ยซวนจิงโบกมือของเขา

ห้องโถงกลับสู่ความสงบ ขณะที่พายุข้างนอกยังคงดำเนินต่อไป

“อาจารย์ ทำไมคุณถึง…?” หยู ยี่เหยา รีบวิ่งตามรอยเท้าของอาจารย์ของเธอ อดไม่ได้ที่จะถาม

พายุไม่สามารถทำให้ Zhao Baiyang ตกลงแม้แต่หยดเดียว เสื้อคลุมสีขาวของเขายังคงบริสุทธิ์ และท่าทางของเขาสงบ

เมื่อได้ยินคำถามของลูกศิษย์ เขาก็เดินไม่หยุดและไม่ได้หันศีรษะ เขาพูดว่า: “คุณสงสัยไหมว่าทำไมฉันถึงล่าถอย?”

“ใช่!” หยู ยี่เหยากัดริมฝีปาก ใบหน้าของเธอแสดงความสับสน: “ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าอาจารย์จะเอาชนะเขาไม่ได้”

ในสายตาของเธอ เจ้านายของเธออยู่ยงคงกระพันอยู่เสมอ และไม่มีใครใต้สวรรค์สามารถเอาชนะเขาได้อย่างแท้จริง

และเธอยังเลียนแบบด้วยว่าเจ้านายของเธอซึ่งเป็นผู้นำของ Mire Sect ครอบครองอาวุธศักดิ์สิทธิ์ของนิกาย ทำไมเขาถึงไม่ใช้มันและยกเลิกคำสั่งไฟศักดิ์สิทธิ์อย่างง่ายดาย?

“เขาเก่งมาก” จ้าวไป่หยางพูดอย่างไม่เป็นทางการ ความชื่นชมฉายแววอยู่ในดวงตาของเขาขณะที่เขาพูด

“ในโลกศิลปะการต่อสู้ อาจมีผู้คนที่สามารถฆ่านักศิลปะการต่อสู้ระดับหนึ่งได้เหมือนระดับสอง แต่ไม่มีใครเหมือนเป่ยซวนจิงอีกแล้ว ดังนั้นฉันไม่ต้องการที่จะเคลื่อนไหวในตอนนี้ ฉันตั้งตารอการเติบโตของเขา และรอคอยวันที่เขาจะเป็นคู่ต่อสู้ที่แท้จริงของฉันได้”

Zhao Baiyang มีความคาดหวังสูงต่อ Pei Xuanjing สำหรับเขา นอกเหนือจากการเป็นผู้นำของ Mire Sect แล้ว เขายังเป็นนักศิลปะการต่อสู้ และผู้ฝึกฝนพยายามอย่างต่อเนื่องที่จะไปถึงจุดสูงสุดและมองเห็นศิลปะการต่อสู้ขั้นสูงสุด

ความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเป่ยซวนจิงนั้นดีมากจริงๆ เขาต้องยอมรับว่าอีกฝ่ายมีพลังที่จะคุกคามเขาอยู่แล้ว

แต่สำหรับเขามันยังไม่เพียงพอ

เขาจึงหวังว่าอีกฝ่ายจะเติบโตต่อไปจนกระทั่งวันหนึ่งสามารถยืนเคียงบ่าเคียงไหล่กับเขาได้

การมีคู่ต่อสู้เช่นหินลับมีด เขาอาจจะสามารถทะลวงผ่านอาณาจักรที่อยู่เหนือกว่าชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ได้อย่างแท้จริง

นั่นคือแผนของ Zhao Baiyang

แน่นอน ถ้าเขาเพิ่งต่อสู้กับอีกฝ่ายอย่างเต็มที่ เขาจะรอดแน่นอนที่สุด แต่เป่ยซวนจิงจะทิ้งเขาไว้อย่างแน่นอนโดยไม่มีอาการบาดเจ็บเล็กน้อย

แต่ตอนนี้ Zhao Baiyang ไม่มีความเป็นไปได้ที่จะทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างและต่อสู้จนตายกับอีกฝ่าย เพราะนอกเหนือจากนี้ เขายังมีอย่างอื่นที่ต้องทำ ผู้คนที่ต้องพบปะ

และคนเหล่านั้นทำให้ Zhao Baiyang รักษาความแข็งแกร่งสูงสุดของเขาไว้เพื่อเผชิญหน้ากับพวกเขา ไม่เช่นนั้นเขาจะพบว่าเป็นการยากที่จะถอยกลับทั้งหมด

แทนที่จะสู้ตายกับอีกฝ่ายตอนนี้ดีกว่าทิ้งคู่ต่อสู้นี้ไว้นาทีสุดท้าย

“เอาล่ะ วางเรื่องไล่ล่าและสังหารทูตทั้งห้าภูมิภาคไว้ชั่วคราว คุณรวบรวมกองกำลังของ Mire Sect เพื่อเริ่มเคลื่อนตัวไปทาง Dao ตะวันตกเฉียงเหนือ” Zhao Baiyang สั่งสอน

หยู ยี่เหยา พยักหน้าแล้วถาม: “อาจารย์ เทียนตูได้ส่งข้อความว่า Martial Classics ดูเหมือนจะรวบรวมได้สำเร็จในไม่ช้า เราจะนั่งเฉยๆ และเพิกเฉยต่อมันไหม?”

Zhao Baiyang เยาะเย้ย: “เหตุใด Mire Sect ของฉันจึงควรสนใจเรื่องนี้? คนอื่นจะกังวลมากกว่าเรา”

ในมุมมองของ Zhao Baiyang เขาอยากให้ Martial Classics แพร่กระจายไปทั่วโลก