The Sims: ฉันเปิดเส้นทางอมตะให้กับสิ่งมีชีวิตทั้งหมด - บทที่ 118

ตอนที่ 118: บทที่ 117: การฟันระดับหนึ่งอีกครั้ง การเก็บเกี่ยวอันอุดมสมบูรณ์

ผู้แปล: 549690339

“แค่นั้นเหรอ!”

เป่ยซวนจิงก้าวไปข้างหน้า พลังชี่ในเลือดของเขาเดือดพล่าน และในทันใดนั้น เขาก็หายตัวไปจากจุดเดิม

โห่ โห่ โห่…

ทันใดนั้นลมแรงก็พัดมา เมื่อก้าวที่เป่ยซวนจิงก้าวไป แผ่นดินก็สั่นสะเทือนและภูเขาสั่นสะเทือน พื้นดินใต้เท้าของเขาถูกเขาบดขยี้ มีรอยแตกเล็ก ๆ มากมายที่แผ่ออกไปทุกทิศทาง

การไหลของอากาศรอบตัวเขาถูกกวนโดยพลังชี่เลือดและพลังชี่ที่แท้จริงของเขา เปล่งเสียงเหมือนเสียงคำรามของเสือหรือเสียงตะโกนของมังกร

เขากระโดดขึ้น ดาบ Shenxiao ในมือของเขาเปล่งประกายด้วยแสง ด้วยฤดูกาลทั้งสี่ที่หมุนเวียนรอบตัวเขา วงจรแห่งชีวิตและความตาย ลมและฟ้าร้องก็สะท้อนซึ่งกันและกัน

ในชั่วพริบตา เป่ยซวนจิงดูเหมือนเป็นเทพเจ้าที่สูงเหนือสิ่งอื่นใด พลังศักดิ์สิทธิ์ของเขาน่ากลัวจนไม่อาจหยั่งรู้ได้ด้วยตา พระองค์ทรงพิพากษาสวรรค์และโลก ควบคุมชีวิตและความตาย

ดาบเล่มนี้ไม่มีชื่อ

มันเป็นแรงบันดาลใจที่เขาดึงมาจากการต่อสู้ของเขากับจักรพรรดิผีใต้ ซึ่งเป็นแรงบันดาลใจจากการโจมตีขั้นเด็ดขาดที่น่ากลัว ที่เขารวมเข้ากับ “อมตะที่บินอยู่นอกสวรรค์”

ดาบเล่มนี้ไม่เพียงแต่รวบรวมเจตนารมณ์ดาบของดวงอาทิตย์อันรุ่งโรจน์เท่านั้น แต่ยังมีพลังอันศักดิ์สิทธิ์ที่ปกครองเหนือสิ่งมีชีวิตทั้งหมดและพิพากษาสวรรค์และโลก

อ่า!

แสงดาบกวาดไปทั่ว ทำลายล้างทุกสิ่ง

แสงดาบอันน่าสะพรึงกลัวแต่เดิมซึ่งกวาดล้างทุกสิ่งไม่ได้มีความสำคัญในขณะนี้

ลมพัดเมฆกระจาย ควันและฝุ่นฟุ้งกระจายไปหมด

เป่ยซวนจิงยืนถือดาบของเขา พลังชี่ในเลือดของเขาเต็มไปด้วยอากาศ และคลื่นอากาศก็กลิ้งรอบตัวเขา ทำให้เสื้อผ้าของเขาส่งเสียงกรอบแกรบ

Ding Yulong ยืนจับดาบของเขา ดวงตาของเขาโปน และมีเครื่องหมายดาบที่แทบจะสังเกตไม่เห็นปรากฏขึ้นระหว่างคิ้วของเขา

สาด!

ครู่ต่อมา ปราณดาบจำนวนนับไม่ถ้วนปะทุออกมาจากร่างของ Ding Yulong เหมือนกับลูกธนูนับพันที่แทงทะลุหัวใจของเขา และเขาก็ล้มลงกับพื้น นักศิลปะการต่อสู้ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 Ding Yulong… เสียชีวิตแล้ว

“เป็นคู่ต่อสู้ที่ดี”

เป่ยซวนจิงได้ฆ่าติงหยูหลง แต่ไม่มีความรู้สึกโล่งใจเลย ดาบสองเล่มที่เขาเพิ่งใช้นั้นใช้พลังงานไปมาก

อย่างไรก็ตาม ความสามารถในการส่งนักศิลปะการต่อสู้ระดับ 1 ออกไปได้อย่างง่ายดายก็เพียงพอที่จะทำให้เขาตื่นเต้นเป็นพิเศษ

เขาก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าว และไม่ลังเลเลย เหวี่ยงดาบแล้วหัวของ Ding Yulong ก็ลอยขึ้นไป

เป่ยซวนจิงกางนิ้วทั้งห้าของเขาและใช้พลังชี่ที่แท้จริงของเขา ดึงดูดส่วนหนึ่งของต้นไม้ที่มีความหนาประมาณหนึ่งฟุต ซึ่งหักหลังจากการต่อสู้ของพวกเขา

ปัง

เขากระแทกลำต้นของต้นไม้ลงกับพื้นด้วยฝ่ามือ และในขณะที่ดาบ Shenxiao ขยับ เขาก็เขียนข้อความว่า Pei Xuanjing ฆ่า Ding Yulong ที่นี่!

จากนั้น เขาก็มองหาบางอย่างบนร่างของ Ding Yulong หลังจากเจอหนังสือไม่กี่เล่ม..

(ทักษะศิลปะการต่อสู้ “ทักษะการฆ่าเลือด” ที่มีอยู่ในหนังสือสามารถมีค่าเทาหยุนได้ 17,000 คะแนนหลังจากการขัดเกลา)

(ศิลปะการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยม “ทักษะการวาดดาบ” สามารถรับคะแนนเทาหยุน 20,000 คะแนนหลังจากการขัดเกลา)

(ทักษะมีด Huangquan ที่ยอดเยี่ยม (รื้อถอน) สามารถมีค่า Taoyun 40,000 แต้มหลังจากการขัดเกลา)

นี่คือศิลปะการต่อสู้ที่ Ding Yulong ฝึกฝน อย่างไรก็ตาม เมื่อพิจารณาจากคุณค่าของเถาหยุนที่ได้รับจากเครื่องจำลอง เป่ยซวนจิงก็รู้ถึงคุณค่าของศิลปะการต่อสู้นี้

อย่างไรก็ตาม ศิลปะการต่อสู้อีกสองรายการกระตุ้นความสนใจของเป่ยซวนจิง และทำให้เขาสนใจอย่างมาก

คุณควรรู้ว่าทักษะการวาดดาบที่ Ding Yulong ใช้นั้นทรงพลังอย่างเหลือเชื่อ เว้นเสียแต่ว่า

เป่ยซวนจิงเป็นคู่ต่อสู้ ซึ่งถือว่าเป็นศิลปะการต่อสู้ที่ทรงพลังมากสำหรับคนอื่นๆ อยู่แล้ว

และสิ่งที่เป่ยซวนจิงสนใจก็คือ เนื่องจากทักษะการวาดดาบนี้ทรงพลังมาก เขาสามารถฝึกฝนและพัฒนามันให้เป็นทักษะการวาดดาบเพื่อใช้เป็นไพ่ตายของเขาได้หรือไม่

สำหรับทักษะมีด Huangquan ซึ่งเป็นชิ้นส่วนที่เหลืออยู่ของทักษะสัมบูรณ์ Pei Xuanjing เพียงแค่มองไปที่วิธีการฝึกฝนที่โหดร้ายแล้ววางมันไว้ ไม่ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร อย่างน้อยเขาก็ไม่สามารถยอมรับทักษะศิลปะการต่อสู้ที่โหดร้ายเช่นนี้ได้ ดังนั้นเขาจึงคิดว่าเขาจะใช้มันเป็นข้อมูลอ้างอิงในการเรียนรู้โดยการเปรียบเทียบได้หรือไม่

อย่างไรก็ตาม โดยรวมแล้ว การเคลื่อนไหวของเป่ยซวนจิงในครั้งนี้อาจกล่าวได้ว่าได้รับรางวัลมากมาย ไม่ต้องพูดถึง ทักษะการวาดดาบนี้ค่อนข้างดี เพียงแค่คุณค่าของเทาหยุนที่เรียบง่ายที่มีอยู่ในหนังสือศิลปะการต่อสู้สองสามเล่มเหล่านี้ก็เพียงพอที่จะจำลองชีวิตอีกครั้งหลังจากการขัดเกลา

เป่ยซวนจิงระงับความรู้สึกร่าเริงของเขา หยิบดาบโค้งขึ้นมาจากคู่ต่อสู้ของเขา จากนั้นหันหลังและเดินจากไป

ความหนาวเย็นในโลกนั้นรุนแรงยิ่งขึ้น และเกล็ดหิมะก็กระพือลงมาจากท้องฟ้า

ร่างของเป่ยซวนจิงยิ่งห่างไกลมากขึ้นเรื่อยๆ ค่อยๆ หายไปในคืนที่มืดมิด

สามเดือนต่อมา ด้านนอกคฤหาสน์ Hejian มีชายคนหนึ่งนำม้าเข้ามาในเมือง

เขาสวมชุดคลุมลัทธิเต๋าสีน้ำตาลเข้มและถือดาบสมบัติ ดาบถูกห่อหุ้มด้วยผ้าสีเขียวทั้งหมด โดยมีเพียงด้ามเท่านั้นที่เปิดออก

นักบวช Daoist ที่หล่อเหลาและสะอาดจริงๆ

ก่อนที่จะมาถึงโรงแรม มีเพียงลูกคนที่สองเท่านั้นที่เข้ามากุมบังเหียน

“นักบวชหนุ่มลัทธิเต๋า นี่เป็นครั้งแรกที่คุณมาเยี่ยมชมคฤหาสน์เหอเจี้ยนของเราหรือเปล่า? ฉันไม่รู้ว่านักบวชหนุ่มลัทธิเต๋าอยากกินหรือดื่มอะไร คุณมีข้อจำกัดด้านอาหารหรือไม่” หลังจากผูกม้าแล้ว เด็กคนที่สองก็ทักทายด้วยความอบอุ่น

เป่ยซวนจิงขึ้นไปชั้นบน เลือกจุดริมหน้าต่างเพื่อนั่งลง หยิบลิ่มเงินออกมาแล้วพูดอย่างใจเย็นว่า “เอาอาหารที่คุณถนัดมาสองสามจาน จากนั้นอุ่นไวน์ดีๆ สักหม้อ”

“แน่นอน! นักบวชลัทธิเต๋าหนุ่ม โปรดรอก่อน ฉันจะนำมันขึ้นมาให้คุณทันที” เด็กชายคนที่สองเห็นว่าเป่ยซวนจิงมีน้ำใจ และความกระตือรือร้นของเขาก็เพิ่มขึ้น

เป่ยซวนจิงมองออกไปนอกหน้าต่าง มองดูฝูงชนบนถนน และอดไม่ได้ที่จะนึกถึงความคิดของเขาในช่วงสามเดือนที่ผ่านมา

หลังจากสังหาร Ding Yulong นอกเมือง Xuanfu ในคืนนั้น เขายังคงอ้อยอิ่งอยู่นอก Xuanfu เป็นเวลาหลายวัน โดยคิดถึงการหาโอกาสที่จะกำจัดขันทีเก่า Wang Zhi

น่าเสียดายที่การกระทำของเป่ยซวนจิงอาจทำให้เขากลัว ขันทีเฒ่าคนนั้นเฝ้าจักรพรรดิทั้งกลางวันและกลางคืน และเขาไม่เคยกล้าที่จะละทิ้งเขาไปครึ่งก้าว

แม้ว่าเป่ยซวนจิงจะแอบเข้าไปในจักรพรรดิซวนฟู่หลายครั้ง แต่เขากลับถูกรับรู้ด้วยสัมผัสอันเฉียบคมของอีกฝ่าย และกลับมาโดยไม่ประสบความสำเร็จหลายครั้ง

นอกจากนี้ ปรมาจารย์จาก Two Factory, Brocade Guards และ Six Gates ก็มาถึงในภายหลัง การปกป้องจักรพรรดิมีปรมาจารย์ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 สี่คน และปรมาจารย์ชั้นสองมากกว่าสิบคน

เมื่อเผชิญกับการป้องกันที่เข้มงวดเช่นนี้ แม้ว่า Pei Xuanjing จะถือว่าตัวเองเป็นคนที่น่าเกรงขาม เขาก็ละทิ้งความคิดที่จะละเมิดอีกครั้งและต้องวางเรื่องนี้ไว้

จากนั้นเขาก็ออกจาก Xuanfu ชั่วคราว โดยปลอมตัว และมุ่งหน้าไปยัง Tiandu โดยตั้งใจที่จะไปเอา Pang Hong ที่ถูกทิ้งไว้ในคฤหาสน์ Tiandu

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเขากำลังอยู่ในเส้นทางที่จะสรุปและขัดเกลาศิลปะการต่อสู้เหล่านั้น เขาจึงล่าช้าออกไปบ้าง ดังนั้นการเดินทางสองเดือนในตอนแรกจึงลากยาวไปเป็นเวลาสามเดือน

แน่นอนว่าในช่วงสามเดือนนี้ เป่ยซวนจิงไม่ได้รับอะไรเลย ไม่ต้องพูดถึงว่าเขาเกือบจะขัดเกลาศิลปะการต่อสู้จากหนังสือเหล่านั้นแล้ว ตอนนี้เขาได้สะสมเทาหยุนมากพอที่จะเริ่มการจำลองชีวิต แต่เขาก็ยังอยากจะรอสักพัก รอสะสมมูลค่าเถาหยุนให้เพียงพอสำหรับการจำลองชีวิตสองรอบ

เพียงฝึกฝนทักษะการวาดดาบและเปลี่ยนเป็นเทคนิคการวาดดาบที่เหมาะสมสำหรับเขา ช่วยเพิ่มความแข็งแกร่งของเป่ยซวนจิงอย่างมาก

ด้วยทักษะการวาดดาบนี้ เขาไม่จำเป็นต้องใช้ “อมตะบินนอกสวรรค์” บ่อยครั้งอีกต่อไป ซึ่งเป็นเทคนิคดาบอันทรงพลังเพื่อเป็นการเคลื่อนไหวสูงสุดของเขา เขาสามารถทำให้เป็นเอซของเขาในหลุมได้ดีกว่า

แม้ว่า Pei Xuanjing จะไปถึงคฤหาสน์ Hejian ช้า แต่เขาก็ไม่ทำให้เรื่องล่าช้าและยังคงมาถึงก่อนที่จักรพรรดิจะกลับคืนสู่เมืองหลวง

ตามข้อความที่ส่งผ่านโดย Lin Qingyi อีกฝ่ายได้นำ Pang Hong ออกไปแล้ว เป่ยซวนจิงไม่จำเป็นต้องกลับไปที่เทียนตู เขาต้องรอในคฤหาสน์ Hejian สองสามวัน และอีกฝ่ายก็จะพาบุคคลนั้นไปตามธรรมชาติ “ เพื่อนลัทธิเต๋าผู้นี้ลัทธิเต๋าผู้เฒ่าคนนี้ขอดื่มไวน์กับคุณได้ไหม”

ประโยคฉับพลันลอยเข้าไปในหูของเป่ยซวนจิง

เป่ยซวนจิงหันกลับมา ผู้มาเยือนไม่ใช่ใครอื่นนอกจากรองคณบดีของสถาบันศิลปะการต่อสู้ ชิงหยางจื่อ