The Sims: ฉันเปิดเส้นทางอมตะให้กับสิ่งมีชีวิตทั้งหมด - ตอนที่ 141

บทที่ 141: บทที่ 140: การรวบรวมพายุ

ผู้แปล: 549690339

แต่งกายด้วยสีขาวราวกับหิมะ อบอุ่นและเรียบเนียนดุจหยก

Zhao Baiyang เดินเล่นสบาย ๆ ไปตาม Tie Zhangshan เขาเดินอย่างสบายๆ ราวกับว่าไม่มีใครอยู่ ท่ามกลางประตูภูเขาที่เป็นของนิกาย Tie

Zhao Baiyang มาถึงจุดสุดยอดของศิลปะการต่อสู้มานานแล้ว มีไม่กี่คนในโลกที่สามารถเอาชนะเขาได้

ดังนั้นการปรากฏตัวของเขาจึงไม่มีใครสังเกตเห็นภายในนิกาย Tie ทั้งหมด จนกระทั่งเขาพบว่าตัวเองอยู่ใกล้เนินเขาด้านหลังของนิกาย Tie ในลานบ้าน – สถานที่ที่ Tie Qianshan แยกตัวออกมา

“พี่เตีย เพื่อนเก่ามาเยี่ยม ไม่อยากเจอเหรอ?” Zhao Baiyang ยืนด้วยมือของเขาข้างหลังเขาพูดออกมาช้าๆ

อย่างไรก็ตาม เสียงที่ชัดเจนของเขาไม่ได้แพร่กระจายไปยังบริเวณโดยรอบ และล้มลงในลานบ้านธรรมดาๆ นั้นโดยสิ้นเชิง

ดูเหมือนสองคนนี้จะมีมิตรภาพที่ไม่มีใครเคยนึกถึงมาก่อนโดยไม่คาดคิด

“เพื่อน? ฉันปีนสูงขนาดนั้นไม่ได้” เสียงที่ไม่แยแสของ Tie Qianshan ดังก้องในขณะที่ประตูลานบ้านเปิดออกอย่างช้าๆ และชายที่มีใบหน้าซีดเซียวก็ปรากฏตัวขึ้น

“ฮิฮิ” Zhao Baiyang ไม่สนใจทัศนคติที่เย็นชาของ Tie Qianshan รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา “คุณไม่ได้พูดแบบนั้นตอนที่ฉันช่วยคุณจากอาณาจักรหยิน”

ร่องรอยของการเยาะเย้ยปรากฏบนใบหน้าที่ไม่แยแสของ Tie Qianshan “ช่วยฉันเหรอ? ถ้าฉันตายในวันนั้นคุณจะรอดไหม”

เมื่อฟังการสนทนาของพวกเขา ดูเหมือนว่าครั้งหนึ่งพวกเขาเคยเผชิญกับการไล่ตามและโจมตีอาณาจักรหยินด้วยกัน

รอยยิ้มของ Zhao Baiyang ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง “ความจริงที่ว่าฉันช่วยคุณไม่สามารถปฏิเสธได้!”

เทีย เฉียนชาน ตะคอกอย่างเย็นชา “ถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องนี้ คุณคิดว่าฉันอยากจะหายใจร่วมกับคุณหรือเปล่า?”

“ฮ่า. พี่เถี่ย คุณยังคงร้อนแรงมาก…” จ้าวไป่หยางมองเขาพร้อมกับถอนหายใจ

เทียเฉียนซานโบกมือขัดจังหวะจ้าวไป่หยาง และพูดต่อว่า “ฉันไม่อยากพูดถึงเรื่องเก่าๆ เหล่านั้นอีกต่อไป พูดสิ่งที่คุณต้องพูดแล้วออกไปทันที ที่นี่ไม่ต้อนรับคุณ”

ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองซึ่งสลับกันระหว่างเพื่อนและศัตรูนั้นยังไม่ชัดเจนที่จะแยกความแตกต่างในขณะนี้

“ฉันแค่มาเยี่ยมคุณเพื่อรำลึกถึงวันเก่าๆ ไม่ได้เหรอ?” Zhao Baiyang พูดอย่างไม่เป็นทางการ

เทียเฉียนซานตะคอกอย่างเย็นชา “คุณคิดว่าฉันจะเชื่ออย่างนั้นเหรอ?”

แต่ Tie Qianshan รู้ว่า Zhao Baiyang ที่ไม่เคยเข้ามาในศาลโดยเปล่าประโยชน์ ต้องมีจุดประสงค์ที่จะมาที่นี่ในวันนี้ และจะไม่นึกถึงเขาอย่างแน่นอน

“คนที่รู้จักฉันดีที่สุดก็คือคุณ พี่เถี่ย!” Zhao Baiyang ยกย่องเขาแล้วพูดว่า “วันนี้ฉันมาที่นี่เพื่อเชิญพี่ Tie ให้ทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่!”

“เรื่องใหญ่เหรอ?” เทียเฉียนซานตกตะลึง คิ้วของเขาย่นเล็กน้อยแล้วถามว่า “ดังนั้น สิ่งเหล่านั้นทั้งหมดที่เกิดขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้ในเต๋าตะวันตกเฉียงเหนือ ทั้งหมดนี้คุณเป็นคนจัดการเองเหรอ?”

แม้ว่าเขาจะถูกเก็บตัวอยู่บนภูเขามาเป็นเวลานาน แต่เทียเฉียนซานก็รอบรู้ในทุกสิ่งที่เกิดขึ้นใน Dao ตะวันตกเฉียงเหนือ เขาตระหนักถึงความสับสนวุ่นวายในภูมิภาคเมื่อเร็ว ๆ นี้ ดูเหมือนว่ามีคนกำลังวางแผนอะไรบางอย่าง

เมื่อได้ยินคำพูดของ Zhao Baiyang เขาก็เชื่อมโยงทั้งสองเข้าด้วยกันทันที

Zhao Baiyang ไม่ปฏิเสธ:“ แน่นอน! พี่เตีย คุณเต็มใจที่จะเข้าร่วมกับเราไหม”

‘พวกคุณ? มีใครอยู่อีกบ้าง?” คิ้วของเทียเฉียนชานยังคงขมวดอยู่

Zhao Baiyang ส่ายหัว “คุณจะรู้ก็ต่อเมื่อคุณเห็นด้วย คุณคิดอย่างไรพี่เทีย?”

แม้ว่า Tie Sect จะไม่คุ้มค่าที่จะกล่าวถึง แต่ก็ยังคงมีอำนาจอย่างมากใน Dao ตะวันตกเฉียงเหนือนี้ ถ้าร่วมได้ก็เหมือนเพิ่มปีกให้เสือ

แน่นอนว่าสิ่งที่เขาใส่ใจมากที่สุดคือทัศนคติของชายที่อยู่ตรงหน้าเขา มีเพียง Zhao Baiyang เท่านั้นที่รู้ว่าเพื่อนเก่าคนนี้ทรงพลังแค่ไหน และพรสวรรค์ของเขานั้นยอดเยี่ยมเพียงใด

หลังจากสะสมมาหลายปี แม้แต่ Zhao Baiyang ก็ไม่กล้าอ้างง่ายๆ ว่าเขาสามารถเอาชนะเขาได้

ดังนั้นเขาจึงอยากเชิญเขาเข้าร่วมจริง ๆ หรืออย่างน้อยที่สุดก็อย่าปล่อยให้เขายืนเป็นฝ่ายตรงข้าม

“ฉันปฏิเสธ!” เทีย เฉียนชาน ปฏิเสธอย่างเด็ดเดี่ยว

เทียเฉียนซานรู้จักจ้าวไป่หยางเป็นอย่างดี แต่เพราะเขาเข้าใจเขาดี เขาจึงเดาได้ว่าสิ่งที่จ้าวไป่หยางพยายามทำนั้นมีความเสี่ยงเพียงใด

แม้ว่าปัจจุบัน Tie Sect จะครอง Dao ตะวันตกเฉียงเหนือ และถือเป็นกำลังสูงสุดใน Dao ตะวันตกเฉียงเหนือ แต่ก็ยังไม่เพียงพอเมื่อนำมาพิจารณาในบริบทของ Great Ming ทั้งหมด

ท้ายที่สุดแล้ว เกือบสามสิบปีที่แล้ว Tie Sect นั้นเป็นกองกำลังขนาดเล็กที่ไม่มีใครรู้จัก จนกระทั่งการเกิดขึ้นของ Tie Qianshan ทำให้พวกเขาอยู่ในตำแหน่งที่เป็นอยู่ทุกวันนี้

แม้ว่า Tie Qianshan ซึ่งเป็นพรสวรรค์ที่กล้าหาญสามารถนำมาซึ่งการผงาดขึ้นมาของ Tie Sect ได้ แต่มันก็เป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะชดเชยรากฐานที่ Tie Sect ได้สูญเสียไปในเวลาอันสั้น

“พี่เถี่ยลืมความทะเยอทะยานในตอนแรกของเขาหรือเปล่า? หรือหลายปีที่ผ่านมาทำให้ความทะเยอทะยานของคุณหมดสิ้นลง?” Zhao Baiyang ถามด้วยเสียงต่ำ

ในตอนนั้นการรู้จักกันครั้งแรกระหว่างทั้งสองมีสาเหตุมาจากความไม่พอใจต่อโลก กองกำลังระดับสูงเหล่านั้นเข้ายึดผลประโยชน์ทั้งหมด และไม่มีโอกาสสำหรับผู้มาใหม่ที่จะลุกขึ้นมาขวางทางข้างหน้า

นี่คือเหตุผลว่าทำไมพวกเขาทั้งสองจึงกลายเป็นเพื่อนกัน โดยหวังว่าจะทำลายความสัมพันธ์เหล่านี้และต่อสู้เพื่ออนาคต

อย่างไรก็ตาม มีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นในภายหลัง ซึ่งทำให้ทั้งสองต้องแยกทางกันและใช้เส้นทางที่ต่างกัน

คนหนึ่งกลับไปยัง Dao ตะวันตกเฉียงเหนือ พัฒนา Tie Sect และประนีประนอมความเป็นจริงของเขา

อีกคนหนึ่งเข้าร่วม Mire Sect โดยเลือกที่จะต่อสู้ต่อไปในแบบของเขาเอง

“แต่ฉันไม่เชื่อว่าคุณจะพอใจกับสภาพที่เป็นอยู่?” Zhao Baiyang พูดอย่างเย็นชา

เหตุใด Tie Sect จึงเผชิญกับสถานการณ์ที่น่าอึดอัดใจ? นอกเหนือจากข้อเท็จจริงที่ว่ามันขาดรากฐาน ไม่ใช่เพราะว่าบางคนไม่ต้องการเห็นเขาแข็งแกร่ง และกำลังต่อต้านเขาทางอ้อมใช่ไหม?

อิอิ

“ฮะ…” เทียเฉียนชานสูดลมหายใจยาว ต้องบอกว่าคำพูดของ Zhao Baiyang โดนใจเขาและทำให้เขาจำสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้นได้

แต่เมื่อดูสถานการณ์ของ Tie Zhangshan เขาเป็นคนเดียวที่ถือครอง Tie Sect ทั้งหมด หากวันหนึ่งเขาจากไป นิกาย Tie Sect อาจจะตกสู่อำนาจอันดับสองหรือแย่กว่านั้นอีก

นั่นคือเหตุผลที่เขาทำได้แค่ปฏิเสธเท่านั้น

“กังฉี มันพิเศษจริงๆ”

เป่ยซวนจิงพูดคำเหล่านี้ขณะที่พลังปราณแท้จริงไหลอยู่ภายในตัวเขา สายของ Gang Qi โผล่ออกมาในมือของเขา หมุนอย่างไม่อาจคาดเดาได้ มันทั้งอ่อนโยนและดุร้าย ทำให้ดูแปลกประหลาดแต่แฝงไปด้วยการเสริมหยินและหยางอย่างแนบเนียน

ในช่วงเวลานี้ เขาจมอยู่ในศาลาพระคัมภีร์ตลอดทั้งวันเพื่อทบทวนหนังสือทั้งหมด เขาไม่เพียงแค่ได้รับข้อมูลเชิงลึกของเทาหยุนมากนัก แต่ความเข้าใจในศิลปะการต่อสู้ของเขาก็ก้าวหน้าไปมากเช่นกัน

Gang Qi ตรงหน้าเขาได้รับการปลูกฝังตามแนวทางปฏิบัติของการศึกษาศิลปะการต่อสู้ที่กล่าวถึงในหนังสือ “Gi ของ Gang Qi โดยกำเนิด” รวมกับศิลปะการต่อสู้ของเขา

แม้ว่า Gang Qi นี้จะได้มาจากการศึกษาการต่อสู้นั้น แต่ก็มีเส้นทางที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ชื่อเดิมไม่เหมาะอีกต่อไป มันอาจจะเรียกว่ากลุ่มดาบศักดิ์สิทธิ์นภาหยกพิวอทแทนก็ได้!

หวด!

ขณะที่เป่ยซวนจิงกำลังเตรียมอ่านหนังสือต่อ เขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเข้ามาใกล้

เขาหันกลับมาเห็นปางโฮ่งปีนขึ้นไปชั้นสองของศาลาคัมภีร์

“อาจารย์ ลัทธิเต๋าชิงซูอยากให้ฉันเชิญคุณ ดูเหมือนว่ามีบางอย่างที่เขาอยากจะพูดคุย” ปางหงษ์กล่าวด้วยความเคารพ

เป่ยซวนจิงพยักหน้าและยืนขึ้น “ถ้าอย่างนั้น ไปกันเถอะ!”

ทั้งสองออกจากศาลาคัมภีร์และมุ่งหน้าไปยังที่ที่ลัทธิเต๋าชิงซูอยู่