สุดยอดนักเล่นแร่แปรธาตุแห่งหม้อต้มอันทรงพลัง - บทที่ 93

บทที่ 93: บทที่ 93: การต่อสู้สองต่อหนึ่ง

ผู้แปล: 549690339

ใบหน้าของเฉินไห่น่าเกลียด เขาโจมตีหลายครั้ง แต่เขาไม่ได้สัมผัสแม้แต่มุมเสื้อผ้าของ Fang Lin นี่เป็นความอัปยศอดสูอย่างยิ่งสำหรับเขา

โดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อหน้าผู้คนมากมาย การเสียหน้าของเขานั้นยิ่งใหญ่มาก หากเขาไม่ฟื้นขึ้นมา เขาจะพบว่ามันยากที่จะสร้างตัวเองในคุกถ้ำปราบปรามปีศาจ

“ฉันอยากให้คุณตาย!” เฉินไห่คำราม ทันใดนั้นสองนิ้วของเขาก็ปิดเข้าหากันเหมือนดาบคมๆ เล็งตรงไปที่คอของฟาง ลิน

นิ้วนี้ซึ่งมีเสียงลมพัด จู่ๆ ก็รวบรวมความแข็งแกร่งภายในระหว่างนิ้วของ Chen Hail และยิงออกไปทันที

ดวงตาของฟาง หลินเป็นประกาย เฉินไห่มีทักษะบางอย่างจริงๆ เขามีกลอุบายนี้อยู่ในแขนเสื้อของเขา

อย่างไรก็ตาม ถึงกระนั้น Fang Lin ก็ยังคงสงบ เท้าของเขาขยับ และร่างกายของเขาก็หลบเลี่ยงอีกครั้ง

โห่ โห่ โห่!

แต่ทันใดนั้นกองกำลังภายในที่ดุร้ายอีกหลายคนก็เข้าโจมตี Fang Lin ก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องหลบเลี่ยงอีกครั้ง

“คุณไม่สามารถซ่อนจากสิ่งนี้!” เฉินไห่คำรามด้วยความตื่นเต้นในดวงตาของเขา ขณะที่ Fang Lin กำลังหลบอีกครั้ง เขาก็รีบวิ่งไปข้างหน้า

เขาขว้างหมัดคาดการณ์ล่วงหน้าว่า Fang Lin จะไปที่ไหนต่อไป

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ฟาง ลินก็ยิ้มอย่างเย็นชาที่มุมปากของเขา “ถ้าคุณสามารถทำนายทักษะก้าวเก้าสวรรค์ของฉันได้อย่างง่ายดาย ฉันคงไม่ได้ฝึกฝนเทคนิคการเคลื่อนไหวนี้โดยเปล่าประโยชน์หรอกหรือ?”

ทันใดนั้น ฝีเท้าของ Fang Lin ก็เปลี่ยนไปอีกครั้ง และร่างกายของเขาหลบหมัดของ Chen Hail ในมุมที่คาดเดาไม่ได้อย่างไม่น่าเชื่อ

การโจมตีของเฉินไห่สั้นลงอีกครั้ง ใบหน้าของเขามืดลงอย่างน่าสะพรึงกลัว และการแสดงออกของผู้คนรอบตัวพวกเขาก็ยิ่งน่าอัศจรรย์ยิ่งขึ้น

“ผู้ชายคนนี้สามารถต่อสู้กับเฉินไห่ได้อย่างเท่าเทียม!”

“ช่างเป็นเทคนิคการเคลื่อนไหวที่ทรงพลังจริงๆ เฉินไห่ไม่สามารถแตะต้องเขาได้”

“ผู้มาใหม่คนนี้คือใคร”

ฝูงชนรอบตัวพวกเขาเริ่มพูดด้วยความประหลาดใจกับความแข็งแกร่งของ Fang Lin

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ ใบหน้าของเฉินไห่ก็ซีดลง

“สาปแช่ง! ทำไมเทคนิคก้าวของเขาถึงทรงพลังขนาดนี้” เฉินไห่กัดฟันหวังว่าเขาจะฉีกฟางหลินออกเป็นชิ้นๆ แต่ฟาง ลินนั้นลื่นเหมือนปลาไหล และเขาไม่สามารถจับเขาได้เลย

เฉินไห่มีทักษะเหล่านี้ทั้งหมดแต่ไม่สามารถใช้มันได้ ความรู้สึกนี้ทำให้เขาหงุดหงิดเป็นพิเศษ

“ฝาง หากคุณมีความกล้า สู้กับฉันอย่างยุติธรรมและยุติธรรม คุณไม่สามารถรู้แค่วิธีการหลบเท่านั้นใช่ไหม?” เฉินไห่หยุดและเยาะเย้ย

ฟาง ลิน ยืนอยู่ห่างออกไปหลายสิบก้าว หัวเราะ “เมื่อสัมผัสฉันได้แล้วจึงพูด”

เฉินไห่โกรธมาก แต่ก็ไม่ได้ชกต่อยอีก แต่เขากลับมองไปที่ Zhou Rufeng ที่เฝ้าดูอยู่ตลอดเวลา

“คุณยังไม่ลงมือเลยเหรอ?” เฉินไห่ถามอย่างไม่พอใจ โจว รูเฟิง ยิ้มและขยับตัวไปปรากฏตัวข้างๆ เฉินไห่

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ดวงตาของ Fang Lin ก็แคบลงเล็กน้อย

ในทางกลับกัน Fang QingShui และ Li Yuntang ยังคงสังเกตการเปลี่ยนแปลง โดยละเว้นจากการช่วยเหลืออย่างไม่เต็มใจทั้งสองฝ่าย

“น้องชายฝาง เจ้าควรภูมิใจที่เราทั้งคู่โจมตีเจ้า” โจว รูเฟิง กล่าวด้วยรอยยิ้มจางๆ

Fang Lin ตะคอก “อย่างไรก็ตามคุณสองคนก็ไร้ยางอาย ฉันไม่มีปัญหาที่คุณทั้งคู่ต่อสู้กับฉัน”

เฉินไห่ไม่ต้องการแลกเปลี่ยนคำพูดกับฟาง หลิน เขาพุ่งเข้าหา Fang Lin อีกครั้ง Zhou Rufeng ก็โจมตีจากอีกด้านหนึ่งเช่นกัน

คนหนึ่งทางซ้ายและอีกคนทางขวา เฉินไห่และโจว รูเฟิงร่วมมือกัน พยายามจำกัดเทคนิคการเคลื่อนไหวที่แปลกประหลาดของฟาง ลิน

ฟาง ลินยังคงสงบ ทักษะเก้าขั้นสวรรค์ของเขาไม่สะดุด และเขาก็ง่ายดาย

หลบเลี่ยงความก้าวร้าวของเฉินไห่

อย่างไรก็ตาม Zhou Rufeng คว้าโอกาสนี้โดยโจมตีฝ่ามือไปที่ Fang Lin

คราวนี้ ฟาง ลิน ไม่ได้หลบ เขายังยกฝ่ามือขึ้นเพื่อตอบโต้การโจมตี

ปัง

ฝ่ามือทั้งสองปะทะกัน การแสดงออกของ Zhou Rufeng เปลี่ยนไป และเขาต้องถอยต่อไป ในขณะที่ Fang Lin โยกเยกเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ร่างกายของเขายังคงมั่นคง

เฉินไห่คำรามอย่างต่อเนื่อง โจมตีอย่างรุนแรง ฟาง ลินหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้าแบบเผชิญหน้ากับเฉินไห่ ในขณะที่ต่อสู้กับโจวรูเฟิงอย่างต่อเนื่อง

เฉินไห่กังวลมากจนเกาหัว ขณะที่โจวรูเฟิงร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจ

ปัง

หมัดอีกหนึ่งหมัดถูกขว้างออกไป โจว รูเฟิงถูกฟาง หลินรังเกียจ ขณะที่เฉิน

Hai ยังคงไม่สามารถสัมผัส Fang Lin ได้ แต่เขาหอบอย่างหนักจากความเหนื่อยล้า

ฟาง หลินสูดหายใจแรง ท้ายที่สุดมันไม่ง่ายเลยที่จะต่อสู้กับนักต่อสู้สองคนจากชั้นกำเนิดมนุษย์ที่แปดพร้อมกันในขณะเดียวกันก็ใช้เทคนิคเก้าขั้นสวรรค์และจัดการกับโจวรูเฟิง

แม้ว่าความแข็งแกร่งภายในของ Fang Lin ยังมีอยู่มากมาย แต่เขาก็เริ่มรู้สึกเหนื่อยบ้าง

การแสดงของ Fang Lin ทำให้ทุกคนประหลาดใจ Fang QingShui และ Li Yuntang เบิกตากว้าง มอง Fang Lin ด้วยความไม่เชื่อ

การต่อสู้กับ Chen Hai และ Zhou Rufeng ไปพร้อมๆ กัน แม้จะได้เปรียบ แต่ก็เป็นสิ่งที่น่าภาคภูมิใจจริงๆ

ฟาง ชิงสุ่ย และ หลี่ หยุนถัง ต่างก็รู้ว่าทั้งสองคนไม่สามารถรับมือกับทั้ง เฉินไห่ และ โจว รูเฟิง ได้ในเวลาเดียวกัน

แต่ Fang Lin ทำได้ ความแข็งแกร่งแบบนี้เพียงพอที่จะพิสูจน์ได้ว่า Fang Lin ไม่ได้อ่อนแอกว่าผู้นำคนอื่น ๆ ในเรือนจำถ้ำปราบปรามปีศาจ

โจว รูเฟิง ดูซีดเซียว เขาได้รับหมัดของ Fang Lin หลายครั้ง แม้ว่าอาการบาดเจ็บของเขาจะไม่รุนแรง แต่เขารู้สึกเจ็บแปลบที่หน้าอก

“ฟาง ลินมีพลังมาก เขาไม่ได้ถูกกำจัดโดยเราสองคนรวมกันด้วยซ้ำ ไม่น่าแปลกใจเลยที่ Yu Qiufan ระวังเขา” โจว รูเฟิงพึมพำกับตัวเอง

ฟาง ลินมีสีหน้าลึกลับบนใบหน้าของเขา ดวงตาของเขาดูถูกเหยียดหยาม

เมื่อเห็นการแสดงออกของ Fang Lin เฉินไห่และ Zhou Rufeng ก็รู้สึกสงสัยมากขึ้น และไม่กล้าโจมตีโดยประมาทอีกต่อไป

ในความเป็นจริง Fang Lin รู้สึกไม่ค่อยดีนักในตอนนี้ หากเขายังคงต่อสู้ต่อไป แม้ว่าเขาจะได้เปรียบมาระยะหนึ่งแล้ว มันก็จะยังคงส่งผลเสียต่อเขาในที่สุด เว้นแต่เขาจะเอาชนะหนึ่งในนั้นได้อย่างรวดเร็ว

“มีอะไรผิดปกติ? คุณสองคนเอาชนะฉันไม่ได้คุณต้องการเชิญคนอื่นเข้าร่วมไหม” ฟาง ลินพูดอย่างไม่ใส่ใจ

โจว รูเฟิงรู้สึกรำคาญอย่างลับๆ เขามีความคิดนี้จริงๆ และเขาเพิ่งมองไปที่ Fang QingShui และ Li Yuntang

แต่เขารู้ว่า Fang QingShui และ Li Yuntang ไม่ได้อยู่ข้างๆ พวกเขา และมันคงไม่ง่ายเลยที่จะให้พวกเขาก้าวเข้ามา

ยิ่งกว่านั้น พวกเขากำลังเสียหน้าเหมือนการสองต่อหนึ่ง ถ้ามันกลายเป็นสามต่อหนึ่ง พวกเขาก็ไม่สามารถเป็นผู้นำในถ้ำปราบปรามอสูรได้อีกต่อไป และควรหามุมและรอความตายอย่างเงียบ ๆ

ตอนนั้นเองที่ Chen Hai และ Zhou Rufeng ตระหนักได้ว่า Fang Lin ที่พวกเขาคิดว่าง่ายต่อการจับตัวนั้น ยากที่จะรับมือด้วย การสู้รบและการไม่ต่อสู้เป็นทางเลือกที่ดี ซึ่งทำให้สิ่งต่างๆ ยุ่งยากมาก

ฟาง ชิงสุ่ย หัวเราะทันที “การแสดงของฟางนี้ทำให้ฉันประหลาดใจจริงๆ ฉันคิดว่าเราควรหยุดรบกวนฟางได้แล้ว การต่อสู้ต่อไปจะไม่เป็นผลดีต่อทั้งสองฝ่าย”

Li Yuntang ถือโอกาสพูดว่า “การต่อสู้ที่ยอดเยี่ยมนี้ควรจะจบลงที่นี่

ฟาง ลินแข็งแกร่งเกินไป ฉันไม่คิดว่ามันจะสำคัญถ้าคุณยังคงต่อสู้ต่อไป”

โจวรูเฟิงหัวเราะทันที “ใช่ ใช่ พี่ฟางแข็งแกร่งมาก

ทำไมเราไม่หยุดและสร้างสันติภาพตอนนี้?”

Zhou Rufeng ไม่ต้องการต่อสู้ต่อไป และเมื่อ Fang QingShui และ Li Yuntang ยอมให้เขาออกไป เขาก็รับมันไปโดยธรรมชาติ

มีเพียงเฉินไห่ที่เต็มไปด้วยความโกรธ ไม่ต้องการที่จะหยุดมัน และจ้องมองไปที่ฟาง หลินด้วยดวงตาที่เหมือนวัวของเขา

ฟาง ลินก็มองเฉินไห่ด้วยรอยยิ้มเยาะเย้ย และถามว่า “คุณยังอยากต่อสู้กับฉันอยู่ไหม?”