สุดยอดนักเล่นแร่แปรธาตุแห่งหม้อต้มอันทรงพลัง - บทที่ 88

ตอนที่ 88: บทที่ 88: ปีศาจปราบปรามคุกถ้ำ

ผู้แปล: 549690339

“เราอยู่ที่นี่. นี่คือถ้ำปราบปรามปีศาจ ที่ซึ่งเหล่าสาวกของคุณจะถูกกักตัวไว้” หยูเจินด้วยสีหน้าเย็นชาและมีโซ่ห้าเส้นอยู่ในมือพูดอย่างไม่อดทน

Fang Lin เดินตามหลัง Yu Zhen โดยมองไปรอบ ๆ อย่างไม่ใส่ใจ ท่าทางสบายๆ ของเขาไม่เหมือนกับคนที่กำลังจะถูกจองจำในถ้ำปราบปรามปีศาจ

ส่วนสาวกทั้งห้าถูกล่ามโซ่ไว้ พวกเขาก็ก้มหน้าด้วยความโศกเศร้า ใบหน้าของพวกเขาซีดเซียว ดูไร้วิญญาณโดยสิ้นเชิง

ต้องถูกขังอยู่ในถ้ำปราบปรามอสูรเป็นเวลาสองปี น่าแปลกใจที่พวกเขาไม่ได้ถูกเอาชนะด้วยความกลัวที่นี่

ถ้ำปราบปรามปีศาจ ตามชื่อจริงคือถ้ำที่ตั้งอยู่ที่ตีนเขาปราบปรามปีศาจ ภายนอกนั้นเป็นพื้นที่กว้างใหญ่อันรกร้าง มีเสาสีดำสนิทสี่ต้นตั้งตระหง่านอยู่ทั้งสองด้าน

ภูเขาปราบปรามปีศาจเป็นสถานที่ที่ไม่ค่อยมีใครเยี่ยมชมภายในสำนักหมอกม่วง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากภูเขาส่วนใหญ่ถูกขุดโพรงจนกลายเป็นแห้งแล้ง

เมื่อใกล้กับเสาทั้งสี่ต้นนี้ ออร่าอันน่าขนลุกก็เริ่มแผ่ซ่านเข้ามาหาพวกเขา

สาวกทั้งห้าที่อยู่ด้านหน้ารู้สึกถึงรัศมีอันน่าขนลุกและเริ่มสั่นไหว หัวใจของพวกเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

หยูเจิ้นมองดูเสาทั้งสี่อย่างรังเกียจก่อนที่จะนำฟางหลินพร้อมกับสาวกทั้งห้าไปที่ทางเข้าถ้ำโดยไม่มองด้านข้าง

ในทางตรงกันข้าม ฟาง ลิน มีความอยากรู้อยากเห็นที่ฝังอยู่ในดวงตาของเขา หันความสนใจไปที่เสาสีดำทั้งสี่อัน ซึ่งเป็นสีหน้าครุ่นคิดบนใบหน้าของเขา

เสาทั้งสี่ต้นสูงมากกว่า 30 ฟุต กว้างมากจนต้องใช้คนสองคนโอบแขนไว้ โดยมีโซ่สีดำจำนวนมากพันอยู่รอบๆ เนื่องจากโซ่มีสีเข้ม จึงไม่สามารถแยกแยะได้ง่ายจาก ระยะทาง.

ฟาง ลินหยุดและดึงขึ้นไปที่เสาต้นหนึ่งอย่างเกียจคร้าน มองขึ้นไปที่โซ่

“ออร่าที่รุนแรงเช่นนี้!” Fang Lin พึมพำกับตัวเอง เสานี้เปล่งรัศมีอันน่าขนลุกอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน เมื่อยืนใกล้มาก เขารู้สึกหนาวสั่นจนกระดูกทำให้เขาตัวสั่นโดยไม่ตั้งใจ

เมื่อไม่มีทางเลือกอื่น ฟาง ลินจึงถอยออกไปสองสามก้าวแต่ไม่ได้ออกจากเสา

เมื่อ Yu Zhen หันกลับมาและตระหนักว่า Fang Lin ไม่ได้อยู่ข้างหลังเขา แต่กลับยืนอยู่ข้างเสาและจ้องมองไปในอวกาศอย่างว่างเปล่า เขาก็โกรธและตำหนิว่า “Fang Lin คุณกำลังทำอะไรอยู่? เร็วเข้า!”

ฟาง ลินไม่หันกลับมาและพูดว่า “รอสักครู่ มันยากสำหรับฉันที่จะไปเยี่ยมชมถ้ำปราบปรามปีศาจ ฉันอยากจะมองดูบริเวณโดยรอบให้ดี ไม่อย่างนั้นการเดินทางจะไม่เสียเปล่าเหรอ?”

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ หยูเจินก็พูดไม่ออก ในขณะที่สาวกทั้งห้ารู้สึกอยากจะร้องไห้

ฟาง ลิน ยังสามารถสละเวลาชื่นชมทิวทัศน์ได้หรือไม่? ใครจะไร้กังวลขนาดนี้ได้อย่างไร?

ฟาง ลินจ้องมองที่เสาอยู่ครู่หนึ่ง และภายใต้การกระตุ้นอย่างไม่อดทนของหยู่เจิ้น ในที่สุดเขาก็ดูเหมือนจะพบบางสิ่งบางอย่างแล้ว

“เป็นเช่นนั้นเหรอ?” ดวงตาของ Fang Lin ฉายแววด้วยความประหลาดใจ แต่เขารีบปิดบังสีหน้าของเขา และกลับมาที่กลุ่มอย่างไม่ใส่ใจ

ด้วยสายตาไม่พอใจที่ Fang Lin Yu Zhen ยังคงนำพวกเขาไปยังทางเข้าถ้ำ

เมื่อไปถึงทางเข้า พวกเขาได้รับการต้อนรับด้วยสายตาของประตูหินสีบรอนซ์โบราณที่ทอดยาวจากบนลงล่าง ปิดผนึกทางเข้าไว้อย่างสมบูรณ์

ทางด้านซ้ายของประตู มีชายวัยกลางคนที่ดูเคร่งขรึมนั่งขัดสมาธิ

หยูเจิ้นโค้งคำนับด้วยความเคารพต่อชายคนนั้นทันที ใบหน้าของเขาแสดงความเคารพอย่างเห็นได้ชัด

ฟาง ลินสังเกตว่าแม้ว่าชายคนนั้นจะดูเป็นวัยกลางคน แต่ผมของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีเทาแล้ว ทำให้เขาดูแก่และเศร้าโศก

ชายวัยกลางคนลืมตาขึ้นมาซึ่งดูหมองคล้ำและไม่มีชีวิตชีวา ลักษณะโดยรวมของเขาคล้ายกับท่อนไม้ที่ผุพัง

“นานแค่ไหน?” เขาถามด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง ฟังดูเสียดสีหูอย่างยิ่ง ราวกับเสียงเสียดสีจากเปลือกไม้

หยูเจิ้นตอบทันทีว่า “ทั้งห้าคนนี้จะถูกควบคุมตัวเป็นเวลาสองปีและอีกครั้งหนึ่งเป็นเวลาหนึ่งเดือน”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ชายวัยกลางคนก็เหลือบมองที่ Fang Lin

ฟาง ลินยิ้มอย่างจริงใจให้เขา พร้อมยกกำปั้นขึ้นแสดงความเคารพ

“เข้าไป” ชายวัยกลางคนไม่สนใจ Fang Lin ด้วยการโบกมือ ประตูหินก็เริ่มสูงขึ้นอย่างช้าๆ ทันใดนั้นกลิ่นอันไม่พึงประสงค์ก็โชยออกมาจากภายใน

หลังจากขอบคุณชายวัยกลางคนแล้ว หยูเจิ้นก็รีบนำฟางหลินและสาวกทั้งห้าเข้าไปในถ้ำ

ทางเข้าถ้ำนำไปสู่ทางเดินยาว โดยมีเปลวไฟลุกโชนอยู่ทั้งสองด้าน ส่องสว่างทางเดิน

ทางเดินนั้นมืด แคบ และลึก ทำให้ผู้ที่เดินผ่านไปมาค่อยๆ รู้สึกตื่นตระหนก หรือแม้แต่หวาดกลัว ขณะที่พวกเขาเดินต่อไป

สาวกที่มีอันดับต่ำกว่าทั้งห้ารู้สึกวิตกอย่างแน่นอน ความวิตกกังวลของพวกเขาเพิ่มขึ้นในทุกย่างก้าว

“เร็วเข้าและหยุดเดินเตาะแตะ!” หยูเจิ้นเมื่อเห็นพวกเขาชะลอตัวลงจึงตะโกนออกคำสั่ง

สาวกทั้งห้าถอนหายใจด้วยความผิดหวัง โดยไม่มีทางเลือกอื่น พวกเขาก็เดินหน้าต่อไป

หลังจากเดินไปประมาณครึ่งชั่วโมง พวกเขาก็เริ่มเห็นห้องหินอันกว้างขวางทั้งสองข้าง

ฟาง ลินและเหล่าสาวกแอบชำเลืองมองดูห้องต่างๆ มีร่างอ่อนแอสองคนนอนอยู่ในห้องหินห้องหนึ่ง โดยที่ใบหน้าของพวกเขาว่างเปล่า ดูเหมือนว่าพวกเขาจะไม่สนใจฟาง ลินและคนอื่นๆ ที่จ้องมองพวกเขาเลย

เมื่อเห็นสภาพที่น่าสมเพชของผู้ที่อยู่ข้างใน ศิษย์ระดับล่างทั้งห้าก็รู้สึกหนาวสั่นไปตามกระดูกสันหลังของพวกเขา ราวกับว่าพวกเขากำลังมองเห็นอนาคตของตัวเองในเวลาสองปี

ขณะที่กลุ่มยังคงเดินหน้าต่อไป พวกเขาก็เห็นผู้คนอยู่ในห้องหินเป็นครั้งคราว ส่วนใหญ่ดูป่วย

อย่างไรก็ตาม บางคนจ้องมองอย่างเย็นชาที่ Fang Lin และส่วนที่เหลือขณะที่พวกเขาเดินผ่านไป

“เฮ้ ผู้มาใหม่ มาที่นี่!” ชายเปลือยอกกวักมือเรียกพวกเขา

Yu Zhen หยุดชั่วคราวและมองไปที่ห้อง

นอกจากชายร่างสูงแล้ว ยังมีอีกหกคนอยู่ในห้อง สองคนดูเหมือนจะอ่อนแอ และอีกสี่คนกำลังมองไปที่ Fang Lin และคนอื่นๆ ด้วยความรู้สึกคาดหวัง

Yu Zhen เหลือบมอง Fang Lin ความคิดที่เกิดขึ้นในใจของเขาขณะที่รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

“ฟาง หลิน เข้าไปข้างใน” ด้วยการโบกมือของ Yu Zhen รอยแตกก็ปรากฏขึ้นในแผงกั้นพลังงานของห้อง จากนั้นเขาก็กำกับ Fang Lin

Fang Lin เหลือบมอง Yu Zhen ซึ่งปกปิดรอยยิ้มอันเย็นชาของเขา

ในช่วงเวลาถัดไป Fang Lin เดินเข้าไปในห้องอย่างมั่นใจ กำแพงพลังงานจะฟื้นฟูตัวเองทันที ป้องกันไม่ให้ Fang Lin ออกไป

ผู้ที่อาศัยอยู่ในห้องรู้สึกตื่นเต้นที่ได้เห็น Fang Lin เข้ามา ดวงตาของพวกเขาเป็นประกายราวกับเจอของเล่นที่น่าสนใจ

“เป็นเวลานานแล้วที่ผู้มาใหม่มาเยี่ยมเรา สิ่งนี้น่าจะให้ความบันเทิงแก่เราสักพักหนึ่ง” เด็กหนุ่มตัวสูงเลียริมฝีปากของเขา ดูเหมือนนักล่าที่เพิ่งมองเห็นเหยื่อของมัน

ด้านนอกห้อง Yu Zhen ตะคอกอย่างเย็นชาและไม่สนใจ Fang Lin จากนั้นเขาก็นำสาวกทั้งห้าที่หน้าซีดราวกับความตายไปข้างหน้า

ฟาง ลินยืนอยู่ภายในห้อง รูปร่างหน้าตาของเขาดูเหมือนลูกแกะที่ทำอะไรไม่ถูกกำลังเผชิญหน้ากับกลุ่มหมาป่าที่หิวโหย

เด็กหนุ่มตัวสูงหัวเราะเยาะ จ้องมองของเขากวาดขึ้นลง Fang Lin

อีกสี่คนก็เริ่มวนเวียนอยู่กับ Fang Lin พวกมันเปล่งรัศมีอันทรงพลังออกมา โดยทั้งหมดอยู่ในระดับที่หกของต้นกำเนิดมนุษย์ ยกเว้นเด็กหนุ่มตัวสูงที่อยู่ในระดับที่เจ็ด

“เด็กน้อย คุณชื่ออะไร” เด็กตัวสูงถาม ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความสนใจ..