สุดยอดนักเล่นแร่แปรธาตุแห่งหม้อต้มอันทรงพลัง - บทที่ 85

บทที่ 85: บทที่ 85: ความคับข้องใจ

ผู้แปล: 549690339

สาวกสองสามคนเดินเข้าไปในห้องโถงหลักด้วยความกังวลใจ ทุกคนล้วนเคยติดตามคังหลู่ที่ยอดเขาแสวงหายามาก่อน อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนพวกเขาจะกังวลอย่างมากในขณะนี้ โดยไม่กล้าเงยหน้าขึ้น

“เราขอคารวะท่านหัวหน้าและผู้อาวุโสทุกท่าน” ทันทีที่ทั้งห้าเข้ามา พวกเขาก็ทักทายทุกคนด้วยความเคารพ จากนั้นยืนอยู่ที่นั่นดูค่อนข้างสูญเสีย

ผู้เฒ่าเกาเหลือบมองทั้งห้าคน และส่งสัญญาณให้พวกเขาไม่ต้องวิตกกังวล

“บอกเราทุกอย่างที่คุณเห็นในวันนั้น” ผู้เฒ่าเกาพูดอย่างเย็นชา

เมื่อได้ยินคำพูดของเขา ทั้งห้าก็ดูค่อนข้างลังเล ทุกคนต่างเหลือบมองที่ฟาง ลิน

เมื่อเห็นสิ่งนี้ คิ้วของผู้เฒ่าเกาก็ขมวดเล็กน้อย

แต่ในไม่ช้า เช่นเดียวกับที่คังลู่เพิ่งทำ ทั้งห้าผู้ถูกกล่าวหาว่าฟาง ลินทำร้ายสมาชิกนิกายที่ Medicine – Seeking Peak

“หัวหน้าที่นั่ง ท่านผู้เฒ่า ท่านเคยได้ยินสิ่งที่พวกเขาพูดแล้ว คนเหล่านี้ล้วนเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนั้น คำพูดของพวกเขาสามารถใช้เป็นหลักฐานได้” ผู้เฒ่าเกามองฟางหลินอย่างเย็นชาแล้วพูดกับทุกคนเสียงดัง

คังลู่คุกเข่าข้างหนึ่ง จ้องมองอย่างดุเดือดที่ฟาง ลิน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความบ้าคลั่งและความขุ่นเคือง

สำหรับสาวกทั้งห้าที่เป็นพยาน พวกเขาดูกังวลและไม่มั่นคง ราวกับว่ามาที่ห้องโถงใหญ่เพื่อกล่าวหาว่าฟาง ลินไม่ใช่ความตั้งใจของพวกเขาอย่างแท้จริง

อย่างไรก็ตาม ฟาง ลินยังคงสงบอยู่ตลอด แม้ว่าทั้งห้าคนนี้จะกล่าวหาเขา แต่ใบหน้าของเขาก็ไม่แสดงการเปลี่ยนแปลงใดๆ

เขาคาดหวังฉากนี้มานานแล้ว แม้ว่าเขาจะเคยขัดขวางพวกเขาที่ยอดเขาแสวงหายาภายใต้หน้ากากของฮั่น ยินเยว่ แต่ก็ยังมีคนที่จะเป็นพยานปรักปรำเขาอย่างไม่ต้องสงสัย

ท้ายที่สุดแล้ว คนเหล่านั้นส่วนใหญ่เป็นของหยู ชิวฟาน ภายใต้การยุยงของหยู ชิวฟาน แม้ว่าพวกเขาจะไม่เต็มใจ แต่พวกเขาก็ยังคงเป็นพยานเพื่อกล่าวหาฟาง ลิน

หากคังหลู่ไม่ได้รับการสนับสนุนจากหยู ชิวฟาน ก็มีแนวโน้มว่าจะไม่มีใครก้าวไปข้างหน้าเพื่อเป็นพยานเพื่อกล่าวหาฟาง ลิน

Gu Daofeng จ้องไปที่ Fang Lin แล้วถามว่า “Fang Lin คุณมีอะไรจะพูดเพื่อตัวคุณเองบ้างไหม?”

ฟาง ลินยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดว่า “ศิษย์มีคำถาม หากพวกเขายืนกรานว่าฉันป้อนยาพิษให้กับคังหลู่ ต่อหน้าผู้เฒ่าทุกคน ซึ่งทุกคนเป็นผู้สืบทอดการเล่นแร่แปรธาตุ ไม่มีใครเคยตรวจดูว่ามียาพิษอยู่ในร่างกายของคังหลู่หรือไม่?”

เมื่อพูดเช่นนี้ ผู้เฒ่าหลายคนในที่เกิดเหตุก็ตกใจ จากนั้นทุกคนก็หันไปมองคังหลู่

ผู้เฒ่าเกาแอบตกใจอยู่ในใจ เขาได้ตรวจร่างกายของคังหลู่เมื่อนานมาแล้ว แต่ไม่พบร่องรอยของพิษเลย

นี่เป็นช่องโหว่ใหญ่ แต่ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้

ผู้เฒ่าเกากล่าวทันทีว่า “รายงานไปยังหัวหน้าที่นั่ง แม้ว่าคังหลู่จะไม่มีสัญญาณของพิษก็ตาม ตามคำให้การของเหล่าสาวกเหล่านี้ เม็ดยาพิษจะไม่มีผลทันที แต่หลังจากผ่านไปหนึ่งเดือนเท่านั้น การที่เราตรวจไม่พบตอนนี้ไม่ได้หมายความว่าคังหลู่จะไม่ถูกวางยาพิษ นอกจากนี้เรายังมีคำให้การของพวกเขา ซึ่งน่าจะเป็นหลักฐานเพียงพอที่จะกล่าวหาฟาง ลิน –

จู่ๆ มู่หยานก็หัวเราะออกมาและโต้กลับ “ไร้สาระ ไม่มีสัญญาณของพิษเลย แต่คุณยังบอกว่าฟาง ลินป้อนยาพิษให้คังลู่ด้วยเหรอ? มันไร้สาระเกินไป”

ผู้เฒ่าเกายังคงสงบและตอบว่า “ยาพิษหลายชนิดมีคุณสมบัติในการหลับเฉยๆ และไม่มีผลทันที ถ้าเรารอจนกว่ายาพิษของคังหลู่จะออกฤทธิ์ก่อนที่จะถามฟาง ลิน เราก็จะไม่ทำให้ชีวิตของคังหลู่สูญเปล่าหรอกหรือ?”

ใบหน้าของมู่หยานหนาวจัดขณะที่เธอจ้องมองไปที่ผู้เฒ่าเกาและถามอย่างเฉียบแหลมว่า “แล้วถ้าคังหลู่ไม่ถูกวางยาพิษเลยล่ะ? นั่นจะไม่ใส่กรอบ Fang Lin เหรอ? ในความเห็นของผู้เฒ่าเกา การตีกรอบฟางหลินก็โอเค แต่การตีกรอบคังหลู่นั้นไม่ได้เหรอ? คุณเป็นผู้อาวุโสของสำนักยาของเราหรือเป็นเพียงผู้อาวุโสของคังหลู่? คุณมีเจตนาที่น่าสงสัย พยายามทำร้ายอัจฉริยะนิกายของเรากับคังหลู่ เป็นเรื่องที่น่ารังเกียจอย่างยิ่ง! –

คำพูดของมู่หยานเฉียบคม และผู้อาวุโสเกาโกรธมากจนกัดฟัน ดวงตาของเขาลุกโชนด้วยความโกรธ

บรรยากาศในห้องโถงหลักแปลก และหลายคนก็หัวเราะเยาะผู้เฒ่าเกาอย่างเงียบ ๆ

บางคนชื่นชมมู่หยานที่เธอกล้ากล่าวหาผู้อาวุโสที่มีสถานะสูงในห้องโถงใหญ่ต่อสาธารณะ ซึ่งเป็นการกระทำที่ไม่เพียงต้องการความมั่นใจเท่านั้น แต่ยังต้องใช้ความกล้าหาญด้วย

“มู่หยาน กล้าดียังไงมาใส่ร้ายฉันแบบนี้!” ผู้เฒ่าเกาพูดด้วยความโกรธด้วยสายตาที่เคร่งขรึม

มู่หยานแสดงท่าทางดูถูกเหยียดหยามและกล่าวว่า “ไม่ว่าจะเป็นการใส่ร้ายหรือไม่ก็ตาม มีเพียงคุณ ผู้เฒ่าเกาเท่านั้นที่รู้ความจริง ฉันได้ยินมาว่าคุณดูเหมือนจะมีความสัมพันธ์ที่เป็นความลับและลึกซึ้งกับคังลู่”

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ ใบหน้าของผู้เฒ่าเกาก็เปลี่ยนไปอย่างมาก และเขาก็โต้กลับว่า “มู่หยาน คุณมีแรงจูงใจอะไรในการใส่ร้ายฉันอย่างไม่มีมูลความจริงในยา

ห้องโถงหลักของนิกาย?”

มู่หยานเพิกเฉยต่อเขาและเพียงแต่หัวเราะเบาๆ

ผู้เฒ่าเกาสาปแช่งภายในขณะที่เขามองไปรอบ ๆ ทุกคนมีสีหน้าแปลกๆ เห็นได้ชัดว่าคำพูดของมู่หยานทำให้ผู้อาวุโสหลายคนเริ่มสงสัยในความตั้งใจของเขา

“หัวหน้าที่นั่ง มู่หยานกำลังสร้างปัญหาจากอากาศ เพียงพยายามปกปิดฟาง ลิน แต่อาชญากรรมที่เขาก่อขึ้นนั้นเป็นเรื่องจริง ฉันขอร้องให้หัวหน้าลงโทษเขาอย่างรุนแรงเพื่อทำให้บรรยากาศของ Pill Sect บริสุทธิ์” ผู้เฒ่าเกาพูดอย่างเคร่งขรึม และระงับความโกรธของเขาไว้ครู่หนึ่ง

ผู้เฒ่าอีกคนหนึ่งจากศาลายาก็พูดขึ้นว่า “ฟาง ลินคนนี้ขายยาเป็นการส่วนตัว เห็นได้ชัดว่าเป็นคนนอกกฎหมาย ไม่น่าแปลกใจเลยที่เขาจะใช้วิธีทำร้ายเพื่อนสาวกของเขา ในความคิดของฉันเขาควรถูกลงโทษทั้งความผิดและถูกจัดการอย่างรุนแรง”

Meng Wuyou, Mu Yan และผู้อาวุโสคนอื่นๆ เปลี่ยนสีหน้าทันที นี่เป็นการเคลื่อนไหวเพื่อบดขยี้ Fang Lin อย่างสมบูรณ์ หากเขาถูกลงโทษสำหรับอาชญากรรมทั้งสอง เขาจะไม่มีทางพลิกโชคชะตาได้อีก

Meng Wuyou และ Mu Yan ต่างจ้องมองกัน พร้อมที่จะยืนขึ้นและพูดกับ Fang Lin

“หัวหน้า ฉันผิดไปแล้ว” ฟาง หลินพูดขึ้นมาทันทีด้วยท่าทีเสียใจอย่างยิ่ง

กู่เต้าเฟิงถามว่า “คุณหมายความว่ายังไงที่คุณทำผิด เมื่อมีคนกล่าวหาคุณ”

ฟาง ลินมีสีหน้าเศร้าสร้อยและกล่าวว่า “หัวหน้าที่นั่ง ฉันอยู่ในระดับที่ห้าของอาณาจักรต้นกำเนิดมนุษย์เท่านั้น ฉันจะบังคับคังลู่ให้กลืนยาพิษได้อย่างไร? นี่ไม่ได้ให้เครดิตกับพลังของฉันมากเกินไปเหรอ?”

ด้วยคำพูดเหล่านี้ ผู้เฒ่าเกา คังหลู่ และสาวกทั้งห้าที่เป็นพยานต่างก็แข็งตัวอยู่กับที่

Fang Lin ดูไร้เดียงสา เขาปลดปล่อยความแข็งแกร่งภายในของเขา ซึ่งแท้จริงแล้วเป็นเพียงระดับที่ห้าของอาณาจักรต้นกำเนิดมนุษย์ และแม้แต่ในระดับนั้น ความก้าวหน้าของเขาก็ค่อนข้างธรรมดา

คังลู่เสียสติทันที ชี้ไปที่ฟาง ลิน และตะโกนว่า “เป็นไปไม่ได้! เขาอยู่ที่ระดับที่แปดของอาณาจักรต้นกำเนิดมนุษย์! ไม่ใช่ระดับห้าอย่างแน่นอน! เขาโกหก! เขาหลอกลวงเรา!”

แม้ว่าผู้เฒ่าเกาจะสับสนมากขึ้นในใจ แต่เมื่อเห็นคังหลู่อารมณ์เสียเช่นนี้ทำให้เขาโกรธ และเขาก็ตบคังหลู่ลงกับพื้น

หลังจากถูกตบ คังหลู่ก็รู้สึกตัวขึ้นมาเล็กน้อย ดวงตาของเขาว่างเปล่า

ผู้เฒ่าเกาขมวดคิ้วและตั้งใจที่จะดำเนินการตรวจสอบอาณาจักรของ Fang Lin อย่างละเอียด อย่างไรก็ตาม Fang Lin ดูหวาดกลัวอย่างรวดเร็วและพูดว่า “ผู้อาวุโส Gao คุณจะทำอะไร? ฉันไม่ได้ทำให้คุณขุ่นเคือง คุณจะฆ่าฉันต่อหน้าเบาะหัวและผู้เฒ่าทั้งหมดเหรอ?”

สีหน้าของผู้เฒ่าเกาหยุดนิ่ง และเขาก็นั่งยองๆ อยู่กับที่ โดยหวังว่าเขาจะตรึงฟางหลินลงกับพื้นและทุบตีเขาให้ดี

หยาน เจิ้งเฟิงก้าวไปข้างหน้าแล้วพูดว่า “ให้ฉันทำเถอะ”

หลังจากจบประโยคแล้ว เขาก็เดินไปหาฟาง หลิน ดวงตาเก่าของเขาเต็มไปด้วยการตรวจสอบอย่างละเอียดกำลังมองไปที่ Fang Lin

“อย่าขยับ ฉันจะไม่ทำร้ายคุณ” หยาน เจิ้งเฟิง พูดพร้อมยิ้มครึ่งๆ จากนั้นค่อย ๆ กดมือข้างหนึ่งบนไหล่ของ ฟาง หลิน