สุดยอดนักเล่นแร่แปรธาตุแห่งหม้อต้มอันทรงพลัง - บทที่ 116

บทที่ 116: บทที่ 116: Xing Tianxiao แสดงพลังของเขา

ผู้แปล: 549690339

สำนักยาอยู่หน้าประตูภูเขา

ดาบสีดำขนาดมหึมายืนอยู่ตรงนั้นราวกับภูเขา กั้นขวางทางของตระกูลหลี่ที่ต่อต้านนิกายโอสถ เส้นของร่างสูงที่ยืนอยู่บนดาบสีดำดูราวกับพระเจ้า ทำให้ไม่มีใครสามารถมองตรงไปที่เขาได้

ชายคนนี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก Xing Tianxiao ซึ่งดำรงตำแหน่งผู้นำแผนกการต่อสู้

นิกายหมอกสีม่วงแบ่งออกเป็นสองส่วน: นิกายการต่อสู้และนิกายโอสถ

ผู้นำของทั้งสองฝ่ายคือ Gu Daofeng จาก Pill Sect และ Xing Tianxiao จาก Martial Sect ชายสองคนนี้มีอิทธิพลเหนือสองสาขาหลักของนิกายหมอกสีม่วง

ทั้งสองสาขาอยู่ในตรอกของตนเสมอ แม้ว่าพวกเขาจะเป็นส่วนหนึ่งของนิกายหมอกสีม่วงก็ตาม แต่ปฏิสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาก็ไม่ได้บ่อยเท่าที่ใครจะจินตนาการได้

อย่างไรก็ตาม เมื่อเกิดปัญหาขึ้นในสาขาหนึ่ง อีกฝ่ายก็จะให้ความช่วยเหลืออย่างเต็มที่อย่างแน่นอน

ท้ายที่สุดแล้ว ทั้งสองสาขามีรากฐานและต้นกำเนิดที่เหมือนกัน ทั้งสองส่วนของนิกายหมอกสีม่วง

มีช่วงเวลาหนึ่งที่ผู้นำของนิกายโอสถเสียชีวิตทันทีหลังจากล้มเหลวในการเล่นแร่แปรธาตุกับนิกายโอสถหมื่นคน

ไม่นานหลังจากนั้น ผู้นำของนิกายการต่อสู้ถือดาบของเขาได้สังหารผู้นำของนิกายหมื่นยา เพื่อล้างแค้นให้กับนิกายโอสถ

ขณะนี้ ด้วยนิกาย Pill Sect ที่ท้าทายนิกายหมื่นยาและการโจมตีของตระกูล Li Xing Tianxiao ผู้นำของนิกาย Martial Sect ได้ปรากฏตัวขึ้นทันเวลาเพื่อหยุดยั้งตระกูล Li จากการโจมตีนิกาย Pill

ชายสูงอายุจากตระกูล Li จ้องมองที่ Xing Tianxiao เขาเป็นผู้อาวุโสที่ยืนอยู่สูงในตระกูลหลี่ และมีพลังมากพอที่จะติดอันดับหนึ่งในห้าของตระกูลหลี่ อย่างไรก็ตาม เขารู้สึกไม่มั่นใจในโอกาสที่จะเอาชนะ Xing Tianxiao

“ตระกูลหลี่ ถอยออกไป หรือไม่ก็อย่าตำหนิฉันในเรื่องดาบอันโหดเหี้ยมของฉัน” ซิง

Tianxiao กล่าว รอยยิ้มเยาะเย้ยกระจายไปทั่วใบหน้าที่แข็งแกร่งของเขา แต่เป็นรอยยิ้มที่เย็นชา ซึ่งแสดงถึงภัยคุกคามความรุนแรงอย่างเห็นได้ชัด

ผู้อาวุโสของตระกูล Li ฮัมเพลงและพูดว่า: “Xing Tianxiao นี่เป็นเรื่องระหว่างตระกูล Li และ Pill Sect มันไม่สมควรสักหน่อยหรือที่ผู้นำนิกายการต่อสู้จะก้าวเข้ามา?”

เมื่อได้ยินเขา Xing Tianxiao ก็มองไปที่ผู้อาวุโสของตระกูล Li พร้อมกับจ้องมองคนที่สงวนไว้สำหรับคนโง่ เสียงหัวเราะอันไพเราะของเขาก็ดังก้อง: “ผู้เฒ่าของตระกูล Li คุณสติไม่ดีหรือเปล่า? สำนักการต่อสู้และสำนักยาของฉันมีร่างกายและเส้นทางเดียวกันเชื่อมโยงกันด้วยจิตวิญญาณ หากตระกูลหลี่ของคุณต้องการที่จะทำสงครามกับนิกายโอสถ นิกายการต่อสู้ของฉันจะไม่ยืนเฉยและเฝ้าดู”

ใบหน้าของผู้อาวุโสตระกูลหลี่บูดบึ้ง เขาตระหนักถึงความผูกพันระหว่างนิกายโอสถและนิกายการต่อสู้โดยธรรมชาติ เหตุผลเดียวที่เขาถามก็เนื่องมาจากตัวเลือกหมด

“Xing Tianxiao เราไม่ได้ตั้งใจที่จะโจมตีสำนัก Pill เราเพียงต้องการช่วยเหลือเพื่อนของเราจากสำนักหมื่นยา หากเราเลื่อนออกไปอีก ฉันเกรงว่านิกายหมื่นยาทั้งนิกายอาจพินาศด้วยน้ำมือของนิกายยา” ผู้อาวุโสของตระกูลหลี่กล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง

ใบหน้าของ Xing Tianxiao แสดงความรังเกียจ: “คนเหล่านั้นจากนิกายหมื่นยาเลือกเส้นทางสู่การทำลายล้างของตนเอง ถ้าพวกเขาตายพวกเขาก็ตายแล้ว มันเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนั้นเลยเหรอ?”

ผู้อาวุโสของตระกูลหลี่รู้สึกผงะกับคำกล่าวอ้างนี้ มันไม่เป็นความลับเลยที่ Xing

Tianxiao นั้นหยิ่งมาก แต่หลังจากได้เห็นมันโดยตรงแล้ว ดูเหมือนว่า Xing Tianxiao จะหยิ่งมากกว่าที่ข่าวลือแนะนำถึงสิบเท่า

เขาหมายถึงอะไรว่า ‘ถ้าพวกเขาตายพวกเขาก็ตาย’?

สำนักการแพทย์หมื่นคนและศิษย์พี่จำนวนมาก!

หากบุคคลสำคัญของนิกายหมื่นยาถูกสังหารโดยนิกายยา นิกายหมื่นยาจะพยายามแก้แค้นโดยไม่คำนึงถึงค่าใช้จ่าย

แม้ว่าอำนาจของนิกายหมื่นยาอาจไม่ติดอันดับสามอันดับแรกของประเทศเฉียนด้วยซ้ำ แต่นิกายหมื่นยาเป็นนิกายที่ยึดถือความเจริญรุ่งเรืองบนการเล่นแร่แปรธาตุเต๋า ถ้าพวกเขาจะใช้ยาเป็นรางวัล หลายฝ่ายยินดีให้ความช่วยเหลือนิกายหมื่นยา

จากนั้น สิ่งที่นิกายหมอกม่วงจะต้องจัดการจะไม่ง่ายเหมือนนิกายหมื่นยา

แต่ Xing Tianxiao พูดเพียงว่า ‘ถ้าพวกเขาตาย พวกเขาก็ตาย’? ใครก็ตามที่ได้ยินเช่นนั้น มันจะเป็นคำพูดที่โง่เขลาที่สุด

แต่ Xing Tianxiao เป็นคนพูดแบบนั้น ผู้อาวุโสของตระกูลหลี่รู้สึกว่า Xing Tianxiao ไม่สนใจจริงๆ ว่าผู้คนในนิกายหมื่นยาจะถูกสังหารโดยนิกายยาเม็ดหรือไม่

ผู้อาวุโสของตระกูลหลี่กลืนความโกรธของเขาลง และส่งสัญญาณให้คนจำนวนหนึ่งเตรียมพร้อมที่จะลงมือ

จากมุมมองของผู้อาวุโสตระกูล Li แม้ว่าชื่อเสียงของ Xing Tianxiao จะเป็นเพียงแค่ผู้ชายคนเดียวก็ตาม พวกเขาได้นำผู้เชี่ยวชาญจำนวนมากจากตระกูล Li และหากพวกเขาทั้งหมดก้าวหน้าร่วมกัน พวกเขาก็มั่นใจทุกประการว่าพวกเขาจะสามารถขับไล่ Xing Tianxiao ได้

Xing Tianxiao ยืนอยู่คนเดียวบนด้ามดาบ เกี่ยวกับสมาชิกในครอบครัว Li ที่อยู่ด้านล่างด้วยท่าทีดูถูกเหยียดหยาม ในขณะที่สัญญาณอันละเอียดอ่อนของผู้อาวุโสของตระกูล Li ไม่สามารถรอดสายตาที่เฉียบแหลมของเขาได้

“คุณจะลงมือเลยเหรอ? ถ้าอย่างนั้นก็เลิกพูดลอยๆ มาหาฉันสิ!” Xing Tianxiao ตะโกน จู่ๆ ก็กระโดดขึ้นมาจากด้ามดาบ ร่างของเขาทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้าราวกับเหยี่ยวที่กำลังจะออกล่า

เมื่อเห็นว่า Xing Tianxiao เป็นคนแรกที่เคลื่อนไหว ผู้อาวุโสของตระกูล Li ก็ไม่มีทางเลือกนอกจากละทิ้งการจองทั้งหมดของเขา ด้วยเสียงตะโกนดัง เขายกฝ่ามือขึ้นแล้วเล็งตรงไปที่ Xing Tianxiao

หมัดและฝ่ามือของพวกเขาชนกัน ทำให้เกิดการปะทะกันอย่างรุนแรงของความแข็งแกร่งภายใน

ใบหน้าของผู้อาวุโสของตระกูลหลี่เปลี่ยนไปเล็กน้อย ในขณะที่ Xing Tianxiao เพียงแค่หัวเราะ และออกแรงมากยิ่งขึ้น ส่งผลให้ผู้อาวุโสของตระกูล Li ถอยกลับไปหลายก้าว

“ไม่ดี! อาณาจักรของเขาอยู่ไกลเกินกว่าของฉัน?” ผู้อาวุโสของตระกูล Li ประหลาดใจ เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญที่มีชื่อเสียงในตระกูล Li แต่ก็เสียเปรียบ Xing Tianxiao

อย่างไรก็ตาม ผู้อาวุโสของตระกูลหลี่ไม่ได้ตื่นตระหนก พวกเขามีข้อได้เปรียบกว่าตัวเลขที่เหนือกว่า อีกสี่ร่างพุ่งออกไปทันที พวกเขาทั้งหมดเป็นผู้อาวุโสของตระกูลหลี่ แม้ว่าความแข็งแกร่งของพวกเขาจะไม่ทัดเทียมกับผู้อาวุโสของตระกูลหลี่ แต่พวกเขาก็ตามหลังอยู่ไม่ไกล

“เอามันมา!” ยามเช้าทำให้สีหน้าของ Xing Tianxiao สดใสขึ้นในขณะที่เขาถือมือของเขา ดาบสีดำขนาดใหญ่ก็เหวี่ยงกลับเข้าไปในมือของเขา

ด้วยดาบที่อยู่ในมือ Xing Tianxiao ดูน่าเกรงขามมากยิ่งขึ้น เมื่อเผชิญหน้ากับการโอบล้อมของผู้อาวุโสตระกูลหลี่ทั้งสี่ เขาไม่เหนื่อยเลยและค่อยๆ ได้เปรียบด้วยดาบอันทรงพลังของเขา

ปรากฏการณ์นี้ทำให้สมาชิกของตระกูล Li ตกตะลึง พวกเขาเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจอยู่เสมอ โดยคิดว่าตระกูล Li เป็นกองกำลังที่ทรงพลังที่สุดในแคว้น Qian และไม่ได้ยกย่องสำนัก Purple Mist ด้วยความนับถืออย่างสูง

แต่วันนี้ พวกเขาตระหนักได้ว่าสำนักหมอกม่วงมีบุคคลที่ทรงพลังเช่นนี้ แม้แต่การทำงานร่วมกันของผู้อาวุโสในครอบครัวหลายคนก็ไม่สามารถได้รับความได้เปรียบเลย

อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจ เนื่องจาก Xing Tianxiao เป็นผู้นำนิกายของ Martial Sect โดยธรรมชาติแล้ว เขาแสดงความกล้าหาญที่ยอดเยี่ยม แม้แต่ทั่วทั้งสำนักหมอกสีม่วง ก็มีคนเพียงไม่กี่คนที่สามารถเอาชนะ Xing Tianxiao ได้

ผู้อาวุโสของตระกูล Li เข้าร่วมการต่อสู้อีกครั้ง ห้าต่อหนึ่ง มันกลายเป็นความขัดแย้งกับ Xing Tianxiao

สมาชิกที่เหลือของตระกูลหลี่มีความคิดที่จะมีส่วนร่วม แต่ส่วนที่เหลือก็ไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกัน พวกเขาอาจรั้งผู้อาวุโสของตระกูลหลี่ไว้ หากพวกเขาเข้าร่วมกลุ่มโดยประมาท

Xing Tianxiao เผชิญหน้ากับทั้งห้า ยิ่งเขาตื่นเต้นมากเท่าไร เขาก็ยิ่งต่อสู้มากขึ้นเท่านั้น เสียงหัวเราะดังก้องดังก้องมาจากเสียงของเขา ดาบสีดำในมือของเขาก็ยิ่งคมยิ่งขึ้น

ในทางกลับกัน ทั้งห้าคนจากตระกูลหลี่เริ่มวิตกกังวลมากขึ้น พวกเขาพบว่า Xing Tianxiao น่ากลัวยิ่งขึ้นเมื่อเขาต่อสู้มากขึ้น

“หายไป!” ทันใดนั้น Xing Tianxiao ก็หยั่งรากลงบนพื้น จับดาบด้วยมือทั้งสองข้าง และฟาดไปที่ศีรษะของผู้อาวุโสตระกูล Li อย่างดุเดือด

การนัดหยุดงานครั้งนี้มาเร็วเกินไป Xing Tianxiao ไม่สนใจคนอื่นๆ และมุ่งเป้าไปที่ผู้อาวุโสของตระกูล Li อย่างเต็มที่

ใบหน้าของผู้อาวุโสตระกูลหลี่บิดเบี้ยวด้วยความตกใจ เขาไม่มีเวลาหลบหลีกและไม่มีทางทำแบบนั้น เพราะชะตากรรมของเขาถูกผนึกไว้ด้วยโมเมนตัมของการโจมตีครั้งนี้

อีกสี่คนเห็นความรุนแรงของการโจมตีและพุ่งกระโจนไปทั้งสองทิศทางโดยไม่รู้ตัว แต่ในวินาทีต่อมา พวกเขาก็ตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่าการโจมตีนี้ไม่ได้มุ่งเป้าไปที่พวกเขา

แต่ด้วยการทำเช่นนั้น พวกเขาก็ช่วย Xing Tianxiao โดยไม่ได้ตั้งใจ โดยไม่มีอุปสรรคใดๆ การโจมตีนั้นเชื่อมโยงโดยตรงกับร่างกายของผู้อาวุโสตระกูลหลี่

ผู้อาวุโสของตระกูลหลี่ไม่ได้อ่อนแอ แม้จะต้องเผชิญกับอันตราย เขาก็รวบรวมกำลังทั้งหมดและขยับตัวได้เล็กน้อย แต่ถึงกระนั้น เขาก็ยังถูกโจมตีอย่างหนัก

แขนทั้งหมดและไหล่ส่วนหนึ่งถูกตัดขาดทันทีด้วยการโจมตีของดาบของ Xing Tianxiao เลือดสดพุ่งออกมา ผู้อาวุโสของตระกูลหลี่รู้สึกเจ็บปวดจนทนไม่ไหว ล้มลงกับพื้นทันทีโดยไม่รู้สึกตัว

ผู้เฒ่าตระกูลหลี่ทั้งสี่ ใบหน้าของพวกเขาซีดเผือดอย่างน่าสยดสยอง รีบดึงผู้เฒ่าที่หมดสติไปที่ปลอดภัย

Xing Tianxiao ไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ อีกต่อไป กวัดแกว่งดาบสีดำของเขาอีกครั้งและวางมันไว้ที่ไหล่ของเขา

ผู้อาวุโสของตระกูลหลี่มองซิงเทียนเซียวด้วยท่าทางหวาดกลัวและโต้กลับว่า “ตระกูลหลี่จะไม่ยอมปล่อยสิ่งนี้ไป!” ก่อนจะรีบออกไปพร้อมกับกลุ่มของพวกเขา

เมื่อพวกเขามาถึง พวกเขามีท่าทางสง่างาม แต่การจากไปของพวกเขากลับกลายเป็นภาพแห่งความอัปยศอดสูอย่างยิ่ง