ซุปเปอร์สแปนเดอร์ - บทที่ 166

บทที่ 166: บทที่ 162: การเจ็บป่วยร้ายแรงต้องใช้ยาร้ายแรง

ผู้แปล: 549690339

“ได้ มั่นใจได้เลยคุณลูอิส จะไม่มีปัญหาใดๆ เลย” ผู้จัดการตกใจกับคำพูดของฟินน์ ลูอิส จึงตอบอย่างรวดเร็ว แม้ว่าฟินน์จะไม่ได้กินอะไรมากในไนท์คลับแห่งนี้และขอแค่เหล้าแท้เท่านั้น แต่ราคาเหล้าพวกนี้ก็ไม่ถูกอย่างแน่นอน

ทันทีที่ผู้จัดการหันหลังกลับ สาวงามทั้งสี่ที่โต๊ะก็เปิดเหล้าหลายขวดแล้ว พวกเขาเริ่มผสมเครื่องดื่มต่าง ๆ ได้อย่างเชี่ยวชาญและเริ่มดื่มกับ Jason Wells เมื่อพิจารณาถึงความคุ้นเคยของพวกเขา ก็ชัดเจนว่าแม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้ร่วมดื่มกับแขกบ่อยๆ แต่พวกเขาก็ค่อนข้างคุ้นเคยกับฉากแบบนี้ในสถานที่เช่นนี้

ในขณะเดียวกัน เจสันก็นั่งแข็งทื่อท่ามกลางสาวงามทั้งสี่ ซึ่งสองคนเกือบจะกดดันเขาแล้ว ฟินน์แค่นั่งดื่มเงียบๆ โดยไม่พูดอะไรสักคำ เด็กหญิงทั้งสี่คนต่างตระหนักรู้ในตนเอง ไม่มีใครกล้ารบกวนฟินน์ แม้ว่าคนสวยชั้นนำจะขโมยสายตามาที่เขาหลายครั้ง แต่เมื่อเห็นฟินน์นั่งอยู่ที่นั่นอย่างสงบด้วยรอยยิ้มจางๆ โดยไม่ทราบสาเหตุ ทุกครั้งที่เธอรวบรวมความกล้าเพื่อเริ่มบทสนทนา ความกล้าหาญของเธอก็หายไปเมื่อการปรากฏตัวของฟินน์

เวลาผ่านไปไม่มากเพียงครึ่งชั่วโมงเท่านั้น เจสันไม่ได้ดื่มมากนัก และเครื่องดื่มของเขาก็เจือจางด้วยเครื่องดื่มไม่มีแอลกอฮอล์เป็นส่วนใหญ่ ดังนั้นการดื่มสุราจนมึนเมาจึงไม่เป็นปัญหา

“เอาล่ะไปกันเลย เจสัน คุณอยากพาพวกเขาไปด้วยไหม? ฉันสามารถจัดห้องพักในโรงแรมให้คุณได้” ฟินน์ยืนขึ้น ตัดกลุ่มดื่มห้าคนออกไปแล้วถามอย่างตรงไปตรงมา

เจสันผงะไปชั่วขณะหนึ่ง แน่นอนว่าเขาเข้าใจความหมายของฟินน์ที่ว่า “พาพวกเขาไปด้วย” ความเข้าใจของเขาเพียงพอตลอดหลายปีที่ผ่านมาที่เขาเป็นส่วนหนึ่งของโลกนี้ โดยไม่คำนึงถึงสถานะของเขาภายในโลกนี้ เขามองดูเด็กผู้หญิงสี่คนที่อยู่ข้างๆ เขาโดยสัญชาตญาณ ซึ่งเขาคิดว่าจะต่อต้านหรืออย่างน้อยก็โต้แย้งคำพูดของฟินน์ น่าเสียดายที่แม้ว่ารอยยิ้มบนใบหน้าของสาวงามทั้งสี่จะแข็งทื่อขึ้น แต่ก็ไม่มีใครพูดอะไรออกมา ความเงียบของพวกเขาคือการอนุมัติโดยปริยาย

เจสันรู้สึกราวกับว่ามีบางอย่างในตัวเขาแตกสลาย แต่เขาไม่สามารถระบุได้ว่ามันคืออะไร หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ส่ายหัวแล้วพูดว่า “ไม่จำเป็น ไปกันเถอะฟินน์”

ฟินน์พยักหน้าแล้วเดินออกไป เจสันตามมาด้วย ผู้จัดการที่เฝ้าดูพวกเขาอยู่ก็ตัดพวกเขาทิ้งก่อนจะกลับไปที่บูธด้วยตัวเอง เด็กหญิงทั้งสี่ยังคงนั่งอยู่ในบูธ “พวกเขาออกไปแบบนั้นเหรอ?” นางเอกพึมพำราวกับไม่เชื่อเมื่อเห็นผู้จัดการกลับมา ดูเหมือนว่าเธอต้องการการยืนยันมากกว่าสิ่งอื่นใด

ผู้จัดการเหลือบมองกระเป๋าเดินทางสองใบที่เต็มไปด้วยเหรียญ Flame Nation บนโต๊ะซึ่งมีมูลค่ารวมสองล้าน เขาส่ายหัวเล็กน้อย ท้ายที่สุดแล้ว เขาสังเกตเห็นบางสิ่งแปลก ๆ ในช่วงเวลาที่พวกเขาอยู่ที่นี่ “คุณคิดอย่างไร? คุณคาดหวังให้พวกเขาพาคุณไปที่ห้องพักในโรงแรมหรือไม่? นั่นอาจเป็นไฮไลท์ของค่ำคืนนี้สำหรับบางคน แต่พูดตรงๆ เขาอาจจะไม่สนใจพวกคุณเลย” ผู้จัดการส่ายหัวอีกครั้งตอบอย่างไม่แยแส

“เอาล่ะ วันนี้คุณทำโชคลาภแล้ว ด้วยเหตุนี้คุณแต่ละคนจึงมีรายได้ห้าแสนเพียงดื่มกับเขาเป็นเวลาครึ่งชั่วโมง อย่าลืมชวนฉันไปทานอาหารครั้งต่อไป ตอนนี้เอาเงินนี้ไปและเก็บไว้อย่างปลอดภัย พรุ่งนี้คุณสามารถหยุดได้ วันรุ่งขึ้นเราจะรอคุณ ไม่เป็นไรใช่ไหม” ผู้จัดการโบกมือขณะที่เขาพูด

“ไม่มีปัญหา.” สี่สาวพยักหน้าเห็นด้วย พวกเขาตระหนักดีถึงความจริงที่ว่าแม้ว่าพวกเขาจะตั้งใจที่จะอยู่กับคนอย่างฟินน์ แต่เขาอาจจะไม่ต้อนรับพวกเขาเลย

เมื่อพวกเขาออกจากไนต์คลับและมีสายลมยามค่ำคืนพัดเข้ามา เจสันก็สะอื้นเล็กน้อย ฟินน์ยิ้มให้เขาแล้วพูดว่า “ฉันไม่คุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมในนั้นเลยจริงๆ มาทำสิ่งนี้กันเถอะ ฉันจะพาคุณไปที่ไหนสักแห่งสนุก ๆ ฉันได้ยินมาจากใครบางคน”

หลังจากพูดอย่างนั้น ฟินน์ก็ตบไหล่ของเจสันแล้วเดินไปที่รถของเขา

เจสันหยุดด้วยความประหลาดใจครู่หนึ่งก่อนจะตามฟินน์เข้าไปในรถอย่างรวดเร็ว คราวนี้ เจสันไม่ได้ยืนกรานที่จะขับรถ แต่ให้ฟินน์นำทางเขาโดยไม่ถามว่าพวกเขากำลังมุ่งหน้าไปไหน แม้ว่าจะไม่คุ้นเคยกับ Hello City มากนัก แต่ Finn ก็เคยมาเยี่ยมสองสามครั้ง ดังนั้น เขาจึงไม่ได้ตระหนักถึงสถานที่รอบๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาค้นคว้าข้อมูลสถานที่บางแห่งล่วงหน้า ไม่อย่างนั้น เมื่อพวกเขาขับรถเข้ามาก่อนหน้านี้ ฟินน์ไม่ได้กำลังเล่นโทรศัพท์อยู่เลย

ในไม่ช้า รถก็มุ่งหน้าไปยังพื้นที่ชานเมืองทางตอนเหนือของภูเขาเฮลโลซิตี้ รถของพวกเขาแล่นเข้าสู่ทางหลวงอย่างรวดเร็วบริเวณตีนเขา หลังจากเดินตามถนนไปยังคลับส่วนตัว สภาพแวดล้อมโดยรอบก็เงียบลง แม้ว่าจะเป็นครั้งแรกที่ฟินน์ที่คลับส่วนตัว แต่เขาก็มีข้อมูลที่จำเป็นทั้งหมด ต้องขอบคุณผู้ช่วยของเขา

ขณะที่รถแล่นเข้ามาในลานจอดรถของสโมสร เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็ก้าวไปข้างหน้าทันที หลังจากมองดูที่นั่งคนขับแล้ว เจ้าหน้าที่ก็ถามด้วยความเคารพว่า “ท่าน นี่เป็นการมาครั้งแรกของคุณหรือเปล่า?”

“ใช่ ฉันเพิ่งมาที่นี่เป็นครั้งแรก” ฟินน์พยักหน้า

“กรุณาตามฉันมา” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพยักหน้าและเดินนำไป เจสันค่อนข้างอยากรู้อยากเห็นเดินตามหลังฟินน์ เขาไม่รู้ว่า Hello City มีสถานที่เช่นนี้ สโมสรนี้ครอบครองพื้นที่อันกว้างใหญ่และดูเหมือนว่าจะมีสิ่งอำนวยความสะดวกด้านความบันเทิงทุกประเภท

เมื่อเข้าไปในคลับ เจ้าหน้าที่ก็รีบพาฟินน์และเจสันไปที่แผนกต้อนรับ เนื่องจาก Hello City ไม่ใช่สถานที่ที่มีขนาดใหญ่มาก จึงไม่มีข้อจำกัดใดๆ เกี่ยวกับแขก ไม่เช่นนั้นฟินน์คงจะเข้าไปได้ยาก

“ท่านครับ เราใช้ระบบสมาชิกที่นี่ ดังนั้นคุณจะต้องลงทะเบียนบัตรสมาชิกก่อน” พนักงานต้อนรับที่มีหน้าตาเหมือนกันสองคนทักทายพวกเขาด้วยรอยยิ้ม

“เอาล่ะ ฉันจะได้อันหนึ่ง มีตัวเลือกอะไรบ้าง?” ฟินน์พยักหน้าแล้วถาม

“ค่าธรรมเนียมรายปีสำหรับสมาชิกบัตรซิลเวอร์ขั้นพื้นฐานคือ 500,000 สมาชิกบัตรโกลด์คือ 1 ล้าน และสมาชิกไดมอนด์คือ 5 ล้าน” พนักงานต้อนรับรีบบอกชุดตัวเลขอย่างรวดเร็ว

“ฉันจะเป็นสมาชิกไดมอนด์แล้ว ฉันคิดว่ามีสมาชิกระดับสูงกว่าด้วยเหรอ?” ฟินน์เลิกคิ้วขึ้น

“ใช่ แต่คุณต้องเป็นสมาชิกสักระยะก่อนจึงจะสามารถสมัครได้” พนักงานต้อนรับอธิบายเบาๆ หลังจากมองดูฟินน์

“ถ้าอย่างนั้นก็เป็นสมาชิกระดับไดมอนด์” ฟินน์หยิบบัตรธนาคารของเขาออกมาทันทีแล้วยื่นให้

“นอกจากนี้ ค่าธรรมเนียมสำหรับค่าใช้จ่ายที่นี่จะถูกหักแยกกัน ท่านต้องการฝากเงินล่วงหน้าจำนวนเท่าใด?” พนักงานต้อนรับถาม 5 ล้านนั้นไม่มีอะไรมากไปกว่าค่าธรรมเนียมรายปี พูดตามตรง Finn ไม่คาดคิดว่าจะเจอคลับระดับไฮเอนด์แบบนี้ใน Hello City ซึ่งอาจเป็นสาเหตุว่าทำไมจึงไม่ค่อยมีคนมากนัก

“20 ล้านน่าจะทำได้” ฟินน์ตอบแบบสบายๆ แล้วสุ่มตัวเลขออกมา..