เกิดใหม่เป็นนางฟ้าน้อยของท่านชายฮั่ว - บทที่ 93

บทที่ 93: ทำลายสถานการณ์และตบหน้า

(1)

ผู้แปล: 549690339

หลิงเฟยเอ๋อเห็นท่าทางไม่เรียบร้อยของเจียงเฉิง และใจของเธอก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้นและความคาดหวัง

ดูเหมือนว่าเหวินหร่วนไม่ได้เข้าร่วมการแข่งขัน เธอคงทำเรื่องไม่สุภาพกับ Jiang Sheng ในห้องล็อกเกอร์

เธอกลัวว่าจะมีคนรู้และจงใจออกไปก่อน

ร่างกายของ Jiang Sheng มีรอยขีดข่วนปกคลุมอยู่ เห็นได้ชัดว่าเขามีรอยขีดข่วน มาดูกันว่าครั้งนี้เหวินหร่วนจะพูดเล่นอย่างไร!

หลิงเฟยเอ๋อดึงเหวินหยินเข้าไปในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า

เมื่อเห็นเช่นนี้ ครูใหญ่และคณบดีจึงไม่สามารถออกไปได้ และทำได้เพียงเดินเข้าไปเท่านั้น

Tne ธูปใน Jiang sneng• Doay ของยังคงทำหน้าที่อยู่ เขาเกือบจะควบคุมและพุ่งเข้าหา Liu Shuying ซึ่งอยู่ใกล้กับเขามากที่สุด

เขาเมาเล็กน้อยและไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของ Liu Shuying ได้ชัดเจน เขารู้เพียงว่าเธอเป็นผู้หญิง

ในท้ายที่สุด ก่อนที่เธอจะแตะต้อง Liu Shuying ได้ เธอก็ถูกเหวินจินจางไล่ออกไป!

ร่างของเขากระแทกตู้ และความเจ็บปวดอันรุนแรงทำให้เขามีสติขึ้นเล็กน้อย

Liu Shuying รู้สึกหวาดกลัวต่อ Jiang Sheng เธอโน้มตัวเข้าไปในอ้อมแขนของ Wen Jinzhang แล้วพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “Jinzhang เราควรจะรีบออกไปพร้อมกับ Ruan Ruan ดีกว่า!”

จากนั้น Liu Shuying ก็มองไปที่ร่างเรียวตรงมุมห้อง” เรือนเรือน หนุ่มคนนี้บังคับเธอ คุณไม่ต้องการใช่ไหม” อย่ากลัวเลย ป้าและพ่อของคุณจะช่วยคุณ!”

กลุ่มคนที่เข้ามาจากประตูมองหน้ากัน

จากมุมของพวกเขา พวกเขาไม่สามารถมองเห็นร่างที่อยู่ตรงมุมได้

Liu Shuying เห็นว่ามีเงาบางๆ ที่มุมห้องกำลังพันตัวเองแน่นขึ้นด้วยผ้าเช็ดตัว เธอเดินเข้ามาหาเธอ” เรือนเรือน ไม่ต้องกลัวนะ

ป้าจะปกป้องคุณ”

“คุณป้าหลิว ฉันสบายดี ทำไมคุณถึงปกป้องฉัน”

เสียงหวานดังมาจากประตู เหวินหร่วนเดินตามหลังอาจารย์ใหญ่แล้วเดินเข้าไป

Liu Shuying หันกลับมาและเห็น Wen Ruan เดินเข้ามาด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา จิตใจของเธอว่างเปล่าไปชั่วขณะหนึ่ง

เกิดอะไรขึ้น?

เหวินหร่วนอยู่ข้างนอกจริงๆเหรอ?

ก่อนที่ Liu Shuying จะทันโต้ตอบ Wen Jinzhang ก็ก้าวไปหา Wen Ruan แล้ว

การแสดงออกที่เศร้าหมองแต่เดิมของเขาดีขึ้นมาก เขาจับไหล่เรียวของเหวินหรวน ใบหน้าที่สง่างามและสงบของเขาบ่งบอกถึงความโล่งใจ” เรือนเรือน เมื่อกี้คุณไม่ได้อยู่ที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าเหรอ?”

เหวินหร่วนพยักหน้า” ถูกต้อง ฉันจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่หอพัก”’

เมื่อหลิงเฟยเอ๋อได้ยินคำพูดของเหวินหร่วน ดวงตาของเธอก็เบิกกว้างขึ้นเล็กน้อย”

แม้ว่าตอนนี้คุณจะไม่อยู่ที่นี่ แต่คุณไม่ได้เข้าร่วมการแข่งขันว่ายน้ำ คุณกลายเป็นผู้ละทิ้งและขอให้ Jiang Sheng ทำสิ่งน่าอับอายในห้องล็อกเกอร์ รอยขีดข่วนบนร่างกายของ Jiang Sheng เป็นหลักฐานที่ดีที่สุด!”

ครูใหญ่และคณบดีมองไปที่เหวินหร่วนพร้อมกัน ขณะที่พวกเขากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง Wen Jinzhang ก็พูดขึ้น เขามองไปที่หลิงเฟยอย่างเข้มงวด” คุณกำลังพูดถึงเรื่องไร้สาระอะไร” เรือนเรือนเข้าร่วมการแข่งขันและยังได้รับรางวัลที่หนึ่งอีกด้วย!”

หลิงเฟยเอ๋อและเหวินหยินตกตะลึงอีกครั้ง

เหวินหร่วนได้เข้าร่วมการแข่งขันและกลับมาที่หอพักเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า เธอไม่มีเวลาที่จะเกา Jiang Sheng ให้มีรอยแดงมากมายขนาดนี้ แล้วใครเป็นคนจับเจียงเซิง?

Liu Shuying เหลือบมอง Wen Ruan ที่ประตู แล้วจึงมองไปที่ Xianying ที่อยู่ตรงมุมห้อง

ก่อนหน้านี้ เธอคิดว่าเซียนหยิงคือเหวินหร่วน ด้วยผมที่ไม่เรียบร้อยและผ้าเช็ดตัวพันรอบตัวเธอ เธอไม่ได้คิดถึงใครเลย อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอมองเข้าไปใกล้มากขึ้น สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปอย่างมาก

ไม่ มันเป็นไปไม่ได้!

ท้ายที่สุด Liu Shuying ผ่านอะไรมามากมาย ดังนั้นเธอจึงสงบสติอารมณ์ลงอย่างรวดเร็ว

เธอไม่สามารถปล่อยให้อาจารย์ใหญ่และคนอื่น ๆ รู้ว่าคนที่อยู่ตรงมุมถนนคือว่านหว่านไม่ได้

Liu Shuying กำลังจะพูดอะไรบางอย่างเมื่อ Wen Ruan เดินเข้าไปในตู้เสื้อผ้าในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า เธอหยิบกระเป๋าขึ้นมาแล้วมองไปที่มุมดูเหมือนไม่ได้ตั้งใจ.. “เอ๊ะทำไมมีคนอยู่ที่มุมด้วย?