เกิดใหม่เป็นนางฟ้าน้อยของท่านชายฮั่ว - บทที่ 87

บทที่ 87: การปกป้อง Homme Fatale Wen ของ Brother Nian
ผู้แปล: 549690339

Shen Boyu และ Ming Kai กำลังพูดคุยกันด้วยความสนใจอย่างมาก ทันใดนั้นพวกเขาก็ถูกตบที่ด้านหลังศีรษะ

“เ**้ย ใครตีฉัน”

พวกเขาทั้งสองหันกลับมาและพบกับดวงตาที่มืดมนและดุร้ายของฮั่ว ฮันเหนียน

“พี่เหนียน พวกเราคิดผิดแล้ว! การแต่งกายของ Homme Fatale Wen ไม่ได้ดีเท่ากับผู้เข้าแข่งขันคนอื่นๆ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณเราคงไม่มองเธอด้วยซ้ำ!”

ฮั่ว ฮันเหนียน มองไปที่เหวินหร่วน ซึ่งยืนอยู่บนชานชาลาเริ่มต้นของสระว่ายน้ำ สายตาของเขากวาดไปทั่วแผ่นหลังอันเรียวยาวของเธอ เธอมีกระดูกผีเสื้อคู่หนึ่งที่สวยงาม เธอผอมแต่ก็ไม่อ่อนแอ ขาของเธอเรียวยาวและตรงอยู่ใต้เอวเรียวของเธอ เมื่อมองจากระยะไกล ผิวของเธอช่างขาวกระจ่างใสจนเปล่งประกาย…

ฮั่วฮันเหนียนขมวดคิ้วยาวตรง นี่ถือเป็นอนุรักษ์นิยมเหรอ?

ทันใดนั้นจมูกของฮั่วฮันเหนียนก็ร้อนขึ้นในขณะที่เขามองไปที่ขาเรียวและตรงทั้งสองข้างนั้น เขาสาปแช่งภายใต้ลมหายใจของเขา กรามที่เรียบเนียนและหล่อเหลาของเขายกขึ้นเล็กน้อย และมือที่เรียวและยุติธรรมของเขาบีบปลายจมูกของเขา

ในพื้นที่รับชมของผู้ปกครอง

การแสดงออกของเหวินจินจางดีขึ้นมากเมื่อเขาเห็นเหวินหร่วนรีบเร่งเพื่อเข้าร่วมการแข่งขันในนาทีสุดท้าย

Liu Shuying บีบสายรัดกระเป๋าของเธอไว้บนเข่าและมองไปที่ทางเข้าสระว่ายน้ำอย่างไม่สบายใจ

ว่านว่านไม่อยากทำลายชื่อเสียงของเหวินหรวนไม่ใช่หรือ? ทำไมเหวินหร่วนถึงมาปรากฏตัวที่สระว่ายน้ำอีกครั้ง?

เป็นไปได้ไหมว่าว่านหว่านทำอะไรบางอย่างกับชุดว่ายน้ำของเหวินเรือน?

Liu Shuying เยาะเย้ยกับความคิดนี้

การแข่งขันเริ่มต้นอย่างเป็นทางการ

เหวินหร่วนอยู่ในอันดับที่หก หลังจากที่เธอลงไปในน้ำ ความกลัวและความตื่นตระหนกที่เธอได้ระงับไว้ทั้งหมดนี้พุ่งเข้าหาเธอราวกับคลื่นยักษ์

ในวันที่เธอถูกจำคุกและทรมานเธอถูกกดลงในอ่างอาบน้ำ น้ำเย็นไหลเข้าหู จมูก และริมฝีปากของเธอ เธอร้องไห้ไม่ออก หายใจไม่ออก และดิ้นรนต่อไป คอของเธออึดอัด และปอดของเธอก็อึดอัดมากยิ่งขึ้น

ขณะที่เธอคิดว่าเธอกำลังจะหายใจไม่ออก ก็มีใครบางคนดึงผมของเธอขึ้นจากน้ำ เธอเพิ่งหายใจไม่กี่ครั้งเมื่อเธอถูกกดกลับเข้าไป

หลังจากที่แม่ของเธอกระโดดลงทะเล เธอก็กลัวน้ำนิดหน่อย ประสบการณ์ครั้งสุดท้ายในชีวิตก่อนหน้านี้ทำให้สิ่งต่างๆ แย่ลง

ในไม่ช้า ผู้ฟังก็ตระหนักว่าเหวินหร่วน ซึ่งอายุได้หกขวบ ว่ายน้ำได้ช้าที่สุดหลังจากลงไปในน้ำ เธอโผล่ขึ้นมาเป็นครั้งคราว ใบหน้าของเธอซีดอย่างน่ากลัว

เหวินหร่วนบอกตัวเองเสมอว่าให้เอาชนะความกลัว แต่มือและเท้าของเขากลับสั่นเทาอย่างควบคุมไม่ได้

เหวินจินจางสังเกตเห็นพฤติกรรมที่ผิดปกติของเหวินหร่วนจึงยืนขึ้นจากผู้ฟัง

Liu Shuying ดึงเหวินจินจางกลับมา” ไม่ต้องกังวล. ตั้งแต่เรือนเรือนสมัครแสดงว่าเธอมั่นใจ อย่าปล่อยให้ลูกเสียสมาธิ! ยิ่งไปกว่านั้น เธออาจจะรักษาความแข็งแกร่งไว้และรอ 100 เมตรสุดท้ายก่อนจะวิ่ง!”

Wen Jinzhang เห็นว่า Wen Ruan ไม่มีความตั้งใจที่จะยอมแพ้ในการแข่งขัน และยังคงพายเรืออยู่ในน้ำ ความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้ก็ปะทุขึ้นในใจของเขา

ทางด้านฮั่ว ฮันเหนียน

สมาชิกคณะกรรมการกีฬาของห้อง 10 เฉิงหยาง และเด็กชายสองสามคนกำลังคุยกันเรื่องเหวินหร่วน โดยบ่นว่าเธอไม่ต้องการเข้าร่วมการแข่งขันเพราะเธอว่ายน้ำไม่เป็น เธอน่าอายจริงๆ ห้อง 10

Huo Hannian เดินเข้าไปและต่อย Cheng Yang ที่หน้า” คุณกล้าพูดอีกคำหนึ่งเหรอ?”

เมื่อมองดูฮั่วฮันเหนียนที่ชั่วร้ายและเย็นชา เฉิงหยางก็เช็ดเลือดจากมุมปากของเขาแล้วพูดด้วยความโกรธว่า “ฉันผิดหรือเปล่า? ดูฉากนี้ ใครไม่หัวเราะเยาะชั้นเรียนของเราบ้าง? คุณจะต่อยฉันเหรอ?”

ฮั่ว ฮันเหนียนหรี่ตาที่เย็นชาและใบหน้าของเขาตึงเครียด เขาพูดกับ Qin Fang ด้วยน้ำเสียงทุ้ม “ส่งข้อความถึงทุกคนในกลุ่มที่ไม่ได้อยู่ที่สระว่ายน้ำ!”

Qin Fang ไม่รู้ว่า Huo Hannian ต้องการทำอะไร แต่เขาก็ยังทำตามที่เขาบอก

หลังจากนั้นไม่นาน เด็กชาย 40 ถึง 50 คนก็ปรากฏตัวที่สระว่ายน้ำ

“เอาล่ะ พวกคุณคือเชียร์ลีดเดอร์.. ฟังคำสั่งของฉันและเชียร์เหวินเรือน!”