เกิดใหม่เป็นนางฟ้าน้อยของท่านชายฮั่ว - บทที่ 70

บทที่ 70: การเปลี่ยนที่นั่งหลังเลิกเรียน

ผู้แปล: 549690339

ขนตายาวของเหวินหร่วนที่ปกคลุมไปด้วยสายฝนและหมอกสั่นไหวเล็กน้อย เธอไม่ได้มองฮั่วฮั่นเหนียนอีกเลย และหันกลับมาด้วยใจที่หนักอึ้งและความรู้สึกที่ซับซ้อน

หลังจากก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าว ข้อมือบางๆ ของเธอก็ถูกคว้าโดย a

มือที่แข็งแกร่ง

เหวินหร่วนไม่หันกลับมา

ฉันจะส่งคุณกลับ” เสียงทุ้มและเย็นชาของชายหนุ่มดังมาจากด้านหลัง” เหวินหร่วนหลับตาและดึงข้อมือเรียวเล็กของเธอกลับจากมือของเขาอย่างแรง

“คนขับรถของฉันอยู่ข้างนอก”

เธอไม่ได้อยู่อีกต่อไป เธอเปิดประตูสู่สวนหลังบ้านแล้ววิ่งออกไป

เมื่อมองดูแผ่นหลังเรียวของเธอ ฮั่ว ฮันเหนียนก็กำหมัดแน่นและเม้มริมฝีปากบางของเขาให้เป็นเส้นตรง

ดูเหมือนว่าเขาจะสามารถระงับความอยากที่จะรีบออกไปและไล่ล่าเธอกลับได้ถ้าเขาระงับมันอย่างสุดกำลัง!

หลังจากที่เหวินหร่วนวิ่งออกไปจากสวนหลังบ้าน เธอก็อดไม่ได้ที่จะหันกลับมามองดู

ฮั่ว ฮันเนียนไม่ได้ไล่ตามเธอ

เขาคงจะเกลียดเธอสินะ!

จากมุมมองของเขา เธอสามารถเข้าใจความไม่ไว้วางใจของเขาได้ จริงๆ แล้วเธอเคยตาบอดเกินไปในอดีต เธอให้ความสนใจทั้งหมดไปที่ Huo Jingxiu และได้ทำสิ่งที่อุกอาจกับ Huo Hannian ด้วยซ้ำ!

ในช่วงเวลานี้ ทัศนคติของเขาที่มีต่อเธอเริ่มอ่อนลง และเธอก็หลงไหลไปกับตัวเอง โดยคิดว่าเขายินดีที่จะเข้ากับเธออย่างสันติ

แต่ในความเป็นจริง เธอไม่ได้สร้างความไว้วางใจให้กับหัวใจของเขาเลย!

การเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อยจะทำลายความสมดุลระหว่างคนทั้งสอง

ความสัมพันธ์ของพวกเขาจะกลับไปสู่จุดเริ่มต้น!

“คุณหนู ทำไมคุณถึงเปียกโชกแบบนี้ล่ะ?” เมื่อลุงจงเห็นเหวินหรวนเข้ามา เขาก็รีบลงจากรถพร้อมร่ม

เหวินหร่วนนั่งอยู่ในรถ และลุงจงก็เอาผ้าเช็ดตัวสะอาดมาให้เธอ” รีบเช็ดตัวซะ –

เหวินหร่วนเช็ดหยดน้ำออกจากผมของเธอ ก่อนรถจะสตาร์ทเธอก็หันกลับไปดูวิลล่า

หน้าต่างบนชั้นสามเปิดออกเล็กน้อย และใครๆ ก็มองเห็นร่างเคลื่อนไหวอยู่ข้างในอย่างคลุมเครือ เมื่อเธอต้องการดูใกล้ๆ รอยกรีดก็ถูกปิด

ริมฝีปากของ Wen Ruan โค้งงอเป็นรอยยิ้มที่ไม่เห็นคุณค่าในตนเอง

เป็นไปได้ไหมที่เธอคิดว่าเธอแตกต่างในใจเขา?

อย่าคิดมากกับตัวเอง!

วันรุ่งขึ้น.

ฮั่วฮั่นเหนียนมาถึงโรงเรียน

เมื่อ Shen Boyu และ Ming Kai มาถึงห้องเรียน Huo Hannian ก็เล่นเกมอยู่ในที่นั่งของเขาแล้ว

“พี่เหนียน ทำไมวันนี้คุณมาเร็วจัง”

ฮั่ว ฮันเหนียน ฮัมเพลงตอบโดยไม่แม้แต่จะเปลือกตา

Shen Boyu และ Ming Kai มองหน้ากันและสรุปว่าวันนี้พี่ Nian อารมณ์ไม่ดี

หลังจากช่วงเรียนด้วยตนเองในช่วงเช้า Qin Fang ก็เข้ามาขอให้ Huo Hannian ออกไปเล่นบาสเก็ตบอล ฮั่ว ฮั่นเหนียน บอกเขาทันทีให้หลงทาง

เมื่อฮั่วฮั่นเหนียนอารมณ์ไม่ดี ไม่มีใครกล้ายั่วยุเขา

Qin Fang เกาหัวและยิ้มอย่างซุกซน” เราไม่ได้เจอกันมาหลายวันแล้ว คุณไม่คิดถึงฉันเหรอ?”

ทันทีที่เขาพูดจบ ลูกบาสเก็ตบอลก็บินเข้ามาหาเขา

ใบหน้าของ Qin Fang เอียงไปด้านข้าง และลูกบอลก็โดนประตูหลัง ด้วยเสียงปัง ห้องเรียนที่มีเสียงดังก็เงียบลงทันที

Qin Fang เกาหัวและตบริมฝีปากของเขา” ก็ได้ ก็ได้ ก็ได้ วันนี้คุณได้กินดินปืนแล้ว ฉันจะหายเร็วๆ!”

ฮั่ว ฮั่นเหนียน ไม่ได้นอนคว่ำหน้าเหมือนปกติในคาบเรียนตอนเช้า ใบหน้าของเขาเย็นชา และดวงตาสีเข้มของเขาจะมองออกไปนอกห้องเรียนเป็นครั้งคราว

Shen Boyu และ Ming Kai รู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าอารมณ์ของเขาเริ่มหงุดหงิดมากขึ้นเรื่อยๆ

ขณะที่พวกเขาทั้งสองกังวลว่าเขาจะสูญเสียการควบคุมและระเบิดในชั้นเรียน ประตูหน้าห้องเรียนก็ถูกผลักเปิดออกครึ่งทางของช่วงที่สาม

“รายงาน! –

เสียงหวานดังขึ้น

เหวินหร่วนซึ่งมาสายเกือบสามคาบก็เข้ามา เธอสวมชุดนักเรียนที่รีดโดยไม่มีรอยยับเลยแม้แต่น้อย เสื้อของเธอสีขาวเหมือนหิมะและประณีต และชายชุดของเธอก็เรียบร้อยและเป็นระเบียบเรียบร้อย ผมสีดำของเธอยาวถึงเอวพาดไหล่ และสวมที่คาดผมคริสตัลบนศีรษะ ใบหน้าที่ละเอียดอ่อนและยุติธรรมของเธอถูกเปิดเผยโดยไม่ต้องจองล่วงหน้า

ดวงตากวางของเธอสดใสและชัดเจน และริมฝีปากสีชมพูของเธอก็ยิ้ม เธอดูเชื่อฟังและอ่อนเยาว์

หลี่หัวอยู่ในชั้นเรียน เมื่อเขาเห็นเหวินหรวนซึ่งเปลี่ยนไปมากเมื่อเร็ว ๆ นี้ ดวงตาของเขาก็อ่อนโยน” อาการหวัดของคุณดีขึ้นไหม” เหวินหร่วนพยักหน้า

“เข้ามา! ฉันจะช่วยคุณเปลี่ยนที่นั่งหลังเลิกเรียน .. ”