เกิดใหม่เป็นนางฟ้าน้อยของท่านชายฮั่ว - บทที่ 66

บทที่ 66: ทำไมหน้าของคุณถึงแดงขนาดนี้?

ผู้แปล: 549690339

ดวงตากวางของเธอชัดเจนและสดใส ราวกับแอ่งน้ำในทะเลสาบที่ไม่มีสิ่งเจือปน ไม่มีที่กำบังและใครๆ ก็มองผ่านพวกเขาได้ในพริบตาเดียว

เขาเห็นภาพสะท้อนของตัวเองในดวงตาที่เหมือนกระจกสีดำของเธอ

ใบหน้าของเขาตึงเครียดในทันที และสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปหลายครั้งในเวลาเพียงไม่กี่วินาที

อย่างไรก็ตาม ในท้ายที่สุด แววของการเยาะเย้ยก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา” เหวินหร่วน คุณเล่นกับหัวใจของผู้คนเพื่อฮั่วจิงซิ่วจริงๆ”

เหวินหร่วนรู้ว่าไม่มีประโยชน์ที่จะพูดอะไรอีก เขาคงไม่เชื่อว่าหัวใจของเธอไม่ได้อยู่กับฮั่วจิงซิ่วอีกต่อไป

เวลาเท่านั้นที่จะพิสูจน์ทุกสิ่ง

เธอกระพริบตายาวและอยากจะพูดอะไรบางอย่าง ทันใดนั้นเธอก็สังเกตเห็นว่าใบหน้าของเขาดูแดงขึ้นกว่าเดิม เธอพึมพำเบา ๆ “ทำไมหน้าคุณถึงแดงขนาดนี้”

ฮั่ว ฮันเนียน กัดฟันของเขา” ฉันเผามันแล้ว”

“เพราะว่าเมื่อเจ้าตัวร้อนเช่นนี้ เจ้าต้องกินยาที่ฉันนำมาด้วย “เหวินหร่วนพบขวดน้ำอยู่ในห้องและยื่นยาเม็ดสีดำให้เขา

ฮั่วฮันเหนียนมองดูเม็ดยาสีดำบนปลายนิ้วที่สวยงามของเธอแล้วขมวดคิ้ว” คุณไม่ได้โจมตีหัวใจของเธอ ดังนั้นคุณจึงวางยาพิษเธอแทนใช่ไหม’”

เหวินหร่วนเห็นว่าวันนี้เขาแสดงท่าทีแปลก ๆ และไม่เต็มใจที่จะพูดคุยกับเธออย่างเหมาะสม เธอยังโกรธ

“ไม่เป็นไรถ้าคุณไม่อยากกินมัน” ฉันจะกลับไปโรงเรียนและพา Qin Fang ไปซื้อยาให้คุณ”

ขณะที่เธอพูดเธอก็กำลังจะดึงมือกลับ

อย่างไรก็ตาม ในวินาทีต่อมา ชายหนุ่มก็คว้าข้อมืออันบางของเธอแล้วป้อนยาไปที่ริมฝีปากบางของเขา

เขาเปิดปากแล้วหยิบยาเม็ด

เมื่อเหวินหร่วนถอนนิ้วของเธอ เธอก็สัมผัสริมฝีปากล่างของเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ

ความรู้สึกชากระจายจากปลายนิ้วของเธอไปสู่หัวใจของเธอ

เธอลดขนตายาวลงเพื่อซ่อนความตื่นตระหนกในดวงตาของเธอแล้วยื่นน้ำให้เขา

หลังจากกินยาแล้ว ฮั่วฮันเหนียนก็ขมวดคิ้วมากขึ้น” คุณให้อะไรฉันบ้าง”

เหวินหร่วนเงยหน้าขึ้นมองและเห็นใบหน้าที่มีรอยย่นและดวงตาที่มืดมนและเย็นชาของเขา ราวกับว่าเธอได้ค้นพบสิ่งใหม่ เธอระเบิดหัวเราะออกมา” คุณเป็นผู้ใหญ่แล้ว คุณกลัวความยากลำบากหรือเปล่า?”

ยาจีนที่เธอทำมีฤทธิ์ลดไข้ได้ มันมีรสขมเล็กน้อย แต่ก็ไม่ควรทำให้เขาขมขนาดนั้นใช่ไหม?

การแสดงออกของ Huo Hannianian มืดลง

เหวินหร่วนเห็นว่าเขาขมขื่นมากจนอยากจะทุบตีใครสักคน เธอรีบหยิบขนมปั้นฟางออกมาจากกระเป๋าของเธอ

“ที่นี่ มันจะไม่ขมถ้าคุณกินสิ่งนี้อีกครั้ง”

ปลายนิ้วของเธอบางและขาว และเล็บของเธอก็ถูกตัดแต่งอย่างประณีตโดยไม่ต้องทาเล็บเลย พวกเขาสะอาด และใครๆ ก็สามารถมองเห็นพระจันทร์เสี้ยวสีซีดได้

“ฉันไม่ชอบขนม” เขาดูรังเกียจ

เหวินหร่วนป้อนขนมไปที่ริมฝีปากของเขาโดยตรง

แม้ว่าใบหน้าของเขาจะเต็มไปด้วยการปฏิเสธ แต่เขาก็ยังคงอ้าปากและกินมันทันทีที่เธอป้อนอาหารให้เขา

หวาน.

กลิ่นหอมของสตรอเบอร์รี่กระจายไปตามริมฝีปากและฟันของเขา เช่นเดียวกับกลิ่นบนร่างกายของเธอ

เหวินหร่วนเห็นว่าสีหน้าของเขาผ่อนคลายลงหลังจากที่เขากินลูกกวาดเสร็จแล้ว เธอพูดเบาๆ “คุณกินยาไปแล้ว ดังนั้นไข้ของคุณควรจะลดลงตอนกลางคืน พรุ่งนี้คุณจะไปเรียนใช่ไหม”

ฮั่ว ฮันเหนียน มองลงไปที่เด็กสาวแสนหวานและอ่อนโยนที่กำลังนั่งยองๆ อยู่ตรงหน้าเขา ผมร่วงหล่นลงบนแก้มสวยของเธอ ทันใดนั้นเขาก็ก้มลงและเป่าผมสองสามเส้นบนแก้มของเธอ เขาเลิกคิ้วเล็กน้อยแล้วพูดด้วยน้ำเสียงสบายๆ และขี้เกียจ” ทำไม? คุณอยากให้ฉันไปเหรอ?”

หนังศีรษะของเหวินหร่วนชาไปจากน้ำเสียงที่กะทันหันและไม่เป็นทางการของเขา เธอมองไปทางอื่นและกำลังจะพูดอะไรบางอย่างเมื่อจู่ๆก็มีเสียงดังที่ประตู

เปลือกตาของเหวินหรวนกระตุก” ฉันปีนข้ามกำแพงอย่างเงียบ ๆ ฉันถูกค้นพบหรือเปล่า?’”’

ฮั่ว ฮันเนียนเห็นความตื่นตระหนกในดวงตาของเธอ จึงตบหัวเธอก่อนที่เขาจะลุกขึ้น” ปีนข้ามกำแพงเหรอ? คุณโตขึ้นแล้ว!”

เห็นได้ชัดว่าเขากำลังประชด..