เกิดใหม่เป็นนางฟ้าน้อยของท่านชายฮั่ว - บทที่ 146

บทที่ 146: เขาควรจะผิดหวังและเย็นชากับเธอใช่ไหม?

ผู้แปล: 549690339

เหวินหรวนรู้สึกประหลาดใจ

ลุงเกลียดพ่อเหรอ?

เหวินหรวนกระพริบตาด้วยความสับสน” ท่านพ่อ ทำไมลุงคนแรกถึงเกลียดท่านล่ะ?”

อารมณ์ของ Wen Jinzhang มืดมนเล็กน้อยอาจเป็นเพราะเขากำลังคิดถึงอดีต เขานวดขมับที่ปวดเมื่อยแล้วพูดกับเหวินหร่วนว่า “มีบางอย่างที่ฉันจะบอกคุณเมื่อคุณอายุมากขึ้น””

เหวินหร่วนไม่ได้ติดตามเรื่องนี้

เธอเงยหน้าขึ้นและเห็นรอยแตกเล็กๆ ที่ประตูห้องนอนของหญิงชรา ร่างหนึ่งแอบเดินผ่านมา

เหวินหร่วนลุกขึ้นและไปที่ห้องครัวเพื่อดูยาของหญิงชรา หลังจากเตรียมเสร็จเธอก็นำมันไปที่ห้องของหญิงชรา Wen Jinzhang ต้องไปโรงพยาบาลเพราะเขายังมีธุระที่ต้องทำ

หลังจากที่เหวินหรวนป้อนยาให้หญิงชรา ดูเหมือนว่าเธอจะคิดอะไรบางอย่างได้และโน้มตัวไปแนบหูของหญิงชราเพื่อบอกเธอเกี่ยวกับแผนการของเธอ

“ ตราบใดที่ครอบครัวของเราอยู่ด้วยกัน ใจของเราก็เหมือนกัน และคู่แม่ลูกนั้นจะไม่มีวันเข้ามาในครอบครัวของเราได้ตลอดชีวิตนี้!”

เหวินหร่วนพยักหน้า” คุณยายเราไปตามแผนกันเถอะ””

หลังจากที่นางเฒ่าเหวินหลับไป เหวินหร่วนก็กลับมาที่ห้องของเขา

เมื่อเห็นเตียงเต็มไปด้วยเสื้อผ้า เธอก็นึกถึงอะไรบางอย่างและตบหัวอย่างแรง

ไม่นะ!

Wen Ruan พบโทรศัพท์ของเธอ มีสายที่ไม่ได้รับบ้าง

แต่ฮั่วฮั่นเหนียนไม่ได้ตีพวกเขา

เขาไม่ได้ส่งข้อความ WeChat ให้เธอเลย

หัวใจของเหวินหรวนเต้นแรงขณะที่เธอรีบโทรหาเขา

มีการแจ้งเตือนปรากฏขึ้น โทรศัพท์ถูกปิด

เป็นเวลาแปดโมงเย็นแล้ว และนัดของเขาคือตอนบ่าย เขาคงคิดว่าเธอยืนเขาขึ้นมาใช่ไหม?

เหวินหร่วนมองดูท้องฟ้าด้านนอก หัวใจของเธออยู่กับคุณยายเสมอ เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าข้างนอกฝนเริ่มตกเมื่อใด

ใต้สะพาน.

นี่เป็นครั้งแรกที่ Huo Hannian ได้เห็น Wen Ruan

เขาสวมแจ็กเก็ตสั้นสีดำและกางเกงยีนส์สีเข้ม วันนี้ผมสีดำนุ่มที่ปกคลุมหน้าผากของเขาถูกหวีขึ้นเล็กน้อย เผยให้เห็นหน้าผากที่หล่อเหลาและเรียบเนียนของเขา เมื่อใบหน้าทั้งหมดของเขาถูกเปิดเผย โครงร่างของใบหน้าของเขาก็ยิ่งเพรียวและแข็งแกร่งยิ่งขึ้น และเส้นก็ชัดเจนยิ่งขึ้น

Qin Fang, Ming Kai และคนอื่นๆ ให้ไอเดียโรแมนติกมากมายแก่เขา

แต่เขาไม่ยอมรับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง

เขายังคงเลือกสถานที่ที่เขาพบเธอครั้งแรก

เขาพิงเสาใต้สะพาน หยิบบุหรี่ออกมาจากกระเป๋ากางเกงแล้วจุดบุหรี่ไว้ระหว่างริมฝีปาก

เธอรอตั้งแต่สี่โมงเย็นจนถึงหกโมงเย็น

เธอไม่ได้มาเลย

เขาค่อยๆ สูดควันออกมาเต็มปาก และหรี่ตาลงเป็นสีดำสนิท

กรามของเขาแน่นเผยให้เห็นรัศมีที่เย็นชาและคมชัด

เขารอตั้งแต่หกถึงแปดโมง

ฝนบนท้องฟ้าหยุดซ้ำแล้วซ้ำเล่า

เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาดู มีแบตเตอรี่เหลือเพียง 2% เขาเม้มริมฝีปากบางแล้วดับบุหรี่ที่เขาเพิ่งจุดด้วยสายตาเย็นชาออกมา

เขาจากไปโดยไม่หันกลับมามอง!

เหวินหร่วนขับรถไปที่ด้านล่างของสะพานเป็นการส่วนตัว

เมื่อพวกเขามาถึงก็เป็นเวลา 20:40 น.

ฝนก็ยังคงตกอยู่ เหวินหร่วนผลักเปิดประตูรถแล้วรีบออกไป

ไม่เห็นฮั่ว ฮันเหนียนอยู่ใต้สะพานเลย

เหวินหร่วนมองไปรอบ ๆ และเห็นก้นบุหรี่สองสามอันในถังขยะซึ่งอยู่ไม่ไกลจากจุดที่เขาเคยนั่ง

เขาหยิบหนึ่งในนั้นขึ้นมาแล้วมองดูมัน

มันเป็นแบรนด์ที่ Huo Hannian มักจะรมควัน

เขาคงรอชายร่างใหญ่มานานแล้ว

เธอไม่มา และเขาก็ไม่โทรมาเช่นกัน เขาจะต้องผิดหวังและผิดหวัง!

เหวินหร่วนไม่ได้โกหกเขา เธอไม่อยากออกเดทในโรงเรียนมัธยม อย่างน้อยก็ไม่ใช่ในช่วงเวลานี้ อย่างไรก็ตาม เธอก็ไม่อยากทำร้ายเขาเช่นกัน!

หากเขาต้องการสัญญาเธอก็ให้ไป!