ผู้คนพบเกี่ยวกับฐานที่ฉันสร้างบนดวงจันทร์ - บทที่ 117

บทที่ 117: ข้อมูลสำหรับสหพันธ์จักรวาล

ผู้แปล: บรรณาธิการแปลเรือมังกร: แปลเรือมังกร

เกิดเหตุเพลิงไหม้ขนาดใหญ่เกิดขึ้นใกล้ดาวอังคาร

ข่าวนี้ทำให้ทุกคนทั่วโลกตกใจ รวมถึงสหพันธ์โลกด้วย

หลังจากที่ตระหนักว่าไม่มีปฏิกิริยาจากนอกดวงจันทร์เมื่อโล่ป้องกันถูกทำลาย สหพันธ์โลกจึงใช้เครื่องมือตรวจจับจำนวนมากอย่างมั่นใจ

ดาวเทียมสังเกตการณ์และกล้องโทรทรรศน์โคจรหลายดวงถูกปล่อยออกสู่อวกาศจากเหนือเมืองปี่หยาง

หลังจากการสังเกตไม่กี่วัน ในที่สุดสถานการณ์ก็ชัดเจนขึ้น

“วงโคจรดาวอังคารทั้งหมดมีระบบป้องกันด้วยเลเซอร์…”

“ไม่ต้องสงสัยเลยว่าระบบป้องกันด้วยเลเซอร์นี้ถูกสร้างขึ้นโดยมนุษย์ต่างดาวจากดวงจันทร์ เป้าหมายของพวกเขาชัดเจน พวกเขาต้องการซ่อนการมีอยู่ของโลก…”

“โชคดีที่สหพันธ์กาแลกติกแข็งแกร่งกว่า พวกเขาค้นพบการมีอยู่ของเราและเลือกที่จะโจมตีหลังจากการเจรจาสั้น ๆ…”

“ดอกไม้ไฟที่อยู่นอกวงโคจรดาวอังคารเป็นแนวหน้าในการต่อสู้ของพวกเขา…”

ทันทีที่ข้อมูลนี้เผยแพร่ ชาวอินเทอร์เน็ตก็ตกตะลึง

“เราต้องทำอะไรสักอย่าง!”

“เราจะปล่อยให้สหพันธ์กาแลกติกเสียหัวใจไม่ได้…”

“เราต้องต่อสู้ รวมพลังกับพวกเขา และโค่นมนุษย์ต่างดาวลงมาจากดวงจันทร์…”

“ฉันยินดีสมัครเข้าร่วมการต่อสู้เพื่อความยุติธรรมครั้งนี้…”

“ร่วมต่อสู้! เข้าร่วมการต่อสู้! เข้าร่วมการต่อสู้!”

เสียงโห่ร้องทางออนไลน์มีสูงมาก โดยคนส่วนใหญ่ต้องการเข้าร่วมในกิจกรรมประวัติศาสตร์นี้

ฐานเซี่ย-ตู้

“คุณคิดอย่างไรเกี่ยวกับสงครามระหว่างกองกำลังนอกดวงจันทร์กับสหพันธ์กาแลกติก!”

หลังจากการสังเกตไม่กี่วัน สมาชิกสภาของสหพันธ์ก็เริ่มสงบลง เมื่อพวกเขารู้เกี่ยวกับสงคราม พวกเขาไม่ได้ตื่นเต้น แต่กลับแสดงความกังวล

“กลุ่มผู้เชี่ยวชาญได้ทำการวิเคราะห์แล้ว ยานอวกาศทั้งสองของพวกเขาเร็วมาก หนึ่งจากดวงจันทร์ถึง 500 มัค และสหพันธ์กาแลกติกถึง 10,000 มัค…”

“นอกจากนี้ อาวุธทุกประเภทที่พวกเขาใช้ยังอยู่นอกเหนือจินตนาการของเรา…”

“ปืนใหญ่แม่เหล็กไฟฟ้า ปืนเรล ปืนใหญ่พลังงานจลน์ เครื่องทำลายดวงดาว เลเซอร์ และอื่นๆ… อาวุธทั้งหมดนี้สามารถทำลายบลูสตาร์ได้อย่างง่ายดาย…”

“และอาวุธนิวเคลียร์ของเรา ในจักรวาลนี้ ไม่มีอากาศ จึงไม่มีแรงกดดัน และดังนั้นจึงไม่มีคลื่นกระแทก…”

“อุณหภูมิสูงและรังสีนิวเคลียร์ที่เกิดจากการระเบิด โดยไม่มีตัวกลางในจักรวาล สามารถแพร่กระจายได้ในรูปแบบของรังสีเท่านั้น ซึ่งเทียบได้กับปืนแม่เหล็กไฟฟ้าที่อ่อนแอที่สุดเท่านั้น ซึ่งรบกวนอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์…”

มีรังสีทุกประเภททั่วจักรวาล ซึ่งหลายชนิดน่ากลัวยิ่งกว่าที่อาวุธนิวเคลียร์ของเราจะสร้างได้ ยานอวกาศที่สามารถทนต่อรังสีเหล่านี้ได้ตามธรรมชาติไม่กลัวรังสีที่ปล่อยออกมาจากอาวุธนิวเคลียร์

วุฒิสมาชิกโจวคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วถามว่า “ยานอวกาศของเราสามารถเข้าถึงได้ด้วยความเร็วสูงสุดเท่าใด”

“20 มัค แต่นั่นก็ต่อเมื่อเราสละพื้นที่บรรทุกสินค้าและใช้มันเหมือนกับยานอวกาศ…”

” ถ้ามันเต็มไปด้วยเชื้อเพลิงและอาวุธ การไปถึง 10 มัคก็ถือเป็นปาฏิหาริย์แล้ว…”

ผู้พันชูส่ายหัวแล้วกล่าวว่า “ปัญหาที่สำคัญที่สุดคือความเร็วในการบินของเราช้าเกินไป แม้ว่าเราต้องการสนับสนุนสหพันธ์กาแลกติก แต่เราต้องใช้เวลา 1833 วันในการไปถึงแนวหน้าของดาวอังคารจากโลก…”

เขาหยุดครู่หนึ่งแล้วกล่าวเสริมว่า “ตอนนี้มีอีกประเด็นสำคัญ…”

“ถ้าเราช่วยสหพันธ์กาแลกติก เอเลี่ยนจากดวงจันทร์ก็มีแนวโน้มที่จะเปลี่ยนทิศทางเพื่อจัดการกับเรา…”

“ด้วยพลังของพวกเขา การยิงเพียงไม่กี่นัดจากยานพิฆาตดวงดาวก็เพียงพอที่จะทำลายล้างโลก หรืออย่างน้อยที่สุดก็ฆ่าประชากรมนุษย์ได้เจ็ดสิบถึงแปดสิบเปอร์เซ็นต์…”

ผู้พันชูถอนหายใจ” นั่นเป็นสาเหตุที่เราไม่สามารถส่งทหารได้ในตอนนี้ สิ่งนี้จะดึงดูดความสนใจจากนอกเหนือดวงจันทร์”

“หนทางเดียวของเราในการช่วยเหลือสหพันธ์กาแลกติกในปัจจุบันคือผ่านทางสติปัญญา!”

“ข่าวดีก็คือ มีการจำกัดความเร็วในจักรวาล—ความเร็วแสง เวลาในการส่งสัญญาณแม่เหล็กไฟฟ้าของเรานั้นเหมือนกับเวลาของพวกเขา…”

“การแบ่งปันข้อมูลเกี่ยวกับมนุษย์ต่างดาวจากดวงจันทร์คือทางเลือกที่ดีที่สุดของเราในตอนนี้…”

“มันไม่เพียงช่วยให้เราหลีกเลี่ยงความสนใจจากผู้ที่อยู่เหนือดวงจันทร์เท่านั้น แต่ยังแสดงจุดยืนของเราต่อสหพันธ์กาแลกติกด้วย ด้วยวิธีนี้ แม้ว่าพวกเขาจะทำลายล้างเอเลี่ยน พวกเขาจะไม่ตำหนิเรา…”

หลังจากได้ยินสิ่งนี้ ทุกคนก็เงียบไปเป็นเวลานาน ในที่สุด ส.ว

ซันถามว่า “เราจำเป็นต้องเข้าร่วมสหพันธ์กาแลกติกจริงหรือ?”

“โลกไม่สามารถคงความเป็นอิสระได้ใช่ไหม!”

ผู้พันชูส่ายหัว” “ช่องว่างทางเทคโนโลยีกว้างเกินไป อารยธรรมของมนุษย์ต่างดาวสามารถทำลายโลกได้อย่างง่ายดาย…”

“มีเพียงการยึดติดกับอารยธรรมอันทรงพลังเท่านั้นที่เราจะสามารถอยู่รอดได้ในตอนนี้…”

“ถ้าสหพันธ์กาแลกติกสามารถรองรับอารยธรรมได้ 77 อารยธรรม พวกเขาก็สามารถรองรับเราได้อย่างแน่นอน…”

“เรามีทักษะในการเรียนรู้จากผู้อื่นเพื่อควบคุมพวกเขา ตราบใดที่เราสามารถอดทนในช่วงเริ่มต้นนี้ได้ อนาคตของผู้คนบนโลกก็จะส่องสว่างอย่างแน่นอน…”

“เอาล่ะ เรามาจับตาดูเรือและการเคลื่อนไหวเหนือดวงจันทร์อย่างใกล้ชิดกันดีกว่า และคว้าโอกาสในการถ่ายทอดข้อมูลไปยังกาแลกติก”

สหพันธ์..

หลังจากเตรียมการมาสามวัน ในที่สุดสหพันธ์โลกก็มีสติปัญญาที่ค่อนข้างสมบูรณ์ในที่สุด

“เราไม่สามารถมองเห็นได้ชัดเจนเพราะม่านดวงจันทร์ แต่เราตรวจพบยานอวกาศเกือบทั้งหมดที่อยู่เลยดวงจันทร์…”

“ดี แนบรายละเอียดยานอวกาศและพิกัดเหล่านี้ พร้อมด้วยความสัมพันธ์ของเรากับผู้ที่อยู่นอกเหนือดวงจันทร์ และส่งทั้งหมดไปยังสหพันธ์กาแลกติก…”

“จำไว้ว่า หลีกเลี่ยงอุปกรณ์ตรวจจับที่อยู่นอกเหนือดวงจันทร์ พวกมันจะต้องไม่ค้นพบเราอย่างแน่นอน…”

“เข้าใจแล้ว!”

ข้อมูลที่ส่งแบ่งออกเป็นสามส่วน

ส่วนแรกให้รายละเอียดเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม ต้นกำเนิด และเทคโนโลยีของโลก ตลอดจนสถานะปัจจุบันของการปิดล้อมและการกดขี่จากมนุษย์ต่างดาวบนดวงจันทร์

ส่วนที่สองให้รายละเอียดข้อสังเกตทั้งหมดที่พวกเขาสามารถทำได้เกี่ยวกับยานอวกาศของมนุษย์ต่างดาวบนดวงจันทร์ และการกระจายตัวของพวกมัน

ส่วนที่สามถามสหพันธ์กาแลกติกว่าพวกเขาควรทำอย่างไรเพื่อช่วย

“ด้วยสติปัญญาของเรา สหพันธ์กาแลกติกน่าจะต่อสู้ได้ง่ายขึ้น!”

“อันที่จริง เราได้บอกพวกเขาถึงตำแหน่งและพิกัดของยานอวกาศทั้งหมดที่อยู่เหนือดวงจันทร์แล้ว พวกเขาเป็นหนี้บุญคุณเราแม้ว่าพวกเขาจะชนะก็ตาม!”

“แน่นอนว่าในสงคราม ความฉลาดเป็นสิ่งสำคัญยิ่ง หน่วยสืบราชการลับของเราสามารถตัดสินเส้นทางการต่อสู้ได้…”

“ว้าว เราได้ทำทุกอย่างที่ทำได้แล้ว ตอนนี้ก็ขึ้นอยู่กับสหพันธ์กาแลกติก…”

ฐานดวงจันทร์.

“เครื่อง Thruster หลุมดำอนุภาค Type I เสร็จสมบูรณ์ เราควรปรับปรุงยานอวกาศประเภทใดก่อน”

“เรือรับส่ง!”

ลุงดาพูดด้วยสีหน้าจริงจังว่า “ศัตรูมีอาวุธร้ายแรง นั่นคือระเบิดถล่มหลุมดำอนุภาคประเภทที่ 3 ซึ่งเราไม่สามารถป้องกันได้…”

“หากแนวรับของเราพังและเรือรับส่งของพวกเขาเข้ามา เราจะต่อสู้เพื่อสกัดกั้นพวกเขา หรือพูดอีกอย่างหนึ่ง เรือคุ้มกันของเราไม่สามารถตามความเร็วของพวกเขาได้…”

“จัดลำดับความสำคัญในการปรับปรุงเรือรับส่งเพื่อให้สามารถใช้ในการชนกันในช่วงเวลาวิกฤต…”

“สิ่งสำคัญอันดับสองคือเรือคุ้มกัน ซึ่งเป็นเรือประจัญบานไม่กี่ลำที่สามารถป้องกันการโจมตีของศัตรูได้…”

มีช่องว่างทางเทคโนโลยีที่ชัดเจนระหว่างทั้งสองฝ่าย ไม่ว่าเรือประจัญบาน เรือพิฆาต หรือเรือลาดตระเวน แม้ว่าจะติดตั้ง Particle Black Hole Thrusters ใหม่ แต่ก็ยังถูกจำกัดด้วยเทคโนโลยีการแปลงพลังงานและเทคโนโลยีการปล่อยพลังงาน ทำให้ยากต่อการโจมตีอย่างมีประสิทธิภาพ

Zhao Yu พยักหน้า หลังจากหารือเกี่ยวกับการปรับปรุงยานอวกาศแล้ว เขาก็ถามสั้นๆ เกี่ยวกับสถานการณ์บนโลก

“ทางฝั่งโลก พวกเขาได้ส่งอุปกรณ์ตรวจจับบางส่วนไปในอวกาศหลังจากเปิดม่านท้องฟ้าออกแล้ว และยังไม่ได้ดำเนินการใดๆ เพิ่มเติม…”

“อย่างไรก็ตาม เราเพิ่งสกัดกั้นสัญญาณแม่เหล็กไฟฟ้าจากโลก มันมีข้อมูลข่าวกรองมากมาย…”

ลุงดาฉายอวกาศจักรวาลรอบโลกหลายใบปิดบัง

ยานอวกาศรูปดิสก์กำลังลาดตระเวน

แม้ว่าเขาจะไม่คิดว่าโลกจะเป็นภัยคุกคามได้ แต่ลุงดาก็ยังคงส่งเรือรูปดิสก์หลายลำซึ่งไม่จำเป็นในสนามรบ เพื่อติดตามทุกความเคลื่อนไหวของโลก

“นี่คือข่าวกรองของกองเรือโมโรเหรอ!”