ตำนาน: ผู้ปกครองแห่งจิตวิญญาณ - บทที่ 63

บทที่ 63 บทที่ 40 Nyx Trail

ผู้แปล: 549690339

เทพที่เพิ่งเกิดลืมตาขึ้น และสิ่งแรกที่เขามองเห็นของโลกก็คือค่ำคืนที่ไร้ขอบเขต เช่นเดียวกับเทพเจ้าโบราณสององค์ที่รู้สึกว่า ‘ปัจจุบัน’ มากกว่าท้องฟ้ายามค่ำคืนเสียอีก

คนหนึ่งคือเจ้าแห่งสถานที่แห่งนี้ โดยทั่วทั้งอาณาจักรสะท้อนถึงเธอ อีกอันยังคงหลอมรวมเข้ากับพลังของอาณาจักรวิญญาณ โดยมีภูตผีเจ็ดชั้นปรากฏต่อสายตาอันศักดิ์สิทธิ์ของเขา

ในการรับรู้ของเทพแห่งการหลับใหล ออร่าอันกว้างใหญ่สองอันทอดยาวจากสวรรค์สู่โลก สามารถบดขยี้เขาเป็นผงได้เพียงแค่ยกมือเท่านั้น

ฮิปนอสรู้สึกตึงเครียดเล็กน้อยโดยไม่รู้ตัว อดไม่ได้ที่จะกำขลุ่ยสีม่วงเข้มในมือของเขา มันเป็นสิ่งประดิษฐ์ศักดิ์สิทธิ์ของเขา ซึ่งเป็นการผสมผสานระหว่างส่วนของ “การนอนหลับ” และ “Dreamscape” พร้อมด้วยสัมผัสเล็กน้อยของ “ความโกลาหล” และ “ดนตรี” จากอาณาจักรวิญญาณ

เพลงกล่อมเด็กที่เล่นอาจทำให้เทพเจ้าหลับใหลและทำให้สิ่งมีชีวิตเสียสติในความฝัน สร้างความสนุกสนานให้กับเหล่าเทพเจ้าด้วยการต่อสู้ของพวกเขา

“…ฮิปนอส แสดงความเคารพต่อพระบิดาพระเจ้าและพระมารดาเทพี”

ความระมัดระวังของเขาเป็นเพียงการสั่นไหวชั่วขณะ ชั่วขณะนั้นถึงขนาดที่แม้ว่า Laine จะไม่ได้สังเกตอย่างใกล้ชิด เขาก็คงไม่สังเกตเห็นเลย ในช่วงเวลาถัดมา เทพที่เพิ่งเกิดใหม่ก็แสดงสายตาที่เต็มไปด้วยความอ่อนน้อมถ่อมตนและความชื่นชม

ในฐานะ ‘ผู้รู้โดยกำเนิด’ ฮิปนอสรู้ว่าเทพทั้งสองที่อยู่ตรงหน้าเขาคือ ‘พ่อแม่’ ของเขา เนื่องจากพวกเขาสร้างพระองค์ขึ้นมา พวกเขาจึงไม่ได้ตั้งใจที่จะทำร้ายพระองค์โดยธรรมชาติ นอกจากนี้ ต่อหน้าสิ่งมีชีวิตที่น่าเกรงขามทั้งสองนี้ เทพแห่งการหลับใหลไม่รู้สึกว่าคำเตือนของเขามีความสำคัญใดๆ

แทนที่จะแสดง ‘เขี้ยว’ ของเขา ควรดูอ่อนโยนและไม่เป็นอันตรายจะดีกว่า

“…พระบิดาเจ้า ตามประเพณีแห่งความโกลาหล ดูเหมือนว่าจะเป็นเช่นนั้น”

เมื่อสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงในพฤติกรรมของ Hypnos ในตอนแรก Laine ก็ตกใจแล้วจึงหัวเราะเบา ๆ

สำหรับเทพแล้ว อำนาจมีความเชื่อมโยงที่ลึกซึ้งมากกว่าสายสัมพันธ์ทางสายเลือด พลังของ Laine และ Nyx ร่วมกันสร้างเทพองค์นี้ ดังนั้นจากมุมมองทางกฎหมาย พวกเขาจึงถือได้ว่าเป็นพ่อแม่ของเขาจริงๆ

แต่เราต้องการเพียงอ้างอิงดาวยูเรนัสและไกอาเท่านั้นเพื่อทำความเข้าใจว่าความสัมพันธ์ระหว่างผู้ปกครองที่ไม่เกี่ยวข้องทางสายเลือดนั้นไม่น่าเชื่อถือได้อย่างไร นอกจากนี้ นี่คือโลกแห่งความโกลาหล ซึ่งในตำนานเล่าขานต่อมา ความขัดแย้งระหว่างพ่อแม่และลูกกลายเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวันสำหรับเทพเจ้าและมนุษย์

ในขณะเดียวกัน การแสดงออกของ Nyx ก็ยากที่จะมองเห็นเบื้องหลังผ้าคลุมสีดำของเธอ เธอไม่สนใจคำทักทายของ Hypnos เพียงหันไปมอง Laine ก่อนที่จะเปิดปากอย่างสงบ:

“เมื่อเรื่องนี้ได้รับการแก้ไขแล้ว คุณก็สามารถพาเขาออกไปได้”

“ในเรื่องของการชดเชย—”

ในท้ายที่สุด Nyx ก็เชื่อมั่นในคำอธิบายก่อนหน้าของ Laine เธอยังรู้สึกว่าไม่มีใครสามารถสอดแนมชะตากรรมของเธอโดยที่เธอไม่รู้

เนื่องจากไม่ใช่ความตั้งใจของ Laine เธอจึงควรเสนอของขวัญตอบแทนซึ่งกันและกัน

ทว่าในดินแดนอันว่างเปล่าแห่งราตรีนิรันดร์ ไม่มีสิ่งใดเหมาะสมที่จะเสนอให้เป็นของขวัญเช่นนี้

ดังนั้น Nyx จึงยื่นมือของเธอและฉีกชิ้นส่วนหนึ่งออกจากชายชุดของเธอ ด้วยการเขย่าเบาๆ ผ้าที่ขาดรุ่งริ่งก็กลายเป็นผ้าไหมสีดำ

ผ้าเป็นเพียงรูปลักษณ์ภายนอก ในความเป็นจริง เธอได้ฉีกส่วนเล็กๆ ของ “เสื้อคลุมสีดำของ Nyx” ของเธอออก สำหรับเลดี้แห่งรัตติกาลแล้ว สิ่งประดิษฐ์นี้ไม่สามารถก้าวหน้าต่อไปได้อีกต่อไป ดังนั้นการสูญเสียพลังเล็กน้อยนี้จึงส่งผลเพียงเล็กน้อย

“ตอนนี้มันเป็นของคุณแล้ว”

เธอโยนผ้าสีดำให้กับ Laine ด้วยเสียงสูดจมูก และหมุนตัวไปรวมเข้ากับค่ำคืนแห่งดินแดนแห่งราตรีอันเป็นนิรันดร์อย่างเงียบ ๆ

เมื่อเห็นสิ่งนี้ Laine ก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างเบี้ยว

“ฮะ ฮะ—”

“ฮิปนอส ดูเหมือนว่า ‘แม่เทพธิดา’ ของคุณจะไม่ได้รักคุณมากนัก”

หยิบผ้าสีดำที่อาบไปด้วยพลังของ “ความลับ” Laine หันไปมองที่เทพแรกเกิด

อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เขาพูด เห็นได้ชัดว่าเขารู้สึกถูกปฏิเสธเล็กน้อยจากค่ำคืนโดยรอบ

เมื่อต้องเผชิญกับคำเตือนอันละเอียดอ่อนของ Nyx Laine จึงไม่พูดอะไรอีก

“ข้าแต่พระเจ้า นับจากนี้ไปข้าพระองค์จะอยู่กับพระองค์หรือไม่”

ดูค่อนข้างเศร้าใจกับการจากไปของ ‘แม่เทพธิดา’ Hypnos จ้องมอง Laine ด้วยความหวัง

เมื่อดูฉากนี้ Laine ก็รู้สึกไม่มีความเห็นอกเห็นใจแม้แต่น้อย เขาตระหนักดีว่าเทพเจ้าแห่งความชั่วร้ายซึ่งการสร้างสรรค์ของเขาได้รับการแต่งแต้มด้วยส่วนหนึ่งของ Chaotic Source Force นั้นไม่ใช่พารากอนแห่งคุณธรรม

สำหรับ Hypnos ถ้าไม่ใช่เพราะความแตกต่างในจุดแข็งของพวกเขา เช่นเดียวกับการควบคุมของ Laine เหนือความเป็นพระเจ้าของเขาในฐานะเจ้าแห่งอาณาจักรวิญญาณ เขาอาจจะไม่สนใจเลยเกี่ยวกับสิ่งที่เรียกว่า ‘พระเจ้าพ่อ’ นี้เลย

แต่เลนก็ไม่สนใจเรื่องนั้นเช่นกัน

“มากับฉันสิ แล้วทุกคนก็เหมือนกัน”

เพื่อส่งสัญญาณให้ Hypnos และเหล่าครึ่งเทพสามพันคนฝันถึงวิญญาณชั่วร้ายที่เกิดเคียงข้างเขาเพื่อติดตาม Laine จึงหันหลังกลับและเริ่มเดินไปตามเส้นทางที่พวกเขามา

เทพแห่งการหลับใหลตามมาอย่างรวดเร็ว แม้จะเพิ่งเกิด แต่เขารู้สึกอย่างคลุมเครือว่าในอาณาจักรนี้ซึ่งถูกปกคลุมในเวลากลางคืน การเร่ร่อนอย่างไร้จุดหมายโดยไม่มีใครนำทางเขาคงไม่เป็นลางดีสำหรับเขา

ตามเส้นทางจากเมื่อก่อน Laine เดินต่อไปตามทางของเขา

อาจเป็นเพราะเลดี้แห่งรัตติกาลเคยอนุญาตให้พลังของอาณาจักรวิญญาณสำรวจเข้าไปในดินแดนแห่งรัตติกาลนิรันดร์ แต่ตอนนี้เส้นทางที่กลับมาดูเหมือนจะมีพลังลึกลับอย่างแท้จริง ม่านราตรีปิดฉากลงอย่างแนบเนียน และคนในท้องถิ่นก็ไม่กล้าก่อปัญหาที่นั่น

แม้ว่าจะไม่มีคำแนะนำจาก Lady of the Night แต่ Laine ก็สามารถออกไปได้สำเร็จ จนกระทั่งเขาข้ามเส้นแบ่งระหว่างม่านแห่งราตรีและยมโลกได้ เขาก็มองย้อนกลับไปที่เส้นทางที่เขาเดินทาง

ด้วยการมองเห็นอันศักดิ์สิทธิ์ รัศมีจาง ๆ ยังคงอยู่เหนือเส้นทาง แต่มันก็ไม่อยู่กับร่องกับรอยเมื่อ Laine จากไป

นี่เป็นการรวมตัวกันเล็กน้อยของความโกลาหลในดินแดนแห่งราตรีนิรันดร์ ช่องว่างภายในอาจตัดกันและเปลี่ยนแปลงได้ แต่ไม่ว่ามันจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร เส้นทางที่แปดเปื้อนด้วยพลังของอาณาจักรวิญญาณก็จะยังคงอยู่ แม้ว่าตำแหน่งของมันจะเปลี่ยนไปก็ตาม

หากมีใครโชคดีพอที่จะรับคำแนะนำในอนาคต พวกเขาจะสามารถสำรวจเส้นทางที่ Laine เคยเดิน เข้าและออกจากดินแดนแห่งราตรีนิรันดร์ได้อย่างปลอดภัยภายใต้การคุ้มครองของพลังของอาณาจักรวิญญาณ

แน่นอนว่าทั้งหมดนี้เกิดจากการที่เลดี้แห่งรัตติกาลไม่สนใจเขา การคงอยู่ของอาณาจักรวิญญาณที่หลงเหลืออยู่อาจป้องกันสิ่งมีชีวิตที่อยู่ใต้ม่านแห่งราตรีได้ แต่มันก็ไม่สามารถต้านทานเทพแห่งบรรพกาลได้

“ฮิปนอส” เลนหันมาถามอย่างสบายๆ “คุณเห็นเพื่อนคนนั้นไหม”

“ครับ หลวงพ่อ”

เทพผู้เยาว์โค้งคำนับเล็กน้อยและจ้องมองไปในระยะไกล

เหนือแม่น้ำ Styx แม้จะดูเหมือนว่างเปล่า แต่ Hypnos ก็สัมผัสได้ถึงอารมณ์อันรุนแรงที่ไหลเวียนอยู่ตรงนั้น และเผยให้เห็นการมีอยู่ของมันต่อโลกภายนอกอย่างโจ่งแจ้ง

เทพเจ้าในปัจจุบันหรือเทพเจ้าแห่งความโกลาหลมักจะดำเนินการในลักษณะนี้เสมอ พวกเขามีแนวโน้มที่จะสัมผัสและปกปิดด้วยพลังและรูปแบบศักดิ์สิทธิ์ แต่พวกเขาไม่ได้ระวังทางจิตวิญญาณเลย

แม้แต่ซุสผู้ยิ่งใหญ่ก็สามารถถูกส่งไปยังโลกแห่งความฝันโดยเทพเจ้าแห่งการหลับใหลในตำนานโดยไม่ต้องสังเกตเห็น สำหรับเทพแห่งอาณาจักรวิญญาณที่สังเกตโดยตรงจากชั้นจิตวิญญาณ การปกปิดของเทพเจ้าแห่งลมตะวันตกนั้นดีพอๆ กับการไม่มีตัวตน

“พระบิดา ข้าควรดูแลเขาหรือไม่”

ฮิปนอสถามด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน

“เอาล่ะ จับเขาไปซะ”

Laine พยักหน้ายอมรับคำขอของ Hypnos

เช่นเดียวกับไททันทั้งสิบสองตัว ฮิปนอสไม่ได้ไปถึงขีดจำกัดที่ความเป็นเทพของเขาอนุญาตตั้งแต่แรกเกิด แต่เขายังคงครอบครองพลังศักดิ์สิทธิ์ที่อ่อนแอระดับกลาง

ในการต่อสู้โดยตรง เขาอาจจะไม่คู่ควรกับเทพแห่งสายลม แต่เมื่อเห็น Zephyrus ยังคงหลงลืมไปโดยสิ้นเชิง Laine ก็รู้ว่าการต่อสู้จะจบลงในไม่ช้า