ภรรยาของฉันเป็นหมอปาฏิหาริย์ในยุค 80 - บทที่ 72

บทที่ 72: บทที่ 73: อาหารราคาแพงเช่นนี้

ผู้แปล: 549690339

Tang Zhijun กำลังจะออกไปโดยไม่รู้ว่าจะคาดหวังราคาเท่าใด เขารู้ว่าเขาต้องถามรอบๆ ก่อน

“เอาล่ะ ออกไปได้แล้ว”

Tang Zhinian พยายามปิดผนึกเรือนกระจกอีกครั้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเวลาเหล่านี้ คุณจะไม่มีวันระมัดระวังมากเกินไป ใครจะรู้ว่าในอีกไม่กี่วันข้างหน้าจะมีหิมะตกหรือไม่? พวกเขาทำงานหนักมาตลอดฤดูหนาว และเมื่อผักของพวกเขาพร้อมออกสู่ตลาด หิมะที่ตกลงมาในตอนนี้ก็จะทำให้ความพยายามทั้งหมดของพวกเขาไร้ประโยชน์

ราคาผักตัดราคาเล็กน้อยก็พอทนได้ พวกเขาประสบความสำเร็จในการเก็บเกี่ยวในปีนี้และสามารถสร้างรายได้สองสามร้อยหยวน ไม่ต้องพูดถึงการทำกำไร อย่างน้อยที่สุด พวกเขาสามารถชำระหนี้และหาโรงเรือนพลาสติกสักสองสามแห่งได้ ถ้าพวกเขาปลูกอีกครั้งในปีหน้าพวกเขาจะเริ่มทำเงินได้

Tang Zhijun เป็นคนประหยัดเรื่องเงินเดินไปที่ตลาดขายส่ง ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา พวกเขานำผลผลิตของหมู่บ้านมาขายที่ตลาดแห่งนี้ การปั่นจักรยานจะใช้เวลาเดินทางครึ่งชั่วโมง แต่การเดินอาจใช้เวลานานถึงหนึ่งชั่วโมงครึ่ง

เมื่อมาถึงตลาดแล้ว เขาก็เดินชมรอบๆ ตลาดอย่างรวดเร็ว ปริมาณผักโดยเนื้อแท้ในเวลานี้ค่อนข้างน้อย และไม่ค่อยมีคนมากนัก รวมทั้งผู้ขายที่ขายผักชีด้วย เขาเดินวนไปรอบๆ สองสามครั้งแต่ไม่เห็นคนขายผักชี ทำให้เขาไม่รู้ว่าผักชีขายได้ราคาเท่าไร

ตั้งใจว่าจะไม่เดินเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงครึ่งโดยเปล่าประโยชน์ เขาพบจุดหนึ่งและนั่งลง

ด้วยความเย็นชา มือและเท้าของเขาเริ่มชา จนกระทั่งเขาเดินไปรอบๆ สักพักก็เห็นชายคนหนึ่งลากรถสามล้อที่บรรทุกผักชีเป็นมัดๆ

เขากำลังจะเข้าใกล้เมื่อมีคนหลายคนทุบตีเขา พวกเขารีบรุมล้อมชายคนนั้นเพื่อสอบถามราคาผักชีของเขา

คนขายผักชีส่ายหัวแล้วเงยคางราวกับว่าเขาเร่ขายทองไม่ใช่ผัก

“แปดเซนต์ต่อปอนด์ ไม่มีการทะเลาะวิวาท”

Tang Zhijun ยืนอยู่ที่นั่นอย่างตกตะลึง

อะไร อะไร?

เขากลืนน้ำลายอย่างแรง แปดเซ็นต์ แปดเซ็นต์ ปอนด์เหรอ?

ผักชีอยู่ในสภาพค่อนข้างแย่ มีใบเหลืองอมเขียว ไม่เคยล้าง และอาจมีดินเป็นก้อน เขารู้เรื่องนี้ในฐานะชาวนาเอง หากต้องการเพิ่มน้ำหนักในช่วงฤดูหนาว ผู้ขายจะเติมดินลงในมัดแล้วพรมด้วยน้ำ ไม่ว่าคุณจะเขย่ามัดมากแค่ไหนก็ตาม สิ่งสกปรกจะไม่หลุดออกมา

แต่ผักชีที่มีคุณภาพต่ำก็สามารถหาเงินได้แปดเซ็นต์ เขาแทบจะสำลักน้ำลายของตัวเอง

เขาคิดว่าหนึ่งเซ็นต์คงจะมากเกินไป แต่แปดเซ็นต์นั้นเป็นสิ่งที่คาดไม่ถึงอย่างยิ่ง เพื่อให้เรื่องน่าตื่นเต้นยิ่งขึ้น โดยปกติแล้วคุณภาพก็จะยิ่งสูงขึ้น ราคาก็จะยิ่งสูงขึ้นตามไปด้วย พืชผลของพวกเขาเองสดและกรอบมาก หากผักชีคุณภาพต่ำสามารถหาเงินได้แปดเซ็นต์ พวกเขาจะไม่ขายทั้งหยวนหรือ?

“พี่ใหญ่ พี่ใหญ่ …” เขารีบไปหยุดคนขายผัก ท่าทางร่าเริงและคำพูดหวานๆ ของเขาที่สบถว่า “พี่ใหญ่” ช่วยให้เขาพัฒนาสายสัมพันธ์ที่รวดเร็ว

“พี่ใหญ่ ทำไมผักชีถึงแพงขนาดนี้? ในปีก่อนๆ ไม่ใช่แค่เพนนีหนึ่งหรือสองเพนนีไม่ใช่หรือ? จู่ๆ มันพุ่งสูงขึ้นถึงแปดเซ็นต์ได้ยังไง?”

“อ่า…” คนขายผักก็ถอนหายใจเช่นกัน

“ปัจจุบันมีเกษตรกรปลูกมันน้อยลง มีเพียงไม่กี่หมู่บ้านในรัศมี 10 ไมล์เท่านั้น จำเป็นต้องมีโรงเรือน แต่เมื่อหิมะตกในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา โรงเรือนก็พังทลายลง ปีนี้คนปลูกน้อยจึงทำให้ผักขาดแคลน ดังนั้นป้ายราคาแปดเซ็นต์หรือแม้แต่หนึ่งหยวนก็ดูไม่สูงเกินไปนัก”

Tang Zhijun ตั้งใจฟังโดยคำนึงถึงทุกสิ่ง

“พี่ใหญ่ คุณยังซื้อผลิตภัณฑ์ของเราได้ไหม?”