ตำนานลูกเขยมังกร - บทที่ 156

บทที่ 156: บทที่ 155 Atlas Leopold มาเพื่อแสวงหาการแก้แค้น_l

ผู้แปล: 549690339

แอตลาส ลีโอโปลด์รู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง

หลังจากกลืนความอัปยศอดสูของเขามาเป็นเวลานาน ในที่สุดเขาก็สามารถหาทางแก้แค้นได้

ครอบครัวลีโอโปลด์เป็นตระกูลใหญ่ที่ร่ำรวยมาตั้งแต่สมัยบรรพบุรุษ

แม้แต่ปู่ทวดของ Atlas ก็ยังเคยเป็นพลเรือเอกในสมัยโบราณ

ในจังหวัดห้าแม่น้ำ พวกเขาถือเป็นผู้ดีที่ขึ้นบกอย่างแท้จริง

เขาที่โตมาโดยมีช้อนเงินอยู่ในปาก เมื่อไหร่ที่เขาเคยทนทุกข์กับความขุ่นเคืองเช่นนี้?

แต่ด้วยความกลัวที่จะเสียหน้า ครอบครัวลีโอโปลด์จึงเลือกที่จะไม่ดำเนินการอย่างโจ่งแจ้ง

อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ได้หมายความว่ากลุ่มผู้มีชื่อเสียงจะเลือกที่จะประนีประนอม

“เอลิเซ่ ยาร์โรว์ ไอ้สารเลว คุณจะต้องเสียใจในไม่ช้า!”

Atlas Leopold นั่งอยู่บนรถ Bentley และค่อยๆ ปรับเน็คไทของเขา

การปลูกฝังความกลัวให้กับครอบครัวยาร์โรว์เหมือนหนามที่อยู่ข้างพวกเขาไม่ใช่สิ่งที่เขาจะสามารถทำได้โดยลำพัง

เรื่องเหล่านี้เกี่ยวข้องกับการผลักดันจากตระกูลลีโอโปลด์โดยธรรมชาติ

การเตรียมการทั้งหมดได้เตรียมไว้แล้ว เพียงรอให้เขาลงมือและจัดการกับเอลีซ ยาร์โรว์

ปัจจุบัน แอตลาส ลีโอโปลด์แต่งตัวอย่างประณีตมาก รวมถึงชุดสูทและเนกไท ซึ่งล้วนเป็นสไตล์ที่เขาชื่นชอบ

การมีผู้หญิงที่ทรยศเขาคุกเข่าแทบเท้าเหมือนสุนัข อะไรจะน่าพอใจไปกว่านี้อีก?

แค่คิดถึงเอลีซ ยาร์โรว์ที่ร้องไห้จนตาพร่าก็ทำให้เขาอดยิ้มไม่ได้

“นายน้อย พวกเราใกล้จะถึงแล้ว!”

คนขับค่อย ๆ จอดรถในลานจอดรถ และผู้คุ้มกันที่นั่งผู้โดยสารด้านหน้าก็รีบออกไปเปิดประตูให้เขาทันที

“ฉันควรพาคนไปด้วยไหม” ถามผู้คุ้มกันเบา ๆ

ทริปนี้มีแค่พวกเขาสามคนเท่านั้น

แม้ว่าบอดี้การ์ดจะแข็งแกร่ง แต่สุดท้ายก็มีนักสู้หลักได้เพียงคนเดียวเท่านั้น

“ไม่มีปัญหา! คนของนาธานอยู่ข้างใน ไม่มีอะไรจะผิดพลาด”

Atlas Leopold ยืดเสื้อผ้าของเขาให้ตรง เดินเข้าไปในเมืองแห่งความบันเทิงโดยเอามือประสานไว้ด้านหลัง

นาธานมีอิทธิพลอยู่บ้างในท้องถิ่น และภารกิจในวันนี้คือเพียงควบคุมเอลีซ ยาร์โรว์ โดยไม่คาดว่าจะเกิดความขัดแย้งใหญ่หลวง

ดังนั้น เขาไม่ได้นำบอดี้การ์ดมาเพิ่มในการเดินทางครั้งนี้ และเขาก็ไม่ได้แจ้งให้พนักงานของเขาทราบด้วย

ตามคำปราศรัยของนาธาน ไม่นานพวกเขาก็มาถึงประตูห้องส่วนตัว

“คุณผู้หญิงเลวทราม พนันได้เลยว่าคุณไม่คิดว่าฉันจะมาอยู่ที่ประตูแล้ว!”

แอตลาส ลีโอโปลด์พึมพำกับตัวเองและค่อยๆ เปิดประตูห้องส่วนตัวออกไป

ข้างในทุกคนนั่งบนโซฟาอย่างเชื่อฟัง ขณะที่คนของนาธานยืนอยู่ในห้อง

และเอลีซ ยาร์โรว์ตัวสั่นอยู่ที่มุมสุดถนน โดยมีชายชุดดำหลายคนยืนอยู่ตรงหน้าเธอ

“ท่านสุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ ขออภัยที่รบกวนความบันเทิงของท่าน!” แอตลาส ลีโอโปลด์ประสานมือเพื่อขอโทษ

“แอตลาส ลีโอโปลด์ คุณทำบ้าอะไรอยู่! แม้แต่กล้าที่จะกักขังคุณยาย—คุณเชื่อว่าฉันจะไม่ไปหาพ่อของคุณและปล่อยให้เขาตัดสินเรื่องนี้?”

เมื่อเห็น Atlas Leopold เดินเข้ามา Ives Abbott ก็ลุกขึ้นทันที

เราทุกคนมาจากแวดวงชั้นสูง คุณมีสิทธิ์อะไรมาแตะต้องฉัน?

เธอพูดด้วยความขุ่นเคืองอย่างสุดซึ้ง “ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่นายน้อยลีโอโปลด์เริ่มขะมักเขม้นกับการลักขโมยเล็กๆ น้อยๆ เช่นนี้!”

การปล่อยให้นาธานโจมตีก่อนแล้วจึงปรากฏตัว ถือเป็นกรณีคลาสสิกของการแสดงอย่างเปิดเผยแต่มีเจตนาแอบแฝง

ในอดีต แอตลาส ลีโอโปลด์เคยครอบงำและกล้าหาญในการกระทำของเขา หยิ่งแต่มั่นคง

ตอนนี้การซ้อมรบของเขาระมัดระวัง เห็นได้ชัดว่าได้รับความเดือดร้อนจากความพ่ายแพ้

“คุณแอ๊บบอต ฉันขอโทษจริงๆ สำหรับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้ หลังจากแก้ไขปัญหานี้แล้ว ฉันจะขอโทษคุณด้วยตนเองอย่างแน่นอน!”

Atlas Leopold พยายามบีบรอยยิ้มบางๆ ออกมา

แม้ว่าเขาจะไม่สนใจความรู้สึกของผู้อื่น แต่อีฟส์ก็เป็นลูกสาวของมิเกล แอบบอตต์

ความรักของ Miguel Abbott ที่มีต่อลูกสาวของเขาฉาวโฉ่

หากครอบครัวแอ๊บบอตรู้เรื่องนี้ ครอบครัวลีโอโปลด์คงไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะรับมือ

ทั้งสองครอบครัวเป็นบุคคลสำคัญในจังหวัดห้าแม่น้ำ มิได้น้อยไปกว่ากันแต่อย่างใด

“บ้าเอ๊ย! ทัศนคติของคุณเป็นบ้าอะไร!”

Ives Abbott สาปแช่งทันที “ฉันมีช่วงเวลาที่ดีที่นี่ และคุณก็เข้ามา ทำให้ความสนุกของฉันพัง! จะเป็นอย่างไร ถ้าวันนี้คุณเป็นคนหนึ่งที่เล่นอยู่ที่นี่ และผมต่อรองกับคนของผมล่ะ? คำขอโทษง่ายๆจะเพียงพอหรือไม่? ถ้ามันง่ายขนาดนั้น ฉันจะทุบตีคุณตอนนี้และขอโทษทีหลัง!”

เมื่อพูดเช่นนี้ ไอฟส์ แอบบอตต์ก็ลุกขึ้นและเดินไปที่แอตลาส ลีโอโปลด์

“คุณกำลังทำอะไร!”

บอดี้การ์ดส่วนตัวของ Atlas Leopold ก้าวไปข้างหน้าทันที ขัดขวางเธออย่างแน่นหนา!

“คุณแอ๊บบอต ทางที่ดีที่สุดคืออย่าหุนหันพลันแล่น!”

bodvguard ขู่ด้วยเสียงเย็นชา-

ตี!

Ives Abbott ขึ้นไปตบหน้าเขา

“กล้าดียังไงมาพูดแบบนี้กับฉัน! ฮะ? ไอ้หนู คุณไม่ใช่อะไรนอกจากแอตลาส

หมาของเลียวโปลด์ คุณมีสิทธิ์อะไรมาพูดกับฉัน!”

บอดี้การ์ดกัดฟัน หมัดของเขากำเข้าหากันแน่น

เขาเป็นผู้คุ้มกันส่วนตัวของ Atlas Leopold ซึ่งมีสถานะสูงในตระกูล Leopold

แม้ว่าเขาจะออกจากตระกูลลีโอโปลด์ คนอื่น ๆ ก็ยังเรียกเขาว่า “พี่ชาย”

แต่ตอนนี้มีคนเรียกเขาว่าหมา! และตบเขา!

แต่เขาก็ต้องทน!

คนที่ถูกสงสัยคือ Ives Abbott ลูกสาวของ Octavius ​​Abbott!

และเขาเป็นเพียงผู้คุ้มกัน

“อะไรนะ ไม่มั่นใจ?”

ไอฟส์ แอบบอตต์ ตะคอกอย่างเย็นชา มองดูบอดี้การ์ดที่หน้าแดงด้วยความโกรธ “ฉันจะเป็นยังไงบ้างคุณแอ๊บบอต…” ตบซะ!

Ives Abbott ตบเขาอีกครั้ง

“ดีที่คุณรู้! เป็นเกียรติสำหรับคุณที่ถูกฉันตบ!”

ในขณะนี้ เธอใช้ภูมิหลังครอบครัวของเธอมาครอบงำเขา แต่มันก็ไม่ได้ทำให้เธอน่ารักน้อยลงเลย

ตรงกันข้ามผู้ที่อยู่ในห้องส่วนตัวกลับพบว่าค่อนข้างน่าพอใจ

หากไม่ใช่เพราะการปรากฏตัวของ Atlas Leopold พวกเขาคงปรบมือและเชียร์ไปแล้ว

“คุณแอ๊บบอต อย่าไปไกลนัก! ฉันปฏิบัติต่อเขาเหมือนพี่ชายของฉันเอง แต่คุณเรียกเขาว่าสุนัขเหรอ?”

Atlas Leopold ก้าวไปข้างหน้า Ives Abbott

ไม่ว่ายังไงก็ตาม นี่คือบอดี้การ์ดที่มีความสามารถที่สุดของเขา หากต้องการถอยออกไป แม้ว่านี่จะเป็นเพียงคนรับใช้ที่ธรรมดาที่สุดของตระกูลลีโอโปลด์ แต่พวกเขาไม่ควรได้รับการปฏิบัติเช่นนี้จากผู้อื่น!

ดังสุภาษิตที่ว่า จะตีสุนัขต้องดูที่เจ้าของ Ives Abbott อวดดีเกินไปจริงๆ!

“ว้าว ดี! แอตลาส ลีโอโปลด์ นี่ยังไม่จบ!”

หลังจากรู้สึกพอใจกับการตบแล้ว Ives Abbott ก็นั่งลงบนเก้าอี้ของเธอ ท้ายที่สุดแล้ว เมื่อจูเลียส รีด อยู่ที่นั่น ดราม่าที่แท้จริงก็เพิ่งเริ่มต้นขึ้น

“เอลิเซ่ ยาร์โรว์ เจ้าโสเภณี!”

Atlas Leopold เดินเข้ามาหา Elize Yarrow อย่างช้าๆ

เขากลั้นท้องที่เต็มไปด้วยความโกรธ พร้อมที่จะระบายเรื่องทั้งหมดใส่เอลีซ ยาร์โรว์

รวมถึงความอับอายที่เขาได้รับจากเพิร์ลออนเดอะวอเตอร์ด้วย

“อย่าเข้ามาใกล้กว่านี้นะ! –

เอลีซ ยาร์โรว์พยายามถอยกลับ แต่มีกำแพงอยู่ข้างหลังเธอ ไม่มีที่ให้ถอย

“อย่า…”

เธอมองดู Atlas Leopold ด้วยความกลัวและความสิ้นหวัง ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

“ฮ่าฮ่า ตอนนั้นคุณกำลังคิดอะไรอยู่? คุณผู้หญิงเหม็น! ฉันขอบอกความจริงกับคุณ เริ่มตั้งแต่ตอนนี้ ฉันจะทำให้ชีวิตของคุณเหมือนอยู่ในนรก คุณจะใช้เวลาที่เหลือไปกับความทุกข์ทรมานไม่รู้จบ! ฉันจะทำให้คุณใช้ชีวิตทุกวันด้วยความกลัวและความเสียใจ!”

Atlas Leopold หายใจเข้าลึกๆ แล้วยกมือตบ Elize Yarrow!

ปัง

แต่ในขณะนั้น นาธานคว้าขวดเบียร์มาทุบหัวของ Atlas Leopold อย่างแรงโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า! “คุณบ้าไปแล้วเหรอ!”

บอดี้การ์ดใช้เวลาสักพักในการตอบสนอง

มีคนกล้าโจมตี Atlas Leopold เหรอ? และเป็นคนที่ Atlas Leopold เป็นผู้จัดเตรียมเองเหรอ?

เขาจับคอนาธานแล้วผลักเขาเข้ากับกำแพง:“ แม้แต่นายน้อยลีโอโปลด์ก็ไม่ปลอดภัยจากคุณ แต่คุณยังเบื่อที่จะมีชีวิตอยู่!”

แม้ว่าซีซาร์ เพนเดิลตันจะคอยหนุนหลังนาธาน แต่แอตลาส ลีโอโปลด์ก็ไม่กลัว

ในสายตาของซีซาร์ เพนเดิลตัน นาธานเป็นเพียงสุนัข! และตอนนี้สุนัขมันบ้าไปแล้ว จึงต้องวางมันลง!

“คุณตีฉันเหรอ?”

Atlas Leopold ส่ายหัวเพื่อทำความสะอาดเศษแก้วออกจากหนังศีรษะ

“บอกเหตุผลมาสิ”

ปัง

ทันใดนั้นประตูห้องส่วนตัวก็ถูกเปิดออกอีกครั้ง..