ความเป็นอมตะ: การเลี้ยงราชินีมดให้ฝึกฝนโดยการเพิ่มคะแนนสถิติ - บทที่ 157

บทที่ 152: Corpse Bee

ผู้แปล: 549690339 I

ลานบ้านเต็มไปด้วยดอกไม้และต้นไม้นานาชนิด ตลอดจนต้นไม้เขียวชอุ่มหลายต้น

ครัวเรือนที่ร่ำรวยจำนวนมากมักปลูกเฉพาะดอกไม้และหญ้าเตี้ยๆ ในลานหน้าบ้าน และไม้ผลในสวนหลังบ้าน เช่นเดียวกับไม้ประดับ และจะสร้างบ่อปลา ศาลาเย็นๆ และอื่นๆ

แต่ผู้เฒ่าหวงคนนี้กลับทำตรงกันข้าม

ฉินหนิวยังสังเกตเห็นว่ามีเพียงเส้นทางที่เขาเดินเท่านั้นที่ปูด้วยกระเบื้องปูพื้น ในขณะที่สถานที่อื่นๆ นั้นเป็นสนามหญ้าหรือดินเปล่า

ใกล้กับทางเดินเข้าบ้านมีสระบัวขนาดสิบฟุต

ข้างในมองเห็นโคลนสีดำและดอกบัวบานสะพรั่ง

อย่างไรก็ตาม ฉินหนิวค้นพบว่าดอกบัวในบ่อมีพลังงานที่น่าอัศจรรย์และปล่อยกลิ่นหอมของยาที่รุนแรง

ทักษะราชายาสูตรของเขาค่อนข้างแข็งแกร่งอยู่แล้ว ดังนั้นแม้ว่าจะมีพลังงานเพียงเล็กน้อยในสมุนไพร เขาก็สัมผัสได้ พลังงานที่มีอยู่ในดอกบัวในสระน้ำเกินความคาดหมายของเขามาก

ยิ่งไปกว่านั้น เขาพบว่าแม้ดูเหมือนจะมีดอกบัวมากมายทั่วทั้งบ่อ แต่กลิ่นหอมของยาที่ลอยขึ้นมานั้นมาจากแหล่งเดียวเท่านั้น

นั่นหมายความว่าสระบัวทั้งหมดเป็นสิ่งมีชีวิตเดียวจริงๆ

“ผู้เฒ่าหวง สระบัวของคุณสง่างามจริงๆ เป็นภาพที่สดชื่นมาก”

Qin Niu ชมเชยด้วยรอยยิ้ม

“ฮิฮิ ถือเป็นสิ่งที่ทุกคนชื่นชม ฉันไม่ใช่คนหนึ่งสำหรับกฎและข้อบังคับทั้งหมดเหล่านั้น ในลานบ้านของฉันเอง ฉันปลูกอะไรก็ได้ที่ฉันต้องการ แต่ต้องไม่เข้าใกล้สระบัว มันอันตราย”

คำชมเชยที่เสียดสีไม่ค่อยได้รับการชื่นชม

เห็นได้ชัดว่าคำชมของ Qin Niu ทำให้ปรมาจารย์ Huang มีความสุขมาก

Qin Niu ตรวจพบความหมายในคำพูด—มีแนวโน้มว่าจะมีแมลงพิษอาศัยอยู่ในสระบัว หากโจรแอบเข้าไปในบ้านแล้วผ่านไปโดยไม่รู้ตัว อาจถูกกัดตายได้

บ้านหลังนี้เต็มไปด้วยอันตรายที่ซ่อนอยู่อย่างแท้จริง

ผู้เฒ่า Huang ใช้การเลี้ยงแมลงเพื่อสร้างการป้องกันบ้านของเขา ซึ่งเป็นวิธีการที่ Qin Niu พบว่าน่าสนใจทีเดียว

ในอนาคต เขาสามารถสร้างกลไกป้องกันบางอย่างในบ้านของเขาเองได้เช่นกัน

ขณะที่เขาเข้าไปในทางเดินที่นำไปสู่บ้าน เขาก็ได้ยินเสียงหึ่งๆ เหนือศีรษะเล็กน้อย

เมื่อมองขึ้นไป เขาเห็นรังผึ้งขนาดมหึมาห้อยอยู่เหนือหัวของเขา และผึ้งสีเหลืองตัวใหญ่หลายตัวตัวหนาเท่าด้ามมีด กำลังเคลื่อนไหวอย่างยุ่งวุ่นวายอยู่นอกรัง

“ไม่น่าแปลกใจเลยที่ครั้งที่แล้วคุณอยากซื้อผึ้งยักษ์เขียว ปรากฎว่าคุณเป็นคนที่ชอบเลี้ยงผึ้งเหมือนกัน!”

Qin Niu มีความสามารถที่แข็งแกร่งในการระบุแมลง

เขามองดูผึ้งสีเหลืองตัวใหญ่ที่แขวนอยู่เหนือเขาอย่างเงียบๆ

ผึ้งสีเหลืองเหล่านี้มีขนาดค่อนข้างใหญ่ มากกว่าผึ้งสีเหลืองธรรมดาถึงสิบเท่า

ปากของพวกมันได้รับการพัฒนาอย่างมาก กรามของพวกมันดูค่อนข้างน่ากลัว

นอกจากนี้ยังมีกลิ่นเหม็นจางๆ เล็ดลอดออกมาจากพวกเขา คล้ายกับกลิ่นปลาที่ตายแล้ว

แถบบนลำตัวไม่ใช่สีเหลือง แต่เป็นสีน้ำตาล

ถ้าให้พูดให้ชัดเจนยิ่งขึ้น มันเป็นสีขี้เถ้า

โดยปกติแล้วสีของแถบบนตัวผึ้งสีเหลืองจะเปลี่ยนแปลงได้ยาก

เนื่องจากการเปลี่ยนสีหมายถึงการเปลี่ยนแปลงสายพันธุ์ผึ้ง

“ฉันเป็นแค่มือสมัครเล่น รังผึ้งที่ฉันเลี้ยงไม่ได้พิเศษอะไร ครั้งที่แล้ว เมื่อฉันเห็นผึ้งยักษ์เขียวที่คุณขาย ซึ่งดูเหมือนจะมีร่องรอยของสายเลือด Green Demon Bee อยู่ ฉันอยากจะซื้อมาสักตัวเพื่อผสมข้ามพันธุ์กับของฉัน เพื่อดูว่าสามารถปลูกผึ้งสายพันธุ์ที่แข็งแกร่งกว่าได้หรือไม่ อนิจจา ปีศาจเขียว อัจฉริยะในรุ่นของเขา เสียชีวิตตั้งแต่ยังเยาว์วัย โดยทิ้งตำนานไว้มากมายสำหรับพวกเราผู้ชื่นชอบผึ้ง”

เมื่อผู้เฒ่า Huang กล่าวถึงปีศาจเขียว ใบหน้าของเขาก็มีสีหน้าชื่นชม

Qin Niu ตระหนักได้ว่าปรมาจารย์แมลงผู้ทรงพลังทุกคนที่เขาพบดูเหมือนจะยกย่องปีศาจเขียวอย่างสูง

ไม่มีใครสนใจเกี่ยวกับการกระทำชั่วร้ายที่ปีศาจเขียวได้กระทำไป

บางทีในสายตาของผู้เชี่ยวชาญด้านแมลง การดื่มด่ำกับความอาฆาตพยาบาทเป็นนิสัยที่แท้จริงของผู้ชาย ปีศาจเขียวได้คร่าชีวิตผู้คนไปมากมาย แต่มีเหตุผลในแต่ละเหตุการณ์

ถ้าพวกเขาไม่ได้กดขี่ปีศาจเขียวจนสุดความสามารถและทำให้เขาอับอายในทุกวิถีทางที่เป็นไปได้ พวกเขาจะนำมาซึ่งการลงโทษที่ร้ายแรงถึงชีวิตเช่นนี้ได้อย่างไร?

แม้แต่การตายของปรมาจารย์สำนักเจ็ดดาวก็ไม่ยุติธรรม

เพราะเขาล้มเหลวในการจัดการสิ่งต่าง ๆ อย่างถูกต้องตั้งแต่ต้น

รัฐบาลเปิดการโจมตีแบบสายฟ้าแลบต่อปีศาจเขียวโดยไม่แสวงหาความจริง ซึ่งนำไปสู่การเสียชีวิตของน้องสาวของปีศาจเขียวทางอ้อม สิ่งนี้คล้ายกับการสัมผัสเส้นประสาทดิบของปีศาจเขียว

ทั้งสองเข้าไปในห้องโถงใหญ่ และหลังจากนั่งตามแขกและเจ้าบ้านแล้ว สาวใช้สองคนที่แต่งตัววิจิตรงดงามก็มอบชาและผลไม้ที่มีกลิ่นหอม

คนรวยรู้จักวิธีใช้ชีวิตอย่างมีความสุขจริงๆ

สาวใช้สองคนนี้ ไม่ว่าจะในแง่ของรูปร่างหรือหน้าตา เหนือกว่าสาวใช้ของ Wang Furen มาก

อย่างไรก็ตาม การจ้องมองของ Qin Niu ไม่ได้หยุดอยู่ที่พวกเขา แต่เขากลับครุ่นคิดอย่างเงียบๆ เกี่ยวกับรังของตัวต่อที่อาจารย์ใหญ่ Huang เลี้ยงดูมา

วงแหวนสีน้ำตาลเทาบนตัวต่อ ซึ่งมีความลึกต่างกัน และลวดลายที่ขาด ๆ หาย ๆ บนปีกดึงดูดความสนใจของเขา

เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

ตัวต่อเหล่านั้นน่าจะเป็น Corpse Bees มากที่สุด

ในช่วงที่อาหารขาดแคลน ตัวต่อสีเหลืองขนาดใหญ่มักจะกินซากสัตว์ที่เน่าเปื่อย

พวกเขาไม่ได้เก็บเกี่ยวน้ำผึ้ง ไม่ไวต่อกลิ่นละอองเกสรดอกไม้ แต่มีความไวต่อกลิ่นเนื้ออย่างมาก

แมลงที่ตายแล้วรวมถึงซากสัตว์ป่าและนกเป็นอาหารของพวกเขา

บ่อยครั้งที่พวกมันโจมตีรังของผึ้งหรือแมลงอื่น ๆ โดยตรงเพื่อเริ่มการปล้นและสังหาร

“ถูกต้อง พวกมันต้องเป็น Corpse Bees หากพวกมันกินซากสัตว์ธรรมดาเท่านั้น ปีกของพวกมันจะเกิดจุดได้ยาก ยิ่งกว่านั้น วงแหวนสีน้ำตาลเทาบนร่างกายของพวกเขาไม่สามารถเป็นสีนั้นได้ มีความเป็นไปได้มากที่พวกมันจะกินซากศพมนุษย์”

เมื่อคิดเช่นนี้ Qin Niu ก็ระมัดระวังอย่างมาก

เขาไม่ต้องการที่จะถูกฆ่าแล้วนำไปเลี้ยงผึ้งศพเหล่านั้น

“ท่านอาจารย์ Huang ฉันมีข้อผูกพันกับประธาน Li และไม่ควรบังคับอีกต่อไป นี่คือผึ้งปีศาจเขียวที่ฉันเพาะพันธุ์อย่างพิถีพิถัน โปรดตรวจสอบเพื่อดูว่ามันตรงตามมาตรฐานของคุณหรือไม่” เขากล่าว

เมื่อรู้สึกถึงอันตราย ฉินหนิวจึงไม่กล้าดื่มชาที่สาวใช้แสนสวยเสนอให้

เขาไม่กล้ากินขนมอบอันประณีต

ด้วยเหตุนี้ เขาไม่ลังเลเลยที่จะโกหก โดยอ้างว่าได้ทำข้อตกลงกับประธานหลี่

มันจะช่วยให้เขาออกจากบ้านก่อนเวลาได้ภายใต้ข้ออ้างที่ถูกต้องตามกฎหมาย และอาจขัดขวางอีกฝ่ายไม่ให้เก็บงำความคิดเรื่องการฆาตกรรมและการปล้นสะดม

แม้ว่าจนถึงขณะนี้ เขายังไม่รู้สึกถึงเจตนาฆ่า หรือแม้แต่ความเป็นศัตรูแม้แต่น้อยจาก Old Master Huang

แต่เขาก็ยังไม่กล้าที่จะประมาท

“แท้จริงแล้ว นี่คือผึ้งปีศาจเขียวที่ฉันตามหา มู่กวย เอาเงินหนึ่งร้อยห้าสิบตำลึงมาให้น้องชาย” นายเฒ่าหวงกล่าวด้วยความยินดีหลังจากตรวจสอบสินค้าแล้ว

เขาจับกรงด้วยผึ้งปีศาจเขียว เขาไม่สามารถหยุดตรวจสอบมันได้ และดูเหมือนน่าหลงใหลอย่างยิ่ง

ชายวัยกลางคนที่เปิดประตูให้ Qin Niu เข้ามาพร้อมกับธนบัตรเงิน

จำนวนที่แน่นอนไม่มากไม่น้อยคือหนึ่งร้อยห้าสิบตำลึง

เมื่อชายคนนั้นยื่นธนบัตรเงินให้ Qin Niu ใบหน้าของเขายังคงไม่แสดงออก

ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อ Qin Niu เข้าใกล้เขา เขาก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นแปลก ๆ เล็กน้อย

มันค่อนข้างคล้ายกับกลิ่นที่ Corpse Bees มอบให้ แต่ก็ไม่เหมือนกันนัก

หลังจากจดบันทึกสีเงินแล้ว เขาก็ลุกขึ้นยืนทันทีเพื่อลา

“อาจารย์เฒ่า Huang ฉันจะไม่รบกวนคุณอีกต่อไป ฉันขอให้คุณโชคดีในการเพาะพันธุ์ผึ้งสายพันธุ์ใหม่ที่แข็งแกร่งขึ้น และฟื้นฟูความรุ่งโรจน์ของปีศาจเขียวในอดีต ลา.”

Qin Niu แสดงความเคารพอย่างสูงต่อปรมาจารย์ Huang

เขาโค้งคำนับโดยเอามือประสานกันต่อหน้าเขา

“น้องชาย ถ้าในอนาคตคุณเจอผึ้งสายพันธุ์ที่ดีกว่านี้ อย่าลังเลที่จะมองหาฉัน ตราบใดที่ฉันพอใจ ฉันสัญญาว่าจะซื้อมันในราคาที่สูง มู่กวย ดูน้องชายออกไปสิ” หวงกล่าว

“โปรด!”

มู่กวยยื่นมือออกมาด้วยท่าทาง

Qin Niu ย้อนรอยเท้าของเขาออกไปจนสุด และไม่ถอนหายใจด้วยความโล่งอกจนกว่าเขาจะเดินจากบ้านหลังใหญ่ไปในระยะทางที่ดี

สิ่งที่เขากังวลมากที่สุดคือ Old Master Huang เปิดเผยเขี้ยวของเขา

เขาได้ตัดสินใจแล้วว่าหากเป็นเช่นนั้น เขาจะละทิ้งเงินหนึ่งร้อยห้าสิบตำลึง

หากอีกฝ่ายยังคงก้าวร้าวต่อไป เขาก็คงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องต่อสู้จนตายในการต่อสู้ที่สิ้นหวัง