ความเป็นอมตะ: การเลี้ยงราชินีมดให้ฝึกฝนโดยการเพิ่มคะแนนสถิติ - บทที่ 154

บทที่ 149 การเปิดเผยประกาศ 1

ผู้แปล: 549690339 I

โชคดีที่ทั้งนายและคนรับใช้มีการฝึกฝนในระดับหนึ่ง ซึ่งทำให้พวกเขาสามารถเดินทางได้เร็วกว่าคนทั่วไปมาก

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Qin Niu ซึ่งได้มาถึงชั้นแรกของอาณาจักรที่ได้มาแล้ว เหยียบย่ำเบา ๆ ราวกับว่าเขากำลังบิน หากเขาวิ่งด้วยความเร็วสูงสุด เขาคิดว่าเขาคงไม่ช้ากว่าม้าธรรมดามากนัก

ครั้งนี้ที่เข้ามาในเมือง เขาวางแผนจะขายแมลงเพียงตัวเดียวเท่านั้น นั่นคือผึ้งยักษ์ปีศาจเขียวที่เขาปลูกไว้

ด้วยความแข็งแกร่งที่จำกัดในปัจจุบัน การเปิดเผยแมลงพิเศษมากเกินไปในคราวเดียวสามารถดึงดูดความสนใจที่ไม่พึงประสงค์ได้อย่างง่ายดาย

เขาได้เรียนรู้หลายวิธีในการทำเงินจากเสี่ยวชิงครั้งที่แล้ว

เช่น การช่วยผู้อื่นรักษาสมุนไพรที่ป่วยของตน

หากมีโอกาสเกิดขึ้น Qin Niu ก็ไม่รังเกียจที่จะทำงานเพื่อหารายได้พิเศษ

ด้วยต้นไทรโบราณนั้น เขาสามารถเพลิดเพลินกับความเร็วในการฝึกฝนได้เร็วกว่าปกติถึงยี่สิบเท่า และแทบไม่ต้องใช้ยาอายุวัฒนะในปัจจุบัน สำหรับอาวุธนั้น ดาบสมบัติได้รับการบำรุงเบื้องต้นจากเขาและเพียงพอที่จะรับมือกับอันตรายส่วนใหญ่ได้

ในแง่ของชุดเกราะ หนังหมูราชาที่เขานำมาด้วยจะถูกสร้างเป็นชุดเกราะสองชุดซึ่งเพียงพอสำหรับการใช้งานของเขา

อย่างน้อย ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขา การซ่อนตัวอยู่ในสถานที่เช่นหมู่บ้านซวงเฟิงที่ตั้งอยู่บนภูเขา ชุดเกราะหนังหมูราชาหนึ่งชุดก็เพียงพอแล้ว

ตระกูลหยานเป็นตระกูลที่ใหญ่ที่สุดในเมืองหยกสตรีม

สำหรับตอนนี้ ความสัมพันธ์ของเขากับตระกูลหยานค่อนข้างดี ตราบใดที่เขายังคงทำตัวไม่เป็นที่รู้จัก พวกเขาก็คงจะไม่เคลื่อนไหวต่อต้านเขา

เกี่ยวกับการทำให้พี่น้อง Wang Yue และ Wang Haikun ขุ่นเคือง เขาไม่กลัวอะไรเลย

ด้วยระดับการฝึกฝนในปัจจุบันของเขา เขาสามารถบดขยี้หวังเย่ว์ได้ด้วยมือเดียว

ดังนั้น เขาแทบไม่มีข้อเรียกร้องเกี่ยวกับทรัพยากรการเพาะปลูกเลยในตอนนี้

สิ่งเดียวที่เขาต้องการซื้อในตอนนี้คือหนังสือที่เกี่ยวข้องกับการเพาะปลูก ในระหว่างการสนทนากับเสี่ยวชิง เขารู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าความรู้ในการฝึกฝนของเขานั้นตื้นเขิน เกือบจะเทียบเท่ากับความรู้ของชายผู้ไม่มีการศึกษา

นั่นจะไม่ทำอย่างแน่นอน

เขาจะต้องอ่านหนังสือให้มากขึ้นและเพิ่มคุณค่าให้ตัวเอง

นอกจากนี้เขายังวางแผนที่จะซื้อสินค้าในด้านการควบคุมแมลง การเลี้ยงสัตว์ และการปลูกพืชอีกด้วย

ถังหยานมอบกล่องหนังสือควบคุมแมลงให้เขา เพื่อที่เขาจะได้ประหยัดเงินในพื้นที่นั้น

ที่เหลือจะเป็นหนังสือเกี่ยวกับการฝึกฝนและการปลูกสัตว์ร้าย

ถ้ามีอันที่เหมาะสมเขาก็จะซื้อกลับไปบ้าง

สำหรับการฝึกฝนสัตว์ร้าย เขาวางแผนที่จะซื้อหนังสือเกี่ยวกับความรู้พื้นฐานเพียงบางเล่มเท่านั้น หนังสือดังกล่าวไม่แพง

หากเขาพบหนังสือเฉพาะเจาะจงเกี่ยวกับเต่าเชื่องและกระบือที่มีราคาสมเหตุสมผล เขาอาจพิจารณาซื้อหนังสือเหล่านั้นด้วย

หนังสือเกี่ยวกับการฝึกสัตว์ร้ายบางประเภทมักจะมีราคาแพง แต่เต็มไปด้วยความรู้เชิงปฏิบัติที่เป็นประโยชน์

เช่นเดียวกับหนังสือเกี่ยวกับการเลี้ยงผึ้งปีศาจเขียวที่เขาซื้อมาซึ่งมีข้อมูลเชิงลึกอันมีค่ามากมาย

เมื่อนายและคนรับใช้กำลังจะมาถึงเมืองเสือดำ เสี่ยวชิงมักมองไปในทิศทางเดียว ที่นั่นมีหลุมศพของปู่ของเธอ

อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นว่า Qin Niu ไม่ชะลอตัวลง เธอก็เงียบและเดินตามเขาไป

ตลอดทางมีตั๊กแตนเห็นเป็นฝูง

พวกเขาแทะทุกอย่างที่เต็มท้องอย่างบ้าคลั่ง

ตลาดนอกเมืองเสือดำเงียบกว่าปกติอย่างเห็นได้ชัด

Qin Niu สังเกตเห็นว่าผักหลายชนิดที่ชาวนาขายนั้นมีรูหนอน

“ ป้ากะหล่ำปลีนี้ราคาเท่าไหร่”

“เงินเหวินสำหรับสองคน”

“จะขายมันแพงขนาดนี้หลังจากที่มันถูกแมลงกัดเหรอ?”

Qin Niu อดไม่ได้ที่จะแสดงความคิดเห็นภายในเกี่ยวกับราคาที่ชาวนาเสนอมา

มันเพิ่มขึ้นอย่างน้อยห้าเท่า

ในอดีต Wen Money สามารถให้คุณสิบ catties

อาหารที่มีคุณค่าน้อยที่สุดคือกะหล่ำปลีและหัวไชเท้าเนื่องจากมีผลผลิตสูง มีระยะเวลาการเจริญเติบโตสั้น และต้องใช้เทคนิคการปลูกเพียงเล็กน้อย เกือบทุกครัวเรือนก็สามารถปลูกได้

“พ่อหนุ่ม อันนี้ค่อนข้างดี! มาดูกันว่ากะหล่ำปลีของคนอื่นจะเป็นอย่างไรหลังจากถูกแทะ! ถ้าชอบทานก็ซื้อเพิ่มกลับบ้านดีกว่า เพราะอีกไม่กี่วัน ราคาก็จะขึ้นอีก ตั๊กแตนเจ้าเล่ห์เหล่านั้นรุมเร้าอยู่ทุกหนทุกแห่ง ไม่สิ้นสุดเหมือนเมฆดำ และเราไม่สามารถขับไล่พวกมันออกไปได้ เราไม่สามารถปลูกพืชได้อีกต่อไป ถ้ามันเป็นแบบนี้ต่อไป ไม่ต้องพูดถึงเงินเหวินสำหรับสองแมว แม้แต่เงินหนึ่งตำลึงก็ไม่สามารถซื้อให้คุณได้”

คุณป้าสาปแช่งตั๊กแตนที่น่ารังเกียจ

“หากเป็นอย่างนั้นจริงๆ เราก็ต้องกังวล ฉันอยู่ได้โดยปราศจากกะหล่ำปลีแต่ขาดธัญพืชไม่ได้ อีกสองสามวันเราก็จะอดตาย ฉันจะดูที่อื่นราคาของคุณแพงเกินไป”

Qin Niu เดินต่อไปกับ Xiao Qing

สองข้างทางของถนนราชการมีพ่อค้าเร่ขายของมากมาย มีพ่อค้าขายฟืน ผัก ปลา เกือบทุกอย่างที่คุณคิดได้

“อวนจับปลา อวนจับปลาเนื้อละเอียด! ครึ่งเมตรสำหรับเหวินมันนี่ แค่เหวินมันนี่สักครึ่งเมตร—เครื่องมือวิเศษสำหรับกำจัดตั๊กแตน ตัวช่วยที่เป็นประโยชน์ในการปกป้องพืชผลของคุณ มาซื้อพวกมัน!”

ชายวัยกลางคนที่มีผิวสีแทนกำลังขายอวนจับปลาอย่างกระตือรือร้น

ครึ่งเมตรสำหรับ Wen Money เป็นการปล้นในเวลากลางวัน

แต่แท้จริงแล้ว สิ่งนี้สามารถกำจัดตั๊กแตนได้อย่างมีประสิทธิภาพ จึงไม่น่าแปลกใจที่ราคาของพวกมันพุ่งสูงขึ้น

“ไวน์สมุนไพร กลั่นจากสูตรลับเฉพาะของครอบครัว ซึ่งใช้ได้ผลดีกับตั๊กแตนโดยเฉพาะ เพียงโรยก็สามารถไล่ตั๊กแตนได้นานกว่าสิบสองชั่วโมง ขายในราคาเพียงสามเหวินเงินต่อแมว และถ้ามันไม่ได้ผล คุณก็ไม่ต้องจ่ายเงิน”

นั่นมันแพงกว่าด้วยซ้ำ

ครอบครัวธรรมดาๆ ทั่วไปคงไม่มีเงินจ่ายในราคา 3 เงินเหวินต่อหนึ่งสกอร์สำหรับไวน์สมุนไพรไล่แมลง

เจ้าของบ้านจะคำนวณอย่างรอบคอบและไม่น่าจะซื้อจำนวนมาก

มากที่สุด พวกเขาจะซื้อบางส่วนเพื่อปกป้องพืชผล ดอกไม้ และสมุนไพรที่สำคัญของพวกเขา

ปัญหาคือพืชและสมุนไพรที่มีคุณค่าหลายชนิดมีความละเอียดอ่อนเป็นพิเศษ หากฉีดด้วยไวน์สมุนไพรไล่แมลง แมลงอาจถูกยับยั้งได้ แต่พืชก็มักจะเหี่ยวเฉาอย่างรวดเร็ว

ขณะที่พวกเขาเดิน Qin Niu สังเกตอย่างเงียบ ๆ ว่าราคาสินค้าโดยทั่วไปเพิ่มขึ้น

โดยเฉพาะผัก อวนจับปลา ไวน์สมุนไพรไล่แมลง และไม้ตีปลา ซึ่งราคาพุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว

ตอนนี้กลุ่มเสือดำระดับสูงต้องตกอยู่ภายใต้แรงกดดันมหาศาล

หากไม่สามารถหยุดโรคระบาดตั๊กแตนได้และประชาชนทั่วไปถูกทำลายล้าง แก๊งเสือดำที่จะสูญเสียรากฐานของพวกเขาก็จะต้องถึงวาระเช่นกัน

คนก็เหมือนน้ำ และเจ้าหน้าที่ก็เหมือนเรือ

หากไม่มีน้ำ แก๊งเสือดำก็เหมือนกับการดึงฟืนออกมาจากใต้หม้อน้ำ และพวกมันก็สลายไปในเวลาไม่นาน

เงินเดือนข้าราชการและทหารมาจากไหน?

พวกเขาทั้งหมดมาจากการยกย่องของผู้คนภายใต้การควบคุมของแก๊งพยัคฆ์ดำ

ถ้าไม่มีประชาชนจะเก็บภาษีที่ไหน?

หัวหน้าแก๊งเสือดำคงจะต้องทำนาเองเพื่อหาอะไรกิน

Qin Niu ไม่รีบร้อนที่จะเข้าไปในเมือง

ครั้งนี้ที่มาถึงเมืองเสือดำ ไม่ว่าจะเป็นสถานะหรือความแข็งแกร่ง ทั้งคู่แตกต่างไปจากเมื่อก่อนอย่างเห็นได้ชัด เขายังสงบและสงบมากขึ้นอีกด้วย

การเปลี่ยนแปลงความคิดของคนๆ หนึ่งช่างมหัศจรรย์จริงๆ

เมืองยังคงเหมือนเดิม และผู้คนก็เหมือนเดิม แต่เขาไม่รู้สึกถึงความกังวลใจและความขี้ขลาดที่เขามีในครั้งแรกที่เข้ามาในเมืองอีกต่อไป

การฝึกฝนในระดับแรกของอาณาจักรที่ได้มานั้นไม่ถือว่าสูงนัก แต่ก็เพียงพอแล้วสำหรับเขาที่จะเผชิญหน้ากับทหารเกราะดำผู้ยิ่งใหญ่ด้วยจิตใจที่สงบและไม่ถูกรบกวน

เพราะหากเกิดการต่อสู้แบบตัวต่อตัวอย่างแท้จริง ตอนนี้เขามีพลังที่จะสังหารทหารเกราะดำธรรมดาได้

ชุดเกราะสีดำร้อยแบ่งเบาบนร่างของทหารชุดเกราะดำนั้นอ่อนแอราวกับกระดาษที่อยู่ตรงหน้าใบมีดหมึกของเขา

เขามองไปยังกำแพงเมืองหนาทึบด้านหลังกองทัพเกราะดำซึ่งมีป้ายประกาศมากมาย

ผู้ที่มีตราประทับอย่างเป็นทางการสีแดงเป็นของประกาศอย่างเป็นทางการ

ส่วนใหญ่เป็นประกาศรางวัลสำหรับการจับอาชญากรที่ต้องการตัว

ภายในอาณาเขตของแก๊งเสือดำ มีประชากรมากกว่าหนึ่งล้านคน และมีเหตุการณ์ฆาตกรรมหรือการทะเลาะวิวาทถึงตายเกิดขึ้นเป็นครั้งคราว

นอกจากนี้ยังมีโจรที่น่าเกรงขามบางคนซึ่งอาจขโมยเงินจากการแลกเปลี่ยนเงินหรือเงินจากคลังของทางการเพื่อเงินเงิน

คนเหล่านี้ถ้าจับไม่ได้ก็อาจหนีไปไกลๆ หรือไปซ่อนตัวในชนบทและสถานที่เช่นนั้นได้

การจับพวกมันไม่ใช่เรื่องง่าย

ด้วยเหตุนี้ จำนวนประกาศอย่างเป็นทางการบนกำแพงเมืองจึงเพิ่มขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป

นอกจากประกาศของรัฐบาลแล้ว ยังมีประกาศส่วนตัวอีกด้วย

พวกมันอัดแน่นและมีจำนวนมากมายมาก

ผู้ซึ่งมีสถานะจะโพสต์ประกาศส่วนตัวของตนในบริเวณเดียวกับที่ประกาศอย่างเป็นทางการนั้นมีทั้งผู้มั่งคั่งหรือผู้สูงศักดิ์

มิฉะนั้น การฉีกประกาศของคุณจะทำให้คุณกังวลน้อยที่สุด คุณอาจถูกกล่าวหาโดยตรงในข้อหาหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ ถูกจับกุมและจำคุก นั่นก็เป็นไปได้เช่นกัน

“เสี่ยวชิง ดูสิว่ามีประกาศใด ๆ ที่เสนอรางวัลสำหรับการฟื้นฟูสมุนไพรอันล้ำค่าหรือไม่!”

Qin Niu เรียกเสี่ยวชิงเพื่อช่วยเขาค้นหา

โดยไม่คาดคิดว่ามีอันหนึ่งจริงๆ

หลังจากพยายามอยู่ระยะหนึ่ง เขาก็พบสิ่งหนึ่ง

“ฉันมีสมุนไพรอายุกว่าร้อยปีซึ่งเพิ่งมีอาการป่วยลึกลับ ทำให้ใบเหี่ยวเฉาและมีจุดดำปรากฏบนก้าน หลังจากลองมาหลายวิธีแต่ไม่ได้ผล ฉันกำลังมองหาผู้เชี่ยวชาญพื้นบ้านเพื่อช่วยรักษาสมุนไพรอันมีค่าของฉัน หากสามารถฟื้นคืนชีพได้ จะมีการมอบรางวัลมหาศาลอย่างน้อยสิบเหรียญทอง ที่อยู่: 17 Longwang Alley ทางตะวันตกของเมือง โพสโดย Wang Sheng ด้วยความเคารพ”

เมื่อมองแวบแรก เนื้อหาของประกาศนี้ก็ทำให้ดีอกดีใจ

รางวัลคืออย่างน้อยสิบเหรียญทอง

ทองคำหนึ่งชิ้นเทียบเท่ากับเงินสิบตำลึง ดังนั้นทองคำสิบทองจึงหมายถึงเงินหนึ่งร้อยตำลึง

นี่เป็นเงินจำนวนไม่น้อย

อย่างไรก็ตาม หลังจากอ่านแล้ว Qin Niu ก็ดูค่อนข้างลังเล

“ท่านอาจารย์ ประกาศนี้ไม่ดีนักหรือ? ทำไมไม่ถอดมันลงล่ะ?”

เสี่ยวชิงถามด้วยความงุนงง

“มีจุดที่ไร้เหตุผลอยู่บ้าง และฉันก็กังวลว่าจะตกหลุมพราง”

เทคนิคสปริงนิรันดร์ของ Qin Niu มีพลังอย่างมาก และการรักษาสมุนไพรทั่วไปก็ไม่มีปัญหาเลย

ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้เขาได้ฝึกฝนจนถึงระดับแรกของอาณาจักรที่ได้มาซึ่งมีพลังที่ลึกซึ้งมาก การบ่มสมุนไพรควรเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขา

กุญแจสำคัญคือสามารถรับรางวัลได้หลังจากฟื้นคืนสมุนไพรแล้วหรือไม่

“สมุนไพรอายุร้อยปีหากมีคุณค่าอาจมีมูลค่าประมาณเงินสิบตำลึง และนั่นก็คือถ้าเป็นสมุนไพรคุณภาพสูงเช่นโสมหรือเห็ดหลินจือ ลองคิดดู หลังจากรักษาสมุนไพรอายุร้อยปีแล้ว รางวัลขั้นต่ำคือเงินหนึ่งร้อยตำลึง มีสมุนไพรแบบนี้ในโลกนี้ไหม”

Qin Niu กำลังวิเคราะห์ส่วนที่ไม่ลงตัวของการแจ้งเตือนสำหรับเธอ

เขาไม่ใช่ปลาอย่างแน่นอน

ปลามองเห็นเหยื่อแต่ไม่เห็นเบ็ด แต่เขาก็ระมัดระวังและระมัดระวังในทุกย่างก้าว ไม่เคยสูญเสียสติปัญญาไปกับผลประโยชน์อันมากมาย

“นั่นดูเหมือนจะสมเหตุสมผล อย่างไรก็ตาม หากสมุนไพรนั้นหายากมาก มันก็อาจมีค่ามากกว่าหนึ่งร้อยตำลึงจริงๆ โสมและเห็ดหลินจือถือได้ว่าเป็นสมุนไพรคุณภาพสูงธรรมดาเท่านั้น มีบางอย่างที่สามารถส่งเสริมการฝึกฝนได้อย่างมาก หรือช่วยให้สัตว์เลี้ยงสัตว์ก้าวหน้า หรือแม้แต่สมุนไพรที่สามารถสร้างผลไม้หรือใบไม้พิเศษได้อย่างต่อเนื่อง ทั้งหมดนี้อาจมีมูลค่ามากกว่าหนึ่งร้อยตำลึงเงิน”

เสี่ยวฉี เธอคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วเสนอความคิดเห็นของเธอ

“ถ้าอย่างนั้น ดูที่อยู่นี้สิ ทางตะวันตกของเมืองเป็นที่อยู่ของคนยากจน แม้ว่าฉันจะไม่คุ้นเคยกับ Longwang Alley แต่ก็ไม่น่าเป็นไปได้ที่จะมีผู้มั่งคั่งหรือมีผู้สูงศักดิ์อาศัยอยู่ที่นั่น ใครก็ตามที่สามารถจ่ายเงินหนึ่งร้อยตำลึงเป็นรางวัลได้คงจะย้ายไปยังกลุ่มผู้มั่งคั่งทางตะวันออกของเมืองเมื่อนานมาแล้ว”

Qin Niu ยกประเด็นที่สองที่น่าสงสัย

ทิศตะวันออกเป็นสัญลักษณ์ของขุนนางมาโดยตลอด และตั้งแต่สมัยโบราณก็มีคำพูดที่ว่า “ฉีมงคลมาจากทิศตะวันออก”

แม้จะมีที่อยู่อาศัยธรรมดา แต่เจ้าของก็อาศัยอยู่ทางฝั่งตะวันออกและแขกหรือคนรับใช้ก็ครอบครองห้องตะวันตก

สิ่งนี้เกือบจะเหมือนกันในเมืองเสือดำ

ผู้มีอำนาจหรือสถานะใดๆ ในเมือง หรือพ่อค้าผู้มั่งคั่ง จะหาทางซื้อบ้านทางทิศตะวันออก เบียดเสียดกันในแวดวงผู้มีสิทธิพิเศษ

“แล้วฉันจะไปสอบถามทีหลังล่ะ? หากมีปัญหาเราจะหางานอื่นแล้ว”

เสี่ยวชิงอาศัยอยู่ในเมืองนี้มาหลายปีแล้ว แม้ว่าเธอจะอายุยังน้อย แต่เธอก็มีทักษะการเอาชีวิตรอดที่แข็งแกร่ง

เธอคุ้นเคยกับสถานการณ์ภายในเมืองเสือดำ

“ไม่เป็นไร”

Qin Niu ค้นหาไปรอบๆ และพบประกาศมากกว่าหนึ่งโหลที่ขอความช่วยเหลือในการรักษาสมุนไพรและดอกไม้ มันเป็นประกาศที่ให้รางวัลสูงสุด

คนอื่นๆ เสนอเพียงไม่กี่เหรียญหรือเงินหนึ่งถึงสองตำลึงเท่านั้น

เขาพบว่าพวกมันไม่มีนัยสำคัญและไม่น่าดึงดูดเกินไป

เขาจะไม่ถูกรบกวนเว้นแต่เขาจะได้รับอย่างน้อยสิบตำลึงจากความพยายามครั้งเดียว

ยิ่งมีคนรู้เกี่ยวกับความสามารถพิเศษนี้น้อยเท่าไรก็ยิ่งดีเท่านั้น

ไม่ใช่ว่าจะมีอันตรายใหญ่หลวงหากผู้คนรู้เกี่ยวกับความสามารถพิเศษของเขา เขาแค่ไม่ต้องการปัญหา วันนี้คนหนึ่งจะหาเขามารักษาสมุนไพร พรุ่งนี้อีกคนจะมาเคาะ

มันจะน่ารำคาญจนทนไม่ได้เมื่อเวลาผ่านไป

การปฏิเสธจะทำให้ผู้คนขุ่นเคืองได้ง่าย

ถ้าเขาตกลง มันจะรบกวนการฝึกฝนของเขา

และถ้าเขาเจอคนไร้เหตุผล พวกเขาอาจถึงขั้นบังคับให้เขาอยู่ที่บ้านของพวกเขาด้วยซ้ำ

ดังนั้น มันจะดีกว่าสำหรับคนจำนวนน้อยที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ที่จะรู้เกี่ยวกับความสามารถพิเศษนี้

เขาลบการแจ้งเตือนที่ไร้เหตุผลออกและมุ่งหน้าไปยังเมืองพร้อมกับเสี่ยวชิง

“หยุด เข้าคิวเพื่อชำระค่าเข้าชม ถนนสายนี้ไม่ให้คุณใช้อย่างอิสระ”

แก๊งคนขี้เกียจขวางทางพวกเขา และตะโกนด้วยเสียงเย็นชา

Qin Niu ไม่ต้องเสียคำพูดและเพียงแสดงตราเอวของเขา