ทุกอย่างมันง่ายเกินไปหลังจากที่ฉันเพิ่มพรสวรรค์ของฉันจนสูงสุดแล้ว - บทที่ 58

บทที่ 58: หลี่เยว่หมิงผู้มีความคิดลึกซึ้ง! 1

ผู้แปล: 549690339

เขาสัมผัสได้ถึงความระมัดระวังของหลี่เยว่หมิง

Ma Baifan ยิ้มอย่างเชื่องช้า

เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงเปิดปากบ่น “ท่านท่านไม่ทราบเรื่องนี้ กลุ่มภราดรกำปั้นเหล็กเป็นเนื้องอกเนื้อร้ายในหมู่เนื้องอกเนื้อร้ายในเมืองท่าของเรา ไม่เป็นไรถ้าพวกเขารังแกชายและหญิง เผา ฆ่า และปล้นสะดม พวกเขามักจะลักพาตัวและขายเด็กในเมือง…’

“พลเมืองในเมืองท่าของเราทุกคนหวังว่าพวกเขาจะถลกหนังพวกเขาทั้งเป็นและจุดโคมลอย!”

“น่าเสียดายที่ฉัน ผู้ครองเมืองเกิดมาเพื่อศึกษา ฉันไม่มีนักศิลปะการต่อสู้ที่แข็งแกร่งเช่นคุณอยู่ใต้ฉัน ฉันก็ทำอะไรไม่ถูกกับพวกเขาเช่นกัน…”

รับฟังข้อร้องเรียนของเขา

หลี่เยว่หมิงยิ้ม

อย่างชัดเจน.

ก่อนที่จะทราบจุดประสงค์ของผู้ชายคนนี้ Li Yueming จะไม่เปิดเผยข้อมูลเพิ่มเติมใด ๆ

เมื่อเห็นว่าเขาไม่สะทกสะท้าน

ในที่สุดหม่าใบฟานก็เลิกสุภาพและเปลี่ยนเป็นอาหารจานหลักแทน

เขาปรบมือ

ในวินาทีถัดมา

ทันใดนั้นประตูก็ปรากฏขึ้นด้านหลังคนรับใช้สองคนพร้อมจาน

จานนี้ยาวและกว้างประมาณ 60 เซนติเมตร สิ่งของที่วางอยู่ในนั้นถูกคลุมด้วยผ้าสีเทา

จากโครงร่างที่พร่ามัว

เขาไม่สามารถระบุได้ว่ามันคืออะไร

Li Yueming และ Wang Ermazi มองดูด้วยความสับสน

คนรับใช้ค่อยๆ ถอดผ้าออกจากจาน

ทันที

แสงสีเงินเบ่งบาน

มีแท่งเงินคุณภาพสูงมากกว่าสิบแท่งอยู่ใต้ผ้า!

ก่อนที่ทั้งสองจะฟื้นคืนสติได้

คนรับใช้อีกคนเดินมาพร้อมกับจานอีกใบ

เขาเปิดผ้าแล้วดู

แสงสีทองส่องประกาย

แผ่นที่สองมีทองคำแวววาวมากกว่าสิบแท่งจริงๆ!

ทรัพย์สมบัติมหาศาลขนาดนั้น

แม้แต่ Wang Ermazi ซึ่งเป็นนักศิลปะการต่อสู้ก็ยังอดไม่ได้ที่จะหายใจเร็วขึ้น

เราต้องรู้ว่าขณะนี้เป็นช่วงเวลาที่วุ่นวาย

ธนบัตรที่ออกโดยราชสำนัก Great Xia Imperial ได้ถูกลดทอนให้เป็นกระดาษชำระที่ไร้ค่ามานานแล้ว

เหรียญทองแดงในสถานที่ต่าง ๆ มีการปลอมปนอย่างรุนแรงเนื่องจากการขาดแคลนส่อเสียดตลอดทั้งปี

กำลังซื้อของพวกเขาก็ธรรมดามากเช่นกัน

มีเพียงแท่งเงินจริงและทองคำแท่งที่อยู่ตรงหน้าเขาเท่านั้นที่เป็นสกุลเงินที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก!

ทองคำแท่งหนึ่งโหลและแท่งเงินหนึ่งโหล

แม้แต่ปรมาจารย์การต่อสู้ที่ประสบความสำเร็จ นี่เป็นความมั่งคั่งจำนวนมาก!

ดังนั้นเขาจึงไม่มีทางเลือก

แม้แต่ Wang Ermazi ซึ่งอยู่ในรถม้าก็ยังตาบอดเพราะธนบัตรที่สดใส

เขามองดูเจ้าครอกเกอร์สีเหลืองตัวน้อยอันเป็นที่รักของเขาที่กำลังถอยห่างออกไปเรื่อยๆ

ใบหน้าของหม่าไป่ฟานเผยสีหน้าเจ็บปวด

อย่างไรก็ตามเขาปกปิดการแสดงออกนี้ได้เป็นอย่างดีและไม่ได้แสดงออกมาอย่างชัดเจน

หลังจากที่หลี่เยว่หมิงยืนยันจำนวนทองคำแท่ง

หม่าไป่ฟานอดทนต่อความเจ็บปวดและโบกมือ

คนรับใช้สองสามคนวางทองคำแท่งไว้ข้างหน้าพวกเขา “นี่เป็นของขวัญเล็กๆ น้อยๆ จากเมืองท่าของเรา โปรดอย่าปฏิบัติต่อฉันในฐานะคนนอก!”

เขามองดูทองและเงินที่อยู่ตรงหน้าเขา

ใบหน้าของ Wang Ermazi แข็งทื่อ

เขาหันกลับไปโดยไม่รู้ตัวและมองไปที่หลี่เยว่หมิง

เขาไม่กล้าใช้เงินจำนวนมากเช่นนี้เพื่อตัวเขาเอง

หลี่เยว่หมิงเงียบไปสักพัก

ดวงตาที่ไม่แยแสของเขาจ้องมองไปที่ Ma Baifan เป็นเวลานาน

ในท้ายที่สุด เขาก็ยิ้มและพูดว่า “ในกรณีนั้น ขอบคุณสำหรับความตั้งใจที่ดีของท่าน ท่านเจ้าเมือง!””

เมื่อได้ยินข้อตกลงของเขา

Wang Ermazi รีบเก็บสมบัติหนักสองกล่องออกไป

ใบหน้าของมาใบฟานกระตุกอีกครั้ง

หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ฝืนยิ้มแล้วพูดว่า “”ท่านนักรบ เพื่อเป็นการขอบคุณสำหรับการมีส่วนร่วมในเมืองท่าของเรา ทำไมคุณไม่อยู่ร่วมงานเลี้ยงเฉลิมฉลองก่อนออกเดินทางล่ะ? อย่างที่คุณเห็นในตอนเช้ามีคนเดินถนนจำนวนมากบนท่อระหว่างท่าเรือและท่าเรือชิงตู การออกไปตอนกลางคืนไม่ใช่เรื่องใหญ่!”

หลี่เยว่หมิงเหลือบมองขอบฟ้าที่กำลังลอยขึ้นมาแล้วส่ายหัว” “พูดตามตรง ตอนนี้ฉันมีเรื่องสำคัญที่ต้องทำ ดังนั้นฉันจึงอยู่ได้นานไม่ได้! ทำไมฉันไม่กลับมาคุยกับคุณหลังจากที่ฉันทำธุระที่เสร็จแล้ว

ท่าเรือชิงตู?”

หม่าไป่ฟานคิดอยู่ครู่หนึ่งและไม่ยืนกราน แต่เขาหันกลับมาและโบกมือแทน”

ภายใต้สายตาที่จับตามองของ Li Yueming และ Wang Ermazi

ทหารสองสามนายนำกระดาษสีเหลืองแผ่นหนามา

หม่าไป่ฟานหยิบปากกาและกระดาษแล้วเขียนเอกสารพิธีการศุลกากร

ประทับตราอย่างเป็นทางการในตอนท้าย

หลังจากที่หมึกแห้ง เขาก็ยื่นให้หลี่เยว่หมิงและพูดว่า “ในเมื่อคุณมีเรื่องสำคัญที่ต้องจัดการ ฉันจะไม่รบกวนคุณอีกต่อไป! นี่คือเอกสารพิธีการศุลกากร ด้วยเอกสารนี้ คุณสามารถเข้าสู่ท่าเรือชิงตูได้โดยไม่ต้องรอคิว หากคุณมีความต้องการใด ๆ คุณสามารถรายงานต่อเจ้าหน้าที่ของท่าเรือชิงตูได้เช่นกัน!”

หลี่เยว่หมิงยิ้ม หยิบเอกสารแล้วพูดอย่างสุภาพ””ท่าน ท่านเป็นเจ้าหน้าที่ที่ดีจริงๆ และอุทิศตนเพื่อประชาชน ฉันเชื่อว่าเมื่อมีคุณอยู่รอบๆ ชีวิตของผู้คนในเมือง Ligang จะเจริญรุ่งเรืองมากขึ้นเรื่อยๆ อย่างแน่นอน!”

เจ้าเมืองก็ยิ้มเช่นกัน

หลังจากที่เขารับเอกสารแล้ว เขาก็พูดต่อว่า “รับเอกสารนี้แล้วพูดชื่อของฉันเมื่อคุณเข้าสู่ท่าเรือชิงตู!”

Li Yueming พยักหน้าซ้ำ ๆ ตามธรรมชาติและรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาไม่เคยหยุดนิ่ง

ภายใต้การอำลาอย่างอบอุ่นของมาใบฟาน

ในที่สุดทั้งสามก็ออกจากท่าเรือ

เมื่อมองดูกำแพงเมืองที่สูงและมั่นคงด้านหลังเขา เขาสามารถเห็นว่ากำแพงเมืองเหล่านั้นเคลื่อนตัวออกไปไกลขึ้นเรื่อยๆ

“เจ้าเมืองหม่าใจกว้างขนาดนั้นเลยเหรอ?” Wang Ermazi เกาหัวของเขา เธอให้เงินและเอกสารแก่เขา…ฉันเขินอายมาก!” “คุณคิดอย่างไร?” หลี่เยว่หมิงถามด้วยรอยยิ้มจางๆ”

Wang Ermazi ครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง

ในที่สุดเขาก็ส่ายหัว

หลี่เยว่หมิงรู้สึกขบขันและส่ายหัว” “ถ้าผู้ชายคนนี้เป็นเจ้าหน้าที่ที่ดีจริง ๆ ตอนนี้หัวของเขาคงถูกแขวนไว้บนกำแพงเมืองแล้ว!”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้

วัง Ermazi ไม่เข้าใจในตอนแรก

หลังจากครุ่นคิดอยู่สักพัก

“โอ้ ผู้ชายคนนี้จะเป็นเจ้าหน้าที่ที่ดีได้อย่างไร” เขาคงมีเจตนาไม่ดีที่จะให้อะไรมากมายแก่เรา!”

แม้ว่าเมืองยังอยู่ภายใต้การควบคุมของรัฐบาลในนาม แต่ก็ยังอยู่ภายใต้การควบคุมของรัฐบาล

แต่ในความเป็นจริงแล้ว รัฐบาลได้หยุดดำรงอยู่ไปนานแล้ว

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ Ma Baifan กลายเป็นเจ้าเมืองของเมือง

เขาจะสะอาดใต้ก้นได้อย่างไร?

เช่นเดียวกับที่หลี่เยว่หมิงพูด

ถ้าก้นของมาใบฟานสะอาดจริงๆ

หากเป็นเช่นนั้น หัวของเขาคงจะถูกแขวนไว้บนกำแพงเมืองไม่นานหลังจากที่เขาออกจากเมืองท่า

หลี่เยว่หมิงไม่ได้พูดอะไร

ไม่ว่าความตั้งใจของ Ma Baifan จะเป็นอย่างไร เขาก็ได้รับทองไปแล้ว

เขาเป็นคนให้เงิน

ใครจะไม่ชอบมัน?

ส่วนที่เหลือใครจะสนใจ?

อย่างไรก็ตาม มันเป็นไปไม่ได้ที่จะวางแผนต่อต้านเขาโดยที่เขาไม่รู้!

หลี่เยว่หมิงหยิบเอกสารพิธีการศุลกากรออกมาจากกระเป๋าของเขา

หลังจากตรวจดูอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็เก็บมันกลับเข้าไปในกระเป๋าของเขา

หากไม่มีอะไรไม่คาดฝันเกิดขึ้น

ตราบใดที่เขากล้าเข้าไปในท่าเรือชิงตูพร้อมเอกสารนี้

ภายในไม่กี่นาที สมาชิกของกลุ่มภราดรกำปั้นเหล็กก็จะมาเคาะประตูบ้านของพวกเขา

ตามขั้นตอนการหักเงินตามปกติ

หลังจากที่กลุ่มภราดรกำปั้นเหล็กพบพวกเขาและสังหารพวกเขาทั้งหมด

ทองคำแท่งและเงินชุดนี้ตกไปอยู่ในมือของกลุ่มภราดรกำปั้นเหล็กโดยธรรมชาติ

ด้วยวิธีนี้.

ผู้ครองเมืองหม่าพยายามรักษาชีวิตของเขาเองผ่านปฏิบัติการนี้

สิ่งเดียวที่เขาสูญเสียไปคือเงินที่เขาขูดมาจากมือของประชาชนหลังจากเป็นข้าราชการมาหลายปี

มีเพียงหลี่เยว่หมิงเท่านั้นที่กลายเป็นคนผิดอย่างสิ้นเชิง

เขาไม่เพียงแต่ช่วยหม่าไป่ฟานขนส่งเกวียนทองคำและเงินฟรีเท่านั้น แต่เขายังโยนตัวเองเข้าไปในตาข่ายและมุ่งหน้าไปยังกลุ่มภราดรกำปั้นเหล็กเพื่อระบายความโกรธของพวกเขา

ต้องบอกว่าวิธีการของเขายอดเยี่ยมมาก!

แม้แต่หลี่เยว่หมิงก็ต้องไตร่ตรองเรื่องนี้ก่อนที่เขาจะสามารถเข้าใจรายละเอียดทั้งหมดได้

ดังนั้นโลกนี้จึงมืดมนจริงๆ!

ภายนอก เจ้าเมืองและแก๊งค์เป็นศัตรูกัน แต่ในความเป็นจริงแล้ว พวกเขามีความเข้าใจกันโดยปริยาย

สิ่งที่เรียกว่าความยุติธรรมและความยุติธรรมเป็นเรื่องตลกที่สมบูรณ์ในโลกที่ทุจริตและเหี่ยวเฉาเช่นนี้

ดังนั้น…

นักศิลปะการต่อสู้จะสามารถก้าวข้ามมันได้หรือไม่?

เขามองดูกองสมบัติทองและเงินในรถม้าของเขา

หลี่เยว่หมิงตกอยู่ในความคิดอันลึกซึ้ง