ทุกคนคือพระเจ้า: พรสวรรค์ของฉันแข็งแกร่งเกินไปหน่อย - บทที่ 95

บทที่ 95: บทที่ 95: โมเมนตัมเหมือนไม้ไผ่หัก 1

ผู้แปล: 549690339

บนสะพานโค้งหินขนาดใหญ่โบราณในสนามรบ เสียงกรีดร้องอันดุเดือดดังก้องไปทั่วอากาศในขณะที่การต่อสู้ครั้งใหญ่เพื่อชิงสะพานกำลังดำเนินอยู่

“กัปตันของเราทั้งสอง กองทหารราบหนักสามหน่วยที่ทำหน้าที่เป็นกองหน้า ถูกกวาดล้างอีกแล้ว! ผู้นำฝูงบินทั้งสามเสียชีวิตในสนามรบ!”

บนสะพานซึ่งมีความกว้างมากกว่า 20 เมตร มีผู้ส่งสารสวมชุดเกราะลายสีน้ำเงินเดินโซเซอยู่ข้างหน้าผู้บัญชาการวัยกลางคนสองคนที่มีหนวดเครา และรายงานเสียงดัง

“ให้ตายเถอะ ไวเคานต์เฮคเตอร์ โอลเซ่น กองทหารของเราทั้งสองได้รับความทุกข์ทรมานมากเกินไป ฉันคิดว่าเราควรถอนตัวก่อน”

ผู้บังคับบัญชาที่มีหนวดเครายาวคนหนึ่งเช็ดเลือดบนใบหน้าของเขา ดูค่อนข้างเขินอาย

“อ่า บารอนเรดรูทพูดถูก เราไม่มีทางเลือกนอกจากต้องทำเช่นนั้น การทำลายล้างของนักแม่นปืนหน้าไม้ศัตรูนั้นทรงพลังเป็นพิเศษ และผู้บังคับการของพวกเขาคือนักแม่นปืนระดับ 3 สองคนที่ไม่เคยพลาด!’

ผู้บัญชาการอีกคนที่มีเคราสั้นซึ่งได้รับบาดเจ็บที่ไหล่ซ้ายของเขาถ่มน้ำลายออกมา “แม้ว่าเราจะอยู่ในระดับเดียวกับมหาอำนาจระดับ 3 เราก็กลัวว่าเราจะตายทันทีหากเราโดนสองคนนั้น ผู้คนในเวลาเดียวกัน!”

“แจ้งเตือนทุกคนให้ถอย!” หลังจากนั้นทันที ผู้บัญชาการกองทัพเซนต์ไนท์ทั้งสองคนก็ออกคำสั่งไปยังผู้ส่งสารของพวกเขา

“ครับท่าน!” ผู้ส่งสารหนุ่มแทบจะยืนตัวตรงเมื่อลูกธนูยิงผ่านหมวกของเขา เจาะศีรษะของเขา และตอกตะปูเขาไปที่ราวสะพานที่อยู่ใกล้เคียง เลือดกระเซ็นไปทั่ว

ดังนั้น ผู้บัญชาการทั้งสองจึงถอยกลับไปอย่างปลอดภัยพร้อมกับกองกำลังที่เหลืออยู่

ไม่ไกลนัก ฝุ่นก็ค่อยๆ ลอยขึ้นมา กระจายไปทั่ว ไม่นานนัก กองกำลังใหม่ก็ปรากฏตัวต่อหน้าผู้บังคับบัญชาทั้งสอง

“นั่นคือบารอนเยสเต”

เมื่อเห็นผู้มาใหม่ ผู้บัญชาการทั้งสองก็เดินไปข้างหน้าเพื่อทักทายพวกเขา

“ไวเคานต์เฮคเตอร์ โอลเซ่น บารอนเรดรูท คุณทั้งคู่ทำงานหนักมามากแล้ว” บารอน

เยสเตโค้งคำนับอย่างสุภาพต่อผู้มีอำนาจชั้นสูงระดับ 3 ที่มีชื่อเสียงสองคนของอาณาจักรเซนต์ไนท์และกล่าวว่า “นับจากนี้เป็นต้นไป ปล่อยให้การต่อสู้ปิดล้อมสะพานเป็นหน้าที่ของกองทหารของฉัน

พวกเจ้าทั้งสองพักเถอะ ข้าจะออกจากกลุ่มนักบวชไปช่วยทหารของเจ้าฟื้นพลังโดยเร็วที่สุด”

หลังจากจบคำพูด บารอนเยสเตก็นำคนของเขาไปทางสะพานอย่างมั่นใจโดยไม่หันกลับมามอง

“รอ! คู่ต่อสู้นั้นดุร้ายอย่างยิ่ง จะดีกว่าถ้ากองทหารทั้งสามของเราร่วมมือกัน…”

ก่อนที่ผู้บัญชาการเคราสั้นจะพูดจบ บารอนเยสเตก็หายตัวไปจากสายตาแล้ว

ผู้บัญชาการที่มีหนวดเคราสั้นส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้กล่าวว่า “เฮ้อ คนหนุ่มสาวทุกวันนี้มักจะหยิ่งผยองอยู่เสมอ แม้ว่าพวกเขาต้องการได้รับเครดิต พวกเขาควรรู้ขีดจำกัดของตัวเองใช่ไหม”

“คุณพูดถูก นายอำเภอ กองทหารอันแข็งแกร่งของเขาจะทำอะไรได้ ในเมื่อแม้แต่กองทหารของเราทั้งสองก็ไม่สามารถโค่นสะพานลงได้”

ในอีกด้านหนึ่ง ผู้บังคับบัญชาที่มีหนวดยาวยาวหัวเราะเยาะ “ฮิฮิ อีกไม่นานเด็กคนนั้นก็จะร้องหาพวกเรา ลุง เพื่อขอความช่วยเหลือ”

หลังจากจบคำพูดแล้ว ผู้บัญชาการทั้งสองก็หัวเราะออกมา

ขณะที่พวกเขากำลังแอบมองด้วยความยินดี ลูกเสือที่สวมเกราะบางๆ หลายคนก็ควบม้าเข้ามาจากทิศทางของสะพาน

หน่วยสอดแนมชั้นนำลงจากหลังม้าและวิ่งไปหาผู้บังคับบัญชาทั้งสอง โดยรายงานว่า “กัปตัน กองทหารต่อสู้เวทมนตร์ผสมของบารอนเยสเต ยึดสะพานได้สำเร็จและสังหารผู้บังคับการระดับ 3 ของศัตรูสองคนได้!”

“อะไร?!”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ผู้บัญชาการที่มีหนวดเครายาวซึ่งกำลังดื่มจากถุงน้ำหนัง พ่นน้ำออกจนหมดและไออย่างรุนแรง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ

ทันใดนั้น เขาและผู้บังคับบัญชาหนวดสั้นที่ตกตะลึงไม่แพ้กันก็เริ่มจ้องมองกันด้วยความตกใจ….

ด้วยความช่วยเหลือของ Leo Ray กองพันนักรบเวทมนตร์ผสมที่นำโดย Baron Yeste และอัศวินหญิง Kara ก็พุ่งไปข้างหน้าราวกับไม้ไผ่ที่หักอย่างไม่มีใครหยุดยั้งได้

ดังที่ลีโอได้ทำนายไว้ในตอนแรก ความสมดุลอันละเอียดอ่อนระหว่างกองทัพทั้งสองที่ได้รับการดูแลมาโดยตลอดก็ค่อยๆ ถูกทำลายลงด้วยการแทรกแซงอันแข็งแกร่งจากฝ่ายของพวกเขา

ในสนามรบอันกว้างใหญ่ ความสมดุลแห่งชัยชนะเริ่มค่อย ๆ โน้มตัวไปทางกองทัพกลางคืนเซนต์ที่ตอบโต้

แท้จริงแล้วมันเหมือนกับคำพูดโบราณที่ว่า “ด้ายเส้นเดียวขยับทั้งร่างกายได้”

ที่ไหนสักแห่งในสนามรบในค่ายหลักของ Coldflame Army คือเต็นท์กลางของทหาร

รอบเต็นท์บัญชาการขนาดใหญ่นี้มีเต็นท์สีดำธรรมดามากกว่าสิบหลัง

ภายในเต็นท์สีดำแต่ละหลัง มีกลุ่มนักเวทย์นั่งอยู่ ปิดตาของพวกเขาขณะที่พวกเขามุ่งความสนใจไปที่การส่งพลังเวทย์มนตร์อย่างต่อเนื่องให้กับคริสตัลเวทย์มนตร์ที่ลอยอยู่กลางอากาศตรงหน้าพวกเขา

จากออร่าของพวกเขา ความแข็งแกร่งของผู้วิเศษเหล่านี้อย่างน้อยก็ระดับ 2 และหลายคนถึงขั้นสูงสุดของระดับ 2 เลยด้วยซ้ำ

เมื่อมองอย่างใกล้ชิด ลวดลายสีน้ำเงินจางๆ ปกคลุมพื้นรอบๆ คริสตัลเวทมนตร์ เชื่อมต่อเต็นท์บัญชาการกลางกับเต็นท์สีดำอื่นๆ

โล่ป้องกันขนาดยักษ์ที่แทบจะมองไม่เห็นกะพริบอยู่เหนือเต็นท์กลางและเต็นท์สีดำอีกสิบตัวหรือประมาณนั้นรอบๆ

ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่คืออาร์เรย์เวทมนตร์ป้องกันขนาดใหญ่

ในเต็นท์บัญชาการกลาง ชายชราผมขาวและมีเครานั่งขัดสมาธิที่ตำแหน่งสูงสุด ดวงตาของเขาปิดลงด้วยสมาธิ

ร่างของเขาสวมชุดเกราะสีขาวหนักอย่างน้อยหนึ่งร้อยตัว

ปอนด์ ด้วยแสงอันเป็นเอกลักษณ์ที่เล็ดลอดออกมาจากมัน มันชัดเจนว่ามันเหนือกว่าอุปกรณ์ระดับ 3 ที่หายากมาก

ยืนอยู่ด้านล่างเขาทั้งสองข้างมีนักรบสองแถวติดอาวุธครบมือและสง่างาม

ผู้อ่อนแอที่สุดอยู่ที่ระดับ 3 ในขณะที่นักรบชั้นนำสองคนได้ไปถึงระดับ 4 ซึ่งผู้มีอำนาจส่วนใหญ่ไม่สามารถทำได้ในช่วงชีวิตของพวกเขา

แม้ว่าจะไม่มีความผันผวนของพลังงานรอบๆ ชายชราเมื่อเปรียบเทียบกับคนอื่นๆ แต่ก็ไม่ยากที่จะมองเห็นจากการจ้องมองด้วยความเคารพของผู้คนว่าเขาเป็นผู้นำที่แท้จริงที่นี่

“ลอร์ดไวท์ สถานการณ์ในสนามรบดูแปลกไปนิดหน่อย” ผู้ทรงอำนาจระดับ 3 วัยกลางคนในชุดเกราะหนังที่มีรอยแผลเป็นบนใบหน้าของเขาก้าวไปข้างหน้าและกล่าวว่า “ฉันเพิ่งได้รับรายงานว่ากองพันของ Saint Night Army ที่ผ่านพ้นไม่ได้ได้สังหารผู้นำฝูงบินระดับ 3 ของเราอีกสองคน”

เมื่อมาถึงจุดนี้ มหาอำนาจระดับ 3 วัยกลางคนก็อดไม่ได้ที่จะกลืนและพูดต่อ “ตั้งแต่สะพาน ศัตรูได้ยึดฐานที่มั่นสำคัญแห่งหนึ่งของเราอีกครั้ง ทหารที่ปกป้อง… กวาดล้างไปหมดแล้ว!”

“อะไร?”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ มหาอำนาจก็แลกเปลี่ยนเสียงกระซิบอย่างไม่เชื่อ

“ตอนนี้ กองพันศัตรูนี้ได้สังหารเทียร์ 3 ของเราไปแล้วเจ็ดคน

ผู้บัญชาการใช่ไหม? เด็กหนุ่มระดับ 3 ที่เพิ่งเลื่อนขั้นสองคนมีพลังเช่นนี้?”

“เป็นไปได้ไหมที่… มหาอำนาจระดับ 4 ของศัตรูได้เคลื่อนไหวแล้ว?”

“เป็นไปไม่ได้! ไม่มีหน่วยสอดแนมของเราทั้งภายในและภายนอกรายงานว่ามีมหาอำนาจระดับ 4 ใด ๆ ปรากฏในสนามรบ!”

“ยิ่งกว่านั้น พลังของมหาอำนาจระดับ 4 และสูงกว่าของทั้งสองฝ่ายในปัจจุบันเท่ากัน โดยแต่ละฝ่ายมีสามคน เราอยู่ในสมดุลที่ละเอียดอ่อน โดยที่หากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งกล้าส่งโรงไฟฟ้าระดับ 4 ออกไป อีกฝ่ายก็จะโจมตีพวกเขาอย่างแน่นอน’

“ถูกต้อง. ดังนั้นศัตรูจะไม่ส่งระดับของตนออกไปโดยธรรมชาติ

4 ขุมพลังง่ายๆ เหมือนพวกเรา!”

“ถ้าเป็นเช่นนั้น แล้วจะเกิดอะไรขึ้น!”