ทุกคนคือพระเจ้า: พรสวรรค์ของฉันแข็งแกร่งเกินไปหน่อย - บทที่ 172

บทที่ 172: บทที่ 172: โลกที่แตกต่าง _l

ผู้แปล: 549690339

รวดเร็วดุจสายลมและเร็วดุจสายฟ้า ทางเข้าถ้ำที่ซ่อนอยู่ก็ปรากฏต่อหน้าลีโอ เรย์ ขณะที่พวกเขาปีนต่อไป

ทางเข้าถ้ำตั้งอยู่บนยอดเขา ล้อมรอบด้วยหมอก ให้ความรู้สึกราวกับสวรรค์ที่หายไปตามกาลเวลา

“เพื่อน ๆ ที่นับถือ นี่คือที่ที่ชนเผ่า Snow Feather อาศัยอยู่!”

เบียงก้า ไวท์ซึ่งมาถึงข้างหน้าหนึ่งก้าว ชี้ไปที่ทางเข้าแล้วแนะนำให้รู้จักกับกลุ่ม

เมื่อมองดูร่องรอยเลือดที่เหลืออยู่บนพื้นจากผู้บาดเจ็บที่กลับมาก่อนหน้านี้ เธอกำหมัดแน่น ใบหน้าที่สวยงามของเธอเต็มไปด้วยความโกรธที่ไม่อาจควบคุมได้ ร่างกายของเธอสั่นเล็กน้อย

“โปรดติดตามชายชราคนนี้”

เมื่อเห็นสีหน้าโกรธเกรี้ยวของ Bianca ผู้เฒ่าผู้ยิ่งใหญ่ของเผ่ามนุษย์หมาป่าก็ถอนหายใจอย่างอ่อนแรงและแสดงท่าทางให้นักรบมนุษย์หมาป่าที่เฝ้าทางเข้าเพื่อหลีกทางให้กลุ่มของพวกเขา

ขณะที่พวกเขาเดินเข้าไปในถ้ำภายใต้การแนะนำของมนุษย์หมาป่าอาวุโสหลายคน ลีโอ เรย์มีสีหน้าประหลาดใจเล็กน้อยปรากฏบนใบหน้าที่ไม่แยแส

ภายในถ้ำไม่ได้มืดมากนัก หลังจากเดินผ่านทางเดินที่กว้างพอสมควร ทันใดนั้นพวกเขาก็มองเห็นชัดเจนขึ้น

“ไม่คิดว่าจะมีสวรรค์ซ่อนเร้นขนาดนี้”

ขณะที่เขาชื่นชมมันในใจอย่างเงียบๆ ลีโอ เรย์ก็มองไปรอบๆ

สิ่งที่ปรากฏตรงหน้าเขาคือพื้นที่อันกว้างใหญ่ภายในภูเขา เมื่อดูอย่างรวดเร็ว มันดูราวกับว่าภูเขาทั้งลูกถูกขุดขึ้นมา

ตอนนี้ ทุกคนยืนอยู่ใกล้ด้านบนของพื้นที่ภายใน โดยหันหน้าไปทางลาดลงเล็กน้อย ซึ่งทำให้พวกเขามองเห็นทุกสิ่งภายในได้

ที่เพดานของพื้นที่ มีสกายไลท์ขนาดยักษ์ที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ

แสงแดดจ้าสาดส่องเข้ามาทางช่องเปิด ในที่สุดก็ฉายแสงขนาดใหญ่ลงบนพื้นเบื้องล่าง

รอบๆ แสงอันใหญ่โตนั้นมีหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ซึ่งใหญ่กว่าที่ตั้งถิ่นฐานของชนเผ่า Half-Elf Moonwhite ภายในแผงกั้นด้วยซ้ำ

เมื่อมองลงมาจากด้านบน บ้านในหมู่บ้านมีส่วนผสมของหินและมุงจาก ทำให้มีเสน่ห์โดดเด่น

“ค่อนข้างน่าสนใจ. ถ้าชาติก่อนฉันคงเป็นสถานที่ท่องเที่ยวยอดนิยม –

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ลีโอ เรย์ก็อดไม่ได้ที่จะคิดกับตัวเอง

จากนั้น ตามทางลาดเกลียวลงด้านล่างและได้รับคำแนะนำจาก Bianca และคนอื่นๆ กลุ่มก็มาถึงหมู่บ้านของเผ่ามนุษย์หมาป่าอย่างราบรื่น

เมื่อพวกเขาเข้าไปในหมู่บ้าน สิ่งแรกที่ดึงดูดสายตาพวกเขาคือรูปปั้นหินที่มีรูปร่างคล้ายมนุษย์ ซึ่งสูงกว่าความสูงของมนุษย์มากกว่าสองเท่า

ร่างนั้นเป็นรูปนักเวทย์หญิงถือไม้กายสิทธิ์ ดูเหมือนร่ายมนตร์ รูปร่างสูงและรูปลักษณ์ที่ดุดันของเธอมีชีวิตขึ้นมาอย่างเต็มตา

“ท่าน ฯพณฯ รูปปั้นนี้เป็นของครูฝึกเวทมนตร์ผู้ยิ่งใหญ่ระดับ 5 ผู้ช่วยเผ่าขนนกหิมะของเราเมื่อหนึ่งศตวรรษก่อน”

ขณะที่ผู้เฒ่าผู้ยิ่งใหญ่ของเผ่ามนุษย์หมาป่าเข้ามาใกล้รูปปั้น เขาก็ถอนหายใจและอธิบายว่า “น่าเศร้า ที่มหาอำนาจอวกาศฮาล์ฟเอลฟ์นั้นได้ล่มสลายไปนานแล้ว” “ลูกครึ่งเอลฟ์? ผู้ฝึกสอนเวทมนตร์ผู้ยิ่งใหญ่ระดับ 5? โรงไฟฟ้าอวกาศ?”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ลีโอ เรย์ก็เงยหน้าขึ้นอีกครั้งและเห็นว่าหูแหลมของรูปปั้นผู้หญิงนั้นเหมือนกันกับหูของฮาล์ฟเอลฟ์จริงๆ

“เป็นไปได้ไหมว่าโรงไฟฟ้าระดับ 5 ที่ช่วยเผ่ามนุษย์หมาป่าเมื่อหนึ่งศตวรรษก่อนคือบรรพบุรุษที่ล่มสลายของเผ่ามูนไวท์ที่ Gunner Santons กล่าวถึง?”

เมื่อทำการเชื่อมต่อนี้ ลีโอ เรย์ก็ยกข้อมือขึ้นและตรวจสอบคอลัมน์คุณสมบัติของสร้อยข้อมืออีกครั้ง

“’สมบัติของ Half-Elf Moonwhite Tribe สร้อยข้อมือลึกลับที่สร้างโดย Jasper Richardson นักเวทย์อวกาศ Half-Elf เก้าดาวระดับ 5 ที่ได้เก็บมันไว้ในห้องลับของเผ่า Moonwhite หลังจากการตายของเขา…’ ทั้งหมด เงื่อนไขสามประการตรงกัน ดังนั้นมันจึงต้องถูกต้อง” ขณะที่ครุ่นคิดอย่างลับๆ ลีโอ เรย์ก็อดไม่ได้ที่จะพึมพำกับตัวเองว่า “ฉันไม่คาดหวังว่าจะได้เห็นแจสเปอร์”

รูปปั้นของริชาร์ดสันอยู่ที่นี่ ไม่น่าแปลกใจเลยที่เผ่า Snow Feather Tribe เช่นเดียวกับ Half-Elves ที่รู้เกี่ยวกับการมาถึงของ Lord of Otherworldly ปรากฎว่ามันได้รับการบอกเล่าจากบรรพบุรุษลูกครึ่งเอลฟ์คนนี้”

“ท่าน ฯพณฯ คุณทราบเกี่ยวกับบรรพบุรุษฮาล์ฟเอลฟ์ที่เสียชีวิตที่ชื่อแจสเปอร์ ริชาร์ดสันได้อย่างไร” เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ผู้เฒ่าผู้ยิ่งใหญ่ของเผ่ามนุษย์หมาป่าที่ละเอียดอ่อนก็อดไม่ได้ที่จะถามด้วยความสงสัย

“ผู้เฒ่า สร้อยข้อมือบนข้อมือของผู้มีพระคุณของเรานั้นคล้ายกับสร้อยข้อมือบนรูปปั้นมาก”

ในอีกด้านหนึ่ง หูฟูของ Bianca White กระตุก และเธอก็อุทานด้วยความประหลาดใจทันที

“มันไม่ใช่แค่คล้ายกัน มันเหมือนกัน…” เมื่อจ้องมองสร้อยข้อมือโบราณสีเทาเงินบนข้อมือของลีโอ เรย์อย่างไม่เชื่อสายตา ผู้เฒ่าผู้อาวุโสก็เปิดออกเล็กน้อย ดูเหมือนจะนึกถึงอะไรบางอย่าง

เนื่องจากการก้าวไปสู่มหาอำนาจระดับ 3 จะเพิ่มอายุขัยของคนๆ หนึ่ง เขาจึงเป็นหนึ่งในมนุษย์หมาป่าไม่กี่คนในเผ่าขนนกหิมะที่เคยพบกับบรรพบุรุษลูกครึ่งเอลฟ์ แจสเปอร์ ริชาร์ดสัน ด้วยตนเองเมื่อหนึ่งศตวรรษก่อน

แน่นอนว่าเขามีความประทับใจอย่างลึกซึ้งกับสร้อยข้อมือจัดเก็บข้อมูลเส้นนี้ที่ Jasper Richardson สวมใส่

ในเวลาเดียวกัน ผู้อาวุโสมนุษย์หมาป่าอีกสองคนต่างก็ตัวสั่นเล็กน้อย สายตาของพวกเขาเบลอ เห็นได้ชัดว่ายังนึกถึงภาพบรรพบุรุษลูกครึ่งเอลฟ์ในตอนนั้น

“ฯพณฯ ฉันขอถามเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของคุณกับบรรพบุรุษแจสเปอร์ริชาร์ดสัน…” หลังจากหยุดชั่วครู่ ผู้เฒ่าผู้ยิ่งใหญ่ของเผ่ามนุษย์หมาป่าก็โค้งคำนับลีโอ เรย์อีกครั้งและถามด้วยความระมัดระวัง

“ฉันไม่เคยพบกับ Jasper Richardson ผู้ที่ตายไปนานนับศตวรรษแล้ว แต่เผ่า Half-Elf Moonwhite ของเธอคอยรับใช้ฉันอยู่” ลีโอ เรย์ยักไหล่เบา ๆ และพูดอย่างเฉยเมย

“เพื่อพิชิตเผ่าของบรรพบุรุษแจสเปอร์ ริชาร์ดสัน…”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ผู้เฒ่ามนุษย์หมาป่าทั้งสามก็เริ่มสบตากัน ทุกคนเห็นความตกใจในดวงตาของกันและกันซึ่งพวกเขาไม่สามารถระงับได้ และจากนั้นก็มีความรู้สึกตกตะลึงเพิ่มเติมในการจ้องมองไปที่ลีโอ เรย์

“ใช่แล้ว ฉันคิดว่าเหตุผลที่คุณไม่สามารถไปจากที่นี่ได้นั้นเกี่ยวข้องกับ Jasper Richardson หรือเปล่า”

ด้วยรอยยิ้มจาง ๆ สายตาของลีโอ เรย์ยังคงจ้องมองไปที่รูปปั้นต่อไป และถามอย่างไม่เป็นทางการ

ในอีกด้านหนึ่ง ผู้เฒ่าเผ่ามนุษย์หมาป่าลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงทำความเคารพและพูดว่า “ไม่ได้ซ่อนมันไว้จากท่าน ฯพณฯ จริงๆ นะ” หลังจากนั้น ลีโอ เรย์ก็ค้นพบด้วยการแนะนำของผู้เฒ่าเผ่ามนุษย์หมาป่า

ปรากฎว่าเมื่อศตวรรษก่อน หลังจากที่ Jasper Richardson ช่วยเผ่า Snow Feather Tribe โดยไม่ตั้งใจ

เพื่อเป็นการตอบแทนความเมตตาของ Jasper Richardson เผ่า Snow Feather Tribe จึงได้ย้ายที่อยู่อาศัยของพวกเขามาอยู่ที่นี่ โดยอาสาที่จะปกป้องสิ่งของให้เธอ

“ค่อนข้างเป็นชนเผ่าที่ภักดี”

ลีโอ เรย์พยักหน้าด้วยความชื่นชมอย่างอดไม่ได้ที่จะแสดงความอยากรู้อยากเห็น

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าไอเทมที่มหาอำนาจระดับ 5 ทิ้งไว้จะต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เขาก็ยิ้มอย่างสบายๆ และพูดว่า “คุณช่วยแสดงให้ฉันดูได้ไหม”

“นี้…”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ผู้เฒ่าเผ่ามนุษย์หมาป่าก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็พูดอย่างเขินอายว่า “ท่าน ฯพณฯ แม้ว่าตอนนี้คุณได้พิชิตเผ่าของบรรพบุรุษแจสเปอร์ ริชาร์ดสันแล้ว เราก็สัญญากับแจสเปอร์ ริชาร์ดสันด้วยตัวเธอเองว่าเราจะไม่ยอมให้ใครเข้าใกล้ไอเท็มนั้น…”

“ผู้เฒ่า ผู้อุปถัมภ์เหล่านี้เพิ่งช่วยพวกเราด้วย! ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาจะช่วยเรากำจัด Half-Orcs!”

ในทางกลับกัน Bianca White อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วและพูดว่า “การมองดูจะเสียหายอะไร”

..โปรดติดตามฉันด้วย’

หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าก็กัดฟันเป็นผู้นำอีกครั้ง