ทุกคนคือพระเจ้า: พรสวรรค์ของฉันแข็งแกร่งเกินไปหน่อย - บทที่ 145

บทที่ 145: บทที่ 145: Fasha_l

ผู้แปล: 549690339

เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ขณะที่แสงแรกส่องผ่านรอยแตกของผ้าม่านบนชั้นสามของโรงแรมและทะลักเข้าไปในห้อง ลีโอ เรย์ก็ลุกขึ้นจากเสื่อฟาง

เมื่อมองดูจุดแสงสีทองอันละเอียดอ่อนรอบตัวเขา ลีโอ เรย์ก็สั่นไหวในขณะที่เขานั่งขัดสมาธิบนเสื่อ กลืนยาควบแน่น Qi โดยยกศีรษะขึ้น จากนั้นหลับตาเพื่อมุ่งความสนใจไปที่การขัดเกลา

หลังจากนั้นไม่นาน เมื่อเขาลืมตาขึ้นอีกครั้ง รอยยิ้มจางๆ ก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

ตอนนี้เขาไปถึงระดับเจ็ดดาวระดับ 2 ได้สำเร็จแล้ว

“ดูเหมือนว่าอีกไม่นานก่อนที่ฉันจะทะลุไปสู่ระดับ 3”

ลีโอ เรย์ถูมืออย่างตื่นเต้นลุกขึ้นยืนเพื่อเหยียดแขนขาแล้วเดินออกจากห้อง

คราวนี้ เซรีน่า คลาร์ก น้องสาวฝาแฝดของเขา กำลังรออยู่ที่ประตู

“อรุณสวัสดิ์พระเจ้าข้า”

เมื่อเห็นลีโอ เรย์ผู้ร่าเริงเดินออกจากห้อง เซรีน่าสวมชุดสีน้ำเงิน รีบโค้งคำนับแล้วพูด

ในอีกด้านหนึ่ง หลังจากยืดตัวอย่างเกียจคร้านและตรวจสอบคุณสมบัติของอีกฝ่ายแล้ว ลีโอ เรย์ก็ถามอย่างไม่เป็นทางการว่า “เซเรน่า ความแข็งแกร่งของคุณดีขึ้นแล้วหรือยัง?”

“ขอบคุณพระเจ้า”

เซรีน่ากะพริบตาที่มีชีวิตชีวาของเธอโดยไม่รู้ตัวแตะปิ่นปักผมรูปพระจันทร์เสี้ยวสีน้ำเงินบนผมสั้นของเธอใกล้กับหูของเธอและพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ฉันมาถึงระดับหกดาวระดับ 3 แล้ว”

“ดีมาก.” ด้วยรอยยิ้มจาง ๆ ลีโอ เรย์ปิดประตูแล้วตบหัวเธอเบา ๆ “เอาล่ะ ไปชั้นล่างด้วยกันกันเถอะ”

ด้วยวิธีนี้ เมื่อเดินตามบันไดไม้ ทั้งสองก็ลงไปชั้นล่างที่ชั้นหนึ่งของโรงเตี๊ยม

ในเวลานี้ Stella Clark และ Scarlett กำลังช่วย Olivia เตรียมอาหารเช้าในห้องครัว ในขณะที่ Taylor และ Gideon Black กำลังลาดตระเวนสิ่งแวดล้อมบนหลังคาของโรงแรม

สำหรับแมทธิว เจ้าของโรงแรม เช่นเดียวกับเมื่อวาน เขาได้ไปตลาดเช้าเพื่อซื้อเสบียงแล้ว

“ท่านเจ้าข้า อาหารเช้าพร้อมแล้ว!”

หลังจากที่ลีโอ เรย์นั่งลงที่โต๊ะกับเซรีน่า สการ์เลตต์และอีกสองคนก็ออกมาทีละคนถือถาด

เมื่อเห็นว่าไม่มีวัตถุสีดำที่ไม่ปรากฏชื่ออยู่บนจานอีกต่อไป ลีโอ เรย์ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ในเวลาเดียวกัน เขาสังเกตเห็นว่าจุดแข็งของสเตลล่าและสการ์เลตต์ได้เพิ่มขึ้นเป็นระดับ 3 ดาวเจ็ดดาวและระดับ 3 สองดาว ตามลำดับ

ต่อไป หลังจากที่ทุกคนอิ่มท้องแล้ว ลีโอ เรย์ก็พยักหน้าให้โอลิเวียซึ่งกำลังทำความสะอาดโต๊ะเป็นอันดับแรกเพื่อแสดงความขอบคุณ

จากนั้นเขาก็พูดกับลูกน้องทั้งห้าของเขาว่า “เอาล่ะ ตอนนี้ถึงเวลาสำหรับกิจกรรมหลักของเราแล้ววันนี้”

ภายในห้องสวีทเจ้าหญิงสุดหรูในโรงแรมระดับไฮเอนด์ในเมืองโกลิน

“ถึงคุณโอไรออน วูล์ฟ คุณไม่คิดว่าการนอนราบแบบนี้ในตอนเช้าจะหย่อนเกินไปสักหน่อยเหรอ?”

ถัดจากโซฟานุ่มๆ ในห้องนั่งเล่น สาวใช้สาวสวยถือกาน้ำชาขมวดคิ้วที่หญิงสาวผู้สูงศักดิ์บนโซฟา ซึ่งฝังตัวอยู่ในเบาะนุ่มๆ

“เอมิเลีย เงียบไว้…”

ในอีกด้านหนึ่ง Orion Wolfe ที่อิดโรยบนโซฟานุ่มๆ ผมของเธอยุ่ง และใบหน้าของเธอดูกระสับกระส่าย ตรงกันข้ามกับรูปลักษณ์ที่มีชีวิตชีวาของเธอต่อหน้าคนนอกโดยสิ้นเชิง

เธอหาวอย่างไม่สุภาพ จากนั้นพลิกตัวกลับอย่างเกียจคร้านแล้วพูดว่า “ให้ฉันนอนต่ออีกหน่อยเถอะ”

“คุณโอไรออน วูล์ฟ ถ้าคุณขี้เกียจแบบนี้ ฉันจะไม่ทำเครปที่คุณชอบเป็นมื้อกลางวัน!”

ค่อยๆ วางกาน้ำชาลงบนโต๊ะน้ำชาที่ละเอียดอ่อน สาวใช้สาวชื่อเอมีเลียขมวดคิ้วเรียวเล็กแล้ววางมือบนเอวของเธอ

“ไม่ ไม่…เอมิเลีย อย่าใจร้ายขนาดนั้น…”

นายพราน วูล์ฟลุกขึ้นจากโซฟาอย่างไม่เต็มใจ ขยี้ตาที่ง่วงนอนแล้วพูดออกมาว่า “ในที่สุดฉันก็ออกจากครอบครัวแล้ว ขอผ่อนคลายหน่อยได้ไหม”

“คุณหนูที่รัก เพื่อที่จะฝึกฝนคุณ เจ้านายและผู้หญิงเกือบจะทำให้โชคลาภของตระกูลฟรอสต์หมดไปตลอดหลายปีที่ผ่านมา”

ในอีกด้านหนึ่ง ใบหน้าสวยของอมีเลียเต็มไปด้วยความกังวล เธอส่ายหัวแล้วพูดว่า “หากเป็นเช่นนี้ต่อไป ฉันกลัวว่าอีกไม่นานเราจะมีปัญหาในการแจกจ่ายค่าจ้างให้กับทหาร

เมื่อมันทำให้เกิดการกบฏ สภาผู้เฒ่าประจำตระกูลก็จะกดดันและ

ฉันเกรงว่าตำแหน่งของนายในฐานะหัวหน้าครอบครัวจะตกอยู่ในอันตราย”

คุณรู้ไหมว่าผู้อาวุโสใหญ่ปรารถนาตำแหน่งหัวหน้าครอบครัวมาเป็นเวลานาน เพียงรอโอกาส”

ด้วยนิสัยที่โหดเหี้ยมของเขา เมื่อเขาเข้ารับตำแหน่งหัวหน้าครอบครัว มีแนวโน้มว่านายและผู้หญิงจะตกที่นั่งลำบาก!”

“เขาจะไม่กล้า! ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ ฉันจะสู้กับเขา!”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ใบหน้าที่ละเอียดอ่อนและยุติธรรมของ Orion Wolfe ก็ดูดุร้ายขึ้น แต่แล้ว สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปเป็นการทำอะไรไม่ถูกอย่างสุดซึ้ง

แม้ว่าเขาจะมีความสามารถที่โดดเด่น แต่ในปัจจุบัน เขาสามารถปรับแต่งยาเวทมนตร์ระดับ 2 ได้มากที่สุดเท่านั้น

เพื่อความก้าวหน้าต่อไป เขาต้องใช้เงินมากขึ้นเพื่อซื้อสูตรและวัสดุล้ำค่าที่จำเป็นสำหรับยาเวทมนตร์ระดับ 3

ผ่านการฝึกฝนอย่างต่อเนื่องเท่านั้นจึงจะสามารถไปถึงระดับนักเล่นแร่แปรธาตุระดับ 3 ได้

อย่างไรก็ตาม ด้วยสถานการณ์ปัจจุบันของครอบครัว เห็นได้ชัดว่าเป็นไปไม่ได้เลยที่จะสนับสนุนการแสวงหาสิ่งที่มีราคาแพงของเขาต่อไป

แต่ด้วยรายได้จากนักเล่นแร่แปรธาตุระดับ 2…

ดูเหมือนจะไม่สมจริงที่จะชดใช้เงินที่เขาใช้ในการฝึกฝนก่อนที่ผู้เฒ่าผู้ยิ่งใหญ่จะดำเนินการ

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ Orion Wolfe ก็ถอนหายใจเบา ๆ และมีสติเต็มที่แล้ว

เขากระพริบตาที่เต็มไปด้วยดวงดาวอย่างช่วยไม่ได้ และฮัมเพลง “ถ้าไม่ช่วยรักษาหน้า เราคงไม่พักในห้องสวีทหรูหราเช่นนี้ และเราจะประหยัดเงินได้ไม่น้อย”

เมื่อฟื้นคืนจิตวิญญาณของเขา Orion Wolfe ก็ถามสาวใช้ที่อยู่ข้างๆ เขาว่า

“ อเมเลีย เราใช้เงินไปทั้งหมดกี่ปีแล้ว? เตือนฉัน”

ในอีกด้านหนึ่ง อเมเลียดึงสมุดบันทึกหนาทึบออกมาจากชุดสาวใช้ขาวดำของเธอแล้วตอบว่า “รวมค่าเดินทางสำหรับการเดินทางครั้งนี้แล้ว เป็นมังกรทองทั้งหมด 1,503,905 ตัว

นับตั้งแต่คุณเริ่มเรียนรู้การเล่นแร่แปรธาตุ…

ไม่เพียงแต่โดเมนของครอบครัวจะสูญเสียทหารชั้นยอดไป 1,000 นายเมื่อเทียบกับเมื่อก่อน แต่จำนวนคนรับใช้ก็ลดลงเช่นกัน”

“อา เอมิเลีย อย่าพูดอีกต่อไป”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ Orion Wolfe รีบปิดหูของเขาแล้วมุดกลับขึ้นไปบนโซฟา พึมพำว่า “มีใครจริงๆ ที่สามารถช่วยให้ฉันเรียนรู้การเล่นแร่แปรธาตุขั้นสูงต่อไปและช่วยฉันชำระหนี้ได้หรือไม่?

ควรเลือกคนที่มีพลังอันยิ่งใหญ่ที่สามารถปราบปรามกลุ่มผู้เฒ่าผู้ยิ่งใหญ่ได้”

“คุณหนูคงกำลังฝันอยู่”

Amelia ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้และกางมือของเธอแล้วพูดว่า “ใครในแวดวงชั้นบนของอาณาจักร Coldflame ทั้งหมดไม่รู้จักชื่อของคุณ Orion Wolfe จากตระกูล Frost…”

“อเมเลีย คุณไม่สามารถแม้แต่จะพูดคำดีๆ สักสองสามคำเพื่อปลอบใจฉันได้”

โอไรออน วูล์ฟทำหน้าบูดบึ้งอีกครั้ง และสัมผัสแห่งความหวังปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่สวยงามของเขา “หากมีคนเช่นนี้จริงๆ ฉันยินดีจะรับใช้พวกเขาไปตลอดชีวิต!”

ขณะที่ทั้งสองกำลังคุยกันอยู่นั้น เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นอย่างสุภาพ..