ทุกคนคือพระเจ้า: พรสวรรค์ของฉันแข็งแกร่งเกินไปหน่อย - บทที่ 139

บทที่ 139: บทที่ 139: สมบัติที่แท้จริง 1

ผู้แปล: 549690339

“มีบางอย่างไม่ถูกต้อง?”

ด้วยความสับสน ลีโอ เรย์จึงหันกลับมาและเริ่มตรวจดูแท่นหินขนาดใหญ่ตรงหน้าเขา

เนื่องจากเขาได้รวบรวมคริสตัลเรืองแสงพลังงานอสูรทั้งหมดที่วางอยู่บนนั้นไว้ในสร้อยข้อมืออวกาศของเขาแล้ว จึงไม่มีอะไรอื่นที่จะพบได้นอกจากพื้นผิวที่หยาบเล็กน้อยและลวดลายบนแท่น

“พระเจ้าของข้าพเจ้า พูดให้ละเอียดกว่านี้ ดูเหมือนว่าความแปลกประหลาดจะมาจากใต้แท่นหินสีน้ำเงิน”

ในอีกด้านหนึ่ง เมื่อได้รับอนุญาตจากลีโอ เรย์ กิเดียน แบล็กก็ก้าวไปข้างหน้าและยกแท่นหินขนาดใหญ่ขึ้นอย่างง่ายดาย และเคลื่อนไปด้านใดด้านหนึ่งได้อย่างง่ายดาย

ฉากนี้ทำให้ Solomon Rue และ Sylvia Moore ยืนอยู่ใกล้ๆ พร้อมกับอ้าปากค้าง

ในขณะนี้ กิเดี้ยนสวมเสื้อคลุมภาพลวงตา ซึ่งทำให้เขาดูเหมือนชาวนาวัยกลางคนธรรมดาที่มีหลังโค้งเล็กน้อย

แท่นหินสีน้ำเงินตรงหน้าเขาอาจหนักอย่างน้อยหนึ่งพันปอนด์

เมื่อตระหนักถึงความแข็งแกร่งที่แตกต่างกันอย่างมาก คู่พี่ชายและน้องสาวก็อดไม่ได้ที่จะสบตากัน

พระเจ้า สัตว์ประหลาดชนิดไหนที่เป็นลูกน้องของลอร์ดคริสโตเฟอร์?

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่กิเดี้ยนเคลื่อนแท่นหินสีฟ้าออกไปด้านข้าง คลื่นพลังงานลึกลับก็กระเพื่อมออกมา ทำให้เกิดฝุ่นผงอยู่บนพื้น

ขณะที่ฝุ่นค่อยๆ จางลง อาร์เรย์หกเหลี่ยมสีสันสดใสที่หมุนอย่างไม่หยุดยั้งก็ปรากฏต่อหน้าต่อตาทุกคน

“จริงๆ แล้วมีแถวห้ามเวทมนตร์อยู่ในสถานที่แบบนี้…”

สการ์เล็ตต์ขยี้ตาด้วยความประหลาดใจกับการปรากฏตัวอย่างกะทันหัน

จากนั้น เมื่อตระหนักถึงสิ่งที่เกิดขึ้น เธอจึงพูดว่า: “ฉันเข้าใจแล้วในตอนแรก เนื่องจาก Magical Resonance ระหว่าง Demon Energy Luminous Crystals และอาร์เรย์นี้ ข้อจำกัดเวทมนตร์ที่แท้จริงจึงไม่ปรากฏขึ้น”

“อย่างแน่นอน. หลังจากที่พระเจ้าของฉันเอาคริสตัลส่องสว่างพลังงานปีศาจออกไป อาร์เรย์ห้ามเวทมนตร์ซึ่งสูญเสียการสะท้อนกลับได้เปิดเผยธรรมชาติของมัน”

ในทางกลับกัน กิเดโอนปัดฝุ่นออกจากมืออย่างหรูหราขณะที่เพิ่มความเข้าใจ

อย่างไรก็ตาม การผสมผสานระหว่างรูปลักษณ์ของชาวนาวัยกลางคนและการกระทำที่เป็นสุภาพบุรุษทำให้เขาดูค่อนข้างแปลก ทำให้ชาวนาธรรมดาที่ยืนอยู่ข้างหลังเขาต้องถอยออกไปเล็กน้อย

“ข้อจำกัดด้านเวทย์มนตร์ใช่ไหม?”

ลีโอ เรย์วางคางของเขาไว้ที่มือขวา โดยวางข้อศอกไว้ทางซ้าย เพื่อแสดงท่าทีครุ่นคิด

ในตอนแรก เขาคิดว่า Demon Energy Luminous Crystals ที่หายากเหล่านั้นคือสิ่งที่เรียกว่าสมบัติ

อย่างไรก็ตาม จากสถานการณ์ในตอนนี้ ดูเหมือนว่าสมบัติที่แท้จริงยังคงซ่อนอยู่ลึกลงไปในเหมืองนี้

“ท่านลอร์ด ข้อจำกัดด้านเวทย์มนตร์ก็เหมือนกับล็อคเวทย์มนตร์ที่สมบูรณ์แบบ จะต้องมีบางอย่างเพิ่มเติมด้านล่าง”

ในอีกด้านหนึ่ง กิเดี้ยนกระซิบกับลีโอ เรย์

เพื่อยืนยันความสงสัยของเขา ลีโอ เรย์ไตร่ตรองเล็กน้อยก่อนที่จะถามว่า: “กิเดี้ยน คุณสัมผัสได้ถึงสิ่งที่อยู่ภายใต้ข้อจำกัดทางเวทย์มนตร์หรือไม่?”

“พระเจ้าของข้าพระองค์ เว้นแต่จะปลดล็อคข้อจำกัดทางเวทย์มนตร์แล้ว ข้าพระองค์ก็ไม่สามารถรับรู้สิ่งใดได้เลย”

น้ำเสียงที่ไพเราะและดึงดูดใจของกิเดโอนตอบว่า “แต่ฉันมั่นใจได้เลยว่านี่

ข้อจำกัดเวทย์มนตร์เป็นเพียงล็อคแรกเท่านั้น”

“คุณหมายถึงมีข้อจำกัดทางเวทย์มนตร์อื่น ๆ อยู่เบื้องหลังเหรอ?”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ คิ้วของลีโอ เรย์ก็เลิกคิ้วขึ้น เผยสีหน้าสนใจ

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าสมบัติที่ได้รับการคุ้มครองโดยข้อจำกัดทางเวทย์มนตร์หลายอย่างจะไม่ธรรมดา

เมื่อตระหนักถึงสิ่งนี้ ลีโอ เรย์ซึ่งกระตือรือร้นด้วยความคาดหวังจึงอดไม่ได้ที่จะมองไปที่โซโลมอน รู ซึ่งจ้องมองมาจากไม่ไกล

ดูเหมือนว่าความสามารถในการล่าสมบัติของชายคนนี้น่าทึ่งยิ่งกว่าที่เขาคิดไว้ในตอนแรก

เมื่อคำนึงถึงสิ่งนี้ ลีโอ เรย์จึงตั้งสติและชี้ไปที่เทย์เลอร์และคนอื่นๆ ที่ซ่อนอยู่ในเงามืดเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับสถานการณ์ที่ไม่คาดคิด ขณะเดียวกันก็ออกคำสั่งกิเดี้ยน: “เปิดมัน”

“ตามที่คุณต้องการ พระเจ้าข้า”

หลังจากโค้งคำนับลีโอ เรย์ด้วยความเคารพแล้ว กิเดี้ยนก็เดินไปที่อาร์เรย์หกเหลี่ยม

วินาทีต่อมา เขาก็เหยียดมือออก และพลังงานสีดำบริสุทธิ์ก็พุ่งออกมาจากอากาศบางเบา

จากนั้น กิเดี้ยนก็สะบัดปลายนิ้วของเขา และพลังงานสีดำบริสุทธิ์ก็เริ่มกลืนจำกัดขอบเขตเวทมนตร์

เมื่อทั้งสองมารวมกัน ความแวววาวของ Hexagram Array ก็จางลงอย่างรวดเร็ว

ไม่นานนัก เสียงที่คมชัดเหมือนโซ่ขาดก็เริ่มดังก้อง และทุกครั้งที่เสียงดังขึ้น แสงหลากสีสันของ Array ก็หรี่ลงอีกเล็กน้อย จนกระทั่งในที่สุดมันก็สูญเสียความแวววาวและค่อยๆ กระจายไปในอากาศ

ในเวลาเดียวกัน คลื่นพลังงานอันทรงพลังก็กระเพื่อมออกมาราวกับลมกระโชกแรง ทำให้ใบหน้าของทุกคนแสบจากการกระแทก

ตูม ตูม ตูม…พร้อมกับเสียงเปิดประตูประตูน้ำโลหะและฝุ่นฟุ้งกระจาย

อุโมงค์เหมืองใหม่ซึ่งทอดลงไปด้านล่างได้ปรากฏขึ้นจากอากาศที่ซึ่งอาร์เรย์เวทย์มนตร์ตั้งอยู่แต่เดิม

“น่าสนใจ.”

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ลีโอ เรย์พยักหน้าเล็กน้อยไปทางเทย์เลอร์และคนอื่นๆ ที่ซ่อนอยู่ในเงามืด

จากนั้น เขาก็หันกลับมาแล้วพูดกับพี่น้องโซโลมอนและซิลเวียว่า “เอาล่ะ ย้ายกันต่อไปเถอะ”

ในทางกลับกัน พวกเขาทั้งสองพยักหน้าอย่างเร่งรีบ ทั้งคู่คว้าดาบสั้นระดับ 3 ที่ลีโอ เรย์เพิ่งมอบให้พวกเขา และติดตามไปพร้อมกับลูกน้องอย่างระมัดระวัง

ด้วยเหตุนี้ เมื่อเข้าไปในอุโมงค์เหมืองที่เพิ่งเกิดใหม่ บรรยากาศโบราณที่ถูกผนึกไว้เป็นเวลานานก็พุ่งเข้ามาหาพวกเขาทันที

สูดดมเล็กน้อย และด้วยเอฟเฟกต์การมองเห็นตอนกลางคืนของ Star Pupil, Leo Ray ouserreu

จากสภาพแวดล้อมโดยรอบ โครงสร้างของอุโมงค์เหมืองใหม่นี้แตกต่างไปจากเมื่อก่อนอย่างเห็นได้ชัด

แม้​แต่​ความ​กว้าง​ของ​ราง​ใต้​เท้า​ของ​พวก​เขา​และ​รูป​แบบ​ของ​รถ​ลาก​ที่​เสียหาย​ก็​ยัง​แตกต่าง​กัน​มาก เห็น​ได้​ชัด​ว่า​ทำ​โดย​นัก​ขุด​กลุ่ม​ต่าง ๆ.

อย่างไรก็ตาม ความคล้ายคลึงกันเพียงอย่างเดียวระหว่างทั้งสองก็คือพวกเขาถูกทิ้งร้างมาเป็นเวลานานอย่างไม่ต้องสงสัย

“ท่านเจ้าข้า มีบางสิ่งแปลก ๆ ที่ปลายอุโมงค์เหมือง ท่านควรมาดูเถิด”

ไม่นานหลังจากที่พวกเขาเริ่มเดิน เสียงที่แข็งกระด้างและประหลาดใจเล็กน้อยของเทย์เลอร์ก็เข้ามาในความคิด

“ฉันจะอยู่ที่นั่น”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ลีโอ เรย์ก็พยักหน้าให้กิเดียน แบล็กและสการ์เลตต์ที่อยู่ข้างๆ เขาแล้วเร่งความเร็วขึ้นทันที

ประมาณสิบห้าหรือสิบหกนาทีต่อมา ทันใดนั้น สายตาของลีโอ เรย์ก็เปิดออก เมื่อมาถึงจุดนี้ เขาพบว่าตัวเองยืนอยู่ในพื้นที่ใต้ดินอันกว้างใหญ่อย่างไม่น่าเชื่อ

เมื่อมองไปรอบๆ มันสูงประมาณตึกสิบชั้นและมีพื้นที่อย่างน้อยสองร้อยตารางเมตร เช่นเดียวกับห้องโถงใหญ่ของห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่

สิ่งที่น่าประหลาดใจยิ่งกว่านั้นก็คือตรงปลายสุดของพื้นที่ใต้ดินนี้ มีประตูโลหะขนาดมหึมาตั้งตระหง่านอยู่ ซึ่งสูงอย่างน้อยก็เท่ากับอาคารสามชั้น

“เสียใจด้วย นี่คือความผิดปกติที่เทย์เลอร์พูดถึงหรือเปล่า?”

ภาพที่น่าประหลาดใจทำให้ลีโอ เรย์ตกตะลึงไปชั่วขณะ

หลังจากหยุดไปนาน เขาก็เริ่มเดินไปที่ประตูขนาดมหึมาภายใต้การคุ้มครองของกิเดียน แบล็คและสการ์เลตต์

ขณะที่เขาเดินเข้าไปใกล้ ลีโอ เรย์สังเกตเห็นว่าประตูขนาดมหึมานั้นถูกห้ามด้วยเวทย์มนตร์บางอย่างปกคลุมไปด้วย

แม้ว่าจะมองไม่เห็นด้วยตาเปล่า แต่ยิ่งเขาเข้าใกล้มากเท่าไร เขาก็ยิ่งรู้สึกถึงความผันผวนของพลังงานที่รุนแรงมากเท่านั้น

“ท่านลอร์ด มีข้อห้ามเวทย์มนตร์ระดับ 5 ที่ประตูนี้!”

ในขณะนี้ เสียงของกิเดี้ยน แบล็คเต็มไปด้วยความไม่เชื่อก็ผ่านเข้ามา

ในอีกด้านหนึ่ง ปากของสการ์เลตต์อ้าปากค้างเล็กน้อย และใบหน้าของเธอก็เต็มไปด้วยสีหน้าประหลาดใจอย่างไม่อาจระงับได้

สำหรับโซโลมอนและซิลเวียและคนอื่น ๆ ที่อยู่ด้านหลัง พวกเขาอยู่ในสภาพงุนงงขณะหายใจไม่ออก “คุณคิดอย่างไร? คุณสองคนเปิดข้อห้ามนี้ด้วยกันได้ไหม”

ลีโอ เรย์ถามทันทีพร้อมพยักหน้าเล็กน้อย

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าสมบัติที่แท้จริงอยู่หลังประตูนี้

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ลีโอ เรย์อยากรู้ยิ่งกว่านั้นก็คือวัตถุประเภทไหนที่ซ่อนอยู่ภายในประตูบานใหญ่นี้ และทำไมมันถึงถูกสร้างขึ้นที่นี่ตั้งแต่แรก

“ขออภัยพระเจ้าข้า เว้นแต่ว่าจะมีโรงไฟฟ้าพลังเวทย์ระดับ 5 ที่นี่ เราสองคนก็ไม่สามารถทำอะไรกับมันได้”

ด้วยการถอนหายใจเบาๆ กิเดียน แบล็กก็ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ และสการ์เลตต์ก็รีบร้องเข้ามา

“ฉันเข้าใจ. ดูเหมือนว่าเราไม่สามารถเปิดประตูนี้ได้ในตอนนี้”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ลีโอ เรย์ก็อดไม่ได้ที่จะแสดงความผิดหวัง

อย่างไรก็ตาม ในไม่ช้าเขาก็ฟื้นและพูดว่า “ลืมมันซะเถอะ เราจะกลับมาเมื่อเรามีเพื่อนร่วมงานระบบเวทมนตร์ระดับ 5

ฉันเชื่อว่าอีกไม่นานม่านหลังประตูนี้จะถูกพวกเรายกขึ้นจนหมด”

ขณะที่ลีโอเรย์พูดคำเหล่านี้เบา ๆ

เสียงอันดุดันของเทย์เลอร์ดังขึ้นอีกครั้ง “พระเจ้าข้า มีรัศมีที่ไม่คุ้นเคยอยู่ข้างนอกสามดวง กำลังพุ่งเข้ามาหาเราด้วยความเร็วที่รวดเร็วมาก..”