ทุกคนคือพระเจ้า: พรสวรรค์ของฉันแข็งแกร่งเกินไปหน่อย - บทที่ 104

บทที่ 104: บทที่ 104: ท่านลอร์ดและอัศวิน _l

ผู้แปล: 549690339

ภายใต้พระจันทร์คู่ สายลมยามค่ำคืนพัดเบาๆ และในเขตชานเมืองของ Cyan Town มีสวนเล็กๆ

“ท่านลอร์ด ผู้คนที่พระองค์ต้องการอยู่ที่นี่แล้ว” กิเดียน แบล็กซึ่งมีรูปร่างใหญ่กล่าว ขณะที่เขาเดินไปหาลีโอ เรย์อย่างสง่างามและทำความเคารพเขาด้วยความเคารพ

ข้างหลังเขามีชายชราและชายหนุ่ม ซึ่งทั้งสองคนต่างก็เปล่งรัศมีที่ไม่ธรรมดาออกมา

ด้วยการพยักหน้าเล็กน้อย ลีโอ เรย์ซึ่งพิงต้นไม้ใหญ่ก็ก้าวไปข้างหน้าแล้วมองดูคนสองคนที่อยู่ตรงหน้าเขา

หนึ่งในนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก Mason Banks หัวหน้าผู้ประเมินราคาของ Sanders’ Trading Conference ซึ่งเขาเคยพบมาก่อน เสื้อคลุมผ้าทอรัดรูปและกล้ามเนื้อหน้าอกที่ดูเหมือนแกะสลักจากแม่พิมพ์แบบเดียวกับของกิเดี้ยนนั้นเป็นสิ่งที่ลืมไม่ลงอย่างไม่ต้องสงสัย

สำหรับอีกฝ่าย ลีโอ เรย์อดไม่ได้ที่จะมองพวกเขาอีกสองสามครั้ง

รูปร่างเพรียวสวมชุดลำลองของอัศวินม้าขาวที่เข้ารูปพอดี

สไตล์ของเสื้อผ้าเหล่านี้เป็นการผสมผสานระหว่างเสื้อคลุมท้ายและชุดทหารสมัยใหม่ ให้ความรู้สึกถึงความกล้าหาญ

ผมยาวที่ถูกมัดไว้พร้อมกับความมุ่งมั่นบนใบหน้าที่ละเอียดอ่อนและสวยงาม สื่อถึงความรู้สึกนี้ได้อย่างสมบูรณ์แบบ

ลีโอ เรย์อดไม่ได้ที่จะชื่นชมมันในใจ

ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่คืออัศวินหญิงคนที่สองที่เขาได้เห็นในวันนี้

เมื่อเปรียบเทียบกับ Palace Guard Knight จาก Saint Night Kingdom อัศวินหญิงของอาณาจักร Coldflame คนนี้ดูเป็นผู้ใหญ่และมั่นคงมากกว่า ทั้งหุนหันพลันแล่นและครอบงำน้อยกว่า

“ท่านผู้เฒ่า เราพบกันอีกแล้ว” ลีโอ เรย์กล่าวด้วยรอยยิ้มเล็กน้อยและเอวของเขาถือดาบยาวในขณะที่เขาพูดก่อน

เมื่อมาถึงจุดนี้ มีเพียงเทย์เลอร์และกิเดียน แบล็คเท่านั้นที่อยู่กับเขา ซึ่งทั้งสองคนได้ระงับออร่าของตนไว้ที่ระดับต่ำสุด

ในขณะเดียวกัน Serena Clark, Stella Clark และ Scarlett ซึ่งเปลี่ยนเป็นอาวุธระดับ 4 ยังคงซ่อนอยู่ภายใต้เสื้อคลุมล่องหน

“คุณคือ… ลอร์ดจากบ่ายวานนี้ใช่ไหม?”

แม้ว่าเขาจะไม่เห็นใบหน้าของลีโอ เรย์ แต่เมสัน แบงก์สก็ไม่ลืมเสียงที่คุ้นเคยและกล่าวคำนับอย่างรวดเร็วด้วยหมัดที่กำแน่น

เขาประหลาดใจที่ใบหน้าเก่าของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

เมื่อบ่ายวานนี้ นายน้อยคนนี้ยังอยู่ในระดับเก้าดาวระดับ 1 แต่วันนี้ เขาได้ก้าวเข้าสู่อาณาจักรระดับ 2 แล้ว

แม้แต่นักสู้ระดับ 1 Peak Strength ที่มีความสามารถที่ดีก็ไม่สามารถก้าวหน้าได้อย่างรวดเร็วขนาดนี้ หากปราศจากการฝึกฝนอย่างหนักทั้งกลางวันและกลางคืนหลายปี

ดูเหมือนว่าลอร์ดคนนี้กำลังซ่อนความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเขาไว้

ยิ้มและพยักหน้า จากนั้นลีโอ เรย์ก็หันไปหาอัศวินสาวร่างสูงและสวยที่อยู่ข้างๆ แล้วพยักหน้าเล็กน้อยแล้วพูดว่า “คุณต้องเป็นประธานของการประชุมการค้าของแซนเดอร์สและสาขาเมืองสีฟ้าใช่ไหม”

“จริงๆ แล้ว ฉันชื่อลินดา แซนเดอร์ส” ฉันขอทราบชื่ออันทรงเกียรติของคุณได้ไหม”

ขณะที่แอบสังเกตชายหนุ่มที่ไม่ธรรมดาตรงหน้าเธอ ลินดาก็วางมือซ้ายบนหน้าอกอย่างสุภาพและโค้งคำนับไปข้างหน้าเล็กน้อย

“…เรียกฉันว่าคริสโตเฟอร์” ลีโอ เรย์ตอบหลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่งและยิ้มจางๆ

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทั้งรูปร่างหน้าตาและท่าทาง อัศวินหญิงสาวคนนี้เกินความคาดหมายของเขา

“ถ้าอย่างนั้น ฉันขอถามคุณคริสโตเฟอร์ที่เรียกพวกเรามาที่นี่ตอนดึกเพื่ออะไร?” หลังจากนั้นทันที ลินดาก็กระพริบตาและแสดงสีหน้างุนงงบนใบหน้าที่สวยงามของเธอ

“แน่นอนว่ามันจะช่วยคุณ” ลีโอ เรย์เดินเข้าไปหาเธออย่างสบายๆ และตอบอย่างไม่ใส่ใจด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย

ในขณะนี้ เขาสามารถมองเห็นส่วนโค้งอันงดงามที่จัดแสดงไว้ได้อย่างชัดเจนภายใต้ชุดอัศวินรัดรูปเล็กน้อยของลินดาอาบแสงจันทร์

ใบหน้าของลินดาที่ผสมผสานระหว่างความสง่างามและความสง่างาม ควบคู่ไปกับการกรองแสงตามธรรมชาติของแสงจันทร์ที่ส่องสว่าง เป็นภาพที่ชวนให้ตาพร่าอย่างแท้จริง

“ช่วยฉันเหรอ? คุณหมายถึงอะไร ฯพณฯ ของคุณ” เมื่อได้ยินสิ่งนี้ลินดาซึ่งถูกปราบปรามมาเป็นเวลานานเนื่องจากการจงใจปราบปรามและกำหนดเป้าหมายไปที่สาขาหลักของครอบครัวในระหว่างการประชุมครอบครัวก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสั่นสะเทือนในใจ แต่เธอไม่ได้แสดงมันออกมาบนใบหน้าของเธอ

ดำเนินไปโดยไม่ได้บอกว่าเมื่อเผชิญกับสิ่งที่ไม่รู้จัก เธอจะไม่เปิดเผยด้านอ่อนแอของเธอกับชายหนุ่มที่ไม่คุ้นเคยคนนี้โดยธรรมชาติ

“ให้ฉันทำให้มันชัดเจนกว่านี้หน่อย”

ปฏิกิริยาดังกล่าวจากเธอชัดเจนในความคาดหมายของลีโอ เรย์

ในตอนแรกเขายิ้มบิดเบี้ยว จากนั้นดวงตาที่อ่อนโยนของเขาก็เปลี่ยนเป็นคมกริบ

เมื่อจ้องมองอย่างเจาะจงไปที่ดวงตาของลินดา เขาจึงพูดช้าๆ ว่า “ฉันจะช่วยให้คุณปีนขึ้นไปบนสุดของครอบครัวแซนเดอร์ส เหยียบหัวของสมาชิกหลักทุกคนในครอบครัวที่เคยดูถูกคุณ”

“อะไร?!”

ทันทีที่คำพูดที่สงบและเด็ดเดี่ยวของลีโอ เรย์ ทั้งลินดาและเมสัน แบงก์สที่อยู่ข้างๆ เธอแสดงสีหน้าเหลือเชื่อ และใบหน้าที่ตกตะลึงของพวกเขา ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ก็แทบจะไม่แตกต่างกันมากนัก

ตระกูลแซนเดอร์สเป็นหนึ่งในผู้ทรงอำนาจชั้นนำในอาณาจักรโคลด์เฟลม

ครอบครัวนี้เต็มไปด้วยคนที่มีความสามารถ มีอิทธิพลอย่างเด็ดขาดในภาคการทหาร การเมือง และธุรกิจของราชอาณาจักร

ไม่ต้องพูดถึงการเผชิญหน้ากับทั้งครอบครัว แม้แต่สาขาเล็กๆ แบบสุ่มภายในครอบครัวก็อาจเป็นขุนนางที่มีสถานะสูงในอาณาจักรได้เป็นอย่างดี

ยิ่งไปกว่านั้น เมืองที่ใหญ่ที่สุดภายใต้ตระกูล Lionheart City นั้นยิ่งฟุ่มเฟือยและคึกคักยิ่งขึ้นเมื่อถูกปกครองโดยผู้เฒ่าคนปัจจุบัน Grand Duke Harrison Shelton ซึ่งขนาดและความเจริญรุ่งเรืองเกือบจะเทียบได้กับเมืองหลวงของราชวงศ์

สิ่งสำคัญคือต้องรู้ว่าในฐานะมหาอำนาจอันดับหนึ่งของครอบครัว แกรนด์ดุ๊ก แฮร์ริสัน เชลตัน ที่เพิ่งเข้าสู่จุดสูงสุดของเขา ได้มาถึงระดับมหาอำนาจอาวุโสระดับ 4 แล้ว

หากได้รับโอกาสเพียงพอ การไปถึงระดับ 5 ในชีวิตของเขาจะไม่ใช่ความสำเร็จที่เป็นไปไม่ได้

เมื่อถึงเวลานั้น ตระกูลแซนเดอร์สจะกลายเป็นพลังที่น่าสะพรึงกลัวที่สามารถแข่งขันกับราชวงศ์โคลด์เฟลมได้อย่างไม่ต้องสงสัย!

“ฝ่าบาท ท่านล้อเลียนข้าพเจ้าหรือ?”

หลังจากตกตะลึงไปสักพัก ลินดาก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อยขณะที่เธอจ้องมองไปที่ลีโอ เรย์โดยตรง

จุดประสงค์ของเธอในการมาที่นี่คือเพียงเพื่อดูว่าอีกฝ่ายสามารถช่วยเธอผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากนี้ได้หรือไม่ สำหรับการก้าวขึ้นสู่จุดสูงสุดของครอบครัวและนั่งบนบัลลังก์แห่งเมืองไลออนฮาร์ต นั่นคือสิ่งที่เธอไม่กล้าแม้แต่จะฝันถึง

เธอเป็นเพียงส่วนเล็กๆ ของครอบครัว เธอจะมีพื้นฐานและคุณสมบัติมาสัมผัสตำแหน่งหัวหน้าครอบครัวได้อย่างไร? แต่เมื่อมองดูชายหนุ่มที่สงบและไม่โอ้อวดต่อหน้าเธอ ด้วยเหตุผลบางอย่าง ลินดาก็มีความคิดแปลกๆ ขึ้นมา

นั่นคือชายคนนี้ดูเหมือนจะไม่มีเจตนาที่จะกล่าวอ้างอันเป็นเท็จ…

ลินดาส่ายหัวเล็กน้อย โยนความคิดที่อธิบายไม่ได้ออกไปอย่างรวดเร็ว และใบหน้าของเธอก็แสดงออกถึงความเด็ดเดี่ยวอีกครั้ง

“ฮิฮิ พวกคุณอยู่ที่นี่แล้ว”

ขณะที่ทั้งสองอยู่ในทางตัน เสียงที่ร่าเริงและขี้เล่นอย่างกะทันหันก็ทำลายความสงบในป่าเล็กๆ

หลังจากนั้นไม่นาน พุ่มไม้ที่อยู่รอบๆ ก็สั่นสะเทือน และมีเงาปรากฏอยู่ทั่วทุกแห่ง

ชั่วครู่หนึ่ง ลีโอ เรย์และคนอื่นๆ รวมถึงลินดาและเมสัน แบงก์ส ถูกรายล้อมไปด้วยผู้คนอย่างน้อยร้อยคน โดยทั้งหมดแต่งตัวเป็นทหารรับจ้าง

ในหมู่พวกเขามีออร่าที่ทรงพลังมากมายเทียบได้กับลินดาและเมสันแบ๊งส์

ภายใต้แสงจันทร์อันเหน็บหนาว อาวุธส่องแสงจำนวนมากที่มีประกายแวววาวเย็นยะเยือกแกว่งไปมาอย่างต่อเนื่อง ขณะที่รัศมีการฆาตกรรมหนาทึบเริ่มแผ่กระจายรอบตัวพวกเขา

เมื่อลินดาและเมสัน แบงก์สดูตึงเครียด ใบหน้าของลีโอ เรย์ก็อดไม่ได้ที่จะเผยรอยยิ้มออกมา

“ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงหน้าประตูบ้านฉันแล้วเหรอ?”