ทุกคนมีทักษะสี่อย่าง - บทที่ 148

บทที่ 148: กุญแจ (1)

ผู้แปล: 549690339

“ตอนนี้! –

เมื่อพวกเขาได้ยิน Moxiu พูดคำว่า ‘ตอนนี้’ อีกสี่คนในห้องก็เข้ามาทั้งหมด

พวกเขาคือ Cao Fenglin, Xiao Hong, Fang Yong และ Xiao Xinru

รวมทั้งโม่ซิ่วด้วย ทั้งห้าคนมาถึงเมืองซุ่นในคืนวันที่ 5 พฤศจิกายน พวกเขาซ่อนตัวอยู่ในบ้านหลังนี้จนถึงตอนนี้

ในช่วงเวลานี้ MO Xiu ได้สื่อสารกับผู้คนไม่กี่คนในเมือง Yan อย่างต่อเนื่องเพื่อถามเกี่ยวกับความคืบหน้า เมื่อสักครู่นี้ Yang Zekun ส่งข้อความแจ้งว่าแผนสำเร็จและดัก Bai Fan และ Zhou Qiuwu ได้

อีกสี่คนเริ่มบ่น พวกเขาควรจะเป็นกองหน้าไม่ใช่เหรอ? ทำไมเขาไม่ทำอะไรเลยหลังจากมาที่นี่?

ม่อซิ่วเรียกทั้ง 5 คนว่าทีมปฏิบัติการพิเศษ โดยกล่าวว่าเหตุการณ์นี้จะแก้ไขได้สำเร็จหรือไม่นั้นขึ้นอยู่กับประสิทธิภาพของทั้ง 5 คน

อย่างไรก็ตาม Moxiu ไม่ได้รับคำสั่งแม้แต่ครั้งเดียว

เซียวซินหยูเป็นคนสุดท้ายที่โม่ ซิ่วมาพบ ในเวลานั้น ห่าวเหรินส่งข้อความหาโม่ซิ่วโดยบอกว่ามีคนต้องการพบเขา

คนนี้คือเซียวซินหยู เหตุผลที่เขาต้องการเห็น Moxiu นั้นง่ายมาก ทักษะของเขาเพิ่มขึ้นอีกครั้ง และเขาต้องการเห็น Moxiu เพื่อทดสอบผลกระทบของมัน

Thunder Crash ถึงระดับหกแล้ว Xiao Xinru เป็นเพียงนักเรียนปีแรก แต่ทักษะของเธอถึงระดับหกแล้ว มันช่างน่ากลัวจริงๆ

Moxiu เคยใช้ God’s Snooping ในเวลานั้น

“ทักษะ 1: Thunderbolt 6 (พร้อมใช้งาน)

(เอฟเฟกต์ทักษะ: ระเบิดสายฟ้าในระยะ 500 เมตร (สามารถปรับระยะได้ตลอดเวลา) จำนวนสายฟ้าคือหนึ่งล้าน สายฟ้ามีผลทำให้เป็นอัมพาต)

ผลกระทบเพิ่มเติม: ตัวหลักมีภูมิคุ้มกันต่อความเสียหายจากสายฟ้า

(ระยะเวลา: 1 นาที)

ระยะเวลาคูลดาวน์: 1 ชั่วโมง”

เมื่อ Moxiu เห็นผลที่น่าสะพรึงกลัวของทักษะนี้ เขาจะกล้าทดสอบมันกับเขาได้อย่างไร?

อย่างไรก็ตาม เขาบอกเซียวซินหรูว่าเขาสามารถพาเขาไปที่อื่นเพื่อทดสอบพลังของมันได้

เช่นเดียวกับนั้น Moxiu สามารถหลอกให้ Xiao Xinru เข้ามาได้ Mage ที่สร้างความเสียหาย AOE ขนาดใหญ่นี้เป็นอาวุธที่เหมือนเทพเจ้าสำหรับต่อสู้กับกองทัพอาวุธปืน

พวกเขาสองสามคนถูมือและรอให้ม่อซิ่วออกคำสั่งให้เริ่มทำงาน

“คุณคิดว่าเราควรต่อสู้อย่างไร” ฟางหยงถาม เราจะต่อสู้อย่างไร?

“ฉันจะออกไปเอากุญแจก่อน!”

เสี่ยวหงก็เริ่มใจร้อนเช่นกัน””เดี๋ยวก่อน? ขณะนี้ เมืองหยานมีทหารติดอาวุธนับหมื่นคน มันยากที่จะเอาชนะพวกเขา แต่เป้าหมายของเราคือการช่วยเหลือผู้คนไม่ใช่หรือ? ด้วยการเคลื่อนไหวบางอย่างและความร่วมมือของเย่ว์หลง พวกเขาควรจะสามารถช่วยชีวิตผู้คนส่วนใหญ่ในเมืองได้” “ฉันต้องแก้ไขข้อผิดพลาดของคุณสองข้อ” Moxiu กล่าวด้วยรอยยิ้ม”

“ผิดพลาดอะไร?” เสี่ยวหงหรี่ตาลง”

“ประการแรก เราจะไม่ช่วยพวกเขาส่วนใหญ่ แต่ทุกคน! ประการที่สอง กองกำลังที่แข็งแกร่งที่สุดในเมืองซุ่นไม่ใช่กองทัพอาวุธปืน!”

เมืองซุ่นตอนเที่ยง

ในคุกใต้ดินของคฤหาสน์ของเจ้าเมือง

หลังจากเสียงเชียร์จากเย็นวานนี้ ได้ยินเพียงบทสนทนาภายนอกเป็นครั้งคราวเท่านั้น เสียงนั้นอยู่ไกลมากจนเย่ชิงเฟิงไม่สามารถได้ยินได้ชัดเจน

ชิงเฟิงเย่นั่งอยู่บนพื้นด้วยดวงตาที่ไร้ชีวิตชีวา เขาไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่เขาถูกขัง ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากกิน แต่เขาไม่มีอะไรจะกิน

ที่นี่ไม่มีใครเลย แม้แต่คนส่งอาหารก็ตาม ตรงมุมก็มีแต่ถังน้ำ

ชิงเฟิงเย่รู้ว่าเจ้าเมืองเมืองเก่ายอมแพ้เขาแล้ว ภายนอกเขาถูกขังไว้ แต่ในความเป็นจริง เขาอยากจะอดตาย

ในเวลาเพียงสองวัน ชิงเฟิงเย่ลดน้ำหนักได้มาก นี่ไม่ใช่สิ่งที่ทำให้เขาเศร้า สิ่งที่ทำให้เขาเศร้าก็คือเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นข้างนอก

ชุนชิตฟ์…วูยังอยู่ไหม?

ด้วยความสิ้นหวัง เขาได้ยินเสียงฝีเท้าเข้ามาใกล้จากระยะไกล

ชิงเฟิงเย่ลุกขึ้นยืนทันทีและรีบไปที่ประตูและตะโกนว่า”” นั่นใคร? บอกฉันมาว่าข้างนอกเกิดอะไรขึ้น!!!”

ไม่มีการตอบสนอง เสียงฝีเท้าหยุดอยู่นอกประตู ตามด้วยเสียงกุญแจเปิดประตูเหล็ก

ชิงเฟิงเย่ถอยหลังสองก้าวแล้วมองไปที่ประตู เขาต้องการดูว่าใครจะมาในเวลานี้

ประตูเหล็กเปิดออกและมีคนเดินเข้ามา ใบหน้าและรูปร่างของเขาไม่สามารถมองเห็นได้ชัดเจนในขณะที่เขาถูกคลุมด้วยเสื้อคลุมขนาดใหญ่ “คุณเป็นใคร?” ชิงเฟิงเย่ถาม ทำไมคุณถึงอยู่ที่นี่?”

มีเสียงมาจากภายในเสื้อคลุม

“คุณทำให้ฉันผิดหวัง ประตูเหล็กนี้สามารถล็อคคุณได้ไหม? หรือว่ามีประตูอยู่ในหัวใจของคุณ?”

“ฉัน… ฉัน บอกฉันหน่อยว่าเกิดอะไรขึ้นข้างนอก?”

‘ข้างนอกเกิดอะไรขึ้น? ไปดูด้วยตัวคุณเอง! คุณยังจำสิ่งที่คุณพูดก่อนหน้านี้ได้ไหม”

‘คำอะไร’

‘คุณจะยืนเคียงข้างความยุติธรรมเสมอ’

ชิงเฟิงเย่เบิกตากว้างแล้วพูดว่า “คุณ…” คุณคือโม่ซิ่วเหรอ? คุณได้รับอย่างไร

หมวกคลุมบนเสื้อคลุมของเขาเลื่อนออกเผยให้เห็นใบหน้าของเขา มันคือโม่ซิ่ว!

“ฉันมาที่นี่เพื่อช่วยชาวเมือง!”

ชิงเฟิงเย่ลังเลเมื่อเขาเห็นว่าเป็นโม่ซิ่ว

“ คุณควรออกไปตอนนี้ ฉันไม่รู้ว่าคุณเข้ามาที่นี่ได้อย่างไร แต่ที่นี่อันตรายมาก มันไม่มีประโยชน์ที่จะช่วยฉัน หากคุณสามารถช่วยผู้คนทั้งหมดในเมืองได้ ฉัน ชิงเฟิงเย่ จะต้องตายโดยไม่เสียใจ!’”

‘ขี้ขลาด!!

MO Xiu ตำหนิอย่างรุนแรง

ชิงเฟิงเย่ไม่โต้ตอบและก้มหัวลง

“คุณไม่เสียใจที่ต้องตายเลยเหรอ? การตายของคุณจะช่วยชาวเมืองได้อย่างไร? ในฐานะผู้บัญชาการกองทัพเมือง Shun คุณทำอะไรให้กับคนทั้งเมืองในช่วงเวลาที่เกิดวิกฤตินี้? เขาจะขังตัวเองไว้ที่นี่เหรอ? คุณแค่กำลังวิ่งหนีไป คุณเป็นคนขี้ขลาดโดยสมบูรณ์ คุณไม่สามารถเลือกเพียงเพราะทำไม่ได้?”

“อย่าพูดอีก!”

“แม้ว่าคุณจะเลือกสนับสนุน Qiu Qiming และเข้าร่วมกองทัพอาวุธปืน ฉันก็จะไม่ดูถูกคุณแบบนี้ ฉันไม่รู้จักลุงเย่ เขาไม่คู่ควรที่จะเป็นผู้บัญชาการของกองทัพเมืองซุ่น”

‘ฉันบอกให้หยุด!!!’

เย่ชิงเฟิงคุกเข่าลงบนพื้นและร้องไห้ในใจ

“คุณยังสามารถโกรธได้ ซึ่งหมายความว่าหัวใจของคุณยังไม่ตาย” ม่อซิ่วกล่าว

ชิงเฟิง เย่ สงบลงและพูดว่า “” ฉันก็อยากจะตัดสินใจเช่นกัน แต่ในด้านหนึ่ง ฉันต้องปกป้องศรัทธาของเมือง และอีกด้านหนึ่ง ฉันต้องไม่ซื่อสัตย์และไม่กตัญญู”

“ ฉันขอถามคุณว่าคุณและพ่อของคุณภักดีต่ออะไร”

ประโยคนี้พุ่งตรงไปที่จิตวิญญาณ เย่ชิงเฟิงตกตะลึง ถูกต้องความภักดีคืออะไร?

น้ำเสียงของโม่ซิ่วค่อยๆอ่อนลง เขาชี้ไปที่ประตูแล้วพูดว่า “นี่คือ Qiu Qiming ที่ไม่สนใจชีวิตคนทั้งเมืองและทำสิ่งที่ไร้ความปรานีเช่นนี้เหรอ? นี่คือ Qiu Qiming ที่ขังคุณไว้ที่นี่และไม่ให้อาหารคุณแม้แต่คำเดียวเหรอ?”

ดูเหมือนว่าชิงเฟิงเย่จะเข้าใจ

Moxiu กล่าวต่อ” ไม่ มันไม่ใช่อย่างแน่นอน เป็นเจ้าเมืองเมืองเก่าที่ช่วยชุน

เมืองจากไฟและน้ำ และเสียสละทั้งชีวิตเพื่อชาวเมืองซุ่น เขาไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไปแล้ว คุณมีความภักดีต่อพลเมืองของเมืองอย่างแท้จริง ความรับผิดชอบของคุณคือการปกป้องเมืองนี้ ไม่มีใครทำอันตรายได้

เมืองซุ่น ไม่ใช่แม้แต่เจ้าเมือง…ไม่!”

เสียงของ MO Xiu ดังขึ้นในขณะที่เขาพูด ทุกคำดูเหมือนจะประทับอยู่ใน

หัวใจของชิงเฟิงเย่

“ปกป้องเมืองซุ่น?”

” ถูกต้อง. นี่คือความประสงค์ของเจ้าเมืองเมืองเก่า และฉันคิดว่านั่นเป็นความปรารถนาสุดท้ายของพ่อคุณด้วย ฉันเชื่อว่าถ้านายพลเฒ่ายังมีชีวิตอยู่ เขาจะไม่มีวันปล่อยให้ Qiu Qiming ทำเช่นนี้ เขาเคยประสบกับสงครามและเข้าใจถึงความโหดร้ายของสงคราม”

ชิงเฟิงเย่ครุ่นคิดอยู่นาน ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็สว่างขึ้นแล้วหรี่ลง

“ฉันเข้าใจสิ่งที่คุณหมายถึง คุณพูดถูก แต่…ฉันจะทำอะไรได้อีกตอนนี้?”

MO Xiu ยิ้มเป็นครั้งแรกและพูดอย่างเฉยเมยว่า “ในทางกลับกัน คุณทำอะไรได้มากมาย คุณคือกุญแจสำคัญในการกอบกู้เมืองซุ่น .. ”