การฝึกฝน: เมื่อคุณทำสิ่งต่างๆ ในระดับสุดโต่ง - บทที่ 159

บทที่ 159: บทที่ 116: ม่านน้ำตก_1

ผู้แปล: 549690339

คำพูดนั้นเย็นชาและมีน้ำหนักมาก

แท้จริงแล้วพวกมันหนักมาก

หากเขาทำได้ โจวหมิงหยูก็ไม่อยากก้าวเข้าสู่เวทีนี้จริงๆ

ท้ายที่สุดแล้ว ฝ่ายตรงข้ามได้พิสูจน์ความแข็งแกร่งของพวกเขาแล้วในฐานะผู้ฝึกฝนดาบโดยสุจริต

มุ่งมั่นด้วยหัวใจและน่าเกรงขามในการต่อสู้!

ถ้าเขาขึ้นไป เขาอาจจะไม่ชนะ และแม้ว่าเขาจะชนะได้ เขาอาจจะไม่สามารถฆ่าได้ และการฆ่าจะต้องแลกมาด้วยต้นทุนมหาศาล

มันไม่ใช่ทางเลือกที่ชาญฉลาด

แต่เขาไม่มีทางเลือกอื่น

เมื่อ Wang Tianling เป็นลูกเขยของเขา ถ้าเขาไม่พยายามต่อสู้กับการต่อสู้ครั้งนี้ คงเป็นเรื่องยากมากที่จะควบคุมตระกูล Wang ได้

หากไม่มี Wang Tianling ตระกูล Wang ก็กลายเป็นเนื้อชิ้นอวบอ้วน และ Zhou Mingyu ก็ไม่ต้องการที่จะมอบมันให้กับคนอื่นในจานเงิน

ไม่ต้องพูดถึง สิ่งประดิษฐ์เวทมนตร์ระดับสูงทั้งหมดและถุงเก็บของถูกคู่ต่อสู้ยึดไป

นั่นคือทรัพย์สินส่วนใหญ่ของตระกูล Wang เขาจะปล่อยให้คนนอกอ้างสิทธิ์ได้อย่างไร?

ดังนั้น…

“มาเถอะ ให้ชายชราคนนี้ดูว่าเจ้าทำมาจากอะไร!”

ตรงกลางเวที บนยอดชานชาลา ผมและเคราของโจวหมิงหยูเต็มไปด้วยความโกรธ ดวงตาของเขาลุกโชนอย่างดุเดือด แสดงออกถึงการข่มขู่

เมื่อเห็นสิ่งนี้ฝูงชนก็ตกใจเช่นกัน

“ผีเฒ่านี้…”

“เขามีพลังมากยิ่งขึ้น!”

“เสือขาวเกิงจินจือนั้นไม่ธรรมดาจริงๆ!”

“ฉันได้ยินมาว่าเพื่อนเก่าคนนี้ยังเป็นผู้ฝึกฝนการต่อสู้ที่สร้างชื่อให้กับตัวเองในการต่อสู้เมื่ออายุยังน้อย”

“เขาอยู่ในช่วงปลายของการก่อตั้งมูลนิธิมานานหลายทศวรรษ และตอนนี้ เขาอาจจะประสบความสำเร็จในการสร้างรากฐานที่สมบูรณ์แบบแล้ว”

“การสร้างรากฐานที่สมบูรณ์แบบเหรอ? เขาจะกล้าออกจากบ้านหรือเปล่า”

ฝูงชนพึมพำกันเอง ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น

แม้แต่ไป๋หยุนซีบนเรือหยกเขียวก็แสดงความอยากรู้อยากเห็นบนใบหน้าของเขา

ในขอบเขตของการก่อตั้งรากฐาน มีสี่ขั้นตอน: ขั้นต้น กลาง ขั้นปลาย และขอบเขตความสำเร็จอันยิ่งใหญ่

แต่ผู้ฝึกฝนที่มาถึงอาคารรากฐานที่สมบูรณ์แบบโดยทั่วไปแล้วจะต้องฝึกฝนอย่างหนักโดยหวังว่าจะบรรลุแกนทองคำ

พวกเขาไม่ค่อยกล้าเสี่ยงออกไป และไม่กล้าออกไป เกรงว่าพวกเขาจะละทิ้งการคุ้มครองจากรูปแบบอันยิ่งใหญ่ของพวกเขา

ท้ายที่สุดแล้ว โลกเต็มไปด้วยความไม่แน่นอน โดยมี “อุบัติเหตุ” เกิดขึ้นมากมาย!

ดังนั้นภายใต้สถานการณ์ปกติ ช่วงท้ายของการก่อตั้งมูลนิธิจึงถูกมองว่าเป็นพลังการต่อสู้ระดับสูงสุด

Zhou Mingyu อยู่ในช่วงปลายของการก่อตั้งมูลนิธิเมื่อหลายสิบปีก่อน ดังนั้นแม้ว่าเขาจะไม่ได้ทะลุไปสู่อาคารรากฐานที่สมบูรณ์แบบ แต่ความแข็งแกร่งของเขาก็ไม่อาจหยั่งรู้ได้ และเป็นอันดับหนึ่งในบรรดาผู้ฝึกฝนทั้งหมดในปัจจุบัน

เขาสามารถโค่น Li Jianchen ได้หรือไม่?

ฝูงชนมองดูด้วยลมหายใจซึ้งน้อยลง

เมื่อเห็นสิ่งนี้ Xu Yang ก็ไม่เสียคำพูดอีกต่อไป เขาพุ่งทะยานด้วยดาบทันที โจมตีก่อน

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาริเริ่มโจมตีในสามแมตช์ และเขาเริ่มต้นด้วยการรวมคนและดาบเข้าด้วยกัน

มันแสดงให้เห็นถึงความกดดันที่ Zhou Mingyu นำมา

“ฮึ่ม!”

โจว หมิงหยู ตะคอกอย่างเย็นชา โดยไม่ต้องใช้สิ่งประดิษฐ์เวทมนตร์ เขาเผชิญหน้ากับแสงดาบอันดุเดือดด้วยมือเปล่า

“ปัง!!!”

เสียงระเบิดดังขึ้นขณะที่ Zhou Mingyu โจมตีด้วยฝ่ามือของเขา ข้างหลังเขา ปีศาจเสือขาวปรากฏตัวขึ้น กรงเล็บของมันแบกแสงสีขาวอันคมชัด กระแทกเข้ากับแสงดาบอย่างแรง ทิ้งร่องรอยที่เห็นได้ชัดเจนห้าประการที่ยังคงอยู่

นั่นคือพยัคฆ์ขาวเกิงจินชี่!

เขาเป็นผู้ฝึกฝนร่างกายซึ่งมีเทคนิคพื้นฐานคือ เสือขาวเกิงจินจือ ได้ถึงอาณาจักรแห่งความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ อีกเพียงก้าวเดียวก็สามารถจะสมบูรณ์แบบได้ ซึ่งอาจเป็นไปได้ที่จะฝึกฝน “ร่างพยัคฆ์ขาวเกิงจิน!”

เมื่อบรรลุแล้ว แม้กระทั่งปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ที่บรรลุระดับการเปลี่ยนแปลงแกนทองคำก็สามารถต่อสู้ได้ด้วยมือเปล่าของเขา

นี่แสดงให้เห็นถึงพลังที่น่าเกรงขามของเทคนิคนี้

พยัคฆ์ขาวเกิงจินชี่ที่เป็นเอกลักษณ์ของมันคืออาวุธสังหาร ไม่เป็นรองใครในหมู่ผู้ฝึกฝนดาบธรรมดา

“ปัง! ปัง ปัง!”

โจว หมิงหยู กดไปข้างหน้า ทุบอย่างดุเดือดด้วยพยัคฆ์ขาวเกิงจิน และเอาชนะได้อย่างสมบูรณ์ด้วยกำลังอันเต็มที่

เขาไม่ได้พึ่งพากลอุบาย ทำให้ฝ่ายตรงข้ามใช้กลอุบายได้ยากเช่นกัน

หลังจากการโจมตีหลายครั้ง แสงดาบที่แวววาวก็เริ่มหรี่ลง

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ผู้เห็นเหตุการณ์ก็ถอนหายใจภายใน

“น่าเสียดาย น่าเสียดาย…”

“หลี่เจี้ยนเฉินต่อสู้มาอย่างต่อเนื่องและใช้จ่ายมากเกินไป!”

“โดยเฉพาะอย่างยิ่งในตอนนี้ ด้วยมนุษย์และดาบที่รวมกันเป็นหนึ่ง ทะลุทะลวงไข่มุกเถาหลานของหวัง เทียนหลิง ไข่มุกน้ำแข็งเจียว และโล่เต่าลึกลับ คุณสามารถจินตนาการได้ว่าเขาใช้พลังไปมากแค่ไหน สิ่งประดิษฐ์ดาบสูญเสียความคมไปแล้ว”

“ในสภาพเช่นนี้ สู้กับ Zhou Mingyu ที่โกรธแค้น ใครๆ ก็ทำนายสถานการณ์ของเขาได้!”

ฝูงชนส่ายหัวด้วยความตกใจ ไม่ได้มองในแง่ดีเกี่ยวกับผลลัพธ์

ไป๋หยุนซีขมวดคิ้วเล็กน้อยและคิดว่าจะกอบกู้สถานการณ์ได้อย่างไร

แค่นั้นแหละ…

“ปัง!!!”

ดาบส่งคมแหลมของมันออกมา ปะทะกันอีกครั้ง แต่ถูกขับไล่ด้วยการโจมตีอันหนักหน่วงของเสือขาว และร่วงหล่นลงมาอย่างระส่ำระสาย

แม้แต่ความสามัคคีของมนุษย์และดาบก็ยากที่จะรักษาไว้ การแยกร่างและดาบทำให้เขาเดินโซเซและล้มลง ปล่อยหยดเลือดสีแดงสดออกมา

หลังจากถอยไปมากกว่าสิบก้าวเท่านั้นที่เขาสามารถทรงตัวได้

ดาบยาวในมือของเขาตอนนี้เต็มไปด้วยรอยร้าวและเต็มไปด้วยรอยแตก

มือที่ถือดาบก็เปื้อนเลือดเช่นกัน สร้างความหวาดกลัวให้กับจิตใจของผู้ที่เห็นมัน

นั่นคือพลังของพยัคฆ์ขาวเกิงจิน

ไม่ว่าสิ่งประดิษฐ์เวทมนตร์จะแข็งแกร่งแค่ไหน มันก็ยังคงเป็นเพียงสิ่งประดิษฐ์ที่เป็นของระดับแรก

ผู้ฝึกฝนพื้นฐานก่อตั้งอยู่ในระดับที่สอง และพยัคฆ์ขาวเกิงจินจือเป็นทักษะการฝึกร่างกายที่น่าเกรงขาม ความแข็งแกร่งและความเฉียบคมของร่างกายของเขาเหนือกว่าสิ่งประดิษฐ์เวทย์มนตร์ เทียบได้กับสิ่งประดิษฐ์วิญญาณระดับป้องกันที่ต่ำกว่าและโจมตีสิ่งประดิษฐ์วิญญาณ

ในการปะทะกันเช่นนี้ จะไม่เสียหายได้อย่างไร?

เมื่อเห็นคู่ต่อสู้ได้รับบาดเจ็บสาหัส โจว หมิงหยู่ก็ไม่สามารถตอบโต้ได้ กลายร่างเป็นเสือขาวแห่งเกิงจินฉี กระโจนเข้าใส่อย่างดุเดือดเพื่อสังหาร

ตอนนี้มันเป็นเรื่องของชีวิตและความตาย

ขณะนี้…

Xu Yang ยังคงไม่นิ่งเฉย ทะยานด้วยดาบของเขา และรวมเข้าด้วยกันอีกครั้ง และรวมตัวเป็นลำแสงดาบ

แสงดาบสีเหลืองทองที่สุกใสดุจดวงอาทิตย์

ดาบศักดิ์สิทธิ์ซวนหยวนจวี๋ย!

แสงดาบพุ่งสูงขึ้น โดยมีขนาดเพิ่มขึ้นหลายหลา เหมือนกับดาบสวรรค์ที่ฟาดฟันเสือขาวเกิงจินอย่างดุเดือด

“ปัง!!!”

ในท้ายที่สุด ก็มีเสียงระเบิดขนาดมหึมาดังขึ้น และความแวววาวที่แวววาวได้ขโมยการมองเห็นของทุกคนไป ปล่อยให้พวกเขาเจ็บปวดจนมองไม่เห็นเพียงแต่มองเห็นพื้นที่สีขาวอันกว้างใหญ่

ในลักษณะเช่นนี้ เวลาผ่านไป จนกระทั่งดวงตาของพวกเขาค่อยๆ ฟื้นขึ้นมาด้วยน้ำตา และหูของพวกเขาก็หยุดส่งเสียงดังท่ามกลางความร้อนอบอ้าว และกลับมามองเห็นได้อีกครั้ง

ความเจ็บปวด การบิดเบี้ยว ความขุ่นมัว…

ในความสับสน พวกเขาเห็นร่างสองร่างยืนอยู่ตรงข้ามกัน

คนที่มีเคราและผมสีขาว เต็มไปด้วยความโกรธ มือขวาของเขากดหน้าอกแน่น ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความตกใจ ความโกรธ และความไม่เชื่อ

อีกคนหนึ่งซึ่งมีมงกุฎที่พังทลายและผมยุ่งเหยิงซึ่งขมับก็เต็มไปด้วยสีขาวแล้วตอนนี้กลายเป็นสีเหี่ยวเฉาแม้กระทั่งแตกหักและแตกออก ใบหน้าที่ครั้งหนึ่งเคยสมบูรณ์ของเขากลับดูซูบผอมและมีรอยย่น ราวกับว่ามันสูญเสียเลือด เนื้อ และจิตวิญญาณไปจำนวนมหาศาล