การฝึกฝน: เมื่อคุณทำสิ่งต่างๆ ในระดับสุดโต่ง - บทที่ 158

ตอนที่ 158: บทที่ 115: มือร้อน_1

ผู้แปล: 549690339

“วิชาดาบ?”

“ทักษะดาบ?”

การแสดงออกของ Zhou Mingyu เย็นชาขณะที่เขาจ้องมองลงไป

ดวงตาของหวัง เทียนหลิงหรี่ลง รู้สึกไม่สบายใจในใจ แต่ ณ จุดนี้ไม่มีทางเลือกอื่น เขากัดฟันก้าวไปข้างหน้า

“ฉันจะไป!”

หลังจากพูดแล้ว เขาก็ลงไปในสนามรบ จ้องมองไปที่ Xu Yang อย่างเย็นชา โดยมีท่าทางในขณะที่เขาประกาศว่า “แม้ว่าฉันจะตายในวันนี้ ฉันก็จะแสวงหาความยุติธรรมให้กับลูกหลานของตระกูล Wang และสำหรับผู้บริสุทธิ์ทุกคนที่เสียชีวิตอย่างอนาถ! ”

โดยไม่รอปฏิกิริยาของ Xu Yang เขาได้เรียกสิ่งประดิษฐ์วิเศษของเขาออกมา

มันคือชุดของโล่เต่าดำสี่ด้าน!

เมื่อติดตั้งโล่เต่าลึกลับ มันจะหมุนไปทุกด้าน ปกป้องเขาจากภายใน

จากนั้นเขาก็หยิบไข่มุกอันสุกใสขึ้นมา เรียกพลังแห่งแม่น้ำ ปล่อยคลื่นอันบ้าคลั่งออกมาเป็นกระแสน้ำ

มันคือสิ่งประดิษฐ์เวทมนตร์ระดับสูงสุด—ไข่มุกแห่งกระแสน้ำ!

ในการต่อสู้ของผู้ฝึกฝน ปัจจัยสำคัญมีอยู่สองสามจุด:

ขอบเขตการฝึกฝน การฝึกฝนทักษะเวทมนตร์ศักดิ์สิทธิ์ และสิ่งของภายนอก เช่น สมบัติวิเศษ สิ่งประดิษฐ์ทางจิตวิญญาณ ยาเม็ดวิญญาณ และเครื่องรางของขลัง

แม้ว่า Wang Tianling จะไม่ใช่ผู้ฝึกฝนดาบ แต่เขายังคงมีการฝึกฝนระดับพื้นฐานขั้นกลางและเป็นบรรพบุรุษของตระกูล Wang

ตระกูล Wang ซึ่งเป็นผู้มีอำนาจในการก่อตั้งมูลนิธิ มีผู้ฝึกฝนการสร้างรากฐานมาหลายชั่วอายุคนและมีเชื้อสายมายาวนานและมีศักยภาพที่ลึกซึ้ง

หวัง เทียนหลิงเองก็มีทักษะในเส้นทางแห่งการกลั่นสิ่งประดิษฐ์ ซึ่งเป็นผู้กลั่นสิ่งประดิษฐ์ระดับสอง โดยมีสิ่งประดิษฐ์เวทมนตร์มากมายอยู่ในมือ ในการต่อสู้แห่งเวทมนตร์ เขาอาจจะไม่อ่อนแอกว่าหยานฉางเฟิง หรืออาจจะแข็งแกร่งกว่าด้วยซ้ำ

ท้ายที่สุด หยานฉางเฟิงเป็นผู้ฝึกฝนพลังชี่ที่โชคดีจากครอบครัวที่ไม่มีฐานะ ซึ่งมีค่าทั้งหมดอยู่ในดาบบินนั้น—ไม่เต็มใจที่จะเสี่ยง และโดยธรรมชาติแล้วทำได้เพียงยอมรับความพ่ายแพ้เท่านั้น

แต่เขาแตกต่างออกไป

“ไป!”

หวัง เทียนหลิง เปิดใช้งานไข่มุกแห่งกระแสน้ำ และมังกรน้ำมากกว่าสิบตัวก็ปรากฏตัวขึ้นภายในกระแสน้ำ พุ่งเข้าหา Xu Yang ด้วยพลังของภูเขาที่พังทลายลงและทะเลที่เชี่ยวกราก

Xu Yang ยังคงเงียบ ดาบของเขาขยับไปตามร่างกายของเขา ดึงออกมาจากฝักและกระโจนเข้าสู่กระแสน้ำที่โหมกระหน่ำ ต่อสู้กับมังกรน้ำหลายสิบตัว

“ฮึ่ม!”

หวังเทียนหลิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาและหยิบสิ่งประดิษฐ์เวทมนตร์ระดับสูงออกมาอีกชิ้นหนึ่ง เสื่อที่ดูแปลกตาและดูโบราณ

หวัง เทียนหลิง นั่งบนเสื่อ และทันใดนั้น แสงของพระพุทธเจ้าก็ส่องประกายเจิดจ้า เสริมสร้างร่างกายของเขา ทำให้การป้องกันของเขามั่นคง และเติมเต็มมานาของเขา

โล่เต่าลึกลับ ไข่มุกทอร์เรนต์ พร้อมด้วยเสื่อนี้ สิ่งประดิษฐ์สามชิ้นทั้งหมดเป็นเกรดสูงสุด ให้การโจมตีและการป้องกันที่ครอบคลุม

สิ่งนี้แสดงให้เห็นความลึกของทรัพยากรของเขา

ยังไม่พอใจ เขาหยิบขวดหยกออกมาแล้วเทยาเม็ดวิญญาณ กลืนมันลงไปเพื่อปรับแต่งและดูดซึมพลังของมัน

ผู้ชมเงียบเมื่อเห็นสิ่งนี้

การกระทำดังกล่าวเป็นเรื่องฟุ่มเฟือยสำหรับสนามประลองจริงๆ

แต่ด้วยความบาดหมางอันขมขื่น พวกเขาจึงแสดงความคิดเห็นไม่ได้

แม้แต่ผู้ตัดสิน ไป่หยุนซี ก็ยังเงียบ เกือบจะราวกับว่าเขาพอใจที่ได้เห็นมัน

“อ้าว!!!”

ท่ามกลางคลื่นที่ซัดสาด มังกรน้ำคำรามอย่างดุร้าย

หวัง เทียนหลิงดูดซึมยาวิญญาณ เพิ่มมานาของเขา และผลักดันพลังของไข่มุกทอร์เรนต์จนถึงขีดจำกัด มังกรแล้วมังกรไล่ตามอย่างไม่หยุดยั้ง พยายามบดขยี้คู่ต่อสู้จนตายด้วยความโกรธเกรี้ยวของคลื่น

Xu Yang กวัดแกว่งดาบ พลิกแม่น้ำให้คว่ำลง แม้ว่าจะไม่พ่ายแพ้อยู่ครู่หนึ่ง แต่เขาก็พยายามดิ้นรนเพื่อทะลวงตำแหน่งของฝ่ายตรงข้าม

“ฮึ่ม!”

“ผู้ฝึกฝนดาบแบบไหนกัน มากกว่านี้ไม่ได้แล้ว!”

เมื่อเห็นสิ่งนี้ การเยาะเย้ยของ Wang Tianling ยิ่งเย็นลง แต่เขาก็ไม่ลดความระมัดระวังลง และนำสิ่งประดิษฐ์เวทย์มนตร์ชั้นยอดออกมาอีกชิ้นหนึ่ง—ไข่มุกที่เต็มไปด้วยความเย็นยะเยือก พร้อมด้วยผีของ Jiao Dragon อยู่ข้างใน

“ไป!”

หวัง เทียนหลิง ขว้างไข่มุก ซึ่งเข้าไปในคลื่นคำรามและเปลี่ยนน้ำให้เป็นน้ำแข็งทันที ปิดกั้นบริเวณโดยรอบและกักขัง Xu Yang ไว้ภายในโลกแห่งผลึกน้ำแข็ง

“หวังเทียนหลิงผู้นี้…”

“มีบุญคุณขนาดนั้นเลยเหรอ?”

“สิ่งประดิษฐ์เวทมนตร์ระดับสูงสุดสี่ชิ้น!”

“ไม่น่าแปลกใจเลยที่เขาเป็นนักสกัดสิ่งประดิษฐ์ระดับสอง”

“ไม่น่าแปลกใจเลยที่ Old Ghost Zhou จะต้องการให้เขาเป็นลูกเขย!”

เมื่อเห็นเหตุการณ์นี้ ผู้เห็นเหตุการณ์ก็ประหลาดใจ ริมฝีปากของพวกเขากระตุก แม้แต่ไป๋หยุนซีก็อุทานด้วยความประหลาดใจ

ในขณะที่การพูดคุยของผู้ฟังไม่สามารถส่งผลกระทบต่อการต่อสู้ได้ หวัง เทียนหลิงก็นั่งบนเสื่อของเขา โดยมุ่งความสนใจไปที่การควบคุมไข่มุกแห่งจิตวิญญาณทั้งสอง มังกรน้ำแปลงร่างเป็นมังกรน้ำแข็ง ปล่อยพายุหิมะที่โหมกระหน่ำขณะที่พวกมันโจมตีศัตรูซ้ำแล้วซ้ำเล่า โดยตั้งใจที่จะปล่อยให้คู่ต่อสู้พินาศในคุกที่ปกคลุมไปด้วยน้ำแข็งแห่งนี้

ครั้งหนึ่งเขาเคยใช้เทคนิคนี้เพื่อสังหารศัตรูในช่วงกลางของการก่อตั้งรากฐาน พลังของมันปรากฏชัดในตัวเอง และไม่ต้องการคำอธิบายเพิ่มเติม

อย่างไรก็ตาม มันเป็นการสิ้นเปลืองทรัพยากรของเขาอย่างมหาศาล

โชคดีที่สิ่งประดิษฐ์ทั้งสี่นี้เสริมซึ่งกันและกันและก่อตัวเป็นระบบ ซึ่งช่วยลดการใช้มานาได้อย่างมาก

มิฉะนั้น แม้จะมีการฝึกฝนการก่อตั้งรากฐานระดับกลาง มันก็คงจะเป็นเรื่องยากในการใช้งานสิ่งประดิษฐ์ระดับสูงสี่ชิ้นในเวลาเดียวกัน

“เทียนหลิง ระวัง!!!”

ขณะที่หวัง เทียนหลิงกำลังบีบมานาของเขาเพื่อพยายามทำให้ศัตรูของเขาหมดแรงจนตาย โจว หมิงหยู ผู้ซึ่งเฝ้าดูอยู่ข้างสนาม จู่ๆ ก็อุทานด้วยความตื่นตระหนก

“อะไร?”

การแสดงออกของหวัง เทียนหลิงเปลี่ยนไป และก่อนที่เขาจะทันได้โต้ตอบ เสียงดาบอันดังก็ดังขึ้นจากภายในคุกผลึกน้ำแข็ง ส่งเสียงคำรามเหมือนมังกร!

“อ้าว!!!”

เสียงดาบดังก้อง ราวกับดาบแสงมังกร ขณะที่ Xu Yang ระเบิดออกมา เปลี่ยนเป็นภาพเงาที่แวววาว ทะลวงฝ่าคุกอย่างกล้าหาญ

“นี่คือ…”

“เพื่อรวมมนุษย์และดาบเข้าด้วยกัน!”

“ใช้ร่างกายนำทางดาบ!”

เมื่อเห็นสิ่งนี้ นับประสาอะไรกับผู้ยืนดู แม้กระทั่งหยานฉางเฟิง ซึ่งเป็นเพื่อนผู้ฝึกสอนดาบ ก็ยังแสดงสีหน้าเต็มไปด้วยความตกตะลึง

“ปัง!!!”

ท่ามกลางความตกใจ ก็มีเสียงดังปะทุขึ้น และเศษน้ำแข็งก็กระจัดกระจายไปทั่ว

แสงดาบราวกับมังกรพร้อมเสียงร้องยาวดังออกมา ทำลายคุกน้ำแข็งทันที และพุ่งตรงไปที่หวังเทียนหลิง

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ใบหน้าของหวัง เทียนหลิงก็ซีดลง และรีบกระตุ้นโล่เต่าลึกลับสี่ด้านเพื่อปกป้องตัวเอง

โล่ของเต่าลึกลับ จุดสุดยอดของการป้องกัน ในแง่ของความสามารถในการป้องกันล้วนๆ ยังเทียบได้กับสิ่งประดิษฐ์ทางจิตวิญญาณระดับต่ำกว่าอีกด้วย

อย่างไรก็ตาม…

แสงดาบราวกับมังกร คำรามเข้ามา ฟาดฟันข้ามสวรรค์ด้วยการฟาดเพียงครั้งเดียว

แม้ว่าจะเป็นการโจมตีด้วยดาบเพียงครั้งเดียว แต่พลังของมันก็เหนือกว่าดาบแยกแสงดาบก่อนหน้าของหยานฉางเฟิงมาก

มันเป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อที่สำคัญในการฝึกฝนสิ่งประดิษฐ์ดาบ – การรวมกันของมนุษย์และดาบ!

การฟาดฟันด้วยดาบนี้ไม่เพียงรวบรวมพลังดิบของสิ่งประดิษฐ์ดาบเท่านั้น หรือเพียงความแข็งแกร่งของผู้ฝึกฝนเท่านั้น แต่ยังรวมเอาทั้งสองอย่างเข้าด้วยกัน พลังของพวกเขาเพิ่มขึ้นหลายเท่า อาจเป็นสิบ ร้อย หรือหลายพันเท่า

มันเหมือนกับการแยกความแตกต่างของแสงดาบ เสกสรรดาบนับพันมานับพันเล่ม

ภายใต้การโจมตีด้วยดาบนี้ แม้แต่เต่าลึกลับก็ยังไร้พลัง

“บูม!!!”

เสียงระเบิดดังกึกก้องและประกายไฟที่ส่องสว่างก็ปะทุขึ้น ทำให้โล่วิญญาณเต่าลึกลับแตกเป็นเสี่ยงๆ เมื่อปะทะ

“เทียนหลิง!!!”

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ผิวของ Zhou Mingyu จากนอกเวทีก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง โดยไม่สนใจกฎของชานชาลา เขากระโดดขึ้นและรีบเข้าไปในสนามรบ

แต่…

มันสายเกินไปแล้ว!

แสงดาบราวกับมังกร กวาดลงมาอย่างโกรธเกรี้ยว ทำลายโล่เต่าดำสี่ด้านด้านหนึ่งให้แตก เผยให้เห็น Wang Tianling ที่น่าสะพรึงกลัวที่สุดอยู่ข้างใน

“ไม่ ฉันยอมแพ้…!”

เสียงตะโกนอย่างตื่นตระหนกพยายามร้องขอความเมตตาและยอมช่วยชีวิตเขา

แต่แสงดาบไม่หยุดชั่วขณะ ฟันที่จบชีวิตก็ล้มลง และในชั่วขณะหนึ่ง กลืนเสียงร้องแห่งความตื่นตระหนก

“เทียนหลิง!”

แสงสีขาวพุ่งอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้า พุ่งเข้าสู่สนามรบด้วยพลังอันมหาศาล เร็วเกินกว่าที่สายตาจะมองตาม

อย่างไรก็ตาม เขายังช้าไปหนึ่งก้าว

แนวแสงดาบฟันออกมาปะทะกับเขา

“ปัง!”

ด้วยการปะทะกัน แสงดาบก็กระเด้งกลับ และตกลงไปไกลหลายสิบฟุต เผยให้เห็นร่างของ Xu Yang ที่กำลังเหยียบอยู่บนความว่างเปล่า และเดินโซเซกลับไปก่อนที่จะทรงตัวในที่สุด

ในอีกด้านหนึ่ง แสงสีขาวก็สลายไป เผยให้เห็นใบหน้าที่โกรธเกรี้ยวของผู้เฒ่าตระกูลโจว โจว หมิงหยู ดุร้ายราวกับสิงโตที่บ้าคลั่ง

โจว หมิงหยู่ไม่สนใจเขา และรีบตรงไปที่หวังเทียนหลิงแทน

เห็นหวัง เทียนหลิงนั่งอยู่บนเสื่อแสงของพระพุทธเจ้า ขณะที่โล่เต่าดำสามตัวยังคงโคจรรอบเขาต่อไป แสงพุทธสีทองที่เล็ดลอดออกมาจากภายในเสื่อยังคงสภาพเดิม ดูเหมือนว่าจะปกป้องร่างกายของเขาโดยไม่มีความเสียหายที่สำคัญใดๆ

อย่างไรก็ตาม…

เมื่อโจว หมิงหยู่เข้ามาใกล้ เขาเห็นเลือดสีแดงเข้มไหลออกมาจากคอของหวัง เทียนหลิงอย่างช้าๆ

ตามมาด้วย…

“พัฟ!!!”

เสียงอู้อี้ เลือดกระเซ็น และศีรษะที่อยู่บนคอก็กระเด็นออกไปด้วยแรง

“เทียนหลิง!!!”

โจว หมิงหยู ร้องออกมาด้วยความตื่นตระหนก และพุ่งไปข้างหน้า

แต่โดยไม่คาดคิด แสงดาบที่ลุกโชนดุเดือดราวกับเสียงคำรามของมังกรก็ปะทะเข้ากับเขาอีกครั้ง

“ปังปังปัง!”

เสียงที่ดังก้องปะทุขึ้นอย่างรุนแรง และไม่ทันระวังด้วยพลังดาบอันดุเดือด แม้แต่ Zhou Mingyu ซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญการก่อตั้งรากฐานขั้นปลายก็ถูกบังคับให้ถอยกลับ

เมื่อคว้าโอกาสนี้ แสงดาบก็หมุน กวาดแผ่นแสงของพระพุทธเจ้า โล่วิญญาณเต่าลึกลับ ไข่มุกแห่งจิตวิญญาณทั้งสองที่ปรากฏในความว่างเปล่า และแม้แต่ศพที่ไม่มีหัวของ Wang Tianling ลงในถุง

“คุณ…!!!”

โจว หมิงหยู ถูกบังคับถอยกลับด้วยแสงดาบและได้เห็นการกระทำเช่นนี้ โกรธมาก ความโกรธเกรี้ยวของเขาเดือดพล่านในขณะที่เขาเตรียมที่จะต่อสู้

อย่างไรก็ตาม…

“โจว หมิงหยู คุณกล้าฝ่าฝืนกฎของนิกายหยกเขียวหรือเปล่า?”

เสียงคำรามแห่งความโกรธดังสนั่นกดดันเขา ทำให้ Zhou Mingyu หยุดชะงักในเส้นทางของเขา

ฝูงชนหันศีรษะตามเสียงนั้น และเห็นไป๋หยุนซียืนอยู่บนยอดนิกายหยกเขียวด้วยความโกรธแค้นไม่แพ้กัน

เขาจะไม่โกรธได้อย่างไร?

การโต้เถียงเรื่อง Spirit Land การต่อสู้บนแท่นเป็นกฎที่กำหนดโดย Green Jade Sect ของเขา

ตอนนี้ มีคนบุกขึ้นไปบนแท่นอย่างโจ่งแจ้ง ตบหน้านิกายหยกเขียวอย่างเปิดเผย ในฐานะทูตอมตะแห่งการค้นหาของนิกายหยกเขียว เขาจะไม่แถลงได้อย่างไร?

เมื่อเห็นความโกรธของไป๋หยุนซี โจว หมิงหยูก็รู้สึกตัวและก้มศีรษะอย่างรวดเร็ว “มันเป็นความเร่งรีบในส่วนของฉันเนื่องจากความเร่งด่วนในขณะนั้น ฉันไม่ได้ตั้งใจดูหมิ่นใดๆ ฉันวิงวอนทูตอมตะให้ยกโทษให้กับการล่วงละเมิดของฉัน!”

“ฮึ่ม!”

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ในที่สุด ไป๋หยุนซีก็พ่นลมออกมาอย่างเย็นชาและระงับความโกรธ “ในเมื่อเจ้าพูดเช่นนั้น คราวนี้ข้าจะปล่อยเจ้าออกไป แต่ถ้ามีครั้งต่อไป อย่าโทษฉันที่รายงานต่อนิกายและตั้งข้อหาคุณในข้อหาไม่เชื่อฟัง!”

“ใช่ ขอบคุณทูตอมตะ!”

โจว หมิงหยู พยักหน้าอย่างรวดเร็วและถอนหายใจด้วยความโล่งอก

แต่อย่างรวดเร็ว เขาก็จำบางสิ่งบางอย่างได้และมองดู Xu Yang ด้วยความโกรธ “คนขี้โกง คุณกล้าดียังไงถึงทำอย่างไร้ความปรานี!”

คำพูดนี้ดึงดูดความสนใจของทุกคนมาที่ Xu Yang อีกครั้ง

Xu Yang ยกมือขึ้น เช็ดเลือดออกจากมุมปากอย่างเงียบ ๆ จากนั้นจึงตอบกลับเขาไปในที่สุด “บนเวที ชีวิตและความตายถูกกำหนดไว้แล้ว อะไรนะ เขาฆ่าคนอื่นได้ แต่คนอื่นฆ่าเขาไม่ได้เหรอ? หลังจากผ่านไปหลายปี แต่ก็ยังไม่รู้ตัวอย่างไร้ยางอาย?”

“คุณ…!!!”

โจว หมิงหยูโกรธเคืองกับคำพูดของเขา แต่ก็ไม่มีทางปฏิเสธคำพูดเหล่านั้นได้

ไป๋หยุนซียังพูดขึ้นว่า “อันที่จริง บนเวที ชีวิตและความตายถูกกำหนดไว้แล้ว หวังเทียนหลิงก้าวขึ้นไปบนนั้น โดยตระหนักดีถึงความเสี่ยงต่อการเสียชีวิต”

หลังจากพูดแล้ว เขาก็มอง Xu Yang อีกครั้ง ด้วยความตกตะลึงในใจ

เขาไม่ได้คาดหวังว่า Xu Yang จะโหดเหี้ยมขนาดนี้ โดยตัดหัว Wang Tianling บนแท่น

ตอนนี้สถานการณ์ค่อนข้างยากในการจัดการ

แต่สิ่งต่างๆ ที่เป็นอยู่เดิม จะจัดการได้ยากหรือไม่ก็ตาม ก็ต้องได้รับการแก้ไข

ไป๋หยุนซีมองไปที่โจวหมิงหยู จากนั้นมองฝูงชนรอบๆ “รอบที่สองยังคงเป็นของเพื่อนลัทธิเต๋าหลี่ ใครจะขึ้นเวทีรอบที่สาม?”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ทุกคนก็เงียบลง สายตาของพวกเขาก็เปลี่ยนไปที่โจวหมิงหยู

เมื่อมาถึงจุดนี้ จะมีใครอีกนอกจากตระกูลโจวของเขาที่จะขึ้นเวที ใครจะกล้าก้าวขึ้นมา?

หลี่เจี้ยนเฉินผู้นี้เป็นผู้ฝึกฝนดาบอย่างแท้จริง เด็ดขาดในการฆ่า โหดเหี้ยมในการกระทำ ไม่แยแสต่ออำนาจและอิทธิพลของทั้งตระกูลโจวและหวัง

ตัวละครดังกล่าวไม่ควรถูกยั่วยุ เว้นแต่จะมีความมั่นใจในชัยชนะในการโจมตีเพียงครั้งเดียว

ในขณะเดียวกัน…

“บรรพบุรุษ!”

“สามีของฉัน!”

“พ่อ!”

สมาชิกของตระกูล Wang ร้องไห้ออกมา โดยจ้องมองไปที่ Zhou Mingyu

เมื่อมาถึงจุดนี้ ความหวังสุดท้ายของพวกเขาคือบรรพบุรุษผู้ก่อตั้งมูลนิธิขั้นปลายของตระกูลโจว

โจว หมิงหยูไม่สนใจพวกเขา ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่ซูหยาง หลังจากนั้นไม่นานเขาก็พูดขึ้นในที่สุด

“รอบที่สาม ฉันจะขึ้นเวที!”