การฝึกฝน: เมื่อคุณทำสิ่งต่างๆ ในระดับสุดโต่ง - บทที่ 137

บทที่ 137: บทที่ 97: ความผิดปกติ _1

ผู้แปล: 549690339

ในวัดเต๋าที่รกร้างว่างเปล่าบนภูเขา เสียงคร่ำครวญดังก้อง แม้แต่เสียงพายุฝนฟ้าคะนองก็ไม่สามารถกลบพวกเขาได้ทั้งหมด

ในศาลา เมื่อได้ยินเสียงนี้ พระ White Mountain Monk และ Taoist Qinghe ต่างก็เต็มไปด้วยความตกใจและความไม่แน่นอน

“นี้…”

“มันเป็นเสียงคร่ำครวญอันเจ็บปวดของปีศาจตัวนั้น!”

“ เป็นไปได้ไหมว่าพี่ชิของลัทธิเต๋าทำสำเร็จแล้ว?”

“ไม่ พลังปราณปีศาจยังไม่สลายไป พลังปราณชั่วร้ายไม่ได้หายไป!”

“ภายในวัดเต๋า มานายังคงมีอยู่ ปีศาจตัวนั้นยังไม่พบกับจุดจบของเขา!”

“แม้จะมี Thunder Series ของ Brother Shi และความช่วยเหลือในเวลาและสถานที่ที่เหมาะสม เขายังไม่สามารถกำจัดปีศาจตัวนั้นได้หรือ?”

“ชายแท้นอกร่างกายไม่ใช่บุคคลธรรมดาจริงๆ เราควรเริ่มแท่นบูชามานาของเราเพื่อให้พี่ชาย Shi ช่วยด้วย!”

“วันนี้ เราต้องโค่นวิหารเต๋าอันรุ่งเรืองอันแห้งแล้งของเขาลง!”

ท่ามกลางความประหลาดใจและความสงสัย พวกเขากำลังจะเริ่มแท่นบูชามานาเพื่อให้ความช่วยเหลือ

แต่ในขณะนั้นพวกเขาเห็น…

“เสียงดังกึกก้อง!”

ท่ามกลางสายฟ้าแลบและฟ้าร้องคำราม ท่ามกลางลมที่โหมกระหน่ำและฝนที่ตกลงมา ทันใดนั้นท้องฟ้าและโลกอันกว้างใหญ่ก็เผยให้เห็นเงา ขี่เมฆ Yang Yun มาหาเรา โดยไม่ถูกฟ้าผ่าหรือถูกพายุแตะต้อง โดยเท้าก้าวเหยียบความมืด เมฆลางร้ายและร่างกายที่เคลื่อนไหวพร้อมกับมังกรสายฟ้าที่น่าตกใจ ราวกับว่าราชาศักดิ์สิทธิ์แห่งแผนกสายฟ้าได้ลงมายังโลก

อย่างแท้จริง…

“พี่ชิ!”

ทั้งสองหยุดอยู่กับที่ ใบหน้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

แต่อย่างรวดเร็ว พวกเขาก็ตระหนักและแลกรอยยิ้มเบี้ยวๆ โดยพูดว่า “ดูเหมือนว่าเราจะประเมินทักษะศักดิ์สิทธิ์ของพี่ชิต่ำไป!”

เมื่อพูดเช่นนั้น พวกเขาก็ถอนตัวออกไปและเป็นผู้ชมต่อไป

ในโลกนี้ การฝึกฝนทักษะด้วยจิตวิญญาณศักดิ์สิทธิ์เป็นรากฐาน มารวมกันเป็นฝูง

ดังนั้นการฝึกฝนจึงมุ่งเน้นไปที่จิตวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ด้วย

ผู้วิเศษสี่อาณาจักรจะต้องควบแน่นวิญญาณของพวกเขาให้เป็นวิญญาณหยิน ซึ่งช่วยให้พวกเขาสามารถแสดงทักษะการฝึกฝนที่หลากหลาย

บุรุษที่แท้จริงทั้งห้าอาณาจักรต้องมีความสามารถในการแสดงทักษะด้วยจิตวิญญาณหยินนอกร่างกาย เพื่อใช้คะแนนมานาที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้น

สำหรับสิ่งมีชีวิตขั้นสูงสุดของโลกนี้ ราชาที่แท้จริงทั้งหกอาณาจักร พวกเขาจะต้องเปลี่ยนหยินเป็นหยาง บรรลุเป็นเทพหยางที่ไม่เกรงกลัวพลังฟ้าร้องหรือลมแรง เพื่อจะได้ท่องไปในทะเลเหนือในตอนเช้าและคังหวู่ใน ตอนเย็น.

ทักษะพื้นฐานมุ่งเน้นไปที่จิตวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นศิลปะการต่อสู้จึงมีความเชื่อมโยงกับจิตวิญญาณศักดิ์สิทธิ์อย่างแยกไม่ออก

ผู้ฝึกฝนในโลกนี้ ไม่ว่าจะชอบธรรมหรือชั่วร้าย ต่างก็ถือว่า “ทักษะคำสาป” เป็นกระแสหลักในการต่อสู้ด้วยทักษะ

นี่เป็นเรื่องจริงสำหรับทั้งพระภูเขาขาวและลัทธิเต๋าชิงเหอ

อย่างไรก็ตาม เพื่อนนักพรตเต๋า “ซือเจียน” คนนี้ถือเป็นข้อยกเว้น

นับตั้งแต่ที่เขาสังหารเส้นทางดอกท้อและยึดครองภูเขาดอกท้อ—เปลี่ยนชื่อเป็นวัดเต๋าจิเล่ยหมิงเซียวและทำให้เป็นพื้นที่ฝึกฝนของเขาเอง—เขามักจะลงมือกวาดล้างปีศาจและสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวไปทั่วเขตเมืองทางตอนเหนือ

หลังจากเคลียร์เขตเมืองทางตอนเหนือแล้ว เขาก็ย้ายไปที่คฤหาสน์ Jinhua เคลียร์อาณาจักรผีกล้วยไม้และพื้นที่พิเศษอื่น ๆ โดยไม่ทิ้งปีศาจ ผี วิญญาณที่มุ่งร้าย หรือผู้ฝึกฝนเส้นทางแห่งความชั่วร้ายจำนวนมากที่ถูกสังหาร

เว้นแต่จะเผชิญหน้ากับศัตรูที่น่าเกรงขาม เขาแทบจะไม่หันไปพึ่งทักษะการสาปแช่งเลย แทนที่จะเลือกที่จะใช้ดาบในมือหรือแม้แต่มือเปล่าแทน ฟ้าร้องและฟ้าผ่าของเขาไร้การควบคุมอย่างดุเดือด เป็นนักต่อสู้ที่บ้าคลั่งอย่างแท้จริง

ลัทธิเต๋าที่แห้งแล้งคิดว่าการรอดชีวิตจากการสังหารคำสาปอัญเชิญสายฟ้าจะทำให้เขารอดพ้นจากภัยพิบัติได้หรือไม่?

ในคฤหาสน์ Jinhua ใครจะไม่รู้ว่าราชาเวทย์มนต์ Mingxiao แห่งภูเขา Jilei ที่ฟ้าร้องในเมืองทางตอนเหนือไม่เพียงมีความสามารถในการประกอบพิธีกรรมเท่านั้น แต่ยังมีพลังในการสังหารศัตรูด้วยดาบของเขาอีกด้วย ทักษะการต่อสู้ของเขาน่ากลัวไม่น้อยไปกว่าของเขา ทักษะพิธีกรรม?

อันที่จริงหลังจากรอบ Thunder Series Curse Slaying เขาก็มาขี่ก้อนเมฆพร้อมดาบอยู่ในมือและเคาะประตู

ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องให้ทั้งสองคนช่วย วันนี้ต้องเป็นวันแห่งความหายนะสำหรับเส้นทางแห่งความเจริญรุ่งเรืองอันแห้งแล้งของปีศาจ!

“เสียงดังกึกก้อง!”

ฟ้าแลบวาบฟ้าร้องคำรามและมีฝนตกหนัก เมฆหยางหยุนร่วงลงมาจากท้องฟ้า พุ่งเข้าใส่วิหารเต๋าอันแห้งแล้งอย่างบ้าคลั่ง

ในเวลาเดียวกัน ภายในวัดเต๋าอันแห้งแล้ง

คิ้วของลัทธิเต๋าที่รุ่งโรจน์ขมวดคิ้วในขณะที่เขาลืมตาขึ้น ซึ่งเต็มไปด้วยรอยเลือดแดงและความเจ็บปวดและความเหนื่อยล้าที่ฉายออกมา

เขาขัดขืน!

ด้วยจิตวิญญาณหยินของมนุษย์ที่แท้จริง ทำให้ศักยภาพของนิกายของเขาหมดลง ในที่สุดเขาก็อดทนต่อ Five Thunder Boom ซึ่งเป็นคาถาศักดิ์สิทธิ์แห่งการทำลายล้างเทพเจ้า

แต่ก่อนที่เขาจะได้ชื่นชมยินดีกับการเอาชีวิตรอดหลังภัยพิบัติ ศัตรูผู้ยิ่งใหญ่ก็บุกเข้าไปในวัดลัทธิเต๋าอันแห้งแล้งของเขาซึ่งพัดพามาด้วยลมและฟ้าร้อง

“นี่มันมากเกินไป เกินจะทน!!!”

“คุณมีพิธีกรรมของคุณและคาถาศักดิ์สิทธิ์ห้าสายฟ้า ก็พอทนได้ พายุฝนฟ้าคะนองทำให้ลัทธิเต๋าไม่ได้เปรียบคุณเลย!”

“แต่กล้าที่จะกล้ามาคนเดียวในวัดเต๋าที่แห้งแล้งของฉันเหรอ?”

“คุณคิดว่าการฝึกฝนลัทธิเต๋าในชีวิตของฉันและความสามารถเป็นเพียงกระดาษมาเช่และลมร้อนจริงๆ หรือ?”

“มาพบกับจุดจบของคุณ!”

นักลัทธิเต๋าผู้มั่งคั่งแห้งแล้งตะโกนพร้อมกับกระโดดขึ้นจากที่นอนของเขา โดยไม่สนใจพายุฝนฟ้าคะนองที่อยู่นอกวิหารของเขา เขายกดาบที่เปื้อนเลือดและจุดเครื่องรางสีเหลืองหลายสิบตัวต่อหน้าแท่นบูชา ซึ่งกลายเป็นเถ้าถ่านทันที

ทันใดนั้นวัดเต๋าก็สั่นสะเทือน แผ่นดินแตกออก และโลงไม้สีแดงหลายสิบโลงก็โผล่ขึ้นมา ปกคลุมไปด้วยยันต์สีเหลืองชาด Yin Qi ที่ครอบงำและ Qi ชั่วร้ายที่ปล่อยออกมาจากพวกเขา

“ลุกขึ้น!!!”

ด้วยการเขย่าดาบ นักลัทธิเต๋าที่รุ่งเรืองก็เปิดโลงศพหลายสิบโลงขณะที่ศพจำนวนมากยืนตัวตรง

ในมรดกของ Dry Prosperous Path มีทักษะการกลั่นศพที่น่าเกรงขาม

เป็นเวลาหลายปีที่ลัทธิเต๋าแห้งแล้งฝึกฝนความชั่วร้าย ท่องไปตามจังหวัดต่างๆ ของเจียงหนาน แอบทำร้ายผู้เชี่ยวชาญในโลกการต่อสู้หลายคนด้วยทักษะชั่วร้ายของเขาและรวบรวมร่างกายของพวกเขา ด้วยการอุทิศทั้งกลางวันและกลางคืนให้กับการบูชายัญ เขาได้สะสมศพหลายสิบศพซึ่งเกือบจะทรงพลังเท่ากับปีศาจสี่อาณาจักร

แม้แต่พระภิกษุผู้มีชื่อเสียงซึ่งมีชื่อเสียงมานานหลายทศวรรษในคฤหาสน์ Jinhua ปรมาจารย์ Fulong แห่งวัด Fahua ก็ไม่กล้าต่อสู้กับเขาเพียงลำพัง เขาจะต้องนำคณะลูกศิษย์ซึ่งเป็นพระวัดสิบแปดรูปมาติดตามต่อสู้กับเขา

“ผู้เฒ่าหัวโล้น Fulong ผู้นั้น ด้วยการเพาะปลูก True Man ของเขา ยังไม่กล้าเผชิญหน้ากับฉันเพียงลำพัง คุณซึ่งเป็นเพียงนักเวทสี่อาณาจักรกล้าบุกเข้าไปในวิหาร Dry Prosperous ของฉันด้วยตัวเองเหรอ?”

ลัทธิเต๋าที่แห้งแล้งเยาะเย้ยอย่างเย็นชา และด้วยการเพิ่มทักษะความชั่วร้ายของเขา ศพก็ก่อตัวขึ้น

อย่างไรก็ตาม…

Xu Yang ขี่เมฆ บินลงมาอย่างรวดเร็ว และร่อนลงโดยตรงภายในวัดลัทธิเต๋าที่รุ่งเรืองอันแห้งแล้ง ท่ามกลางกลุ่มศพ

ศพหลายสิบศพฟื้นคืนชีพขึ้นมา แต่ละศพเทียบได้กับปีศาจสี่อาณาจักร เต็มไปด้วยการสะสมของ Yin Qi และ Evil Qi ซึ่งเป็นอันตรายอย่างยิ่ง

การจัดเรียงศพด้วย Yin Qi และ Qi Evil Qi ทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า จะเป็นความท้าทายที่น่ากลัวแม้แต่กับมนุษย์ที่แท้จริงทั้งห้าอาณาจักรโดยไม่มีวิธีการพิเศษ

ถึงกระนั้น Xu Yang ก็ไม่มีความกลัว ล่องลอยเข้าไปในแนวรบ และด้วยการยกมือขึ้น เขาก็ขว้าง…

ทันใดนั้น ยันต์สีเหลืองจำนวนนับไม่ถ้วนก็บินออกไป ทั้งหมดจารึกด้วยตราประทับชาด ท่ามกลางการบรรจบกันของฟ้าร้องและสายฟ้า

ลูกศิษย์ของลัทธิเต๋าอันแห้งแล้งหดตัวลงทันที

ยันต์อัญเชิญสายฟ้า, ยันต์เชิญทันเดอร์, ยันต์ทิ้งสายฟ้า, ยันต์รวบรวมสายฟ้า รวมถึงยันต์สายฟ้าลม, ยันต์สายฟ้าไฟ, ยันต์สายฟ้าหยิน และยันต์สายฟ้าหยาง, ยันต์สร้างสายฟ้า และยันต์ทำลายสายฟ้า… ยันต์ต่อยันต์ ทั้งหมด พวกมันคือยันต์สายฟ้า!

ด้วยการขว้างครั้งนั้น เขาได้ร่ายยันต์สายฟ้ากว่าพันอัน รวมถึงเครื่องรางสำหรับเรียกและเชิญชวนฟ้าร้อง สำหรับการทิ้งและรวบรวมฟ้าร้อง เช่นเดียวกับที่เป็นตัวแทนของหยินและหยาง ชีวิตและความตาย ห้าองค์ประกอบและกฎทั้งสี่!

แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้เกรดสูง แต่จำนวนที่แท้จริงและคุณภาพชั้นยอดหมายความว่าเมื่อเครื่องรางสายฟ้ากว่าพันตัวถูกเปิดใช้งานด้วยระเบิด ฉากนั้นก็เป็นสิ่งที่น่าจับตามอง…

“บูม บูม บูม!”

สายฟ้าแลบวาบและฟ้าร้องคำราม แผ่นดินสั่นสะเทือน และรูปแบบที่สร้างขึ้นโดย Yin Qi และ Qi Evil Qi ที่รวมตัวกันถูกระเบิดโดยตรงโดยฟ้าร้องและฟ้าผ่าที่ปะทุอย่างรุนแรง

ท่ามกลางฟ้าร้องและสายฟ้า มีร่างหนึ่งที่โดดเด่น ราวกับราชาศักดิ์สิทธิ์แห่งแผนกสายฟ้าที่ลงมาบนโลก มีดาบอยู่ในมือ ขณะที่สายฟ้าพุ่งเข้ามาตามคำสั่งของเขา

“บูม! บูม! บูม!”

ดาบชี่พุ่งทะยานราวกับสายรุ้ง และสายฟ้าก็พุ่งเข้ามาราวกับมังกร ระเบิดลงบนร่างของซากศพที่ประณีต และพวกมันหลายสิบตัวก็ตกลงไปในทันที

“คุณ… อึก!!!”

เมื่อเห็นสิ่งนี้ นักเต๋าผู้มั่งคั่งเริ่มอุทานด้วยความตกใจ แต่ฟันเฟืองของทักษะการฝึกฝนที่เชื่อมโยงกันของเขากลับโจมตีเขาก่อน ทำให้ร่างกายของเขาสั่นสะท้าน ในขณะที่เขาพ่นเลือดสดออกมาอีกคำหนึ่ง

“เป็นไปได้ยังไง เป็นไปได้ยังไง”

“คุณ เป็นเพียงนักเวทสี่อาณาจักร คุณไปเอายันต์สายฟ้ามากมายมาจากไหน?”

“คุณเป็นใครในโลกนี้!”

ลัทธิเต๋าที่แห้งแล้งซึ่งมีเลือดกระอักกระอ่วนและกระอักเลือดออกมาค่อนข้างจะเพ้อไปแล้ว

เขาไม่เข้าใจ แค่ไม่เข้าใจว่าทำไมสิ่งต่างๆ ถึงพัฒนาเกินความคาดหมายอยู่เสมอ

เขาได้เปิดดวงตาสวรรค์ของเขาก่อนหน้านี้ เรียกแสงลึกลับ และมองเห็นภูมิหลังของผู้มาใหม่อย่างชัดเจน: เป็นเพียงนักเวทย์สี่อาณาจักร ผู้ปลูกฝังที่หลวม ๆ ในนั้น ไม่ใช่ทายาทสายตรงของคำสอนของลัทธิเต๋าอันชอบธรรม และอาศัยอยู่ มณฑลเมืองเหนือในช่วงสิบปีที่ผ่านมา

เขาจะใช้คาถาเทพทำลายล้างห้าสายฟ้าได้อย่างไร ซึ่งโดยปกติแล้วจะใช้โดยบุรุษแท้แห่งทักษะชอบธรรมแห่งประตูเต๋าเท่านั้น

คงจะเข้าใจได้ถ้าเป็นคาถาเทพทำลายล้างห้าสายฟ้าเพียงอย่างเดียว – อาจเนื่องมาจากพรสวรรค์ที่โดดเด่นของเขาและจิตวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ไม่เหมือนกับคนทั่วไป ทำให้เขาสามารถร่ายคาถาเกินขอบเขตของเขาได้

แต่แล้วยันต์สายฟ้านับพันเหล่านี้ล่ะ?

ทักษะ Thunder Series นั้นยากต่อการฝึกฝน และเครื่องรางของสายฟ้าก็สร้างได้ยาก คุณซึ่งเป็น Four-Realm Mage ได้รับยันต์สายฟ้านับพันได้อย่างไร?

มานาและจิตวิญญาณจากนักเวทย์และ True Men จะต้องระบายออกไปมากแค่ไหนเพื่อปรับแต่งสิ่งเหล่านี้?

ลืมเรียกคุณว่า Four-Realm Mage ได้เลย แม้แต่บุรุษที่แท้จริงในหมู่เชื้อสายเทาซิมผู้ชอบธรรมแห่งห้าอาณาจักรก็อาจไม่มีความมั่งคั่งและศักยภาพเช่นนั้น!

แค่คุณเป็นใคร!!!

นักเต๋าผู้มั่งคั่งแห้งแล้งได้รับบาดเจ็บสาหัส เต็มไปด้วยความตกใจและเดือดดาล จิตใจของเขาตกต่ำลงจนบ้าคลั่ง และเกินกว่าการควบคุมของเขาเองมากขึ้นเรื่อยๆ

แต่ Xu Yang ไม่สนใจสิ่งใดเลย ดาบของเขาชักฟ้าร้อง มังกรฟ้าร้องที่น่าสะพรึงกลัวกวาดออกไป กำจัดซากศพที่กลั่นกรองที่เหลืออยู่ทีละคน

“บูม!!”

เสียงฟ้าร้องดังก้อง ฟ้าผ่าสร้างความหายนะ ทำลายศพที่กลั่นแล้วจนกลายเป็นเถ้าถ่าน

“เออ!!”

ร่างกายของลัทธิเต๋าที่แห้งแล้งรุ่งโรจน์สั่นอีกครั้ง เลือดสดเต็มปากพุ่งออกมา ความมีชีวิตชีวาของเขาจางหายไปอย่างรวดเร็ว เนื้อของเขาเหี่ยวเฉาราวกับว่ามันเป็นไม้ที่เน่าเปื่อย

“ฮู!”

ในชั่วพริบตาต่อมา ไม้ที่เน่าเปื่อยก็กลายเป็นขี้เถ้า เหลือเพียงเสื้อคลุมของเขาพังทลายลงกับพื้น

แต่นี่เป็นเพียงภาพลวงตาเท่านั้น

“คุณจะไม่หนีไปไหน!”

ดวงตาของ Xu Yang รวบรวมฟ้าร้อง และด้วยการกวาดมือของเขา เขาก็คว้าไปยังพื้นที่ที่มองไม่เห็นในความว่างเปล่า

ในความว่างเปล่า ในพื้นที่ที่คนทั่วไปมองไม่เห็น Underwor ที่คลั่งไคล้ ld Soul ไม่สนใจโลกภายนอกที่มีสายฟ้าแลบและฝนตกหนัก พยายามหลบหนีและหลบหนี

วิญญาณหยินที่อยู่นอกร่างกาย

ในโลกแห่งการฝึกฝน จิตวิญญาณศักดิ์สิทธิ์เป็นสิ่งสำคัญยิ่ง

นักเวทย์สี่อาณาจักรสามารถขัดเกลาวิญญาณใต้พิภพได้

มนุษย์แท้ทั้งห้าอาณาจักรมีความสามารถนอกร่างกายมากยิ่งขึ้น แม้ว่าจะละทิ้งเปลือกทางกายภาพ พวกมันก็สามารถกลายเป็นผีหรือปีศาจได้ และยังสามารถยึดร่างของผู้อื่นไปใช้ชีวิตอื่นได้—น่ากลัวอย่างยิ่ง

แต่ถึงจะน่าเกรงขามพอๆ กับความแข็งแกร่ง พวกเขาก็อ่อนแอพอๆ กัน การสัมผัสกับแสงแดดแผดเผาพวกเขาเหมือนไฟ ลมแรงเหมือนมีด การแช่ตัวในน้ำชาด้วยความหนาวเย็นสุดขีด เสียงคำรามที่ดังกึกก้องทำให้วิญญาณแตกสลาย และหากพวกเขาล้มเหลวในการหาโฮสต์ทันเวลา วิญญาณ Underworld จะกระจายและสลายตัว

ดังนั้นการเคลื่อนย้ายระหว่างเกิดพายุฝนฟ้าคะนองจึงเท่ากับเสียชีวิต

แต่ในขณะนี้ ลัทธิเต๋าที่แห้งแล้งไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องหลบหนี วิญญาณใต้พิภพของเขาหลบหนีเพื่อเอาชีวิตรอด

การโดนฟ้าผ่ายังดีกว่าตกไปอยู่ในมือของชายผู้นี้

อย่างไรก็ตาม…

Xu Yang จับอย่างแน่นหนา และยันต์สีเหลืองหนึ่งร้อยตัวก็บินออกไป โจมตีโดยตรงที่วิญญาณใต้พิภพของลัทธิเต๋าที่แห้งแล้ง

ทันใดนั้น Spirit Talisman ก็เปล่งประกายด้วยแสงเจิดจ้า กลายร่างเป็นโซ่และตะขอท่ามกลางอุปกรณ์ทรมานประเภทต่างๆ ยึดติดกับดวงวิญญาณของลัทธิเต๋า Dry Prosperous ล็อควิญญาณและวิญญาณ Underworld ของเขาไว้อย่างแน่นหนา

พวกมันคือยันต์สะสมผี ซึ่งออกแบบมาโดยเฉพาะสำหรับวิญญาณใต้พิภพและผีชั่วร้ายตามวิธีควบคุมผีของคนจริงของซวนหมิง

แม้ว่าพวกมันจะไม่มากเท่ากับยันต์สายฟ้าก่อนหน้านี้ แต่ก็ยังมีจำนวนถึงร้อย

“เก็บรวบรวม!”

ด้วยการกดขี่เครื่องรางของขลังผีนับร้อย ควบคู่ไปกับเสียงฟ้าร้องที่น่ากลัวจากสวรรค์และโลก แม้แต่วิญญาณนอกโลกของชายแท้ก็ไม่สามารถต้านทานได้ ลัทธิเต๋าที่รุ่งเรืองแห้งแล้งไม่สามารถแม้แต่จะคร่ำครวญก่อนที่ Xu Yang จะคว้าเขาไว้ในแขนเสื้อของเขา

ด้วยเหตุนี้ การต่อสู้จึงสิ้นสุดลง

ภายในวัดเต๋าอันแห้งแล้ง ออร่าชั่วร้ายค่อยๆจางหายไป

ด้านนอก ฝนยังคงตกอย่างต่อเนื่อง ฟ้าแลบวาบ ฟ้าร้องคำราม ไม่ลดลงแม้ในขณะที่การต่อสู้สิ้นสุดลง

นี่เป็นเพียงเรื่องธรรมชาติเท่านั้น

พายุฝนฟ้าคะนองไม่ได้ถูกเรียกออกมาด้วยคาถาของ Xu Yang แต่เป็นสภาพอากาศตามธรรมชาติที่เกิดขึ้นบนโลก เขาเพียงแต่ใช้ประโยชน์จากสถานการณ์นั้น และมันจะไม่หยุดอยู่เพียงแค่ความตั้งใจของเขาเท่านั้น

Xu Yang โบกแขนเสื้อของเขา รวบรวมซากที่กระจัดกระจาย จากนั้นเข้าไปในห้องโถงใหญ่ของวัดลัทธิเต๋า มาถึงแท่นบูชามานะ เขาเริ่มปล้นของที่ริบมาจากการต่อสู้

สักพักก็จัดของใส่กระเป๋าเสร็จเรียบร้อย

Xu Yang ไม่รอช้า และหันไปออกจากวัดเต๋าอันรุ่งเรืองอันแห้งแล้ง เขาขี่เมฆฝน มุ่งหน้าตรงไปยังศาลาบนภูเขาที่อยู่ห่างออกไปสิบไมล์