การฝึกฝน: เมื่อคุณทำสิ่งต่างๆ ในระดับสุดโต่ง - บทที่ 126

บทที่ 126: บทที่ 92: การเพิ่มขึ้นและการสูญเสีย_1

ผู้แปล: 549690339

สามวันต่อมา ณ ภูเขาดอกพีช

“บนยอดเขาดอกท้อมีวัดเต๋าดอกท้อ ซึ่งภายในมีผู้อมตะดอกท้ออยู่!”

“ว่ากันว่าบนภูเขาแห่งนี้มีผู้ปลูกฝังที่แท้จริง เป็นที่พำนักอันมหัศจรรย์ของลัทธิเต๋าอย่างแท้จริง!”

“ครั้งล่าสุดที่วัดเต๋าดอกพีชแห่งนี้ ลัทธิเต๋าได้มอบยาอายุวัฒนะอมตะให้ฉัน ซึ่งพิสูจน์แล้วว่าได้ผลอย่างน่าอัศจรรย์เมื่อฉันกลับมา”

“ไม่น่าแปลกใจเลย บราเดอร์จาง คุณมีพลังเต็มเปี่ยมเมื่อเร็ว ๆ นี้ สังหารผู้ที่มาทั้งหมดที่ Spring Breeze Pavilion ดังนั้นน้ำอมฤตอันศักดิ์สิทธิ์ของลัทธิเต๋าดอกท้อก็คือที่คุณมี!”

“ช่างเป็นเรื่องดีจริงๆ แล้วคุณไม่ได้แบ่งปันกับเพื่อนดีๆ ของเราให้เร็วกว่านี้เหรอ? คุณต้องถูกลงโทษสำหรับสิ่งนี้!”

“เอาล่ะเอาล่ะ พรุ่งนี้ ฉันจะเลี้ยงคุณที่ Spring Breeze Pavilion ไม่เป็นไรเหรอ?”

“ฮ่าฮ่าฮ่า…”

นายน้อยผู้บ้าบิ่นกลุ่มหนึ่ง พร้อมด้วยคนรับใช้และคนรับใช้ของพวกเขา กำลังปีนขึ้นไปบนภูเขาดอกท้ออย่างเพลิดเพลิน จนกระทั่งพวกเขามาถึงประตูวัดลัทธิเต๋าดอกท้อ

“ไอไอ!”

เมื่อเห็นสิ่งนี้ นายน้อยรูปหล่อที่เป็นผู้นำก็ไอเบา ๆ และเตือนเพื่อน ๆ ของเขาว่า “จริงจังกว่านี้อีกหน่อย ลัทธิเต๋าดอกท้อเป็นผู้ปลูกฝังที่แท้จริงและถือกฎหมาย เราไม่สามารถดูหมิ่นได้ ถ้าเราไม่พอใจลัทธิเต๋า…”

“ไม่ต้องห่วง เราเข้าใจแล้ว!”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ทั้งกลุ่มก็ควบคุมความเหลื่อมล้ำเล็กน้อยและจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อยก่อนเข้าวัด

แต่ไม่นานพวกเขาก็ก้าวผ่านประตูไป ทั้งปาร์ตี้ก็พากันตกอยู่ในอาการตกใจ

“นี้…!!”

ภายในวัดลัทธิเต๋าดอกท้อ มีการจัดวางลานภายในด้วยกองยันต์สีเหลืองและขวดโหลปิดผนึกที่ล้อมรอบด้วยรัศมีอันน่าสยดสยอง นอกจากนี้ยังมีศพที่ไม่เน่าเปื่อยหลายศพและโครงกระดูกทั้งหมดอยู่บนพื้น

นายน้อยผู้ไร้ความกังวลไม่เคยเห็นภาพที่น่าสยดสยองเช่นนี้มาก่อน หลังจากตกตะลึงไปครู่หนึ่ง ในที่สุดพวกเขาก็รู้สึกตัวได้ และด้วยความตื่นตระหนก จึงตะเกียกตะกายและร่วงลงมาจากวัดลัทธิเต๋าดอกพีช

และแล้วหนึ่งวันก็ผ่านไป

วันรุ่งขึ้น ตอนเที่ยง ขบวนแห่ขึ้นภูเขาอย่างเร่งรีบ

มีเจ้าหน้าที่เป็นผู้นำ ตามมาด้วยกลุ่มตำรวจ ผู้ที่ติดตามพวกเขาไปด้วยคือพระภิกษุและลัทธิเต๋า ซึ่งต่างก็เป็นบุคคลภายนอกในสิทธิ์ของตนเอง

ทั้งกลุ่มรีบขึ้นไปบนภูเขาและเข้าไปในวัดเต๋าดอกท้อ ซึ่งพวกเขาเห็นถ้วยกระดูกแท่นบูชาหยิน ศพและโครงกระดูก และเสื้อผ้าดอกท้อสีชมพูอยู่บนพื้น

“นี้…”

“ลัทธิเต๋าดอกท้อพบกับโชคร้ายหรือเปล่า?”

“มันเป็นการโจมตีของปีศาจหรือผีหลอกหลอน?”

เจ้าหน้าที่มองดูศพและโครงกระดูกด้วยความไม่สบายใจ ในขณะที่พระภิกษุและลัทธิเต๋าให้ความสนใจมากขึ้นกับกองถ้วยกระดูกแท่นบูชาหยินและเสื้อผ้าดอกพีชสีชมพู

“ถ้วยกระดูกแท่นบูชาหยิน!”

“การโหยหาพลังชี่ที่น่ากลัว!”

“เป็นฝีมือของปีศาจผี ผู้ฝึกฝนที่ชั่วร้าย!”

“ลัทธิเต๋าดอกท้อถูกปีศาจทำร้ายอย่างลับๆ หรือไม่?

“นั่นไม่ถูกต้อง หากมีปีศาจเข้ามาทำร้ายลัทธิเต๋าดอกท้ออย่างลับๆ ทำไมพวกเขาถึงทิ้งสิ่งของเหล่านี้ไว้เบื้องหลัง”

พระภิกษุและลัทธิเต๋าสบตากัน ทั้งคู่เต็มไปด้วยความสงสัยและความไม่แน่นอน

ขณะนั้น…

“กรี๊ด~!”

ด้วยเสียงเปิดประตู มีคนโผล่ออกมาจากห้องโถงด้านใน

เขาสวมหมวกทรงสูง เสื้อคลุมของเขาคลุมด้วยผ้าคลุมสีดำ คิ้วที่เหมือนดาบของเขาคล้ายกับปีกของเสือ และดวงตาที่แหลมคมของเขาก็เปล่งประกายด้วยแสงที่รุนแรง ใบหน้าวัยกลางคนของเขามีขมับที่ถูกน้ำค้างแข็ง แต่เขาก็ไม่ได้แสดงอายุของเขา หนวดเคราที่สง่างามราวกับใบวิลโลว์ปลิวไสวอย่างสง่างาม แต่เขาก็ไม่ได้แสดงนัยถึงการดำรงอยู่ของปราชญ์ลัทธิเต๋า แสดงให้เห็นรัศมีที่น่าเกรงขามของการกระทำที่รวดเร็วและเด็ดขาดซึ่งทำให้หัวใจสั่นไหวและรู้สึกถึงแรงกดดัน

ขณะที่เขาเปิดประตูและก้าวออกไป กลุ่มคนที่รวมตัวกันก็ตกใจ หัวหน้าตำรวจที่อยู่ข้างๆ เจ้าหน้าที่รู้สึกถึงการกระตุ้นของการปรากฏตัวอันทรงพลังของชายคนนั้น และชักดาบของเขาออกไปครึ่งทางโดยไม่รู้ตัว

เมื่อเห็นสิ่งนี้ พระและลัทธิเต๋าก็ผงะเช่นกัน แต่ในฐานะผู้ฝึกฝนที่อยู่เหนือสามัญ พวกเขารีบสงบสติอารมณ์และเฝ้าดูผู้มาใหม่ด้วยสายตาที่ระมัดระวัง

ในทางกลับกัน เขาไม่ใส่ใจพวกเขา และก้าวเข้าไปในลานบ้าน หันหน้าไปทางเจ้าหน้าที่ พระภิกษุ และลัทธิเต๋าที่รวมตัวกัน “ลัทธิเต๋าดอกท้อแห่งสถานที่แห่งนี้เป็นปีศาจผี ผู้ฝึกหัดที่ชั่วร้าย” เขาประกาศ “เขาถูกฉันฆ่า!”

จากนั้นเขาก็ชี้ท่าทางเหมือนดาบสองนิ้วของเขา “ถ้วยกระดูกแท่นบูชาหยินและศพเหล่านี้เป็นงานเวทมนตร์ที่ชั่วร้ายที่ขุดขึ้นมาจากภายในวิหารแห่งนี้!”

จากนั้นจึงหันไปหาฝูงชนแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “ข้าพเจ้าซึ่งเป็นผู้ฝึกฝนพเนจร มาที่นี่เพื่อบังคับใช้ความยุติธรรมในนามของสวรรค์ สังหารปีศาจตัวนี้ นับจากนี้ไป ภูเขาดอกท้อและวัดเต๋าดอกท้อจะเปลี่ยนชื่อเป็นภูเขาจี๋เล่ยและวัดเต๋าหมิงเซียว มีใครค้านบ้างไหม?”

“นี้…”

ผู้คนต่างมองหน้ากัน ไม่รู้จะตอบอย่างไร

พระภิกษุและลัทธิเต๋าขมวดคิ้ว เต็มไปด้วยความสงสัยและความไม่เชื่อ

“เกิดอะไรขึ้น?”

Xu Yang กวาดล้างพวกเขาด้วยสายตาที่เย็นชา “พวกคุณเชื่อไหมว่าฉันไม่เหมาะที่จะครอบครองสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของลัทธิเต๋าแห่งนี้”

ขณะที่เขาพูด ใต้เสื้อคลุมของเขา ฟ้าร้องและสายฟ้าหมุนวนเหมือนมังกร ทำให้ทุกคนตกใจ

“นี้…”

“เวทย์สายฟ้า!!!”

เมื่อเห็นการแสดงนี้ ม่านตาของฝูงชนก็หดตัวลง พระภิกษุและลัทธิเต๋าก็ตกตะลึง

ชั่วขณะหนึ่ง บรรยากาศตึงเครียดและหยุดนิ่ง

สุดท้ายก็เป็นเจ้าหน้าที่ที่ทำลายความเงียบ

“ปรมาจารย์ลัทธิเต๋า โปรดระงับทักษะศักดิ์สิทธิ์ของคุณ!”

เจ้าหน้าที่หัวเราะเบา ๆ และก้าวไปข้างหน้าเพื่อคลายความตึงเครียด “ฉันรู้สึกมานานแล้วว่าทั้งวัดเต๋าดอกท้อและลัทธิเต๋าดอกท้อนั้นแปลกและน่าขนลุก ไม่เหมือนวัดที่มีเมตตากรุณา เมื่อพบว่าเขาเป็นผู้ฝึกฝนที่ชั่วร้าย ปลอมตัวเป็นชายแท้ของลัทธิเต๋าอย่างแท้จริง และตอนนี้สำหรับคุณแล้ว อาจารย์ ที่ได้สังหารเขาและเต็มใจที่จะตั้งตนอยู่ที่นี่เพื่อยับยั้งปีศาจและความชั่วร้าย นี่เป็นพรสำหรับผู้คนใน เมืองเหนือ!”

เมื่อกล่าวเช่นนี้แล้ว เจ้าหน้าที่ก็ทำความเคารพด้วยมือป้องและถามด้วยรอยยิ้มว่า “ข้าพเจ้าขอทราบชื่ออันเป็นที่เคารพของท่านและสถานที่ปฏิบัติธรรมของท่านอาจารย์ลัทธิเต๋าได้หรือไม่”

Xu Yang ยังคงเฉยเมยโดยกล่าวอย่างเย็นชา “ฉันชื่อ Shi Jian ผู้ปลูกฝังที่หลวม”

“ ดังนั้นมันคือลัทธิเต๋าชิเจี้ยน!”

แม้จะมีท่าทีห่างเหิน แต่เจ้าหน้าที่ก็ไม่รังเกียจและพูดต่อด้วยรอยยิ้ม “ท่านอาจารย์เต๋า ด้วยการสังหารปีศาจและยึดครองวัดลัทธิเต๋าแห่งนี้ ท่านได้ปกป้องความปลอดภัยของดินแดนเหล่านี้ และด้วยเหตุนี้ ท่านจึงเป็นพรอย่างแท้จริง ของคนในท้องถิ่น”

“ฉันจะรายงานกลับทันที และให้ภูเขาลูกนี้เปลี่ยนชื่อเป็นภูเขาจี๋เล่ย วัดนี้เป็นวัดเต๋าหมิงเซียว และต่อจากนี้ไป จะได้รับการยอมรับว่าเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของคุณ”

จากนั้นจึงหันไปหาพระภิกษุและลัทธิเต๋า เขาถามว่า “ท่านอาจารย์ภูเขาขาวและนักพรตเต๋ากรีนริเวอร์ คุณมีความคิดเห็นอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องนี้”

“นี้…”

หลังจากสบตากันแล้ว พวกเขาก็มองไปที่ Xu Yang อีกครั้ง จากนั้นโค้งคำนับพร้อมกัน

“เราไม่มีข้อโต้แย้ง!”

“ปีศาจดอกพีชตัวนี้ซ่อนตัวอยู่ลึกมาก ต้องขอบคุณวิสัยทัศน์ที่เจาะลึกของเพื่อนนักพรตเท่านั้นที่ทำให้เราไม่ติดอยู่ในแผนการของมัน!”

“ไม่ว่าเราจะอยู่หรือตายก็มีผลเพียงเล็กน้อย ความหายนะที่มันอาจนำมาสู่คนทั่วไปคือสิ่งสำคัญอย่างแท้จริง การกระทำของคุณเพื่อน Daoist นั้นมีคุณประโยชน์มากมายนับไม่ถ้วน มันเหมาะสมสำหรับคุณเท่านั้นที่จะเข้าไปในภูเขาแห่งนี้”

คำพูดของพวกเขาไม่ใช่คำเยินยอแต่เป็นการชี้แจงและการปลดประจำการ

แม้ว่าพวกเขาจะไม่ทราบที่มาของบุคคลก่อนหน้าพวกเขา แต่การแสดงทักษะสายฟ้าเพียงอย่างเดียวก็เพียงพอที่จะพิสูจน์ตัวตนของเขาได้

ท้ายที่สุดแล้ว ทักษะสายฟ้าเป็นที่เคารพนับถือมากที่สุดในบรรดาวิธีการต่างๆ ของลัทธิเต๋า ครอบคลุมแกนกลางของสวรรค์และโลก และกุมอำนาจที่ยิ่งใหญ่ที่สุด มันถูกต่อต้านอย่างฉุนเฉียวกับวิธีการฝึกฝนเส้นทางปีศาจทั้งหมด ยกเว้นฟ้าร้องเบี่ยงเบน ฟ้าร้องปีศาจ และคาถาฟ้าร้องที่น่ากลัว ดังนั้นทักษะสายฟ้าจึงเป็นจุดเด่นของผู้ฝึกฝนเส้นทางลัทธิเต๋าอย่างแท้จริง ซึ่งเป็นเสาหลักของเส้นทางแห่งความชอบธรรม

ฟ้าร้องและสายฟ้าที่เขาเพิ่งเรียกออกมานั้นเป็นพลังงานบริสุทธิ์และพลังที่น่าเกรงขาม ไม่ใช่ฟ้าร้องแห่งกลอุบายและความชั่วร้ายอย่างแน่นอน ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาเป็นบุคคลระดับสูงของเส้นทางแห่งความชอบธรรม

แม้ว่าเขาจะอ้างว่าเป็นผู้ฝึกฝนที่หลวม ๆ ไม่เต็มใจที่จะเปิดเผยนิกายของเขา แต่สิ่งนี้ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อสถานะของเขาในฐานะผู้ฝึกฝนสายฟ้าแห่งเส้นทางอันชอบธรรมเลยแม้แต่น้อย การสังหารลัทธิเต๋าดอกท้อของเขาเป็นการขับไล่ปีศาจและปกป้องเต๋า

ในฐานะผู้ปลูกฝังในท้องถิ่น พวกเขาไม่เพียงแต่ไม่พบความผิดในตัวเขาเท่านั้น แต่ยังจำเป็นต้องแยกตัวออกจากกันอย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขาได้ติดต่อกับลัทธิเต๋าดอกท้อ แม้ว่าจะไม่ครอบคลุมมากนัก แต่ปฏิสัมพันธ์ของพวกเขาก็ไม่มีนัยสำคัญ

หากพวกเขาไม่ได้ชี้แจงและอีกฝ่ายสงสัยว่าพวกเขาเป็นผู้ฝึกฝนที่ชั่วร้าย จะเป็นอย่างไร?

เป็นที่ทราบกันดีว่าผู้ฝึกฝนสายฟ้าดำเนินการอย่างรวดเร็วและเด็ดขาด เกลียดชังความชั่วร้ายราวกับว่ามันเป็นศัตรูที่สาบานของพวกเขา และพร้อมที่จะโจมตีทันทีที่แจ้งให้ทราบล่วงหน้า

พวกเขาไม่ต้องการปะทะกับบุคคลเช่นนี้อย่างแน่นอน

“ถ้าอย่างนั้นก็ยุติลง” Xu Yang กล่าวโดยไม่มีความเห็นเพิ่มเติม เขาโบกมือ และฟ้าร้องคำราม สายฟ้าราวกับไฟ ทำลายแท่นบูชาหยิน ถ้วยกระดูก และโครงกระดูกบนพื้นให้กลายเป็นเถ้าถ่าน

เมื่อเห็นฉากนี้ ทุกคนก็ตกใจและเต็มไปด้วยความเคารพมากยิ่งขึ้น

“ทักษะสายฟ้าที่บริสุทธิ์อย่างแท้จริง!”

“ความแข็งแกร่งของบุคคลนี้ต้องไม่ประมาท!”

“หากนักลัทธิเต๋าดอกท้อนั้นเป็นผู้ฝึกฝนความชั่วร้ายของเส้นทางผีจริงๆ ความตายด้วยน้ำมือของเขาถูกกำหนดไว้แล้ว!”

“การมีบุคคลนี้ใน North City County ก็เป็นสิ่งที่ดีเช่นกัน อย่างน้อยเขาก็สามารถระงับความเย่อหยิ่งของปีศาจเฒ่าจากวัดกล้วยไม้ได้!”

พระภูเขาสีขาวและแม่น้ำ Daoist Green ตื่นตระหนกอย่างลับๆ แต่ยังคงสงบสติอารมณ์ขณะที่พวกเขากล่าวอำลาฝูงชนและจากไป

ซูหยางไม่เห็นพวกเขาออกไป และไม่นานก็กลับไปที่วัด

โลกนี้แม้ว่าจะไม่ได้เต็มไปด้วยเทพเจ้าและพระพุทธเจ้ามากเท่ากับโลกน้ำดำ แต่ก็ไม่ควรมองข้าม

การถ่ายทอดของสำนักทั้งสาม พลังต่างๆ ฝูงปีศาจ วิญญาณชั่วร้าย มังกรที่ซ่อนอยู่ และพยัคฆ์หมอบ ล้วนปรากฏอยู่

ในโลกเช่นนี้ เป็นไปไม่ได้เลยที่จะสร้างฐานที่มั่นคงโดยปราศจากอัตลักษณ์ที่เป็นทางการ

นั่นเป็นเหตุผลที่ Xu Yang แสดงละครทั้งหมดนี้เพื่อครอบครองภูเขา Peach Blossom ซึ่งเป็นพื้นที่ Daoist ของเขาภายใต้ตัวตนของ “Shi Jian” โดยหลีกเลี่ยงการกล่าวหาในภายหลังว่าเป็นปีศาจหรือผู้ฝึกฝนเส้นทางแห่งความชั่วร้ายเมื่อรับสมัครสาวกและขยายอิทธิพลของเขา ซึ่งจะดึงดูด การปราบปรามบุคคลระดับสูงจากสามคำสอน

นอกจากนี้ ด้วยอัตลักษณ์ดังกล่าว เขาอาจจะค่อยๆ เข้าร่วมนิกายลัทธิเต๋าและมุ่งมั่นเพื่อวิธีการฝึกฝนจิตวิญญาณศักดิ์สิทธิ์หลัก

แน่นอนว่านั่นมีไว้สำหรับภายหลัง

สิ่งสำคัญอันดับแรกคือการเสริมความแข็งแกร่งของเขา

ในห้องแห่งความลับ Xu Yang นั่งบนเบาะนั่งสมาธิ โดยมีคัมภีร์ลัทธิเต๋าสามเล่มวางอยู่ตรงหน้าเขา

“คัมภีร์ฝึกฝนจิตวิญญาณที่แท้จริงในถ้ำสูงสุด” ไม่จำเป็นต้องกล่าวถึงอีกต่อไป เพราะมันเป็นคัมภีร์ที่แท้จริงของลัทธิเต๋า เพื่อฝึกฝนมานาและลัทธิเต๋าในโลกนี้ เราต้องศึกษาพระคัมภีร์นี้และฝึกฝนอย่างขยันขันแข็งทั้งกลางวันและกลางคืน

“เสียงสายฟ้าที่ตอบสนองของเก้าสวรรค์ การเปลี่ยนแปลงสากล หยก Shu Sutra ประมุขสวรรค์แห่งสวรรค์” เป็นคัมภีร์ที่แท้จริงสำหรับทักษะสายฟ้า ซึ่งสามารถเพิ่มพลังของเขาในการปกป้องและต่อสู้เพื่อ Dao ได้อย่างมาก เนื่องจากเป็นวิถีแห่งการฝึกฝนที่ชอบธรรม จึงไม่มีทางลัดสู่ความสำเร็จอย่างรวดเร็ว เราสามารถพึ่งพารากฐานของตนเองได้เท่านั้น ยิ่งรากฐานแข็งแกร่งเท่าใด ทักษะสายฟ้าก็จะแข็งแกร่งยิ่งขึ้นเท่านั้น

ดังนั้นจึงไม่มีอะไรจะพูดมากนักเกี่ยวกับสองเรื่องนี้—มันเป็นเรื่องของความอดทน –

ในทางตรงกันข้าม “วิธีการควบคุมผีของคนจริงของซวนหมิง” มีทางลัดหลายประการ

ในโลกแห่งการฝึกฝนลัทธิเต๋า มีอาณาจักรหลักอยู่หกอาณาจักร ได้แก่ เด็กลัทธิเต๋า มนุษย์เต๋า ลัทธิเต๋า นักเวทย์ มนุษย์ที่แท้จริง และราชาที่แท้จริง

ตามความเข้าใจและการเปรียบเทียบของ Xu Yang เด็กลัทธิเต๋า ชายลัทธิเต๋า และลัทธิเต๋าสอดคล้องกับสามอาณาจักรของหยวนชั้นในในเส้นทางการต่อสู้ ช่วงต้น กลาง และปลายของการเพาะปลูก Qi ตามลำดับ ไม่มีอะไรจะพูดเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้มากนัก เนื่องจากพวกเขาล้วนแต่ฝึกฝนวิธีการของลัทธิเต๋าอย่างขยันขันแข็งเพื่อเพิ่มการฝึกฝนของลัทธิเต๋า (จิตวิญญาณศักดิ์สิทธิ์)

อาณาจักรที่สี่ ผู้วิเศษ สอดคล้องกับวิญญาณควบแน่นเส้นทางการต่อสู้ สำเร็จการฝึกฝนชี่ ซึ่งใคร ๆ ก็สามารถฝึกฝนวิญญาณหยินและร่ายคาถาคำสาปได้

อาณาจักรที่ห้า มนุษย์ที่แท้จริง สำหรับผู้ฝึกฝนแกนทองคำแห่งเส้นทางการต่อสู้ที่ได้ก่อตั้งรากฐานของพวกเขา สามารถฉายวิญญาณหยินของพวกเขาออกจากร่างกายได้ เพื่อว่าแม้ในความตาย วิญญาณของพวกเขาก็ไม่พินาศ

อาณาจักรที่หก ราชาที่แท้จริง มีความสัมพันธ์กับระดับที่อยู่เหนือ Golden Core ซึ่งผู้ฝึกตนสามารถเปลี่ยนหยินเป็นหยางและเดินทางจากทะเลเหนือไปยัง Cangwu ได้ภายในวันเดียว

นักลัทธิเต๋า Peach Blossom เป็นนักเวทย์ที่ได้ฝึกฝน Yin Soul แล้ว สามารถร่ายคาถาคำสาปได้หลากหลาย แข็งแกร่งอย่างปฏิเสธไม่ได้

น่าเสียดายที่เกิดจากสายนอกกฎหมายและเป็นผู้ฝึกฝนที่ชั่วร้าย เขาถูก Xu Yang จับได้ในเวลาที่เหมาะสมและปราบด้วยพลังแห่งฟ้าร้อง ซึ่งทำลายล้างเขาไปโดยสิ้นเชิง

หากเขาเป็นผู้ฝึกฝนจากเชื้อสายที่เหมาะสม ด้วยสถานะปัจจุบันของ Xu Yang ที่อยู่ในขอบเขตที่สามของ True Gang True Martial Path เขาคงไม่สามารถแตะต้องเขาได้

น่าเสียดายที่ ‘ถ้า’ นี้ไม่สามารถถือได้

ลัทธิเต๋าดอกพีชเสียชีวิตแล้ว

แต่ทักษะการกดขี่ผีที่เขาทิ้งไว้มีบางสิ่งที่พิเศษเกี่ยวกับพวกเขา

แม้ว่า Thunder Series จะทรงพลัง แต่ก็ต้องมีรากฐาน หากปราศจากการฝึกฝนอันยากลำบากมาเป็นเวลาร้อยหรือแปดสิบปี เราไม่ควรฝันที่จะเห็นผลลัพธ์ด้วยซ้ำ

ทักษะการกดขี่ผีนี้แตกต่างออกไป โดยมีทางลัดมากมายและการใช้งานที่ยอดเยี่ยมมากมาย

ตอนนี้ Xu Yang ได้จับตาดูเทคนิคเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับ Underworld Soldiers และ Ghost Generals

“เพิ่มพลังชีวิตและโชคชะตา” สองนายพล!

ทักษะนี้ต้องใช้วิญญาณอันชั่วร้ายของ Underworld Soldiers เป็นฐาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งวิญญาณของนายพลที่เสียชีวิตในสนามรบ เมื่อถูกจับและเลี้ยงด้วยวิญญาณชั่วร้ายจำนวนมาก เมื่อถึงระดับหนึ่ง พวกมันสามารถกลั่นกรองเป็น “แม่ทัพเพิ่มพลังชีวิต” และ “แม่ทัพอายุสั้น” หรือที่เรียกว่าแม่ทัพเพิ่มและลดสองแม่ทัพ

นายพลเพิ่มและลดสองคนเท่านั้นที่ฆ่าและไม่บันทึก ด้วยการสังหารผีชั่วร้ายและกลืนกินพวกมัน พวกมันสามารถเติบโตได้อย่างรวดเร็ว และพวกมันยังสามารถมอบหยินหยวนของตัวเองให้กับเจ้านายของพวกเขาผ่านวิธี “เพิ่มและลด” ซึ่งช่วยเพิ่มมานาของเจ้านาย ส่งเสริมการฝึกฝนลัทธิเต๋าของปรมาจารย์ของพวกเขา และแม้กระทั่งยืดอายุขัยของพวกเขา .

ประโยชน์มีมากมาย

อย่างไรก็ตาม ข้อเสียเปรียบก็ชัดเจนเช่นกัน—มันง่ายมากที่จะสูญเสียการควบคุม

เนื่องจากวิญญาณของนายพลนั้นดื้อรั้นโดยธรรมชาติและเป็นวิญญาณที่ดุร้ายที่สุดของ Underworld Souls หลังจากที่ได้รับการขัดเกลาเป็นนายพลสองคนที่เพิ่มขึ้นและลดน้อยลงและกลืนกินวิญญาณชั่วร้ายนับล้าน พวกมันจึงกลายเป็นศูนย์รวมของ “ความชั่วร้าย” หากมีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้นและพวกเขาไม่สามารถควบคุมได้ นายพลทั้งสองจะกลายเป็นราชาผีผู้ยิ่งใหญ่และเปิดทางให้เจ้านายของพวกเขา

ดังนั้น หากไม่มีอำนาจเพียงพอที่จะปราบปรามพวกเขา เราไม่ควรปลูกฝังแม่ทัพสองคนที่เพิ่มขึ้นและลดน้อยลง ไม่เช่นนั้นก็เท่ากับเป็นการสละชีวิตของตน

เช่นเดียวกับลัทธิเต๋าดอกท้อซึ่งมีความรู้สึกที่จะเข้าใจสิ่งนี้ เขาอยากจะใช้เวลาและความพยายามในการรวบรวม “ป้าสามและภรรยาหกคน” ผีทั้งเก้า มากกว่าปลูกฝังขุนพลที่ทรงพลังและมีประโยชน์มากกว่าและเพิ่มและลดแม่ทัพสองคนเพราะกลัว สูญเสียการควบคุมและถูกพวกมันกลืนกิน

แต่ Xu Yang ไม่ต้องกังวลเช่นนั้น

ด้วยวิธีการจาก “วิธีการควบคุมผีของคนจริงของซวนหมิง” เขาอาจไม่สามารถระงับการเพิ่มและลดแม่ทัพสองคนได้ แต่จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาเพิ่ม “เสียงสายฟ้าที่ตอบสนองของเก้าสวรรค์ การเปลี่ยนแปลงสากล ประมุขสวรรค์หยก ชูสูตร” ลงใน ผสมเหรอ?

ปล่อยให้พวกเขากบฏและดูว่าเกิดอะไรขึ้น?

ดังนั้น Xu Yang จึงตัดสินใจหาวิธีปรับแต่งนายพลสองคน “เพิ่มชีวิตและความเสียหาย”

ในเวลาเดียวกัน เขาจะศึกษาคัมภีร์ลัทธิเต๋า ฝึกฝนแบบสามง่ามอย่างขยันขันแข็ง

ด้วยวิธีนี้ อีกไม่นาน เขาจะสามารถได้รับพลังการต่อสู้ที่สำคัญ และสร้างตัวเองอย่างปลอดภัยในโลกนี้ที่เต็มไปด้วยปีศาจและความแปลกประหลาด!