การฝึกฝน: เริ่มต้นจากการทำให้เทคนิคศิลปะการต่อสู้เป็นเรื่องง่ายขึ้น - บทที่ 162

บทที่ 162: พลังงานวิญญาณหลักที่เพิ่มขึ้น

ผู้แปล: บรรณาธิการแปลเรือมังกร: แปลเรือมังกร

ในถ้ำ เฉินเฟยกำลังบดสมุนไพรทุกชนิดและผสมของเหลวยาอย่างระมัดระวัง

สองวันผ่านไปแล้ว และเฉินเฟยกำลังมุ่งความสนใจไปที่การจับคู่สมุนไพร โชคดีที่หลังจากการทดลองไม่กี่วัน เฉินเฟยก็มีสูตรที่สมบูรณ์แบบอยู่แล้ว

เขายังพบสมุนไพรที่จำเป็นในช่วงสองวันที่ผ่านมา เขาบอกได้แค่ว่ามีสมุนไพรมากมายในอาณาจักรลึกลับนี้ หากเขาค้นหาอย่างระมัดระวัง เขาจะสามารถเก็บเกี่ยวผลประโยชน์บางอย่างได้

Guo Linshan เฝ้าดูเทคนิคของ Chen Fei จากด้านข้าง และในขณะเดียวกัน เขาก็ปกป้องสภาพแวดล้อมของเขาอย่างระมัดระวัง

“ใช้ได้!”

เมื่อเพิ่มส่วนผสมสุดท้าย ชามยาก็ปรากฏขึ้นในมือของเฉินเฟย กลิ่นฉุนเล็กน้อย และสีก็แปลกเล็กน้อย แต่ใบหน้าของเฉินเฟยเต็มไปด้วยความมั่นใจ

“เราควรทำอย่างไรในภายหลัง?”

การแสดงออกของ Guo Linshan รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย หากมีโอกาส Guo Linshan ก็หวังว่าจะกลืนเมล็ดบัวลงไป ท้ายที่สุดแล้ว มันสามารถเสริมสร้างพลังวิญญาณหลักของเขาเองได้โดยตรง

เมื่อดูการแสดงออกที่มั่นใจของ Chen Fei Guo Linshan ก็รู้สึกสบายใจมากขึ้น ท้ายที่สุดแล้ว เฉินเฟยแทบไม่ได้ทำสิ่งที่เขาไม่มั่นใจเลย

“ฉันจะโยนเมล็ดบัวและใบบัวลงไปทีหลัง ควรมีการเคลื่อนไหวบ้าง เมื่อปฏิกิริยาหมดลงเราก็สามารถกลืนเม็ดบัวได้”

ขณะที่เฉินเฟยพูด เขาก็หยิบชิ้นส่วนไข่มุกหัวใจออกมาจากอกของเขาและวางไว้รอบกล่องหยก

เมล็ดบัวและใบบัวยังคงเชื่อมต่อกับดอกบัวแห่งความฝัน แต่ตอนนี้พวกมันอยู่ห่างจากกันมากกว่าสิบไมล์ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากสำหรับพวกมันที่จะโต้ตอบกัน เฉินเฟยไม่ได้กังวลเกี่ยวกับเศษลูกปัด แต่มันเป็นเพียงข้อควรระวังเท่านั้น

เมื่อกล่องหยกถูกเปิดออก เม็ดบัวและใบไม้ก็สั่นเทา แต่ก็ไม่ขยับ

เฉินเฟยโบกมือขวาแล้วกวาดเมล็ดบัวและใบทั้งหมดลงในของเหลวที่เป็นยา

“รับสารภาพ!”

ทันใดนั้นก็มีเสียงร้องแหลมดังออกมาจากชาม ทิ่มแก้วหูของทุกคน เฉินเฟยรีบปิดชามหินด้วยมือของเขาเพื่อป้องกันไม่ให้เมล็ดบัวและใบไม้กระโดดออกมา

เสียงกรีดร้องกินเวลาน้อยกว่าหนึ่งลมหายใจก่อนที่พวกเขาจะตายไป อย่างไรก็ตาม เฉินเฟยไม่ได้เอามือออกและยังคงใช้มือปิดไว้ เฉินเฟยเอามือออกหลังจากผ่านไป 15 นาทีเท่านั้น และไม่มีการเคลื่อนไหวอื่นใดในชาม

ของเหลวยาสีเขียวมรกตแต่เดิมมีความชัดเจนมากขึ้นในบางช่วงเวลา เห็นเมล็ดบัวและใบไม้นอนสงบอยู่ที่ก้นชาม

“ตอนนี้เรากินได้แล้วเหรอ?”

กัว หลินชาน ถามอย่างลังเล ส่วนใหญ่เป็นเพราะเสียงกรีดร้องเมื่อกี้ค่อนข้างน่ารำคาญ มันเป็นเพียงส่วนผสมลึกลับ แต่ตอนนี้มันผิดปกติมากจน Guo Linshan เริ่มระมัดระวัง

“ตกลง ฉันจะไปก่อน”

ขณะที่เฉินเฟยพูด เขาก็หยิบเมล็ดบัวที่เกือบบดออกจากชามแล้วกลืนลงไป

เมื่อเทียบกับกัว หลินชาน เฉินเฟยมีความมั่นใจมากพอที่จะกลืนเมล็ดบัวได้ นอกเหนือจากความมั่นใจในสูตรแล้ว เขายังมั่นใจในช้างมังกรปราบปรามและเทคนิคพันต้นกำเนิดอีกด้วย

เคล็ดวิชา Thousand Origin ถูกระงับโดยร่างกายที่แท้จริงของ Dreamlike Lotus แต่มันก็ไม่ได้แย่เหมือนตอนนี้

เมื่อเมล็ดบัวเข้าปากก็มีรสชาติแปลกเล็กน้อย แต่นอกเหนือจากเนื้อสัมผัสก็ไม่มีอะไรแปลก

เมื่อเวลาผ่านไป เฉินเฟยรู้สึกว่าเมล็ดบัวถูกย่อยแล้ว ความรู้สึกเย็นๆ ค่อย ๆ แพร่กระจายไปทั่วจิตสำนึกของเฉินเฟย มีความรู้สึกลอยอยู่ในอากาศ แต่มันก็ไม่ได้ทำให้คุณมึนเมาจริงๆ

ความรู้สึกกึ่งตื่นและกึ่งเมาเติมเต็มประสาทสัมผัสของเฉินเฟย หลังจากไม่ทราบระยะเวลา เฉินเฟยก็ตื่นขึ้นมาเล็กน้อย

ราวกับว่าเขาเพิ่งตื่นจากความฝัน ราวกับว่าเขาเพิ่งนอนหลับอย่างสบาย เฉินเฟยรู้สึกว่าจิตใจของเขาชัดเจนและว่องไวอย่างหาที่เปรียบมิได้

เคล็ดวิชาพันกำเนิดนั้นใช้งานได้ดีมาก ไม่ใช่เพราะมันตกอยู่ในอันตราย แต่เพราะมันถูกกระตุ้นและต้องการไหลเวียนโดยไม่รู้ตัว

“น้องชายตัวน้อย คุณสบายดีไหม?” Guo Linshan ถามด้วยความกังวลเมื่อเห็น Chen Fei ลืมตาขึ้นมา

“ฉันจะหลับตาได้นานแค่ไหน” เฉินเฟยถามด้วยรอยยิ้ม

“ไม่เกินสิบห้านาที” Guo Linshan คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า

“ดูเหมือนฉันจะได้นอนมาทั้งวันทั้งคืนแล้ว”

เฉินเฟยยื่นชามหินในมือของเขาแล้วพูดว่า “เมล็ดบัวไม่มีปัญหา”

“ดี!”

ดวงตาของ Guo Linshan สว่างขึ้น เนื่องจากเฉินเฟยบอกว่าไม่มีปัญหา Guo Linshan จึงไม่สงสัยเลย พระองค์ทรงเอื้อมมือหยิบเมล็ดบัวออกมาจากชามหินแล้วกลืนลงไป

รสชาติแปลก ๆ ทำให้ Guo Linshan จำฉากในสระน้ำได้โดยไม่ได้ตั้งใจ อย่างไรก็ตาม ในไม่ช้า ความรู้สึกล่องลอยก็เข้าโจมตีหัวใจของ Guo Linshan และเขาก็อดไม่ได้ที่จะดำดิ่งลงไปในนั้น

ในเวลาไม่ถึงสิบห้านาที Guo Linshan ก็ตื่นขึ้นมาเช่นกัน เขาสัมผัสได้ถึงการเติบโตของพลังงานจิตวิญญาณหลักของเขาอย่างชัดเจน และไม่สามารถระงับความสุขบนใบหน้าของเขาได้

ใช้ประโยชน์จากการพักผ่อนของ Guo Linshan เฉินเฟยหยิบเมล็ดบัวที่สองขึ้นมาแล้วใส่เข้าไปในปากของเขา ความรู้สึกกึ่งหลับกึ่งตื่นก็กลับมาอีกครั้ง เทคนิค Thousand Origin ได้รับการเผยแพร่อย่างรวดเร็วเพื่อช่วยให้ Chen Fei ดูดซับพลังงานวิญญาณหลักที่เพิ่มขึ้น

หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง กัว หลินซานก็บริโภคเมล็ดบัวทั้งสามของเขาจนหมด จากนั้นเขาก็เดินออกจากถ้ำและยืนเฝ้าเฉินเฟย

เฉินเฟยไม่ได้บอกว่าเขาจะให้เมล็ดบัวแก่กัว หลินชานจากคลังของเขา เพราะเขารู้จักนิสัยของกัว หลินซาน เขาจะไม่ขอเมล็ดบัวอีกเลย หากเฉินเฟยพูดออกมาดัง ๆ จริงๆ มันจะทำให้กัว หลินซานไม่พอใจ

เฉินเฟยกลืนเมล็ดบัวและใบไม้ที่เหลือลงไป

ดอกบัวเหมือนฝันธรรมดาไม่สร้างภาระให้กับร่างกายมากนัก พวกเขาจะค่อยๆเพิ่มความแข็งแกร่งทางจิตของคุณ

พลังยาของ Dreamlike Lotus ที่กลายพันธุ์นี้แข็งแกร่งกว่ามากอย่างไม่ต้องสงสัย แต่หลังจากขจัดความคิดแปลก ๆ ที่มีอยู่ในนั้นแล้ว Chen Fei ซึ่งมีเทคนิค Thousand Origin ก็ไม่รู้สึกหนักใจมากนักในการดูดซับมัน

หนึ่งวันผ่านไปเร็วมาก เฉินเฟยและชายอีกคนรักษาการเติบโตของพลังงานวิญญาณหลักของพวกเขาให้คงที่อย่างสมบูรณ์

เฉินเฟยประเมินพลังงานวิญญาณหลักของเขาเอง เมื่อเทียบกับก่อนที่เขาบริโภคมัน เฉินเฟยเพิ่มขึ้นประมาณ 30% นี่เป็นการเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัดซึ่งค่อนข้างเกินความคาดหมายของเฉินเฟย

กล่าวอีกนัยหนึ่ง ความแข็งแกร่งทางจิตในปัจจุบันของเฉินเฟยได้เหนือกว่าผู้ที่อยู่ในอาณาจักรชำระล้างอวัยวะภายในซึ่งไม่ได้ฝึกฝนเทคนิคความแข็งแกร่งทางจิต สำหรับผู้ที่ฝึกฝนเทคนิคการฝึกฝนจิตใจและหัวใจ พวกเขาจะต้องแข่งขันเพื่อดูว่าอันไหนแข็งแกร่งกว่า

นี่เป็นเพียงส่วนเล็กๆ ของ Dreamlike Lotus หากเขากินดอกบัวทั้งหมดได้ พลังศักดิ์สิทธิ์ของเฉินเฟยซินก็จะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า

อย่างไรก็ตาม เรื่องแบบนี้สามารถจินตนาการได้เท่านั้น

ดอกบัวแห่งความฝันมีพลังมากเพราะพลังวิญญาณหลักของมันเกินกว่าระดับขอบเขตชำระล้างร่างกายไปมาก จำนวนผู้คนไม่ได้มีความหมายมากนักเมื่ออยู่หน้า Dreamlike Lotus เว้นแต่คุณจะเป็นผู้เชี่ยวชาญขอบเขต Aperture Tempering

ความแข็งแกร่งทางจิตใจของอาณาจักร Aperture Tempering หลังจากได้รับหล่อเลี้ยงด้วยรูรับแสงและพลังงานชีวิตแล้ว นั้นเหนือกว่ามากเมื่อเทียบกับศิลปินศิลปะการต่อสู้ขอบเขตการปรับแต่งร่างกายทั้งในด้านคุณภาพและปริมาณ

เมื่อเทียบกับ Dreamlike Lotus อาจมีปริมาณน้อยกว่า แต่มีคุณภาพดีกว่ามาก Dreamlike Lotus ไม่สามารถส่งผลกระทบต่อผู้เชี่ยวชาญขอบเขต Aperture Tempering ได้

เมื่อพลังงานจิตของ Dreamlike Lotus ไม่สามารถส่งผลกระทบต่อคุณ มันก็ไม่เป็นอันตรายอีกต่อไป

สำหรับคนอย่างเฉินเฟย พวกเขาไม่สามารถบอกได้ว่าสิ่งที่พวกเขาเห็นนั้นมีจริงหรือไม่ เพราะพวกเขาไม่สามารถหลีกหนีอิทธิพลของดอกบัวแห่งความฝันได้

มันเป็นไปไม่ได้ที่จะฝันที่จะเลือก Dreamlike Lotus

หากผู้เชี่ยวชาญขอบเขต Aperture Tempering เห็น Lotus ที่กลายพันธุ์ราวกับความฝันนี้ พวกเขาก็จะถูกล่อลวง มันช่วยได้มากสำหรับผู้ที่อยู่ในสถานะปรับรูรับแสง

“น้องชาย เราจะไปที่ไหนต่อไป?” Guo Linshan รู้สึกสดชื่น และดวงตาของเขาก็สดใส นี่คือการแสดงออกภายนอกของพลังงานจิตวิญญาณหลักของเขาที่เพิ่มขึ้นอย่างกะทันหัน

“เรา…”

คำพูดของเฉินเฟยหยุดกะทันหันขณะที่หูของเขากระตุก การเติบโตของพลังงานจิตวิญญาณหลักของเขานั้นชัดเจนมากในแง่ของการปรับปรุงประสาทสัมผัสทั้งห้าของเขา ในขณะนี้ การรับรู้ของเฉินเฟยได้ยินเสียงแผ่วเบา

Guo Linshan เห็นการแสดงออกของ Chen Fei และสัมผัสได้ทันที อย่างไรก็ตาม เมื่อเปรียบเทียบกับเฉินเฟยแล้ว กัวหลินชานรู้สึกได้เพียงบางสิ่งที่ผิดปกติ ซึ่งเป็นสัญญาณบ่งบอกถึงอันตรายที่กำลังใกล้เข้ามา

ร่างของเฉินเฟยเป็นประกายและมาถึงก้อนหินขนาดใหญ่นอกถ้ำ มองลงไปที่สภาพแวดล้อมของเขาจากจุดชมวิวสูง

สายลมพัดเบาๆ พัดผมของเฉินเฟยไปด้านหลัง เฉินเฟยถือธนูไว้ในมือซ้ายและตรวจดูสภาพแวดล้อมของเขา

กัว หลินซานปรากฏตัวข้างเฉินเฟย กวัดแกว่งดาบด้วยมือทั้งสอง ราวกับนักรบที่ปกป้องนักธนู

“ทำไมคุณไม่รออยู่ในป่าล่ะ? คุณเริ่มหมดเร็ว ๆ นี้?”

คันธนูและลูกธนูในมือของเฉินเฟยหายไปและยิงไปที่หญ้าที่อยู่ห่างออกไปหลายสิบเมตร

พลังของลูกธนูระเบิดออกด้วยเสียงนกหวีดอันแหลมคม ทำให้เกิดรูขนาดใหญ่บนกำแพง มีร่างหนึ่งกระโดดขึ้นมาจากตรงกลางและถอยกลับไปสองสามเมตรก่อนที่จะหยุด เขามองที่เฉินเฟยด้วยความประหลาดใจ

“พวกคุณอีกแล้ว!”

Guo Linshan มองไปที่ Fu Zhaoxing และตะโกนด้วยความโกรธ เขาเคยถูกดักจับอยู่ในป่ามาก่อน เขาไม่คาดคิดว่าหลังจากผ่านไปสองสามวัน อีกฝ่ายจะมาเคาะประตูบ้านของเขาโดยตรง

“เราพบกันทุกที่ในชีวิต 1 ไม่คิดว่าจะได้เจอพวกคุณอีก”

รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของ Fu Zhaoxing แต่ดวงตาของเขาไม่มีรอยยิ้ม วันนี้แผ่นโลหะไม่ได้อยู่กับเขา ฟู่จ้าวซิงไม่จำเป็นต้องเปิดเผยข้อบกพร่องใดๆ ในเทคนิคการเคลื่อนไหวของเขาเพื่อปกปิดความผันผวนของแผ่นโลหะ

แต่ถึงอย่างนั้น เฉินเฟยก็ยังคงมองทะลุผ่านเขาไปได้ Fu Zhaoxing จะไม่แปลกใจได้อย่างไร?

เฉินเฟยไม่ได้พูดอะไร เขาพลิกธนูในมือแล้วยิงธนูออกไปห้าลูกติดต่อกัน ห้าหลุมถูกระเบิดบนพื้นหญ้า และในเวลาเดียวกัน คนอีกห้าคนก็ถูกบังคับให้ออกไป

หนึ่งในผู้โชคร้ายหลบช้าเล็กน้อย ต้นขาของเขาถูกลูกศรกินหญ้า และเนื้อของเขาก็แหลกสลายทันที เลือดกระเซ็นไปทั่วขณะที่เขาร้องด้วยความเจ็บปวด

“คุณได้รับมากในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา!”

เฉินเฟยสัมผัสได้ถึงโทเค็นหยกที่หนึ่งในนั้นถืออยู่ และหันไปมองฟู่จ้าวซิง ลูกศรทั้งห้าลูกในตอนนี้เป็นการเตือน Fu Zhaoxing และคนอื่นๆ ว่าเทคนิคการเคลื่อนไหวที่พวกเขาภาคภูมิใจนั้นไม่มีอะไรอยู่ต่อหน้า Chen Fei

หากเป็นก่อนที่จะบริโภคเมล็ดบัว เฉินเฟยคงไม่สามารถหาคนเหล่านี้เจอได้ง่ายขนาดนี้ แต่ตอนนี้พลังงานวิญญาณหลักของเขาเพิ่มขึ้น 30% หลายสิ่งหลายอย่างที่เขาทำไม่ได้ในอดีตก็สำเร็จได้อย่างง่ายดาย

ไปกันเถอะ!”

รอยยิ้มบนใบหน้าของ Fu Zhaoxing หายไป เขามองเฉินเฟยอย่างดุร้าย โบกมือแล้วถอยกลับ

หกต่อสอง โอกาสในการชนะนั้นสูงมากโดยธรรมชาติ อย่างไรก็ตาม ฟู่จ้าวซิงไม่สามารถมองผ่านเฉินเฟยได้ เขารู้สึกว่านักศิลปะการต่อสู้ขอบเขต Marrow Tempering คนนี้แปลกนิดหน่อยและมักทำสิ่งที่เกินความคาดหมายของเขาอยู่เสมอ

ยังมีโทเค็นหยกมากมายในอาณาจักรลึกลับ Fu Zhaoxing ไม่จำเป็นต้องเสียพลังงานที่นี่เลย กำไรไม่ได้ชดเชยการขาดทุน

Guo Linshan ถอนหายใจด้วยความโล่งอกขณะที่เขาเฝ้าดูพวกเขาจากไป หากพวกเขาต่อสู้จริงๆ พวกเขาสามารถถอยได้ในขณะที่ต่อสู้เท่านั้น อย่างไรก็ตาม เทคนิคการเคลื่อนไหวของเฉินเฟยมีความโดดเด่น ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ตกอยู่ในอันตรายใดๆ

“เวลาในอาณาจักรลึกลับผ่านไปเกือบครึ่งทางแล้ว เรื่องแบบนี้จะกลายเป็นเรื่องธรรมดามากขึ้นในอนาคต” กัว หลินชาน กล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก

การค้นหาเป็นสิ่งสำคัญ ส่วนผสมอาถรรพ์ในดินแดนอาถรรพ์เพื่อเสริมกำลังตนเอง แต่เมื่อเวลาผ่านไป มันก็มีความสำคัญมากขึ้น ในทางกลับกัน มันคือการรวบรวมการ์ดเหล็กให้เพียงพอเพื่อทำภารกิจทดสอบมรดกที่แท้จริงให้สำเร็จ

เฉินเฟยพยักหน้า ขณะที่เขากำลังจะพูด เขาก็ขมวดคิ้วและเงยหน้าขึ้นมองไปข้างหน้า Fu Zhaoxing และคนอื่น ๆ ที่จากไปไกลแล้ว กำลังวิ่งเข้ามาด้วยความบ้าคลั่ง

เฉินเฟยเห็นดวงตาสีแดงมากมายที่อยู่ด้านหลังฟู่จ้าวซิงและคนอื่นๆ

“ระวังหน่อย ดูเหมือนว่าเราไม่ได้อยู่คนเดียวข้างนอกนี้..”