Apocalypse: ระบบสังเคราะห์ซอมบี้ระดับพระเจ้า - บทที่ 74

ตอนที่ 74:1 ไม่อยากพูดซ้ำอีก

นักแปล: Henyee Translations บรรณาธิการ: Henyee Translations

เย่หลี่มองดูโมซื่อแล้วพูดช้าๆ “ใช่ ฉันฆ่าลูกชายของคุณ”

ไม่จำเป็นต้องอธิบาย เขารู้ว่ามันไม่มีประโยชน์

“ฉันจะฉีกคุณเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยเพื่อถวายเป็นเครื่องบูชาแด่วิญญาณของลูกชายฉันในสวรรค์!” โม่ซื่อกล่าวอย่างดุเดือด

ทันทีที่เขาพูดจบ Mo Shi ก็พุ่งเข้าหา Ye Li

ไม่จำเป็นต้องให้เย่หลี่ทำอะไร หมัดของโม่ซื่อเข้าที่ร่างของไป่หวาหวา

ทันทีที่หมัดของ Mo Shi สัมผัสผิวหนังของ Bai Wawa หมัดก็เด้งออกไปห่างออกไปหลายเมตรทันที

ตอนนั้นเอง โมซื่อจึงสังเกตเห็น

ยืนอยู่ข้างๆ เย่ลี่คือซอมบี้ระดับ 5 จำนวนสามตัว

“คุณเป็นใคร!” โม่ซื่อพูดอย่างเย็นชา

“ก่อนที่คุณจะตาย ฉันจะบอกชื่อของฉันให้คุณฟัง ชื่อของฉันคือเย่ลี่”

โมซื่อเพิ่งจะพบว่าชื่อนี้คุ้นเคย แต่โชคไม่ดีที่เขาไม่มีโอกาสคิดถึงมันอีกต่อไป

อาต้าต่อยโมซื่อทะลุ

ใบหน้าของเย่หลี่ยังคงสงบนิ่งราวกับสายน้ำ โม่ซื่อต้องถูกฆ่า ไม่เช่นนั้นเมื่อเขากลับมารายงาน อาจเกิดปัญหาขึ้นมากมาย

ในส่วนของชีหยวนและไป๋ซาน เขาจะต้องเดินทางไปที่นิกายดอกบัวขาว

ดูเหมือนว่าจะดีกว่าที่จะกำจัดนิกายดอกบัวขาวมากกว่าที่จะฆ่าพวกเขาสองคนไป

ตอนนี้เขาต้องไปที่ฐานทัพเมืองอันนันเพื่อตรวจดูเสี่ยวฮุยและหยุนหมาน พวกเขาคงเป็นห่วงเป็นใยแย่เลย

ทันใดนั้น Ye Li ก็ส่ง Ah Da, Hongye และ Bai Wawa เข้าไปในพื้นที่ระบบและมุ่งหน้าไปยังเมืองฐานอันนัน

การโจมตีของซอมบี้ในเมืองสิ้นสุดลงแล้ว และเมืองฐานทัพอันนันก็กลับคืนสู่ความสงบสุขเช่นเดิม ผู้คนต่างเข้ามาและออกไปตามท้องถนน เต็มไปด้วยกิจกรรมต่างๆ

เย่หลี่มาถึงเมืองหลักของฐานอันหนานแล้ว เนื่องจากเคยไปที่สถาบันอันหนานมาก่อน เขาจึงรู้เส้นทางเป็นอย่างดี

ในไม่ช้าเขาก็มาถึงโรงเรียนแอนนาน

ทันทีที่เขามาถึงโรงเรียนแอนนาน เขาก็เห็นคนคนหนึ่ง

คนนั้นคือชายหนุ่มที่เคยพบมาก่อน

ชายหนุ่มเห็นเย่ลี่และเดินเข้าไปหาเขา

“เย่หลี่!” ชายหนุ่มจ้องมองเย่หลี่

ชายหนุ่มผู้นี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเฉินหยุน

กลับมาที่ตงเฉิง เย่หลี่ให้อาดาชกเฉินหยุน

“ฉันไม่คาดหวังว่าคุณจะมาที่เมืองฐานอันนัน!” เฉินหยุนจ้องไปที่เย่หลี่และพูด

“หลบไป” เย่หลี่พูดช้าๆ

เนื่องจากเป็นอัจฉริยะอันดับหนึ่งของสถาบัน Annan Academy เฉินหยุนจึงถือตำแหน่งที่โดดเด่นในสถาบันเป็นธรรมดา

นักเรียนที่อยู่รอบๆ มองเห็นเฉินหยุนขวางทางของเย่หลี่ จึงรีบมารวมตัวเพื่อเฝ้าดูความวุ่นวาย

“เฮ้อ คุณคิดว่านี่คือทงเฉิงใช่ไหม” เฉินหยุนเย้ยหลี่

“ฉันจะพูดอีกครั้ง หลีกไป! ฉันไม่อยากพูดซ้ำเป็นครั้งที่สาม” เย่หลี่พูดช้าๆ

นักเรียนประหลาดใจเมื่อได้เห็นสิ่งนี้

“คนนี้เป็นใคร เขากล้าพูดกับคุณชายเฉินแบบนี้ได้ยังไง”

“ใช่แล้ว ท่านชายเฉินคืออัจฉริยะอันดับหนึ่งของสถาบันอันหนาน คนคนนี้คงเป็นคนโง่ใช่มั้ย?”

“ถูกต้องแล้ว หากคุณยั่วยุท่านชายเฉิน จะมีผลตามมา”

นักเรียนทุกคนมองดูเย่ลี่ด้วยความสงสาร โดยรู้ว่าชะตากรรมของเขาคงจะน่าสมเพช

เมื่อได้ยินคำพูดล้อเลียนของไอ้เด็กเวรพวกนี้ ใบหน้าของเย่หลี่ก็ไม่แสดงปฏิกิริยาใดๆ เลย เป็นเพราะว่าไอ้เด็กเวรพวกนี้อ่อนแอเกินไป เหมือนมด

“เย่หลี่ ฉันพูดไปแล้ว นี่ไม่ใช่ทงเฉิง ทำไมคุณยังกล้าแสดงความเย่อหยิ่งเช่นนี้อีก!” เฉินหยุนคำรามด้วยความโกรธ

เย่หลี่ส่ายหัวเล็กน้อย ทำไมถึงมีขยะไร้ความรู้มากมายเช่นนี้เสมอ?

เขายกนิ้วขึ้นอย่างช้าๆ และแสงสีทองพุ่งเข้าหาเฉินหยุน

เฉินหยุนไม่สามารถทนต่อความเร็วเช่นนี้ได้ ขาของเขาถูกแสงสีทองอันน่าสะพรึงกลัวทิ่มแทง

“อ๊า!”

ทันใดนั้น ก็มีเสียงดังคล้ายกับเสียงหมูกำลังถูกเชือดดังขึ้นที่สนามเด็กเล่นของโรงเรียนแอนนาน..