Apocalypse: ระบบสังเคราะห์ซอมบี้ระดับพระเจ้า - บทที่ 22
บทที่ 22
เย่หลี่มองดูท่าทางวิงวอนในดวงตาของเสี่ยวฮุย และคิดว่าคงไม่มีใครเชื่อเขาแม้ว่าเขาจะบอกความจริงก็ตาม
“ฉันไม่ใช่สิ่งมีชีวิตที่วิวัฒนาการแล้วจริงๆ และฉันก็ช่วยคุณไม่ได้”
“แต่พี่ครับ ผม…”
ก่อนที่เสี่ยวฮุยจะพูดจบประโยค เธอก็ถูกเย่หลี่ขัดจังหวะ
“ฐานทัพอันนันไม่ไกลจากทงเฉิง คุณสามารถไปที่นั่นได้” เย่หลี่พูดช้าๆ
“แต่ผู้อาวุโส ฉันเป็นแค่คนธรรมดาคนหนึ่ง และในทงเฉิงนั้นมีซอมบี้มากมาย”
เสี่ยวฮุ่ยหมายถึงว่าถ้าเธอไปที่เมืองฐานอันนันเพียงคนเดียว เธอคงโดนซอมบี้กินอย่างแน่นอน
เย่หลี่ไม่ตอบอะไรต่อ เขาเดินออกจากโรงงานไปอย่างช้าๆ
หลังจากที่ลังเลอยู่สองสามวินาที เสี่ยวฮุยก็เดินตามเขาไป
“ผู้อาวุโส คุณพาฉันไปที่เมืองฐานอันนันได้ไหม” เซียวฮุ่ยร้องขอขณะมองไปที่เย่หลี่
“ไม่” เย่หลี่กล่าวอย่างเรียบๆ
หลังจากที่เขาข้ามมิติมายังโลกซอมบี้แห่งนี้และยังไม่ได้รับระบบ เย่หลี่ก็ได้เห็นความไม่แน่นอนในธรรมชาติของมนุษย์มากเกินไป ชีวิตมนุษย์มีความสำคัญอะไรในโลกนี้?
อย่างไรก็ตาม…
เย่ลี่คิดถึงตอนที่เขาช่วยเหมยหลิน และเขาก็รู้สึกถึงความขัดแย้งภายในตัวเขาเอง
ท้ายที่สุดแล้ว เขาได้อพยพมาจากจีนและไม่อาจกลายเป็นคนไร้หัวใจได้อย่างแท้จริง
เย่หลี่ยังคงค้นหาซอมบี้ต่อไป และเสี่ยวฮุ่ยก็ติดตามเขาไป
“คุณหยุดติดตามฉันได้ไหม” เย่หลี่จ้องไปที่เสี่ยวฮุ่ยและกล่าว
“รุ่นพี่ ฉัน…”
ใบหน้าขาวนวลของเสี่ยวฮุยเต็มไปด้วยความคับข้องใจและความดื้อรั้น
“คำราม! คำราม!”
เสี่ยวฮุยได้ยินเสียงซอมบี้ และใบหน้าขาวผ่องของเธอก็ซีดลงทันที
“รุ่นพี่ ซอมบี้!”
เสี่ยวฮุ่ยเป็นเพียงคนธรรมดาคนหนึ่ง และเมื่อต้องเผชิญกับซอมบี้ เธอก็รู้สึกกลัว
เย่หลี่ยิ้มจาง ๆ ซอมบี้พวกนี้เหมือนกับพวกที่ไม่สนใจเส้นทางสู่สวรรค์และเดินลงนรกไปโดยเต็มใจ
ซอมบี้นับร้อยพุ่งไปข้างหน้า และเย่หลี่ก็ปล่อยอาต้า วาชระผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสี่ และหงเย่ออกมา
เมื่อเห็นซอมบี้ปรากฏตัวขึ้นรอบๆ ตัวเย่หลี่ เซียวฮุ่ยก็ตกใจและถอยหลังไปสองสามก้าว มองดูเย่หลี่ด้วยความตกใจ
“รุ่นพี่ มีซอมบี้รอบๆ ตัวคุณ!”
เย่หลี่ส่ายหัวในใจเมื่อได้ยินคำพูดของเธอ และหันศีรษะไปมองเสี่ยวฮุย เขาพูดช้าๆ ว่า
อย่าทำเรื่องใหญ่โตเลย
ฉากต่อไปนี้ทำให้เสี่ยวฮุยต้องปิดปากด้วยความตกใจ เธอตกตะลึงอย่างยิ่ง
เธอเห็นว่าซอมบี้ที่อยู่รอบๆ เย่หลี่พุ่งเข้าหาซอมบี้นับร้อยตัว และทันใดนั้น พวกมันก็ล้มซอมบี้ทั้งหมดลง
ซอมบี้นับร้อยสูญเสียความสามารถในการต่อสู้!
“อะไร… เกิดอะไรขึ้น?”
เสี่ยวฮุยไม่เข้าใจ ซอมบี้ไม่ควรกินมนุษย์เหรอ ทำไมพวกมันถึงไม่โจมตีเย่หลี่แทน…
เย่หลี่สังเคราะห์ซอมบี้จำนวนนับร้อยตัว โดยผสานซอมบี้ชายระดับ 5 และซอมบี้ชายระดับ 4 ในพื้นที่ระบบเข้าเป็นซอมบี้ชายระดับ 7
จากนั้นเขาก็สังเคราะห์ซอมบี้หญิงระดับ 6, 5 และ 2 ให้เป็นซอมบี้หญิงระดับ 7
เขาคิดแผนที่จะอัพเกรดซอมบี้หญิงระดับ 9 ในพื้นที่ระบบให้เป็นซอมบี้ระดับ 1 อย่างรวดเร็ว จากนั้นจึงรวมเข้ากับหงเย่
ในส่วนของ Vajra ผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสี่นั้น ซึ่ง Vajra สีทองนั้นปัจจุบันเป็นซอมบี้ระดับ 8 ส่วนอีกสามตัวนั้นล้วนเป็นซอมบี้ระดับ 7
เขาได้รวมซอมบี้ชายระดับ 7 เข้ากับซอมบี้เงินวัชราและมันกลายเป็นซอมบี้ระดับ 8
แม้ว่าความคืบหน้าจะช้าไปนิดหน่อยแต่ก็ยังไม่แย่มาก
เมื่อเย่หลี่หันกลับมามองเสี่ยวฮุย เขาสังเกตเห็นว่าเธอดูแข็งทื่อ ตาของเธอเบิกกว้างราวกับว่าเธอเห็นอะไรบางอย่างที่ไม่อาจจินตนาการได้
“คุณแปลกใจไหม” เย่หลี่มองเซียวฮุ่ยและพูดอย่างใจเย็น
“ฉัน…”
เสี่ยวฮุยสะดุ้งตื่นจากภวังค์ เธอไม่รู้จะตอบอย่างไรเพราะเธอไม่รู้จริงๆ
“อย่าแปลกใจเลย เพราะทุกสิ่งที่ฉันทำก็เพียงพอที่จะทำให้คุณประหลาดใจไปตลอดสามวันสามคืนแล้ว”