ศิลปินรอบด้าน - บทที่ 154

บทที่ 154 บทที่ 147 คำสั่งเรียกนักเรียนศิลปะ 100,000 คนไปที่ Corne

ผู้แปล: 549690339

วันรุ่งขึ้นที่ทวีปฉิน

การเริ่มต้นภาคเรียนที่ Qin Art นั้นเร็วกว่าที่ทวีป Qi หนึ่งวัน รถหลายคันจอดอยู่ที่ประตูหน้า เพื่อส่งน้องใหม่ไปโรงเรียนเป็นหลัก ในหมู่พวกเขามีเด็กผู้หญิงสองคนออกมาจากรถเก๋งสีแดง

“เราอยู่ที่นี่”

หญิงสาวทางซ้ายคือหลินซวน เธอเปิดท้ายรถและหยิบกระเป๋าเดินทางของ Lin Yao น้องสาวของเธอออกมา “คุณแน่ใจหรือว่าต้องการอยู่ในมหาวิทยาลัย? ที่พักของเราค่อนข้างใกล้กับโรงเรียน มันจะสะดวกสำหรับฉันที่จะดูแลคุณ”

“ปีแรกมีเรียนภาคค่ำ”

หลิน เหยาตอบว่า “การอยู่ในมหาวิทยาลัยสะดวกกว่า”

Lin Xuan หัวเราะเบา ๆ “นักเรียนส่วนใหญ่พยายามใช้ชีวิตนอกมหาวิทยาลัยเพื่อหลีกเลี่ยงการเรียนในช่วงเย็นของปีแรก ทำไมคุณถึงทำตรงกันข้ามล่ะ? ตอนนี้คุณอยู่ในมหาวิทยาลัยแล้ว คุณไม่จำเป็นต้องกดดันตัวเองมากนักในการเรียน”

“ฉันชอบเรียน”

หลินเหยาช่วยพี่สาวยกกระเป๋าเดินทาง

หลินซวนหัวเราะ “ถ้ามีใครพูดแบบนั้น ฉันคงไม่เชื่อพวกเขา แต่มันค่อนข้างน่าเชื่อที่มาจากคุณ จากนั้นคุณสามารถอาศัยอยู่ในมหาวิทยาลัยได้ในปีแรก ปีที่สองเราสามารถอยู่นอกมหาวิทยาลัยได้ เมื่อถึงตอนนั้นพี่ชายของคุณควรกลับมา”

หลินเหยาตอบว่า “ตกลง”

หลินซวนกล่าวอย่างไม่เป็นทางการว่า “พี่ชายของคุณบอกว่าเขาจะดูแลคุณก่อนหน้านี้ แต่ตอนนี้เขาไม่พบที่ไหนแล้ว ตอนนี้คุณพึ่งพา Cloud City ได้แล้ว แต่การเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนนั้นเป็นโอกาสในการพัฒนาที่หาได้ยาก คุณสามารถพิจารณาได้ในปีที่สามของคุณ”

หลินเหยาตอบว่า “ตกลง”

หลินซวนหัวเราะอีกครั้ง เธอคุ้นเคยกับบุคลิกของหลิน เหยาแล้ว ในบรรดาเด็กสามคนที่บ้าน หลินหยวนและหลินเหยามีความเหมือนกันมากที่สุด ไม่ว่าจะเป็นการตอบสนองต่อสิ่งต่างๆ หรือความคิดเห็นในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง แม้แต่รสนิยมก็ค่อนข้างจะคล้ายกัน

พี่สาวลากกระเป๋าเดินทาง

เมื่อมาถึงประตูโรงเรียน สมาชิกของสภานักเรียน Qin Art จะเป็นผู้รับผิดชอบ นักเรียนที่เข้ามาแต่ละคนจะต้องลงทะเบียนชื่อของตนเอง อย่างไรก็ตาม เมื่อหลิน เหยาเอ่ยชื่อของเธอ ผู้อาวุโสที่รับผิดชอบด้านการลงทะเบียนก็เงยหน้าขึ้น:

“คุณชื่อหลิน เหยา?”

หลินเหยาตอบว่า “ใช่”

ผู้อาวุโสที่รับผิดชอบด้านการลงทะเบียนพิจารณาข้อมูลของ Lin Yao อย่างใกล้ชิด โดยยืนยันด้วยน้ำเสียงที่ตั้งคำถาม: “คุณคือ Lin Yao จากห้อง 1 สาขาวิชาศิลปะ ปีแรก อายุ 18 ปีในปีนี้ ซึ่งมาจากทิศทางของ Cloud City ฉันเข้าใจถูกหรือเปล่า…?”

“มีอะไรผิดปกติหรือเปล่า?”

หลินซวนมองเขาอย่างแปลกๆ

ผู้อาวุโสหัวเราะเบา ๆ และส่ายหัว ทันใดนั้นก็หันไปหาฝูงชนและตะโกนว่า “พี่จง คนที่คุณกำลังตามหาอยู่ที่นี่ นี่คือนักเรียนของเรา หลิน เหยา!”

Lin Xuan และน้องสาวของเธอมองหน้ากันอย่างงงงวย

จู่ๆ กลุ่มนักเรียนหลายสิบคนก็โผล่ออกมาจากระยะไกล นำโดยจงหยู เขารีบวิ่งไปหาหลิน เหยาด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า “คุณคือน้องสาวของหลิน หยวน หลิน เหยาใช่ไหม? เขาขอให้เราดูแลคุณ เราจะช่วยคุณยกกระเป๋า!”

หลินซวน:” ”

ก่อนที่เธอจะทันโต้ตอบ ฝูงชนก็แบ่งสัมภาระระหว่างพวกเขาไปแล้ว จงหยูยิ้มแล้ว “ฉันจะพาคุณไปที่หอพักของคุณ โรงเรียนกำหนดให้นักเรียนประจำต้องคลุมเตียงในเครื่องแบบ โดยผู้อาวุโสคนหนึ่งจะช่วยคุณไปเก็บผ้าเหล่านั้นในภายหลัง”

“สวัสดี นักเรียนหลิน เหยา”

สาขาวิชาศิลปะทักทายเธออย่างจริงใจ

หลินซวนรู้สึกสับสน

ด้วยรอยยิ้มที่สดใส จงหยูนำทางเธอขณะแนะนำวิทยาเขต “ศิลปะฉินของเราค่อนข้างสวยงามมาก ทิศตะวันออกมีป่าเล็กๆ สวนขนาดใหญ่ทางทิศตะวันตก และทะเลสาบเทียมทางทิศเหนือ พวกเราส่วนใหญ่เป็นรุ่นพี่จากสาขาวิชาศิลปะ เมื่อคุณได้เข้าเรียนแล้ว โปรดบอกฉันด้วย ฉันคุ้นเคยกับที่ปรึกษาปีแรกส่วนใหญ่อยู่แล้ว ดังนั้นฉันจึงสามารถจัดการแนะนำคุณได้ หากคุณมีความต้องการหรือความยากลำบากในชีวิตประจำวันอย่าลังเลที่จะบอกฉัน รุ่นพี่อย่างพวกเราสามารถจัดการทุกอย่างในโรงเรียนนี้ได้”

หลินซวน:” ”

เธอสัมผัสได้ถึงความลำเอียงของ Lin Yuan ที่มีต่อ Lin Yao สถานการณ์นี้ให้ความรู้สึกคุ้นเคย มันคล้ายกับทัศนคติของหัวหน้าบรรณาธิการที่มีต่อเธออย่างใกล้ชิดเมื่อเธอเข้าร่วม Silver Blue Books ครั้งแรก!

รออะไร?

มีความเชื่อมโยงระหว่างเหตุการณ์เหล่านี้หรือไม่?

Lin Xuan มีสีหน้าสงสัย ไม่สามารถระบุปัจจัยสำคัญได้ ในทางตรงกันข้าม หลิน เหยายังคงสงบนิ่ง ซึ่งแตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากปฏิกิริยาของน้องสาวของเธอเมื่อเผชิญกับสถานการณ์ที่คล้ายคลึงกัน ดูเหมือนว่าเธอจะคาดหวังทั้งหมดนี้

นักเรียนหลายคนในระยะไกลกำลังเฝ้าดูกลุ่มรุ่นพี่กระดิกหางเหนือเด็กสาวน้องใหม่ และพวกเขาก็แสดงสีหน้าสับสน ไม่มีทางที่พวกเขาจะดึงดูดความงามของหญิงสาวได้ทั้งหมด โดยทั่วไปแล้วผู้หญิงในสถาบันศิลปะจะค่อนข้างหน้าตาดี และมีอีกหลายคนที่สวยพอๆ กับหลิน เหยา ไม่มีใครเคยเห็นใครได้รับการปฏิบัติอย่างมีระดับเช่นนี้มาก่อน และยังมีเด็กผู้หญิงรุ่นพี่ไม่กี่คนในหมู่พวกเขาด้วย

Lin Xuan โทรทางไกลไปหา Lin Yuan

เนื่องจากเวลาที่ต่างกัน Lin Yuan จึงลุกขึ้นได้ไม่นานมานี้ เมื่อรับสาย เขาก็อธิบายให้น้องสาวของเขาฟังว่า “ฉันรู้จักจงหยู ฉันขอให้เขาและเพื่อนๆ ดูแลเหยาเหยา พวกเขาไม่ใช่คนไม่ดี ไม่ต้องกังวลไป”

“ฉันเข้าใจแล้ว.”

ในที่สุด Lin Xuan ก็รู้สึกสบายใจมากขึ้นเล็กน้อย

ในเวลานี้ จงหยู่ยังคงคุยกับหลิน เหยาอยู่ ความกระตือรือร้นของเขาทำให้ดูเหมือนว่าเขามีเจตนาแอบแฝง: “เมื่อคุณตั้งรกรากอยู่ในหอพักแล้ว คุณสามารถมาเยี่ยมชมชมรมวาดภาพของเราได้ GOAT อยู่ในคลับของเรา เขาค่อนข้างเป็นผู้มีอิทธิพล ครึ่งหนึ่งของชมรมเป็นนักเรียนของเขา!”

หลิน เหยาถามว่า “แพะ?”

จงหยู่ตอบว่า “นั่นคือพี่ชายของคุณ”

หลิน เหยาพยักหน้าอย่างครุ่นคิด

จงหยูสบตากับผู้คนรอบตัวเขา พวกเขาต่างก็มีรอยยิ้มที่รู้ใจกัน ทัศนคตินี้เหมือนกับของ GOAT ทุกประการ ตอนนี้แพะได้ไปทวีป Qi ในฐานะนักเรียนแลกเปลี่ยน และเมื่อเห็นว่าน้องสาวของเขามีนิสัยคล้ายคลึงกับเขามากเพียงใด พวกเขาจึงรู้สึกถึงความคุ้นเคยที่ไม่คาดคิด

อะไรวะ?

มีเพียงหลินซวนเท่านั้นที่ไม่สามารถรักษาความสงบของเธอได้อีกต่อไป เมื่อฟังการสนทนาของพวกเขา เธอก็รู้สึกว่าเธอไม่รู้จักหลินหยวนจริงๆ ดูเหมือนว่าน้องชายตัวน้อยแสนซนคนนี้กำลังซ่อนอะไรบางอย่างจากเธอ เหตุใดเอกสารจึงดูเหมือนว่าแผนกศิลป์ทั้งหมดพร้อมที่จะระดมพลตามคำสั่งของเขา และกลายเป็นผู้พิทักษ์ส่วนตัวของ Lin Yao

เขาไม่ใช่สาขาวิชาเอกใช่ไหม?

ในขณะนี้ Lin Xuan จินตนาการว่า Lin Yuan ยิ้มอย่างเชื่องช้า แม้ว่า Lin Yuan อาจจะไม่เคยแสดงรอยยิ้มเช่นนี้เลย

ขณะเดียวกัน ณ อาคารเรียนขนาดใหญ่ของกรมศิลปากร

ในห้องทำงานของหัวหน้าศาสตราจารย์ Kong An มองไปที่ผู้ช่วยตรงหน้าเขาด้วยความประหลาดใจ “คุณกำลังบอกว่าน้องสาวของ Lin Yuan กำลังจะมาที่สถาบันศิลปะ Qin Continent Art Academy ในปีนี้ และได้เลือกแผนกศิลปะของเรา?”

ผู้ช่วยพยักหน้า “ใช่”

คงอันถามว่า “เธอชื่ออะไร”

ผู้ช่วยตอบว่า “นักเรียนหลิน เหยา”

Kong An เดินไปมา จากนั้นก็ยิ้มออกมา “แม้ว่าเราจะไม่สามารถพา Lin Yuan เข้าแผนกศิลป์ได้ แต่น้องสาวของเขากำลังมาที่นี่ เขาจะต้องให้ความสำคัญกับแผนกศิลปะของเรามากขึ้นในอนาคต คุณว่าไหม?”

ผู้ช่วย:” ”

Kong An กล่าวว่า “ชั้นเรียนระดับสูงสุดสำหรับที่ปรึกษาปีแรกควรเป็นรุ่นที่ 1 คุณไปจัดการให้ Lin Yao เข้าร่วมรุ่นที่ 1 ฉันจะคุยกับที่ปรึกษาของพวกเขา นักเรียนคนนี้มีความสำคัญมาก”

ผู้ช่วยพยักหน้า

คงอันหัวเราะ “ถ้าหลิน เหยามีความสามารถเท่าพี่ชายของเธอ ฉันจะสอนเธอเป็นการส่วนตัว น่าสนใจทีเดียวที่แม้ว่าพี่ชายของเธอปฏิเสธที่จะเข้าร่วมแผนกศิลป์อย่างแน่วแน่ แต่น้องสาวของเขาก็สมัครกับเราโดยตรง ดูเหมือนว่าหลินหยวนยังคงมีธุรกิจกับแผนกศิลป์ของเราที่ยังไม่เสร็จ”

ผู้ช่วย:” ”

ความหลงเป็นสิ่งที่น่ากลัวจริงๆ..